Blijft er vrede in Europa?

Op 10 december  2012 heeft de Europese Unie (EU) de Nobelprijs voor de vrede ontvangen. Belangrijkste motivatie voor het uitreiken van deze toekenning is het oordeel van het Nobelcomité in Oslo dat de EU van Europa een continent van oorlog tot een continent van vrede heeft gemaakt.  Niet iedereen is het er overigens mee eens dat de EU deze prijs verdient.  Volgens deze critici is de EU overduidelijk niet de kampioen voor de vrede die Alfred Nobel voor ogen had.

Je zou bij de timing van deze toekenning ook wat vraagtekens kunnen plaatsen. Deze prijs wordt namelijk toegekend juist op een moment dat de Europese Unie voor het eerst in zijn bestaan met een crisis te maken heeft zoals deze er nog niet eerder is geweest. Daardoor heeft het continent Europa te maken heeft met één van de grootste uitdagingen sinds de Tweede Wereldoorlog. Op dit moment lijkt de EU dankzij de eurocrisis  juist niet voor meer vrede, maar voor meer verdeeldheid binnen Europa te zorgen.

Het is dan ook maar de vraag of de EU-leiders in staat zullen zijn een blijvend groot draagvlak onder de EU-burgers te creëren voor een nadere integratie van de Europese Unie tot een Verenigd Europa. Dit is het pad die de Europese politici op dit moment bewandelen en als enige oplossing lijken te zien voor de eurocrisis die sinds het voorjaar van 2010 aan de oppervlakte is gekomen door de problemen in Griekenland.  Op de betreffende Wikipedia-pagina is de complete geschiedenis en daarmee ontwikkeling van de eurocrisis tot op heden te lezen.  Het is begonnen als een relatief klein probleem en heeft zich ontwikkeld tot de huidige situatie.

Een aflevering van het programma ‘De slag om Europa’ uit oktober 2012 gaat verder in op dit thema: een Europese Federatie of een Verenigde staten van Europa. In dit programma komen Maarten van Rossem, Frits Bolkenstein en Ben Bot aan het woord over een Verenigd Europa. Interessant is dat Ben Bot erover heeft dat er in de jaren zestig van de 20ste eeuw er binnen de EG al een soort van sfeer heerste dat er op langer termijn een Verenigd Europa zou komen. Men had eigenlijk gehoopt, door stapsgewijs de EG op te bouwen en interne grenzen af te bouwen, de burgers vanzelf enthousiast zouden worden gemaakt voor een Verenigd Europa.  De Europese volkeren zouden dan vanzelf dichter naar elkaar toe groeien en voor een Europese eenwording zijn. Iets wat niet is gebeurd.

Landen wilden bovendien hun soevereiniteit niet afstaan. In de uitzending komt ook de ontwerptekst van Nederland als voorzitter van de EG uit 1991 aan bod waarin voorstellen werden gedaan om landen meer soevereiniteit te laten over te dragen aan Brussel.  Binnen de Nederlandse overheid heerste op dat moment het verlangen naar een Europese eenwording en dacht men dat dit het juiste moment was om die stap te maken. Bij andere lidstaten was dit verlangen er juist niet. De Nederlandse voorstellen werden destijds dan ook afgewezen. Het bleek niet mogelijk te zijn om op een politieke wijze tot een nadere Europese eenwording te komen.

Misschien dat dit op een andere manier wel mogelijk zou kunnen zijn?

Interessant is de opmerking van Maarten van Rossem dat de ontwerpers van de euro een beetje als opzet hadden om het politiek fundament te laten missen onder de euro. Dat ze speculeerden op situaties waarin het mogelijk was of men zelfs zou worden gedwongen om dat politiek fundament alsnog te creëren. Een situatie zoals die er nu met de huidige eurocrisis is waarin natiestaten uiteindelijk soevereiniteit overdragen aan de EU als oplossing voor de crisis en waarbij er steeds verder wordt gegaan in de richting van een Verenigd Europa.

