Dictatuur (linksboven) of democratie (rechtsboven)? Aan ons de keus.

Heeft democratie of dictatuur de toekomst?

Huidige technologische ontwikkelingen geven zowel democraten als dictaturen meer mogelijkheden. Wie zal er aan het langste eind trekken? Het gezag, of de vrijheid?

Geschiedenis van de macht in vogelvlucht
Het grootste deel van de menselijke geschiedenis leefde onze soort zoals de Khoisan en andere jager-verzamelaars. De machtsverschillen waren (zoals ook nu bij de Khoisan) maar klein. De groep kon alleen overleven en bij elkaar blijven als alle groepsleden een gelijkwaardige positie hadden. Mannen jaagden en vrouwen verzamelden, wat beide essentiële steunpilaren van het voortbestaan van de groep vormde. Potentaatjes werden door de rest van de groep hard aangepakt.

Dit veranderde met de komst van de landbouw. Land werd nu geen leefgebied meer, maar bezit. Oogsten konden geplunderd worden, wat betekende dat grote, sterke groepen in het voordeel waren. Er ontstonden machthebbers en machtsstructuren. Er ontstonden staande legers, die de burgerbevolking afpersten in opdracht van de machthebber. Moderne staten, zoals we die nu kennen, ontstonden rond 1300 en later.

Met de industriële revolutie werd de geschoolde arbeider, met de technologen die nieuwe technieken ontwikkelden, het waardevolste bezit van de groep. Geschoolde arbeiders leverden de wapens en machines, waarmee de koloniale oorlogen werden uitgevochten. Deze arbeiders konden door hun specialistische kennis niet zo gemakkelijk meer worden afgeperst: door te staken konden ze een heel land lamleggen. Industriële processen zijn zeer complex. Om deze goed te sturen, waren nog grotere organisaties nodig die autoritair en strak geleid werden. De setting voor het conflict tussen arbeiders en industriëlen werd geplaatst.

Ontwikkelingen die dictaturen in de kaart spelen
Robots slagen er steeds meer in om taken van mensen over te nemen. Vechtrobots, zoals militaire drones, nemen steeds meer de rol van mensen in de oorlog over. Robots gehoorzamen bevelen blindelings. Als de machthebbers de beheersing hebben over militaire en civiele robots, kunnen ze hiermee de rest van de bevolking effectief onderdrukken, mogelijk zelfs op termijn uitroeien. Immers: mensen zijn niet meer nodig en nemen alleen maar ruimte en hulpbronnen in beslag. Er zijn nu ook veel minder paarden dan een eeuw geleden, om dezelfde reden.

De meest effectieve machtsbron is het vermogen, anderen te laten denken wat jij wil, m.a.w. hun belevingswereld totaal te controleren. Hiervoor zijn massamedia, zoals de main stream media, een geliefd instrument. Naarmate computers steeds beter worden, is het voor de machthebbers steeds eenvoudiger om internetverkeer in de gaten te houden en te censureren. Dictaturen zoals China en Saudi-Arabië boeken veel succes met hun digitale gordijn. China doet dit, door een ijzeren greep te houden op internetbedrijven en in China gebruikte communicatieapparatuur (wettelijk gezien moet de meerderheid van het eigendom en de volledige bedrijfsvoering door China bepaald worden). In andere landen, zoals in het westen, passen de heersende regimes vergelijkbare, maar wat subtielere technieken toe.

Dictatuur (linksboven) of democratie (rechtsboven)? Aan ons de keus.
Dictatuur (linksboven) of democratie (rechtsboven)? Aan ons de keus.

Een nog verontrustender ontwikkeling is Big Data. Krachtige algoritmes kunnen uit gebruiksgegevens van Twitter, Google, Facebook en straks the Internet of Things en de vele drones, heel veel opmaken over de persoonlijkheid, gedrag en denkbeelden van netizens. Het is nooit gemakkelijker geweest om politieke tegenstanders op te sporen en belastende privé-informatie boven water te halen. Geen wonder dat geheime diensten graag volop graaien in deze honingpot aan informatie.

Ontwikkelingen die de democratie bevorderen
Toch ziet niet alles er zo somber uit. 3D-printers vervangen een fabriek, zonnepanelen en Tesla Motor’s betaalbare opslagaccu een elektriciteitscentrale. Het wordt technisch gezien voor een individu of kleine groep steeds eenvoudiger om zelfvoorzienend te worden, zoals de democratische jagers-verzamelaars dat ook zijn.  Dit maakt mensen steeds minder afhankelijk van machthebbers. Bij een wanbetaler de elektriciteitsleiding afsluiten levert dan slechts een spottende grijns op. Ook voor internet en het bankstelsel (Bitcoin) komen er steeds meer alternatieven die niet afhankelijk zijn van een autoriteit. Hoe minder centrale organisatie nodig is, hoe minder legitimiteit er is voor een overheid. En hoe minder persoonlijke data er door internetgiganten kan worden geoogst.

