Steve Bowers van Orion's Arm construeerde dit model van een Dysonschil in aanbouw.

Paradigma’s: een algemene benadering (II)

Update: in deze artikelenreeks was er oorspronkelijk sprake van een videoserie bestaande uit 3 video’s en daarom zijn er ook 3 artikelen. De originele video’s zijn helaas verwijderd. Als vervanging zijn er nu 2 video’s geplaatst die dezelfde inhoud hebben met Spaanse of Portugese ondertiteling. Andere vervanging was helaas niet voorhanden. De video’s zijn bij de eerste 2 artikelen te vinden. Het laatste artikel zal geen video meer bevatten.       

In dit tweede artikel over paradigma’s volgens de zienswijze Joel Barker wordt de tweede video uit de videoserie van 3 behandeld.  Het eerste artikel is hier te lezen.

Barker heeft voor paradigma’s een eigen definitie.

Een verzameling van regels en procedures die 2 dingen doen:  1) ze definiëren bepaalde grenzen en 2) deze regels en procedures geven vervolgens aan hoe je succesvol kunt zijn in het oplossen van problemen die vallen binnen deze grenzen. 

Een belangrijk aspect van paradigma’s is volgens Barker het geloof in een bepaald paradigma. Hier kun je volgens hem kracht aan ontlenen en het kan je tegelijkertijd juist ook beperken doordat je niet openstaat voor een ander paradigma.

Als voorbeeld is in de video noemt hij het fitnessparadigma wat op het moment van filmen populair werd in de VS en door miljoenen Amerikanen werd omarmd als een methode om aan de eigen gezondheid te werken. Maar hoeveel mensen zouden 70 mijl (ongeveer 113 km) gaan hardlopen? Iets wat volgens Barker in de westerse cultuur niet logisch is. Het is wel logisch om 70 mijl auto te rijden, maar niet om hard te lopen.

Toch is er een volk wat dit doet en waar het volkomen normaal voor is. Het gaat om de Tarahumara een indiaans volk woonachtig in het noorden van Mexico. Het hardlopen over grote afstanden is een onderdeel van één van de paradigma’s die ze hanteren.

In onderstaande video geeft Barker meer voorbeelden.

https://www.youtube.com/watch?v=Cr3Yup8xgws

Het derde en daarmee laatste artikel van deze serie, kan hier worden gelezen.

8 gedachten over “Paradigma’s: een algemene benadering (II)”

  1. Mijn oom deed ook aan ultra-runs mee, 100 km of langer. De man is inmiddels de 80 gepasseerd en vel over been maar hardlopen doet ie nog steeds. Diep respect daarvoor!

  2. Een belangrijke paradigmashift is de ontkerkelijking geweest. Dit kwam omdat mensen een steeds beter onderwijs genoten, die kerkelijke dogma’s betwisten. Dit schepte ruimte voor enerzijds materialsme en anderzijds oosterse spiritualiteit. Een ander tweespalt is het individualisme en collectivisme. We zien hoe de wereld nu is. Wat mij opvalt is er veel gebeurt op gebied van personal coaching, wat een uitvloeisel is van het individualisme.

    1. De ‘ontkerkelijking’ is een misvatting van formaat, de dieperliggende oorzaak voor de differentiatie werd helemaal niet gezien of (h)erkend, dit heeft geleid tot herval in een nog extremere vorm van hetzelfde. Al zijn de strategieën en oppervlakkige manifestaties door de evolutie schijnbaar meer ontwikkeld, de onderdrukking en psychische manipulatie van het volk is in vergelijking nog veel en veel erger. Kloven op verschillende niveaus (geldelijk, cultureel en bewustzijn) worden steeds groter en maken van de wereld een atoombom die op elk moment kan ontploffen. Tenzij we wakker worden voor de noodzaak van een drastische omwenteling zullen we getuige worden van een nooit gezien spektakel, vluchten in op zich verkrachte vormen van spiritualiteit zal ons daarbij niet helpen, ook dat wordt gekaapt door de pathologische conditionering die men enkel anders verpakt heeft maar totaal voorbij gaat aan de maatschappelijke verantwoordelijkheid die hierbij komt kijken. Het is altijd leuk om te doen alsof, het is literalisme ten top en koren op de molen van de ‘kerk’ waarover we verkeerdelijk denken dat het uit het wereldbeeld verbannen werd, niets is natuurlijk minder waar, we zijn er enkel nog blinder voor geworden. En sterker, door het mythische lidmaatschap gaan we de onderdrukker verdedigen, hiermee zelf de malaise nietsvermoedend en onwetend bekrachtigend. Uiteraard, de realiteit mag zo niet gezien of beschreven worden, het laat ons herinneren aan onze medemens die slachtoffer is van onze tekortkomingen maar noemen het wel progressie.           