Dat we steeds meer die kant opgaan is te zien aan het Europees Stabiliteteitsmechanisme (ESM)  en dat er gesproken wordt over de oprichting van een Europese bankenunie. Achter de schermen is men op dit moment op Europees niveau bezig met allerlei belangrijke zaken te bespreken. Het gaat hier om voorstellen van Herman Van Rompuy voorzitter van de Europese Raad.  Eerder dit jaar is er een ‘masterplan‘  van Van Rompuy gepresenteerd met daarin zijn plannen over de toekomst van de Europese Unie. Op 6 december heeft Van Rompuy een nieuw rapport gepresenteerd met de titel:  ‘Naar een echte economische en monetaire unie’.

Het plan bevat voorstellen om op Europees niveau bankentoezicht te laten plaatsvinden en contracten af te sluiten. Het idee is dat elk land hervormingscontracten gaat afsluiten met Brussel. Ook zou Brussel het recht moeten krijgen om ontwerpbegrotingen van landen te beoordelen. Tijdens de top van de EU-top van 13 en 14 december worden deze plannen besproken.

Het interessante is dat je hier dezelfde manier van werken lijkt te zien als bij het ESM. De Nederlandse media houdt zich vooral koest over wat er allemaal op dit moment in Brussel aan het gebeuren is. Hoofdzaken worden er mondjesmaat naar buiten gebracht, maar belangrijke en interessante details niet. En als het gebeurd, dan wordt het medegedeeld zonder een nadere duiding erbij.   Op dit moment is men bijvoorbeeld in de luwte aan de slag om te regelen dat een land eerst toestemming aan de Europese Commissie moet vragen over zijn eigen begrotingsontwerp. Dit zou volgens het stuk in het Parool betekenen dat men in Brussel kan gaan bepalen hoe Nederland in de miljoennota zijn geld gaat verdelen. Feitelijk geven we hiermee de soevereiniteit als land op om over onze eigen financiën te kunnen beslissen.

Je hoort weinig tot niets over deze plannen in de media. Terwijl het om zeer fundamentele materie gaat. De Nederlandse burger wordt niets gevraagd. Een zelfde soort manier van werken was er ook rond het ESM in mei van dit jaar waar Nederland zijn goedkeuring aan gaf.   Wat het grote bezwaar achter het ESM is valt hier te lezen. Waar je in mei nog iets over het ESM hoorde, blijft het nu redelijk stil rondom deze plannen in de media. Het enige wat men aan het doen lijkt te zijn is de burger een beetje in slaap te sussen en vertellen dat het ergste van de eurocrisis achter de rug is.

Op deze site is eerder al een interessante analyse geplaatst over de toekomst van Europa en wat een Verenigde Staten van Europa zou betekenen.

Er zijn mensen die de Europese Unie als een zeepbel beschouwen.  Ook is het interessant om een man als Nigel Farage te horen. Volgens hem lopen we het risico als we op de ingeslagen weg doorgaan dat erop termijn een revolutie zou kunnen uitbreken onder de burgers van vooral Zuid-Europese landen. Volgens hem neemt het nationalisme in Griekenland toe en kan het zomaar zijn dat als de trojka op de ingeslagen weg doorgaat in Griekenland, er op termijn een revolutie in Griekenland kan uitbreken.

Het lijkt in ieder geval een zeer belangrijke week te worden deze week, zonder dat de meeste mensen dit doorhebben. Een week waarin belangrijke punten over de toekomst van Europa worden besproken daarmee ook onze toekomst. Alleen je hoort er weinig over in de media.

66 gedachten over “Blijft er vrede in Europa?”

  1. Duidelijk en helder stuk, mijn complimenten. 

    Ik lees overal tussen de regels door dat de mensen die dit project Europa handen en voeten geven blijkbaar geloven dat een verenigde monocultuur Europa beter is dan een diversiteit van landen en culturen zoals het de afgelopen millennia geweest is. Ik vraag mij af waar ze die aanname eigenlijk op baseren? 

