Er is in Nederland een ernstig tekort aan donororganen. Mede omdat het aantal verkeersslachtoffers, de voornaamste bron van gezonde jonge en warme lijken, sterk is gedaald. De Tweede Kamer heeft nu dé oplossing gevonden. Iedereen is nu donor. Tenzij je van tevoren bezwaar aantekent. Donoren zijn minder blij en het regent opzeggingen bij het Donorregister. Wat zijn de biologische en ethische kanten aan deze standaard donatie van donororganen?
Levend of dood?
De grens tussen leven en dood is veel minder scherp dan veel leken denken. Zo blijken tot een etmaal ná het vaststellen van de dood bepaalde genen verhoogde activiteit te vertonen. Hartstilstand is vrij eenvoudig vast te stellen, maar met een hartpomp of hartmassage is in veel gevallen de bloedsomloop weer te herstellen. Een mens kan in principe blijven leven zonder hart, althans: als een pomp de functie overneemt.
Belangrijker is de vraag of iemands hersenen nog functioneren. Hier bestaat geen betrouwbare maatstaf voor. Er is het hersendoodprotocol, maar in enkele gevallen bleek dit ontoereikend. In theorie zou het EEG, het encefalogram, uitsluitsel moeten geven. Een EEG zonder impulsen komt overeen met ‘dood’. Uit bijna-dood ervaringen blijkt dat veel patiënten met een vlak EEG die daarna weer bijkomen, wel degelijk dingen in de operatiekamer hebben waargenomen tijdens hun ‘dood’. Ook de duur van de coma of de daarop volgende vegetatieve toestand zegt weinig. Er zijn gevallen bekend van patiënten die na jaren vegetatieve toestand weer bijkomen, al is dat zelden zonder zware hersenbeschadiging. Kortom: de kans is niet denkbeeldig, dat er organen uit een patiënt met functionerende hersenen zijn gesneden. Zonder verdoving.
Schending van de lichamelijke integriteit
Door dit wetsvoorstel wordt er vanuit gegaan dat een ieder die zich niet expliciet af heeft gemeld als donor, toestemming verleent voor orgaandonatie. Niet iedere Nederlander leest de krant of volgt het nieuws. Naar schatting twee miljoen laaggeletterden zijn niet in staat, de bureaucratie die samenhangt met het afmelden voor het donorregister af te ronden. Zoals we in de vorige paragraaf zagen, zijn de gevolgen ingrijpend bij een misdiagnose (al komt dit zelden voor, er zijn gevallen bekend).
Hiermee legt de staat beslag op de lichamen van haar onderdanen. Er worden in principe uit levende mensen organen gesneden. We moeten terug naar de Azteekse tijd, waarin de hogepriester een hart uit een levend slachtoffer rukte, voor deze forse inbreuk op de lichamelijke integriteit.
Een alternatief: de samaritaanse orgaandonatie
Op dit moment wordt door wetenschappers overal ter wereld aan gekweekte donororganen op basis van 3D-printtechnologie. Dit gebeurt met behulp van lichaamscellen van de patiënt. Hiermee worden afstotingsverschijnselen voorkomen. Dit zou technisch ook de beste oplossing zijn. Helaas is deze techniek nog niet voorhanden voor alle organen in het klinische stadium. Een alternatief tot die tijd is dan de samaritaanse orgaandonatie. Een levende donor, bijvoorbeeld iemand die het leven van een familielid of vriend wil redden, doneert dan bijvoorbeeld een nier aan een patiënt. Dit kan alleen met organen die in duplo voorkomen, of waarvan een stuk gesneden kan worden, zoals nieren resp. lever. Ook kan gewerkt worden aan bijvoorbeeld kunstharten.
Kort gezegd: Je bent eigendom van de staat=het volk Je hebt je lichaam in bruikleen bij de het collectief, als het colletief bepaald dat je hersendood bent, nemen zij hun organen en verkopen die aan een ander. Oh ja de staat/het volk bepaald ook nog eens wanneer je hersendood bent.
