RamBam – een kijkje in de wereld van het lobbyen

RamBam gaat in deze aflevering op zoek naar hoe de politieke wereld en het belobbyen daarvan werkt. Het resultaat is verbluffend en mede daarom ook zo interessant.


Met dank aan X. voor de tip!

Ook Joris Luyendijk schreef al eerder eens een kort boekje over hoe lobbyisten, politici en journalisten bij elkaar komen in nieuwspoort en of de geheimhouding die daar geldt wel zo goed is voor het transparante en democratische proces. Het feit dat oud kamerleden toegang blijven hebben tot de gebouwen en nieuwspoort en zo dus ideaal lobbyist kunnen worden na hun politieke carriere geeft ook wat te denken. In het boek: Je hebt het niet van mij maar… meer informatie hierover.

Lobbyisten besteden maar een klein deel van hun tijd op het Binnenhof, om parlementariërs te masseren. Dit ontdekte Joris Luyendijk tot zijn grote verbazing tijdens gesprekken met deze beroepsgroep. Het is veel effectiever om in Brussel te lobbyen, of op een eerder moment ambtenaren te voeren. Als beleidskeuzes nog in Den Haag beïnvloed moeten worden, is dit eigenlijk al te laat.

Dus begrijpt Luyendijk ineens niet meer zo goed dat de media alleen maar aandacht hebben voor wat er rond het Binnenhof gebeurt. Of waarom bijna alle verhalen in de kranten en op televisie over de poppetjes daar gaan.

Bron: Boeklog.nl

Met deze informatie krijgen mensen een beetje beter beeld in hoe de manipulatie van de politiek via lobbyisten werkt. Zouden er mogelijkheden zijn om dit soort praktijken in de toekomst te beperken of zelfs geheel te voorkomen? Misschien is het inmiddels toch tijd voor een internetdemocratie?

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website RamBam
-) Website Joris Luyendijk
-) Corruptie uitgelegd door ex-lobbyist
-) Komt de internetdemocratie eraan?

3 gedachten over “RamBam – een kijkje in de wereld van het lobbyen”

  1. Zolang er politiek is, zullen er lobbyisten zijn. Ook bij een internetdemocratie zullen lobbyisten gewoon hun werk blijven doen. Hun werkwijze zal dan veranderen, maar ze blijven gewoon aanwezig. Bij een internetdemocratie worden ook besluiten genomen die (on)gunstig zijn voor bepaalde bedrijven en dus is het zinvol voor die bedrijven om voor of tegen die besluiten te lobbyen.
     
    Overigens was er in afgelopen uitzending van De slag om Nederland aandacht voor de dubbelrol van senatoren in de eerste kamer. Een dag in de week hebben zij een politieke pet op, maar de rest van de tijd werken ze voor grote bedrijven en instellingen. Alhoewel ze beweren dat ze die rollen prima kunnen scheiden, is er in werkelijkheid geen enkele controle of transparantie. Voor bedrijven en instellingen is het dan ook interessant om een senator in dienst te nemen.
    Link: http://programma.vpro.nl/deslagomnederland/afleveringen/seizoen2/aflevering-11.html

  2. Het is al heel lang een begrip, dat er in de wandelgangen rondom de tweede kamer gelobbyid wordt, heir worden ook de meeste besluiten genomen en dus niet in de tweede kamer zelf. Maw geen transparantie. Zo ook met de EU. Het was tijdens de machtsjaren van het CDA, dat Piet Hein Donner, zie je hem nog op de fiets aan komen op het binnenhof, tas achter op de bagagedrager, big smile, die tijdens zijn vice voorzittersschap van de raad van state, zorg heeft gedragen dat de EU zo goed als het recht verkreeg om besluiten te nemen. Dus door zijn toedoen is dat verdrag geratificeerd. In die tijd wilde het CDA ook geen referendum betreffende de EU uitschrijven, want ze zagen de bui al hangen. Donner heeft dit in die zelfde wandelgangen bekokstooft. Dus ook de tweede kamer is een schijn vertoning. En dat was het begin, dat de macht naar Brussel werd overgedragen, dankzij lobbyen. Mvg Paul.

  3. En een interessante TED Talk over corruptie in het systeem van de VS

    http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=mw2z9lV3W1g

    There is a corruption at the heart of American politics, caused by the dependence of Congressional candidates on funding from the tiniest percentage of citizens. That’s the argument at the core of this blistering talk by legal scholar Lawrence Lessig. With rapid-fire visuals, he shows how the funding process weakens the Republic in the most fundamental way, and issues a rallying bipartisan cry that will resonate with many in the U.S. and beyond.

Laat een reactie achter