    En daarnaast heb ik de indruk dat de mensen die nu dit erdoor drukken nogal elitair zijn en helemaal geen behoefte lijken te hebben even aan het volk te vragen of zij wel zitten te wachten op een federaal Europa waarin alle landen als het ware provincies worden… En dat ze nogal manipulatief en bizar te werk gaan om dit voor elkaar te krijgen. Idd wat je opmerkt als het om echt belangrijke besluiten gaat zwijgt de mainstream media eigenlijk om het volk vooral niet een idee te geven wat er eigenlijk echt gebeurt, de hele Europese Comissie wordt niet eens democratisch gekozen en ook geen burger heeft voor van Rompuy gekozen…

    Ik vind het een schimmige bedoeling en als het op deze manier moet heb ik geen zin in verdere Europese eenwording. Geen gecentraliseerde monocultuur, doe mij maar een lekker gedecentraliseerde diversiteit van landen met ieder hun eigen rechten om eigen wetten te maken.

    Overigens zou ik geen enkele reden zien waarom het oorlog zou worden ook niet als het huidige project Europa wel uit elkaar valt. Het lijkt me eerlijk gezegd zeer weinig met elkaar te maken te hebben. En met het internet van tegenwoordig en de kleine afstanden tussen alles geloof ik eerlijk gezegd ook niet dat het snel tot conflicten zal komen tussen de gebieden van Europa.

     

    1. Bedankt voor de reactie. Het is inderdaad een raar proces wat er nu gebeurt. Persoonlijk denk ik ook dat je beste de diversiteit in stand kunt houden. Dat is de kracht van Europa.  

  2. verdeeldheid is geen oorlog dus blijft vrede. vrij domme beredenering dat je het geen vrede noemt als mensen van mening verschillen. heb daarna geen zin meer gehad om door te lezen.

    1. Het essentiële punt is de verdeeldheid of strijd over afdracht van de soevereiniteit van landen aan de EU. Je kunt je vraagtekens stellen over de wijze waarop dit gebeurd. De EU heeft altijd wel voor vrede gezorgd. Tegelijkertijd is het verstandig om niet ook ogen de sluiten wat er kan gaan gebeuren als men op deze voet blijft doorgaan met dit proces. Ik vind het op dit moment toch wel een relevante vraag om te stellen. Ik zeg ook niet dat erop dit moment geen vrede is. Ik stel alleen dat vast op dit moment de EU juist niet voor meer vrede zorgt, maar voor meer verdeeldheid. Terwijl juist het doel van de EU zorgen voor vrede is op dit continent. En juist ook omdat de EU de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen. 
      Die verdeeldheid zou wel een bedreiging voor de vrede in Europa kunnen zijn. Hier ook een interessante analyse van John Gray in Filosofiemagazine: http://www.filosofiemagazine.nl/nl/nieuws/19931/john-gray-eu-bedreigt-de-vrede.html     

  3. Allereerst de nobelprijs.  Deze is terecht uitgereikt, want de EU en haar voorgangers hebben op haar grondgebied al weer tientallen jaren vrede bewerkstelligt.  Hoewel het bestaan van de voormalige USSR daar natuurlijk ook haar bijdrage aan heeft geleverd.

    Verder is het hele Europese project er een van leidende landen/politici.  Een democratisch proces is daar nooit de grondslag van geweest.  Dat is ook niet verwonderlijk, het volk zou hier nooit voor hebben gekozen.  Verder is het project Europa vooral een gevolg geweest van toevallige oorzaken.  Dat de muur zou vallen en de Duitslanden zouden verenigen kon bijna niemand zich voorstellen begin ’89.  Een paar jaar later was het al zo ver.  Men is eigenlijk overrompelt door de omstandigheden en Frankrijk eiste een gezamelijke munt omdat men bezorgd was over de toenemende macht van Duitsland.  De rest is geschiedenis.

    Kennelijk ging men er van uit  dat als de monetaire unie een feit zou zijn, dat dan de economische en de politieke unie vanzelf wel zou volgen.  Zo was het immers steeds gegaan?  Maar sinds de landen crisis uitbrak twee jaar terug is men de regie kwijt.  Maar voor geschiedkundigen en economen is het klip en klaar dat een monetaire unie niet kan bestaan zonder politieke unie en economische unie.  Dat is dan ook wat we momenteel zien, die wordt in de steigers gezet.  En weer is de kwestie: zou men het aan het volk voorleggen dan komen die unie’ s er niet.  In de meeste landen zou men niet in de buurt van de 50% komen bij een referendum.