Je hebt natuurlijk het “recht”om nee te zeggen maar zoals met alle “rechten” die je gegeven worden door mensen die daar het “recht” toe hebben. Kunnen diezelfde mensen, die je die “rechten” geven, je die “rechten” ook weer nemen.
Als mensen het recht hebben om je “rechten” geven en ook weer te nemen dan zijn het geen rechten maar ………………….
En het zijn alleen eigenaren die jou het privilege kunnen geven om gebruik te mogen maken van hun eigendom
Af en toe vraag ik mij zelfs af of het grootste gedeelte van de Nederlandse bevolking al niet al lang “hersendood” is of dan toch tenminste “hersenverlamd”! Hoe dan ook: indolent waarvoor dank aan de MSM en de Machiavellistische denktank in regeringsdienst . Hoe verachtelijk ik ook het voorstel van de Tweede Kamer voor orgaandonatie vind, het moet nog door de Eerste Kamer. Hopelijk gebruiken de figuren in die kamer hun ethiek en hun gevoel en verstand en nemen hun verantwoordelijkheid als regeringsleden. Dan wil ik ook nog opmerken dat we eigendom van de staat zijn zodra de pasgeborenen in ons land worden ingeschreven bij de Burgerlijke Stand en aldaar een stempel/stamnummer (sofinummer) krijgen en waarvoor de koning ook leuke bedragen per kind erbij krijgt (zie: ikclaimmijnnaam.nl). Kortom: we zijn onderdanen/lijfeigenen wat eigenlijk ook wel weer inhoudt dat uiteindelijk de koning voor onze veiligheid en instandhouding moet zorgdragen indien geboden, dus verantwoordelijk is. Maar nee, we hebben een “symbolisch” koninkrijk maar met een democratische regering; de koning regeert dus niet!? Maar ach, ze doen het zo goed en het is een goed visitekaartje voor de zakenwereld; levert de familie in kwestie wel heel heel heel erg veel kapitaal op, verschillende generaties in het verleden tot ver ver in de toekomstige generaties. We leven hier in een bizar sprookje en er worden ons steeds als onmondigen sprookjes verteld. Wanneer gaan we nu eens eindelijk onze rechten opeisen en ons als volwassenen en dus zelfautonoom gedragen? Sprookjes zijn leuk en aardig of niet aardig, maar we willen nu feitelijke verslagen van wat er werkelijk gebeurt en wat men in de pen (denktank) voor ons in petto heeft (openheid en geen stiekem gedoe) teneinde zelf te beslissen (medezeggenschap/verantwoordelijkheid) wat wij willen en wat goed voor ons allemaal is.
De daad van het vragen om zelf-eigenaarschap bij een autoriteit (koning/regering enz.) betekend dat je denkt dat je een slaaf bent, die niet eerder eigenaar van zichzelf mag zijn als dat de meester daar toestemming voor geeft.
M.a.w. Of je weet dat je zelf-eigenaar bent.
Of je geloot dat iemand anders je eigenaar is.
Hier is natuurlijk nog wat op af te dingen. Ik begrijp je en het lijkt dat het zo is, maar het schijnt niet zo. Het systeem op zich is natuurlijk zeer interessant om te onderzoeken. En zeker, ik ben soeverein en hoef daarvoor niet mijn naam te claimen. Ik beslis dus zelf wat er met mijn lichaam gebeurt of mag gebeuren mocht ik eventueel in een situatie gaan verkeren dat ik “hersendood” (dus niet dood) zou zijn. Iedereen blijft van mij af; ik ben soeverein, ik beslis!
Ik moet in de fysieke wereld uiteraard wel aktie ondernemen en in mijn geval nee laten registreren om jezelf te beschermen.
Maar in je hoofd weten dat je een vrij mens bent en zo vaak als maar kan praten, handelen, en leven alsof je ook in de fysieke wereld vrij bent is m.i. zeer belangrijk.
We zijn niks anders dan vee in de ogen van de “elite”, dat blijkt nu wel want als we geen melk meer geven (lees belasting betalen) worden we GESLACHT