Is ons universum niet het enige? De aanwijzingen stapelen zich op dat we in een multiversum leven.

Vijf aanwijzingen dat er andere heelallen bestaan

Er komen steeds meer aanwijzingen dat ons heelal niet het enige heelal is. Dit varieert van kwantummechanica tot astronomische waarnemingen. In deze video vijf sterke aanwijzingen dat we niet in het enige heelal dat bestaat leven.

De mensheid heeft de ene ruwe schok na de andere te verduren gehad. Dit al sinds Copernicus aantoonde dat de aarde rond de zon draait in plaats van andersom. Zo blijkt onze zon slechts een alledaags dwergsterretje, blijkt de Melkweg een doorsnee sterrenstelsel te zijn en vormen we slechts een spikkeltje in een enorme zeepbelachtige structuur die het heelal bepaalt. Maar we leven toch nog in een uniek heelal?
Helaas, ook deze laatste zekerheid wordt steeds meer betwijfeld…

Is ons universum niet het enige? De aanwijzingen stapelen zich op dat we in een multiversum leven.
Is ons universum niet het enige? De aanwijzingen stapelen zich op dat we in een multiversum leven.

1 gedachte over “Vijf aanwijzingen dat er andere heelallen bestaan”

  1. Kan het filmpje niet op vol scherm krijgen, en daarom de hinderlijke reclames ook niet weg klikken, jammer, geeft nu teveel afleiding. Kom met de regelmaat van een klok docu’s tegen die dit onderwerp behandelen volgens de nieuwste inzichten. Het zit er volgens mij gewoon dik in dat dit het enige universum niet kan zijn. Volgens de schattingen die nu gedaan worden, komt men al op zo’n 92 miljard lichtjaar observeer-bare ruimte om ons heen. Zet dat eens tegenover de 13,70 miljard lichtjaar, die gehanteerd wordt als de hypothetische schatting in afstand, die ons universum bereikt zou moeten hebben bij lichtsnelheid, vanaf de Big Bang…. Aan de Big Bang theorie twijfel ik niet echt, maar aan het unieke karakter dat men er aan toe schreef, juist weer wel. Mijn vader was een gedreven amateur astronoom en enthousiast lid van de sterrenwacht in, geloof ik, Westerbork, meen ik nog te weten. Door zijn sterrenkijker heb ik in mijn jeugd en ook veel later nog, menig object mogen aanschouwen. Samen boomden we dan uren lang over het karakter van dit toen nog al beperkt beschreven universum. Vragen als; hoe kan een niet volumineuze energievorm, (geen enkele dimensionale ruimte innemende) dus onstoffelijke kracht, zo uit evenwicht raken dat daar de Big Bang uit ontstond, hielden ons bezig. Er waren volgens de bestaande theorieën geen deeltjes die met elkaar, (ze bestonden immers niet) op welke manier dan ook konden reageren, alles is energie, (zwaartekracht). Hier moest wel een externe energiebron aanwezig zijn geweest volgens ons. Een externe bron als katalysator werd echter door de theorie uitgesloten. Zonder ruimte heb je geen afstand, dus ook geen hypothetisch aanwezige katalytische krachtbron, op enig af te leggen afstand. Bovendien zou het overwinnen van afstanden tijd kosten, en tijd bestond ook al niet. Nee, we vonden de theorie erachter nogal rammelen op te veel fronten, er ontbrak het nodige. Veel later kwamen we op de gedachte, dat er wel zoiets als een verzameling van natuurlijke krachtbronnen moest zijn, die elk op hun beurt invloed op elkaar moeten hebben. Dit intuïtieve beeld ontstond toevallig nadat ik die dag verveeld, de koolzuurgas belletjes die in frisdranken naar boven komen, bestudeerde. Ik moest dit eureka moment delen met mijn vader, die er gelukkig niet afwijzend tegenover stond.

    Ons eigen multiversum was geboren, dit los van de destijds al bestaande theorieën en sf verhalen hierover. Niet nieuw dus, maar wel ons eigen beeld er van, een soort bubbelbad. Ruimte is niet leeg; ruimte bevat onnoemelijke hoeveelheden energie, en heeft een variabele dichtheid die verschilt per Big Bang. Ons universum is geen unicum, maar slechts één omstandigheid van oneindig veel van dit soort gebeurtenissen. Als ik de scheidingslijn daarin voor mijzelf moet uitbeelden, dan kom ik uit op universa in, en naast universa. Gescheiden door de omstandigheden die het resultaat zijn van het totale krachtenspel dat hier de hoofdrol in speelt, binnen een oneindig zwart gat.

Laat een reactie achter