    De enige andere optie is om de EU te ontbinden.  De middelpunt vliedende krachten zijn momenteel te groot geworden.

  4. Beste Oom T, elke keer dat ik je naam tegen kom, moet ik elke keer weer denken aan het kinderboek over de slavernij nl “De negerhut van Oom T’. Het was als kinderboek een zeer ingrijpend verhaal voor een kind, maar wel goed, maar dat terzijde.
    Het is een goed gegeven om dit hier op visionair aan de orde te stellen. Blijft er Vrede in Europa?.
    De meningen hieromtrent in Europa zijn tot op het bod verdeeld. De EU commissie had m.i. nooit de nobelprijs van de vrede mogen ontvangen, daar het niet op uit is om daadwerkelijk vrede te creeren. Ze zijn in een langzame sluipproces van de afgelopen jaren, stapje voor stapje bezig om een Federale staat te creeren. En niet in het belang voor de europeanen, maar in het belang voor oa het machtskartel zoals het ESM. Als de EU commissie in het belang van de europeanen zou handelen, dan was er openheid en in geval van grote omslagen, zou er een referendum voorgelegd moeten worden. Maar niets is minder waar daar men in de commissie weet dat het dan nooit enig draagvlak zal krijgen. De verscheidenheid van denken in Europa hieromtrent is te groot en te divers. De politiek in Europa, kijkt alleen maar naar eigen belangen en niet naar de belangen van een federaal europa. M.a.w. het wordt ons gewoon weer door de strot geduwd en hebben we ons maar te onderwerpen aan de ondemocratische regels van deze commissie. Waar is het eind en hoe ziet dat dan eruit? Normaal gesproken zou je dan een toekomstplan moeten hebben en deze voorleggen, maar ook dat zal niet enof nooit gebeuren. Dus draait het uiteindelijk om macht.
    Elke keer als dit soort zaken boven water komt, dan moet ik altijd weer denken aan Duitsland-Frankrijk, deze combinatie is uiteindelijk op de achtergrond nog steeds werkende. Daarnaast proberen ze dus om zonder oorlog te voeren dit te bewerkstelligen, maar terug kijkend in de geschiedenis, zal het altijd weer oorlog tot resultaat geven. Als je bv naar het communisme kijkt, kun je geen betere leermeester vinden zoals het niet moet. Tot slot, ook hier blijkt weer hoe het bancaire systeem, de macht probeert te verkrijgen, met een vredes prijs. Nobel zal zich in zijn graf omdraaien van ellende. Mvg Paul.  :-( 

  5. Feitelijk gaf Nederland de eigen soevereiniteit weg op het moment dat de Staat geld begon te lenen om de eigen financien te regelen. Oplossing jezelf failliet verklaren. En opnieuw beginnen zonder lening. Bijkomstig voordeel is ook, dat niemand meer geld wil uitlenen aan zo’n slechte debiteur!

