Veel voorkomende fout: het vergeten van je digitale imago

Dat de tijden veranderen valt niet te ontkennen. Maar waar de jeugd vaak snel mee gaat met nieuwe trends, willen volwassenen nog wel eens achter blijven. Een goed voorbeeld van verandering is het bijhouden van je digitale imago. Hoe sta jij bekend op de digitale snelweg?

Bij je aankomende baas wil je niet bekend staan als een fervent drinker

Vroeger solliciteerde je door een brief te sturen naar een potentiële toekomstige werkgever, met de Curriculum Vitae als bijlage. Deze werkgever  probeerde dan een beeld van je te krijgen aan de hand van je brief door te kijken naar je schrijfstijl, spelfouten en natuurlijk ook de inhoud. Op grond hiervan werd dan besloten of je uitgenodigd werd voor een gesprek of niet.

Nog steeds zijn veel mensen zich er niet van bewust dat het tegenwoordig anders gaat. Met de opkomst van allerlei sociale media is niet alleen de sociale leefwereld van een select groepje jongeren veranderd, maar de hele maatschappij heeft zich gedeeltelijk naar de digitale wereld verplaatst. De precieze cijfers zijn mij niet bekend, maar ik ken vele bedrijven waarbij een naam eerst wordt gegoogled alvorens iemand wordt uitgenodigd voor een gesprek.

Zij die zich deze verschuiving niet realiseerden spreken veelal van schande hierover. Het zou bijvoorbeeld een inbreuk op onze privacy zijn. Je toekomstig werkgever lacht hier om: het is niet verboden iemand op internet te zoeken en je hebt er tenslotte zelf voor gekozen de gegevens daar neer te zetten. Op deze manier krijgt de werkgever veel makkelijker een ‘eerste indruk’ dan wanneer hij je uitnodigt voor een gesprek.

In een vorig jaar verschenen rapport schrijft Tina van der Linden (Universiteit Utrecht) dat men er verstandig aan doet goed na te denken alvorens foto’s of verhalen over jezelf of anderen op internet te plaatsen [1].

Een veel aangehaald voorbeeld is het geval van een rechtenstudente die was gefilmd in ‘zeer beschonken toestand’. Dit filmpje was vervolgens onder andere op GeenStijl [2] te zien, waarna haar naam al snel onlosmakelijk verbonden was met dit voorval. De studente besloot GeenStijl aan te klagen (wat ze overigens won [3]), maar bereikte daarmee alleen nog maar meer negatieve publiciteit. Nog steeds als je haar naam googled, zul je dit verhaal terug vinden (en nee, ik noem haar naam niet).

Als je de verandering naar de digitale wereld hekelt kun je er natuurlijk voor kiezen er niet aan mee te doen. Helaas snijd je hiermee vooral jezelf in de vingers. Want wat doet je werkgever op het moment dat je digitaal onvindbaar bent? Juist, hij gaat verder met de volgende sollicitant. Digitaal aanwezig zijn wordt – helaas voor sommigen – steeds meer een onderdeel van het sollicitatie proces.

Hoewel het natuurlijk erg verschilt in welke branche en bij welk bedrijf je solliciteert, zijn er twee belangrijke tips die ik kan geven:

  1. Als je nog geen profiel bij een bekende profielen-site hebt, maak er dan eentje aan. Al is het maar om er een fatsoenlijke foto op te zetten en een klein beetje informatie over jezelf. Een bekende profielen-site die gericht is op zakelijke relaties en waar je ook makkelijk je CV kunt bijhouden, is LinkedIn. Steeds meer zaken lopen, ook in Nederland, via deze site. En echt waar, ik heb managers gehoord die liever geen zaken doen met mensen die geen LinkedIn profiel hebben.
  2. Google jezelf alvorens je solliciteert. Zijn al je schandalige foto’s van je profielen (of slechts privé zichtbaar)? Heb je de zogenaamd grappige youtube filmpjes verwijderd? Bekijk de informatie die je over jezelf vindt door de ogen van je toekomstige werkgever en ga na of je wilt dat hij op grond daarvan een oordeel over jou velt.

