Flower power. Make love not war. Een mooie droom, aan de ene kant. Wereldvreemde nonsens, zeggen anderen. Zou het mogelijk zijn een wereld te creëren waarin er alleen maar vrede en liefde is?
Klein groepje kwaadstichters verantwoordelijk voor de meeste ellende
De kranten worden beheerst door de vele ellende in de wereld. Aanslagen, moordpartijen, bloederige burgeroorlogen, vereenzaming, misdaad, geweld. Deze ellende komt niet uit de lucht vallen, maar wordt in de een of andere vorm door mensen aangericht. Als ieder mens op de wereld zijn gedrag nu radicaal zou veranderen, zouden al deze dingen uit de wereld zijn. In principe kan het dus. Immers, de meeste mensen voeren geen oorlog en plegen ook geen misdrijven. Het is een klein groepje mensen dat het verziekt en de meerderheid die ze daarvoor de kans geeft.
Heb je medemens lief als jezelf
Om een wereld te krijgen waarin iedereen elkaar liefheeft, moet je verder gaan. Niet alleen moet je je medemensen tolereren. Je moet ze liefhebben als jezelf, dat wil zeggen hun belangen net zo serieus nemen als je eigen belang. Grappig genoeg is dit precies wat Jezus tweeduizend jaar geleden gezegd heeft. Inderdaad werkt dat in kleine groepen vrij aardig. Vrijwel alle kolchozen in de Sovjet-
Unie deden het bijzonder slecht. De enige kolchozen (collectieve staatsboerderijen) waarvan de productie erg hoog lag, waren die in dorpen met mennonieten, een fundamentalistische christelijke groep. Voor deze strenggelovige christenen was het belang van de ander, het belang van henzelf, waardoor ze toegewijd werkten en de kolchoze niet geplaagd werd door luie en inefficiënte werknemers die, zoals een oude Sovjetgrap ging, deden alsof ze werkten terwijl de staat deed alsof ze werden betaald.
Bewustzijnsverandering
Om zo te leven dat je je medemens liefhebt als jezelf moet je je bewustzijn zo uitbreiden dat dit verder gaat dan alleen je eigen lichaam of de eigen groep. Als miljarden mensen tegelijk deze bewustzijnsverandering ondergaan, zou de wereld in één klap veranderen in een hippieparadijs. Uit hersenonderzoek is bekend dat psychopaten, mensen die verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van alle misdrijven maar slechts een procent van de bevolking uitmaken, een ernstige hersenstoornis hebben. Hierdoor kunnen ze zich niet inleven in andere mensen, maar zien ze deze als instrumenten om te manipuleren. Autisten kunnen zich ook niet inleven in andere mensen, maar manipuleren ze ook niet. De overige mensen, 98% van de bevolking, kunnen dat in meerdere of mindere mate wel. Als iedereen elkaar met liefde en respect behandelt, versterken de positieve impulsen elkaar.
Rijken van het kwaad
Er zijn op deze planeet plaatsen waar ook ‘normale’ mensen worden gedwongen zich als een psychopaat te gedragen om te kunnen overleven. Denk aan bepaalde achterbuurten, dictaturen of failed states. Er zijn ook menen die zich wel in andere mensen kunnen verplaatsen maar dat niet doen. Vaak is hiervan angst, of bepaalde foute ideeën of ideologie de reden. Totalitaire denksystemen hanteren vaak een wij/zij denken. Alleen als deze totalitaire denksystemen verdwijnen en de redenen voor angst worden weggenomen, zal een wereld vol liefde mogelijk zijn. Hiervoor moet er een einde komen aan honger en gebrek. Ook moet maatschappelijke status minder allesoverheersend zijn dan nu, zodat er geen hevige afgunst meer is tussen mensen. Pas als er geen reden is om andere mensen te vermoorden of ze te bestelen, zal er duurzame vrede zijn.
Leuk artikel, waar ik me in kan vinden. Zo’n 15 jaar geleden heb ik een pamflet geschreven “De wereld van de universele liefde” met soortgelijke gedachten.
Misschien ben ik inmiddels wat cynischer geworden, maar ik vrees dat het er in ieder geval voorlopig niet inzit.
Er zijn veel meer voorbeelden van communes die door onderlinge ruzies uiteen zijn gevallen dan van communes waar het goed is gegaan.
De mens heeft nu eenmaal een ego en een ego is per definitie egoistisch, alleen een heel sterk en ontwikkeld bewustzijn kan dat neutraliseren.
Helaas is de natuur zelf ook geen paradijs. Alles eet alles op, ook binnen soorten is er vaak sprake van conflicten over territoria en paren.
En last but not least, de top van de samenleving, degenen die alles beheersen en de touwtjes in handen hebben bestaan uit gewetenloze psychopaten. De macht van deze mensen breken is onmogelijk. Daarvoor zijn ze gewoon veel te machtig.
We zullen het ermee moeten doen, hoe vervelend het ook is. Het enige alternatief wat we hebben is het in onze eigen kleine kring gezellig en leuk maken. Dat is wel haalbaar.