  6. Hoeveel ik de afgelopen weken wel niet geschreven heb over Europa weet ik niet, maar ik heb het gevoel dat mensen (laat ik het dan maar even over jan modaal hebben) vaak iets roepen zonder er veel over nagedacht en gelezen te hebben. Ik ben zeer geintereerd in politiek, geschiedenis, wetenschap (technologie en techniek in het bijzonder) en ben zelf manager van een grote afdeling geweest in een snel veranderend bedrijf. Ik heb psychologietraining gehad van een psycholoog die ik nooit zal vergeten.
    Eén van de belangrijkste dingen die ik leerde is dat groepen mensen niet graag veranderen. Zelfs als het slecht gaat, wil men niet veranderen, maar kruipt men bij elkaar (zoveel mogelijk terug naar eigen gezinden). Daarnaast wordt er vooral geklaagd over de leiding en dat vroeger alles beter was. Het gekke is dat als je dan toch dingen radicaal veranderd als leider (en dus echt als leider en niet als manager) en je later voor de grap zegt om dingen weer anders te doen (precies als vroeger) diezelfde mensen weer niet willen veranderen en terug willen naar de oude situatie.
    Je kunt het tegen willen spreken of niet, maar ik zie gewoon aan alles (en heb gezien) dat democratie en het meebeslissen van burgers alleen werkt als het aardig goed gaat. Dus als het eigenlijk niet zo heel veel uitmaakt welke wind er waait. Daarnaast willen mensen dus niet eerder veranderen voordat het kalf echt verdronken is. Een grappig boekje hierover heet:  Help, onze ijsberg smelt. Dit is van toepassing op afdelingen, bedrijven en landen.
    Mensen denken daarnaast dat het veranderen van dingen snel gaat en er ook snel resultaten moeten zijn. Dat is totaal onmogelijk. Denk maar aan je eigen gezin, waarin misschien de geldkraan iets teruggedraaid moet worden omdat het salaris niet zal stijgen dit jaar. Dat is enorm lastig omdat ons onderbewuste daar niet op ingesteld was en is.
    Je hebt dus visionaire leiders nodig die verder kijken dan 2012 en 2013. De gewone burger heeft hier vaak helemaal geen kaas van gegeten en heeft hier ook helemaal geen zin in. Klagen is immers makkelijker.
    Ik denk dus wel dat een verenigde staten van Europa onze enige manier is, om ook in de toekomst weerstand te kunnen bieden aan de grote jongens. Daarnaast (en dat wordt vaak vergeten) vind ik het ook gewoon leuk om een portugees of italiaan als landgenoot te hebben. Echt trots op Nederland ben ik nooit geweest. Te klein, geen bergen, veel te veel mensen, een eftelingkoningin, veel gezeur (terwijl dat niet terecht is) noem maar op. Natuurlijk heeft Nederland ook zeker zijn goede dingen. Maar dat hebben ook andere Europese landen. Dus waarom niet samen optrekken men z’n 500 miljoen en een land vol ruimte en mogelijkheden.
    Zie het nu ook eens van de positieve kant!

  7. Als de jeugd van Europa een eigen taal gaat ontwikkelen zal het wel vrede blijven. Daarom zullen uitwisselingsprogramma’s voor leerlingen van de scholen ideaal zijn. De beste Universiteiten zullen het wel redden. Voor de minder geschoolden zal het straatleven en de arbeid toch eenzelfde proces moeten ondergaan. Ook zullen de wetten voor jeugdigen anders moeten worden ingevuld als voor de ouderen..  Liefst zo min mogelijk (zelfs geen) algemene regeltjes… Operationeel zal Europa ook zijn tanden moeten kunnen laten zien alswel op kennis gebied als onder commando van het zwaardere materieel….
    Veel dingen zijn een locaal gebeuren, dus is het beter als de media niet aldoor de sensatie uitvergroot met commerciele-reclame. De euro is gewoon een piek en vooral belangrijk voor de handel en hun wandel binnen hun syndicaat.
    De ouderen zullen moeten worden verzorgd door deze nieuwe generatie en kan hiermee belangrijke kennis doorgeven of krijgen.
    Als het ons nu beschouwde wereldbeeld rekening houd met de andere wereldbeelden staat Europa nog wel duidelijk op de cartografische kaart, na eeuwen oorlogen en veranderingen weet iedereen in Europa wel een beetje waar men zich bevind. 
    Zolang men rekening houd met het feit dat de kinderen ook een huis nodig hebben op eigen terrein of indien mogelijk van de buurman of Landheer. Men zal een goeie berekening moeten maken hoeveel huizen en terreinen er vrij komen en hoeveel er zullen moeten worden bijgebouwd. Als men een leefbare omgeving maakt is vrede nog lang mogelijk, zowel intern als met extern.
    Dus als er geen vrede meer kan zijn zal het wel gaan om diverse groepsbelangen welke ze kunnen uitvechten of beter nog beredeneren. Hebben ze meteen wat werk. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn tot zover gaat het wel zoals het niet anders kan. Belangrijke beslissingen kunnen worden toegespitst op het voorval en minder op de betrokken mensen…. 
    Alles is in verandering sinds het opstarten van de Europeze beschaving. Europa zal nimmer af zijn en toch vergaan met der tijden….Het is voor velen de trip waard……
     