  3. hmm.. het lijkt er op dat ze deze video’s er af gehaald hebben. Iemand toevallig nog een linkje?? Ik heb alleen deel 3 gezien maar vond het dermate interessant dat ik ze even terug wou kijken…

    1. Inge v Bergen

      Ja hij stond ook nog op mijn to do lijst, maar is weg. Terwijl ik toch zo met paradigmaverandering bezig ben.
      (Maar het is zo lang geleden dat ik deze boeken heb bestudeerd, dus zo maar eventjes uit mijn hoofd, ik was aan her- bestudering nu, nog niet echt toegekomen)
       
      Wat ik wel gezien heb:
       Lakatos gaf een vervolg op Kuhn waarbij hij zegt dat wat we als 1 grote theorie zien, eigenlijk een kluwen elkaar opvolgende theorieën is, die een onderliggende gedachte samen delen. Hij noemt deze onderliggende gedachte ‘het paradigma” en de omliggende verklaringen en theorieën het “research programma. Kuhn stelt dat (in tegenstelling tot Popper die daar een logisch wetenschappelijk neutraal falsificatieproces veronderstelt) dat er een vreemd belang is om het onderliggende paradigma te beschermen, waardoor strijdige sub-theorien genegeerd en als dat niet meer kan aangepast en vervormd worden om het paradigma maar te beschermen.
      Het verschil tussen het paradigma en het researchprogramma is dat uiteindelijk alle echte paradigma’s op een niet bewijsbaar geloof zijn gebaseerd. Denk maar als het paradigma is: de zon draait om de aarde en je vraagt hoe weet je dat, je als antwoord zult krijgen, maar het is toch zo!
      Paradigma verschuivingen zijn dus grote chaotische vernietigingen van een geloof dat aan de basis ligt van een heel groot bouwwerk met vele belangen en gevolgen.
      En de bescherming ervan ligt in de handen van mensen die eerst jarenlang in dit paradigma (b.v. het mensbeeld en de genezing van de gezondheidszorg, het wetenschappelijk paradigma als instrument dat de research en ervaring bepaalt) zijn geïndoctrineerd, het gedrag moesten vertonen om geaccepteerd te worden en daarna hun status en zekerheden eraan ontlenen. Dus je begrijpt dat deze belangen zolang maken dat ze liever met een behoorlijk gefalsificeerd paradigma blijven werken, dan dat ze de basis van hun geloof en welvaart zullen vernietigen.
       
      Ik raak dus in verwarring als Barker de elementen van het researchprogramma expliciet ook paradigma’s noemt, terwijl dit ‘geloofselement” daar ontbreekt.
      Terwijl de inhouden die hij noemt (alleen wat wel zonder betaalmuur beschikbaar is) eigenlijk gaan over wat ik in de vorige eeuw al bij Michel Porter en Peter Senge leerde. Alleen noemt hij dat nu met het grote woord Paradigma.
       
      Maar goed, aan de echte weldoordachte discours ben ik dus niet toegekomen.
      Groetjes,
      inge
       

      1. Mooie insteek Inge, het waarom dat velen het huidige paradigma moge beschermen mag duidelijk zijn,  het nieuwe paradigma maakt immers komaf met evolutionair achterhaalde werkwijzen, zeer drastisch zelfs. Een paradigmaverschuiving is een radicale omwenteling en is van een andere orde dan wat je een normale evolutie zou kunnen noemen. Een aantal zaken verdwijnen dan gewoonweg, niet meer nodig en onze vrijheid beperkend zoals nu vooral duidelijk wordt door de ‘economische’ crisis. Het ‘geloofselement’ verwijst vaak naar een mythisch lidmaatschap, het zich hechten aan een denkwijze die geen andere toelaat. Alles wat anders is wordt dan ook met alle machtsmiddelen bestreden maar is slechts uitstel van executie, niet bewust van het bevrijdende alternatief dat zich aanbiedt waar ook de ‘stervenden’ bij gebaat zijn. Hoe dit in de praktijk werkt is vrij makkelijk te testen, het stervensproces uit zich op verschillende manieren wat vaak niet zo gezien wordt door de stervenden zelf. Angst is dan ook een slechte raadgever.     

Laat een reactie achter