De Aldersonschijf: een schijfwereld zo groot als het zonnestelsel

Zullen onze verre nakomelingen ooit proberen een Aldersonschijf te bouwen?

Wat is een Aldersonschijf?

Natuurkundig en geometrisch gezien, is het onmogelijk dat we op een platte aarde leven. Maar stel, dat de mensheid in een vlaag van grootheidswaan alle sterren binnen een straal van enkele honderden lichtjaren uit elkaar zou slopen? Dit om een echte schijfwereld rond de zon te bouwen van rond de 3000 zonsmassa’s? Deze, nog niet bestaande, megastructuur die dan ontstaat, wordt ook wel een Aldersonschijf genoemd, naar de bedenker Dan Alderson. Zie onderstaande video.

Deze Aldersonschijf zou veel weg hebben van een dvd-schijf, inclusief gat in het midden. In dit gat zou de zon hangen. Een enorme wand van meer dan duizend kilometer hoog aan de binnenkant houdt de atmosfeer binnen. De structuur moet een dikte van enkele honderden kilometers hebben. Dat levert voldoende zwaartekracht om de bewoners van beide zijden van de schijf tegen de schijf aangedrukt te houden.

De krachten die op deze structuur komen te staan zijn groter dan wat alle bekende materialen aan kunnen. Zelfs grafeen is hier lang niet tegen bestand. De schijf compenseert de zwaartekracht richting centrum, door langzaam te roteren. Althans, als we in de toekomst een materiaal ontdekken dat deze verpletterende krachten aan kan.

Schijfwereld met miljoenen malen het aardse oppervlak

In de populairste varianten van de Aldersonschijf beweegt de zon in een rechte lijn heen en weer door het middelpunt van de schijf, zodat beide zijden dag en nacht kennen. Bij science-fictionschrijvers, van Terry Pratchett tot Larry Niven, zijn op de Aldersonschijf lijkende schijfwerelden erg populair, omdat er zo parallelle werelden van verschillende intelligente levensvormen samengesteld kunnen worden. En er dus veel mogelijkheden ontstaan voor een spannend plot. Zo zal een hitteminnende soort dicht bij de zon in het centrum leven, terwijl poolijsbewoners of levensvormen die gedijen in vloeibare stikstof of zelfs vacuüm, bij de buitenrand zullen leven. Hoe zouden contacten, handel, of oorlogen tussen deze wezens verlopen?

Aantrekkelijk aan de Aldersonschijf is het enorme oppervlak. Alleen al de bewoonbare zone heeft vijftig miljoen maal meer oppervlak dan onze aarde.

Een Aldersonschijf is groter dan de omloopbaan van de aarde. Alleen al de bewoonbare zone is tientallen miljoenen malen de oppervlakte van de aarde.
Een Aldersonschijf is groter dan de omloopbaan van de aarde. Alleen al de bewoonbare zone is tientallen miljoenen malen de oppervlakte van de aarde. Bron: Cryonic77/Wikimedia Commons

Kans dat iemand ooit een Aldersonschijf bouwt is klein

Aldersonschijven zijn enorm instabiel en daarmee gevaarlijk. Zonder veel kunst- en vliegwerk zullen ze ineenstorten tot een donut. Of, waarschijnlijker, tot een aantal zwarte gaten. Drieduizend zonsmassa’s is duizend maal meer dan de Volkov-massalimiet voor de vorming van zwarte gaten. Met een fractie van het benodigde materiaal voor een Aldersonschijf, kunnen miljarden ronddraaiende ruimtecilinders worden gebouwd met hetzelfde woonoppervlak.

Laat een reactie achter