Bijna de helft van de banen die nu bestaan gaat verdwijnen, omdat er mechanische alternatieven voor zijn. Zal de mensheid er in slagen op tijd nieuw, leuk werk te creëren? Of is het verdwijnen van werk eigenlijk wel een probleem?
De meeste baantjes zijn helemaal niet zo leuk, en worden snel minder leuk door het oprukken van managers, die werkzaamheden stroomlijnen en efficiënter maken, ten koste van het werkplezier. Als we zorgen voor een basisinkomen, is het dan eigenlijk wel een ramp dat veel banen zullen verdwijnen? Werken om in leven te blijven in plaats van om iets nuttigs en waardevols te doen, is dat concept niet heel erg uit de tijd?
Vandaag las ik in de Volkskrant dat we vanaf 1975 gemiddeld 10% meer zijn gaan werken.
Alle ideeen over een toekomstig utopia met een overvloed aan vrije tijd zijn niet uitgekomen.
Wat je zult zien is een groep die keihard werkt en een groep die blijvend aan de kant blijft staan en moet rondkomen van een zeer laag inkomen.
Er is geen enkele tendens die erop wijst dat het beschikbare werk eerlijker verdeeld zal worden.
Het zal wel moeten denk ik. De ene helft gaat er aan onderdoor qua werkstress, de andere helft vreet zich op door gebrek aan werk. Het kan slimmer.
Misschien dat die tendens er toch wel komt als het belachelijke extreme proporties gaat aannemen.