Mammoeten in het Pleistoceen

Zou je 2,5 miljoen jaar geleden hebben kunnen overleven?

Je wordt wakker, lang, lang geleden. Het Pleistoceen is net aangebroken. Het is veel kouder dan nu. Grote delen van Europa en Noord Amerika zijn bedekt met gletsjers, als je in Nederland of België ontwaakt, heb je echt een probleem. Je hebt weliswaar kennis uit de eenentwintigste eeuw, maar die helpt je weinig tegen ziekten of een hongerige sabeltandtijger. Zou je het kunnen overleven?

Je kan genieten van diersoorten als mammoeten en reuzenherten, want die zijn dan nog niet uitgemoord door de mens. Je hebt geluk, de grootste monsterhaai ooit is net uitgestorven.

Je deelt de aarde met onze verre voorouders, de soort Homo habilis. Deze mensensoort kende vuur en primitieve werktuigen, maar had een kleinere hersenpan, en was daarom waarschijnlijk minder slim dan wij. Een diepzinnig gessprek, of wat voor gesprek dan ook, kan je dus schudden. Gelukkig waren ze vreedzaam. Waarschijnlijk; de paleontologische overblijfselen zijn schaars. Wel waren er een aantal uitermate onaangename parasieten…

Mammoeten in het Pleistoceen
Mammoeten in het Pleistoceen

13 gedachten over “Zou je 2,5 miljoen jaar geleden hebben kunnen overleven?”

  1. Het ligt er maar aan in welke omgeving je terecht gekomen bent en hoe is iemand daar op gekleed, daar begint het mee. Gesteld dat ik kan beschikken over de allernieuwste aërogel gevoerde kleding, verder heb ik niets dan de kennis van een modern, breedt opgeleid mens. Dit met noodzakelijker wijze een grote voorliefde en ruime ervaring in langdurige, primitieve en solitaire survival avonturen in de natuur. Ik denk dan aan de avonturen die Ed Stafford beleeft, of als alternatief wat Graig Bear ons laat zien.

    Als ik wakker geworden ben en van de schrik bekomen, wordt het hoog tijd om mijn omgeving te verkennen. Ik moet de plaatselijke onbekende gevaren en mogelijkheden voor mijzelf planmatig, strategisch zien te benutten. Een mens kan hooguit drie dagen zonder water. Niet veel langer dan drie weken zonder voedsel, maar zonder vuur in de onbekende en wilde omgeving verkeer je direct onder aan de voedselketen als kwetsbare mens. Direct maar een hoge boom opzoeken dus, en kijken wat er zoal rondloopt. Vuur maken met stokjes of vuurstenen, droge tondel vinden en gebruiken, dit alles kost veel tijd. Tijd die je moet maken in jouw dagindeling, en daar heb je eerst niet veel van, je bent immers onbewapend.

    Eerst maar eens wat stenen verzameld en van moeizaam gevlochten materiaal een soort slingerknotsen gemaakt met die stenen. Tsja, als ze mij dan toch op gaan eten, dan bezorg ik ze in ieder geval nog wel op z’n minst een hevige migraine, of ze zijn in het gunstigste geval prooi voor mijn avond eten. De andere dag vond ik geschikte stenen om snijgereedschap uit te slaan, en daarop vervaardigde ik ook een soort lompe speer. Verder vond ik de prooi resten van het één of andere niet zo snoezige poesje, en beschik nu over de huidresten. Hoera ik heb leren riemen. Dat betekent dat ik nu een vuurboog kan maken en daarnaast ook nog pijlen en een boog. Terzelfdertijd ontdekte ik een onbekende wilde bamboe soort, eentje die heerlijk zoet water bleek te bevatten en vreemd uitziende maar zoete, eetbare vruchten droeg. Nog steeds had ik geen onderdak, maar nu had ik vuur, water en eten. Doordat ik over meer dan voldoende hout beschikte kon ik mijn omgeving afbakenen met diverse vuren. Dit betekende dat uiteraard en helaas ook alle wild wegbleef, maar dus ook de roofdieren, en zelfs de ruim voorhanden populatie insecten op respectvolle afstand hield. De Homo habilis had ik nog niet gezien, van overbevolking kon je echt niet spreken, als spreken al enige zin had natuurlijk, wie zou mij nou verstaan.