Een bijkomend voordeel van een profiel, mits zo nu en dan geupdate, is dat het snel boven in de Google-resultaten komt te staan. Op deze manier is het dus mogelijk om de minder leuke verhalen die je zelf niet weg kunt halen, minder in het zicht te zetten.

Kortom: mocht je gaan solliciteren of anderszins op zoek zijn naar zakelijke connecties, vergeet dan je digitale zelf niet!

Ps. Voor de studenten onder ons: bij hospiteren is het ook verstandig je digitale imago te checken.

[1] NOS Headlines – Ik heb tevens een lezing van mevrouw v.d. Linden omtrent dit onderwerp mogen aanschouwen.
[2] Majesteit vs GeenStijl
[3] Nu.nl – Studente wint zaak om dronken video

 

11 gedachten over “Veel voorkomende fout: het vergeten van je digitale imago”

  1. Godverdegodver…wat the f!”ck…haal die link van Nu.nl weg…uhm, tsja ik neem aan dat dit soort uitspraken niet echt goed zijn voor je reputatie :P

    Wat u niet wil dat u geschied, doe dat ook een ander niet. Bovenstaande uitspraak was dus een klassiek voorbeeld van een uitspraak die zich later tegen je kan keren.

    Niek, ik zat al op het artikel te wachten want ik wist dat je het een keer zou gaan schrijven. Het is ook precies wat ik ervan verwacht had, goed artikel.

    1. Hoe bedoel je dat het niet goed is?

      Overigens is het beste wat je kunt doen op het moment dat er een hype ontstaat omtrent een filmpje van jou, gewoon zwijgen en jezelf niet bekend maken (je profielen dus ook tijdelijk compleet onzichtbaar maken). Het voordeel van dit moment is dat er zoveel hypes zijn, dat ze ook maar heel kort zijn. Voor je het weet is het verouderd en over.

      1. Ik denk dat we elkaar verkeerd begrijpen, een beetje stomme 1e reactie achteraf, ik was het me er niet van bewust dat jullie het misschien verkeerd zouden opvatten.
        Mijn digitale imago is nog vrij leeg, ik moet er wat meer aandacht aan geven.
        Ben tussen de theorieën door een soort biografie aan het maken, dat wil ik dan in mijn profielen verwerken.

        1. Haha ok.

          Ik zelf heb op mijn website (die ik overigens niet echt bij houd) links naar al mijn profielen staan, zodat een potentiële werkgever niet lang hoeft te zoeken :). Voordeel hiervan is dat ik dus zelf ook niet lang hoef te zoeken op het moment dat ik ga solliciteren.

  2. @ Einstein01,

    Ik had het niet over jouw digitale imago, als ik over iemand iets te zeggen heb dan zet ik ALTIJD de naam van de persoon erbij zodat er geen misverstanden over kunnen komen. Mijn opmerking was een opmerking in het algemeen waarmee ik wou aangeven hoe het niet moet. Mijn opmerking beginnend met: Godverdergodverde… is het soort opmerkingen die zich tegen je kunnen keren. Ik bedoelde hiermee te zeggen dat als werkevers zien datals iemend een grofgebekte zak is dan kan je het verder wel vergeten op een sollicitatie.

  3. Ik vind, het is eigenlijk gebaseerd op de belangen van anderen, niet op de belangen voor jezelf. Je mag best aan jezelf denken, voor jezelf ook opkomen, als je er niemand mee schaadt. Dus: “In verband met inbreuk op de persoonlijke levenssfeer kies ik graag zelf de personen uit aan wie ik over mezelf wil vertellen.” Die ander mag het voelen als een voorrecht. Vervolgens geef je dan twee superverzorgde A4-tjes met jouw sollicitatie en CV, en solliciteer je wel in het belang van het bedrijf..

Laat een reactie achter