Ik loop in ieder geval in camouflagekleding rond.
Maar ik blijf (te) lief :).
Ik denk dat, doordat de planeet overbevolkt is, is het vrijwel onmogelijk is om dit te bereiken. Ik ben van mening dat de meest vredelievende manier om de wereld beter te maken, 77% van alle mensen in een kunstmatige winterslaap naar andere bewoonbare planeten in andere zonnestelsels te sturen. Het gros van de mensen heeft eigenlijk gewoon niets. Er kunnen geen huizen meer gebouw worden op deze planeet want dan gaat het tenkoste van de natuur. Denk maar aan globalwarming, uitsterven van plant en diersoorten, vervuiling van de zee etc. We ontkomen gewoon domweg niet aan het koloniseren van de ruimte. Eigenlijk had er tijdens de beëindiging van het Appollo programma een grootschalige demonstratie moeten komen. Zeker toen er in het budget van ruimtevaart organisatie’s werdt bezuinigt in de jaren 80. Zo’n project heeft al zoveel geld gekost dat het eeuwig zonder was om dit op te geven. Mijn tip is: Probeer zoveel mogelijk mensen te overtuigen dat onze toekomst tussen de sterren en de planeten zit. En dat het anders altijd slecht zal blijven. Laat deze overtuiging zich verspreiden als een lopend vuurtje. We moeten het niet meer pikken van de overheid dat zij ons belastingsgeld verspillen aan bonussen, olie, oorlog enz. Probeer op social networks zoals twitter en hyves propaganda te maken voor het koloniseren van ons zonnestelsel en zo snel als mogelijk is het melkwegstelsel.
Een mogelijk alternatief is om op deze planeet onze aantallen te beperken.
Het is de vraag of andere planeten op de mens als soort zitten te wachten. Ergens heb ik het idee dat dit niet het geval is.
Als we er niet in slagen om hier onze problemen op te lossen, maken we er waarschijnlijk elders een nog grotere puinhoop van.
Is het werkelijk zo een enorme pijnhoop overal? Als we gewoon de menselijke conditie als realiteit aanvaarden is er niets om ongelukkig te worden toch. Tuurlijk er verhongeren eens wat mensen her en der, en er zijn een paar die het niet helemaal begrepen hebben en proberen gelukkig te worden over de rug van anderen, maar goed iedereen probeert zo goed mogelijk zijn best te doen in het leven. Verdient de poging op zich niet al respect?
Als mensheid in totaal doen we het nog prima, we hebben net nummer 7 miljard voor onze soort weten te tellen. Dus ondanks alle ellende weten we nog steeds als soort in aantallen toe te nemen. Het aller allerergste wat er kan gebeuren is dat onze populatie straks wellicht eens even wat gaat crashen, maar goed dat komt bij de beste soorten voor, niets om ons voor te schamen. Geeft wellicht weer wat meer ademruimte voor onze andere soorten waar we de planeet mee delen. En als dat ergste scenario zou plaatsvinden is dat dan eigenlijk niet ook direct de oplossing voor de bron van al onze problemen?
Als we de wereld gewoon accepteren zoals die is en onze ideeën over hoe die zou moeten zijn loslaten dan kun je volgens sommige filosofen altijd gelukkig zijn (www.thework.com) en de hele wereld liefhebben. En vanuit die situatie is het veel plezieriger leven en wellicht ook beter plannen maken voor een mooiere toekomst.
Ik ben trouwens zeker voor ruimtereizen, altijd gezond om eens buiten de eigen grenzen te kijken en wat ervaring op te doen. Al ben ik het wel met Roeland eens dat we misschien wel nog even aan ons visitekaartje moeten werken.
Wie kent nog de werking van het ♥?
Het voelen is als een snaar, die zich trillend bevindt tussen de uitersten van de hoogste spanning en de grootst mogelijke ontspanning, tussen lachen en huilen, tussen liefde en haat. Die snaar lijkt op de sinusboog die polariteiten als rust en beweging in evenwicht moet houden. Welke orgaansystemen komen nu overeen met deze basisdynamiek van het gevoelsleven? Wat zijn de organen die overeenkomstig het voelen functioneren: spanning-ontspanning, symphatiek oplossen-antipathiek verharden en samentrekken? Waar treedt dit anatomisch-fysiologisch in beeld? Dit geschiedt bij de ritmisch actieve organen van de ademhaling en de bloedsomloop, vooral bij het hart. Zoals de ademhaling openstaat voor de omgeving zo hebben wij de mogelijkheid gevoelsmatig aan alles om ons heen deel te nemen. De hartactiviteit daarentegen is geheel in het binnenste van het organisme verborgen. Het hart is lichamelijk een beeld voor het gegeven, dat er gevoelens zijn die alleen voor het innerlijk leven, voor het meest persoonlijke van de mens, betekenis hebben. Deze onmiddelijke relatie tussen het gevoelsleven en de ritmische organen wordt vandaag de dag dikwijls nog niet in zijn volle betekenis gezien. Men denkt, dat waar de gevoelens in het denken bewust worden, het gevoel zelf gezeteld is-dat wil zeggen in de zenuwen. Dat is echter niet waar. Het gevoel zit veel dieper, het is in zijn basisdynamiek verbonden met de ritmische activiteit van ademhaling en hartslag.