    Doordat ik nu redelijk veilig op de bodem kon verkeren, kreeg ik tijd voor het bouwen van een onderkomen. Het hardhout dat ik daarvoor wilde gebruiken, verkreeg ik door onderaan en rondom de stam een goed heet vuur te stoken. Verder naar boven had ik een beschermende en dikke laag natte klei aangebracht. Waar zo’n stam dan terecht kwam wist ik nooit, afstand houden was belangrijk. Na weken had ik een ruime houten wigwam model gebouwd, met een schoorsteen van klei en stenen. De buitenkant had ik bedekt met meerdere lagen van vette klei, takken, en droge grassoorten, wat uitstekend isoleerde tegen de kou, die vooral ’s nachts het slapen zonder kleding onmogelijk maakte. Van klei had ik ondertussen waterkruiken en kookpotten gebakken, zelfs een flink aantal pijlpunten voor eenmalig gebruik, (ze bleken breekbaar, zoals ik al wist). Van de zoete vruchten uit de bamboe soort wist ik nu een stevige alcohol houdende drank te maken, uiteraard tot mijn niet geringe genoegen, hik hips burp…… Al met al vond ik het daar helemaal niet zo vervelend eigenlijk. Het vuur in de haard mocht nu rustig uitgaan. De stenen haard en schoorsteen hielden genoeg warmte vast om de koude nachten behaaglijk door te komen. Het enige vervelende dat ik beleeft heb, had bijzonder veel te maken met een enorme, extreem opdringerige Mammoet. Dat beest bleef maar roeptoeteren dat ik m’n bed uit moest komen vanmorgen, en dat valt niet mee met al die drank achter je kiezen, dat kan ik jullie wel vertellen………… Zomaar opeens werd ik weer wakker in de moderne tijd van het nu, het heden, het twijfelachtige Eden van vandaag.

      1. Kan ook makkelijker: als mens (die niet afstamt van de aap, de habilis was een aap) stap je met al je kennis op de apen af en wordt je hun God en hoef je niet meer te jagen etc.

        1. Spijt me je te moeten teleurstellen in jouw verwachtingen, maar zonder memes kan geen enkele religie bestaan. Het geloof bestaat puur uit begrepen overdrachtelijke symbolen, daarbij horende afgesproken klanken en de oneindige interpretaties daarvan. De Homo habilis kon zich hoogst waarschijnlijk wel vinden in een gezamelijke gebarentaal, en klankentaal als gemeenschap, maar nooit hebben ze memes uitgedrukt in geschreven of symbolische vormen, die voor de anderen in hun gemeenschap iets overdroegen in de communicatieve niet waarneembare zin. Zien was in de practische zin weten voor hun, en godsdiensten kunnen zich niet bewijzen. Dat is empirisch bewezen.

        2. God in de zin van en was niet letterlijk bedoeld.. of een god zoals je er velen in de oudheid had, die dingen konden die normale mensen niet konden, een god en niet De God. Zoals jij veel kan waardoor die apen je zullen zien als iets machtigst / hoger als hunzelf.

          Los daarvan is het geloof in een God ook zonder religie mogelijk, ik geloof in God maar ben niet religieus dus. Mocht je voor mijn ogen bliksem uit je handen kunnen schieten ben je voor mij ook al een god.. maar niet De God.

        3. Of ze zien je als een gevaarlijke gek en rennen dan hard weg, of ze maken je dood.

        4. Lacsap.

          Kijk eens naar een docu van Jane Goodall. Ze kon goed opschieten met de veschillende apen en gorilla soorten, maar moest zich ter dege aanpassen aan de hiërarchische structuren. Reken er maar niet op dat de Homo habilis veel anders zouden reageren. Ook al moet er rekening worden gehouden met het hogere zuurstof gehalte in de atmosfeer destijds, waardoor hun hersenen waarschijnlijk efficiënter werkten. Maar goed, wel heb ik overwogen om in mijn verhaal een jong dier uit een verlaten nest of hol mee te nemen, dit te verzorgen en als gezelschap te gebruiken. Een tamme sabeltijger was mij heel goed van pas gekomen bijvoorbeeld, of ook een roofvogel om te vissen of om klein wild voor mij te jagen. Waar ik in mijn verhaal ook rekening mee moest houden, waren de onbekende parasieten waar Germen over schreef. Het leven met een groep Homo habilis brengt ook leven dat daar op ingesteld is met zich mee, dus ook hun parasieten zou ik daar oplopen. Vanuit mijn zienswijze was het dan ook beter om die maar niet te ontmoeten, en ze waren dun gezaaid qua populatie destijds, dus ik kon ze gemakshalve wel weg laten dacht ik zo. Waren ze wel in de buurt geweest dan hadden ze mijn vuren geroken en sowieso wel weggebleven, het waren natuurwezens. Ook het idee van bewust kiezen voor godsdienstige verering als individu staat mij principieel, en als oneerbaar beschouwd door mijzelf, tegen. Geen dom plan, bijzonder strategisch zelfs, maar meer iets voor sociopaten en zeker psychopaten.

  2. Als moderne mens overleef je het daar natuurlijk geen week. Alleen al door die parasieten. Ons immuun systeem is helemaal niet ingericht om het te overleven tegenover de ziektes en parasieten van die tijd!

Laat een reactie achter