     
     
     

    1. Op de man spelen is smerig en men wil hiermee dan het fenomeen niet onderkennen of gewoon hun eigen belang hierin verbergen.. Afleidingsmaneuver les 2. Graag met de bal spelen en niet de man, ‘dames’… :D

  8. Na ‘death in Paradise’ (een detective met veel mooie plaatjes) naar (m.i. een herhaling) van Paul Rosenmöller in Spanje zitten kijken, met ‘de scherpe randen van de euro’.
     
    >50% van de jonge mensen werkeloos. Geen geld voor de huur, dus kraak je nieuwe onverkoopbare woningen. (geen water, geen stroom enz.).
    Maar snappen waar het fout zit deden ze allemaal, vond ik op grond van de reportage.
     
    Een vakbondsvrouwtje (heet net als m’n kleindochter) c.s. had een groot stuk land, wat tot dan toe onbewerkt bleef, bezet en voorzag zo in het eten van 25 mensen die ook  meededen + verkoop.
     
    En verder was iedereen boos genoeg voor een volksopstand.
     
    Of hij zich niet schuldig voelde , vroeg Paul aan een vriendelijke bankdirecteur, wiens kantoor ook bezet was. Nee allicht voelde de man dat niet! Wie is dan wel schuldig?
    Simpel klonk het: ‘de mensen boven mij’.
    En helemaal gelijk heeft hij natuurlijk!!; hij is ook maar vazal.
     
    Toen moest ik denken aan de ministers van financiën van Europa, welke eens samenkwamen in Brussel om de kredietcrisis ‘op te lossen’ en (+/-) met z’n allen op een rijtje op straat stonden zoals ik zag op TV, om de boodschappenjongens van de banken, de mannen van de ‘financiële markten’ op te vangen en welkom te heten en naar binnen te begeleiden.
     
    Ik voor mij zelf wist toen gelijk hoe de verhoudingen liggen in de wereld. (dat had ik hier ook al gelezen hoor). En die souffleurs welke de dienst dan uit komen maken, dat zijn heus nog niet de echte machthebbers boven in de piramide hoor. Die echte, die zien wij echt niet uitstappen in Brussel; waarom zouden ze? Hun macht is toch wel onomstotelijk en onaantastbaar genoeg om thuis te kunnen blijven en hun gezanten te sturen, waar onze politici dan helemaal niks tegen in te brengen hebben en waarvan de media om den brode wille ook wel keurig bij uit de buurt blijven.
     
    Zo heb ik altijd best medelijden met Mark Rutte. Iedere keer als hij terug komt uit Brussel, moet hij ’tot z’n schande’ toegeven dat hij niks kon bereiken en dus geen verkiezingsbelofte waar heeft kunnen maken. Omdat hij natuurlijk niet kan zeggen: ‘o gij, sprak de bankenboer mij gestreng aan, als jij dat durft, dan zullen wij jouw land financieel wel even naar den donder helpen!’ (of iets dergelijks in dier voege). Zielig eigenlijk, zo’n banken- (niet Brussels-) slavenrolletje voor zo’n immers machtig man?
     
    Er zullen zo best nog ontelbare demonstraties komen en best nog wel opstanden ook.
    Want we beginnen het toch allemaal zo onderhand wel door te krijgen waar de schoen wringt. Maar we blijven toch kuddedieren hoor. En kuddedieren kun je als lammetjes ter slachting leiden als je ze maar genoeg afgeknepen hebt. En die paar welke wel echt gevaarlijk willen worden en daar althans nog durf voor hebben, ja die zullen dan dus echt afgeschoten (of zo) moeten worden, als afschrikwekkend voorbeeld ook, zoals altijd al ging in de geschiedenis.
     