Een klein wereldje vol liefde kan in ieder geval. In dat wereldje kan je je angsten en remmingen verliezen en genezen van de pijn die leven in een liefdeloze wereld met zich meebrengt. En dan langzaam andere wereldjes zoeken, zodat het rijk van de liefde steeds verder groeit.
Daar ben ik het helemaal mee eens.
@ Roeland, regelmatig? Dat is pas 1 keer voorgekomen, dat betekent dus dat je regelmatig hebt ingelogd in de 2 uurtjes dat de site offline was.
Zeker weten dat het kan. Begin bij jezelf, straal het uit, richt je op mensen die het ook uitstralen en ervaar dat liefde besmettelijk is. Zie ook de film The Beautiful Green op YouTube.
Als men er eens goed bij stilstaat hoe mensen tegenwoordig met elkaar omgaan is de uitkomst hiervan haast alarmerend. Als kind heb ik nog de tijd gekend van “jij en ik” allen samen” “samen sterk” enz…De laatste 20 jaar is er nog weinig te vinden van deze termen. Tegenwoordig ervaar ik meer en meer de term: “ikke, ikke, ikke en de rest…”. Ieder voor zich is de hedendaagse term. Wordt echte vriendschap no met echte vriendschap beantwoord? Het is eerder uitzondering dan regel geworden. En hoe gaat het met echte liefde? Ja deze wordt dikwijls in vraag gesteld. Teveel mensen stellen de vraag: ” WAT IS LIEFDE? ” Hebben zij dan nooit geleerd dat er geen antwoord bestaat op iets dat geen vraag is? De dag dat mensen terug gaan begrijpen dat liefde enkel EEN GEVOEL is naar anderen toe, (onder eender welke vorm dan ook) zal men ze ook terug ontvangen en geven en zijn we alvast op weg naar een liefdevolle wereld.
Ik probeer gewoon mijzelf te indentificeren met anderen, en vanuit die redenatie met anderen om te gaan. Wat je anderen aandoet, doe je dan in zekere zin jezelf aan. Het werkt niet altijd, ik ben tegenwoordig steeds vaker de draad kwijt. Maar goed, daar zijn weer pilletjes voor, kan ik ook weer met mezelf omgaan, en bewijs ik anderen daarmee een dienst. We zijn niet volmaakt, omdat we op weg zijn in de ontwikkeling van de mens. Een wereld vol liefde is de toekomst, en de toekomst een lange les.
Een wereld van liefde lijkt me geen slecht idee ;-). Hoeveel -ismen zijn er al verkondigd om dit te bereiken! Communisme, socialisme en meer. De voorstanders van deze -ismen verwachtten dat als je ‘het systeem’ veranderde en/of het oude afbrak (meestal was in hun ogen ‘het kapitalisme’ de boosdoener) dan werden de mensen vanzelf liefhebbende mensen die alles met elkaar deelden. Het tegendeel bleek: denk aan Lenin, Stalin en Mao. Nee ‘het systeem’ veranderen zal niet helpen maar het hart van ieder individu moet verandert worden. Zei Jezus dat al niet?
Als je begint bij jezelf dan is dit al jouw wereld.
Het goede belichten i.p.v. het slechte. Dus minder aandacht (klinkt raar maar is echt waar!) voor oorlogen en veel aandacht voor (kleine en grote) goede zaken. Want waar je aandacht naar toe gaat zal groeien.
Een goed-nieuws-krant lijkt me dan ook fantastisch! Wel sponsoren werven dus.
Begin vandaag nog, begin voor te zaaien en zetdeze groenten en bloemen in het voorjaar in de bermen.
Groet iedereen die je tegen komt en geeft iedereen een glimlach
Ik ga even heel kort door de bocht, maar deze gedachten komen wel steeds vaker naar boven.
Door met name het grote gevoel van machteloosheid.
Oorlogen/(groeps)verkrachtingen/moorden/porno, pedofilie/vrouwenhandel/martelingen/extremisme/agressie/vernielingen/vandalisme graaigedrag/ korte lontjes/grote ego’s…..enz enz.
Over de hele wereld, door de eeuwen heen…….voornamelijk door Mannen!
Het zou zo veel mooier zijn als mannen hun goede kwaliteiten meer zouden aanwenden voor een tolerantere samenleving …..ten behoeve van iedereen.
Nu gaan we w.s. de hormonen de schuld geven….he mannen? lekker makkelijk!
(Belediging) (belediging) En er is altijd iemand die er aanstoot aanneemt alsof het idee dat het een belediging is het ook echt maakt. Maar hier een omhelzing! 90% rent weg. De mens is een complex beestje.
Â
Liefs
Â
Hoppe