Science fictionschrijvers leefden zich in verleden en heden vaak uit in het schetsen van een toekomstige samenleving. Soms was deze ideaal, een utopie, soms was deze juist een nachtmerrie: een dystopie. Bij schrijvers als Plato en Thomas Moore overheersten de utopieën. Later doken ook meer cynische schrijvers op het genre, met een opbloei aan dystopieën tot gevolg.
Dystopie steeds populairder
Heel bekende dystopieën zijn bijvoorbeeld The Time Machine van H,G, Wells, 1984 van George Orwell en, recenter, de bioscoopfilm Elysium. Maar hoe herken je een dystopie? In deze TED lezing (video) een introductie in dit interessante genre. Want dystopieën zijn vooral bedoeld om de lezer nu te waarschuwen, en wel hoe het niet moet…
Toekomst heeft meer weg van utopie
Maar misschien zijn we te veel, te vaak pessimistisch. Per slot van rekening is het leven voor de meeste mensen nu veel beter dan ooit eerder in de menselijke geschiedenis. Hier, maar vooral ook in de rest van de wereld. Denk bijvoorbeeld aan China en India.
Het is ook zo dat onze gedachten onze daden, en daarmee de wereld waar we in leven, sturen. We kunnen de wereld een betere plek maken als we problemen erkennen, maar toch vooral de mogelijkheden zien. En de problemen oplossen.