Welke kant gaat het nu op?
Dictaturen doen met succes een beroep op het patriottisme van hun bevolking om censuur en onderdrukking goed te praten. De natuurlijke neiging van mensen is juist om meer greep op hun eigen leven te willen krijgen, dus meer onafhankelijkheid. Politici die meer macht willen, moeten daarom angst zaaien. Geliefde onderwerpen zijn terrorisme, pedofielen en schurkenstaten. Een pandemie zou een godsend zijn voor deze groep, ziet het Lockstep scenario in deze Rockefeller studie (link naar origineel op Rockefeller website werkt niet meer). Als er meer angst en oorlog komt, zullen we in de richting van de dictatuur gedrukt worden. Als wij aardbewoners de angst overwinnen, en democratische oplossingen bedenken voor deze problemen in plaats van meer bevoegdheden voor veiligheidsdiensten en het leger, zal onze soevereiniteit vergroot worden.

Uiteindelijk bepalen wij, de nu levende mensen, welke richting het op gaat. Positief denken is daarmee meer dan alleen een manier om gelukkiger te worden. Het is domweg een bittere noodzaak om het op aarde leefbaar en menswaardig te houden.

10 gedachten over “Heeft democratie of dictatuur de toekomst?”

  1. Wij hebben Hitler van dichtbij meegemaakt hier in Europa, en die heeft ons extremisme/chauvinisme goed afgeleerd denk ik.
    Heeft die toch nog wat goeds gedaan.

  2. Er is wel een probleempje met de volledige robotisering: mensen verdienen dan geen loon meer en hebben dus minder geld om de spulletjes te kopen die producenten voor ons maken. Ergo: de producenten verdienen niets meer.
    Conclusie: onze status als ‘Homo Consumensis’ is ons nieuwe machinegeweer.
    Zoiets als: “Laat me met rust of ik koop niets meer.”

    1. Misschien komt er dan een partij van de arbeidslozen waardoor de winstbelasting van de producenten opgeschroeft wordt.
      Om de uitkeringen van de achterban te kunnen verhogen, zodat ze weer wel geld hebben om de spulletjes te kopen.
      Lood om oud ijzer?

      1. Ik maakte mijn opmerking omdat er in de tekst staat: “… mensen zijn niet meer nodig en nemen alleen maar ruimte en hulpbronnen in beslag …” Maar dat klopt niet; mensen zijn altijd nodig omdat producenten zoveel mogelijk spulletjes willen afzetten om zo zoveel mogelijk geld te verdienen.
        Maar je hebt gelijk dat het verdwijnen van loon wel gecompenseerd zal worden door het ‘basisinkomen’.

  3. Douwe Beerda

    Persoonlijk ben ik voor meer openheid en meer persoonlijke vrijheid voor eenieder. Wat mij betreft kunnen we zelfs nog een stapje dan democratie worden en kunnen we gewoon elkaars vrijheid en vrije wil respecteren.

    Meer lokale gemeenschapstuinen en zeer biodiverse voedselbossen waarbij gewone mensen weer toegang tot het land krijgen is ook een stap die we hopelijk gaan zetten.

    Lokale hernieuwbare energie heeft het tippingpoint eigenlijk al bereikt en met de geweldige nieuwe ontwikkeling van Tesla is volgens mij de doodsteek aan gecentraliseerde grootschalige energie gegeven.

    Hoe het nu staat is de dictatuur aan de verliezende hand, zij raken de grip meer en meer kwijt. En het enige wat zij snappen is geweld en angst en manipulatie en in tijden van een vrij internet geloof ik niet dat dat nog succesvolle strategieën zijn.

    Ik heb goede hoop in ieder geval.

  4. Caesar Lion Cachet

    LS…

    Ook dit verhaal laat zien dat de mens in wording een redelijk evenwichtig wezen was. Met de komst van de buitenaardse knoeiers met DNA zijn wij grotendeels verworden tot destructieve monsters die genetisch vergiftigd zijn door die buitenaardse knoeiers die wij ook wel goden noemen.

  5. de omvang van een land kan bepalend zij voor de aard van bestuur. Naarmate de omvang toeneemt zal democratie afnemen omdat de bestuurders anders niet meer kunnen overzien waarmee zij doende zijn

Laat een reactie achter