    We zullen wel eerdaags vernemen in welk gob-netwerk Jan Kees de Jager opgenomen gaat worden en mijnheer Knot hoor ik ook al dingen zeggen waaruit blijkt dat hij overgenomen is.
     
    Overigens iedere herder laat zijn schaapjes door zijn honden bij elkaar drijven om er de baas over te blijven.
    Geloof dus maar niet dat ‘het grote geld’ Europa nog uit elkaar laat vallen.
    Trouwens als de Noordelingen de Zuiderlingen moeten meedragen, zijn we met elkaar toch veel ‘sterker’? (uitmelkbaarder). Bij de commando’s en de mariniers laat de commandant ook de nog fitte mannen met de afgetobde zeulen om samen thuis te komen hoor.
    (mijn zoontje [2,04 m.] moest zelfs nog om de rest van het zeulende peloton heen strompelen, op en neer, omdat hij nog niet genoeg kapot was, toen ze de poort van de kazerne in Roosendaal naderden om hun [beetje anders] groene baret in ontvangst te mogen nemen, waar de ouders ook voor uitgenodigd waren.)
     
    We zijn slaafse tijden ingegaan met dictatoriale toekomst …..
    (het verslag is er reeds van).
     

  9. Hier ook nog een interessante analyse op deze site over de EU: https://www.visionair.nl/politiek-en-maatschappij/europa/fatalisme-is-grootste-bedreiging-voor-europa/
     
    Uit het artikel:
    ———————–
     
    Europees geheime wapen: culturele en technische diversiteit
    Daarvoor moeten we niet onze kip met gouden eieren slachten: de Europese culturele en regionale diversiteit, zoals Brussel nu wil. Omdat Europese markten klein en gespecialiseerd zijn, ontwikkelen Europese bedrijven veel maatwerk en zijn cultureel vaak erg flexibel. Een andere enorme stommiteit zou het zijn om onze sociale voorzieningen terug te brengen tot het erbarmelijke Amerikaanse peil, zoals de internationale bankiers willen. Wel moeten we deze slimmer en effectiever maken: werken moet altijd lonen en zelfs een klein beetje werken moet lonender zijn dan nietsdoen. We moeten alleen samenwerken waar dat nuttig is. Dit punt is nu al bijna overschreden.
    ———————–
    De vraag is: zijn we nu op dit moment dit ook niet aan het doen? Hiermee bedoel ik het slachten van onze kip met gouden eieren.  

  10. Oom T, Hier de eerste stappen op weg naar de Federale-staat Europa. De eerste 4 nederlandse banken onder toezicht van europa. Waarom de eerste stappen op weg naar de federale staat, het volgende: deze 4 banken hebben dus meer als 30 mld €p hun balans staan. ING € 1279 miljard, RABO € 800 miljard, ABN € 430 miljard en tot slot SNS € 132,1 miljard. En nu komt het: EU akkoord een goede eerste stap en werkbaar compromis, dus dit besluit is vandaag genomen. Vandaag kreeg Griekenland direkt de volgende 34 miljard staatssteun. M.a.w. door de banken samen te voegen onder EU toezicht kunnen ze dus ook met het geld van andere banken marchanderen, zonder hun eigen reserves te moeten aanspreken. Dit is m.i. het voorbeeld dat licht werp op het gegeven van de federale staat europa. Om te huilen, waar eindigd dit ??? Mvg Paul.  :-|   Ps: deze kranten artikelen kun je direkt downloaden als je dat wilt, P.

    1. Hallo Paul, bedankt voor je reacties. Interessante krantenartikelen die je hebt geplaatst. Dit zijn inderdaad de eerste stappen verder op weg daar naar toe. Eigenlijk is al veel eerder de stappen genomen onderweg naar de federale Europese staat. Je het europroject als een belangrijke eerste stap kunnen beschouwen. Een federale staat kan niet zonder een federale munt. In dit geval hebben ze eerst een federale munt gedaan en wordt nu de federale staat opgetuigd. En dragen natiestaten soevereiniteit over aan de EU. Het bankentoezicht is een belangrijke stap voor een bankenunie. Ik ben echter nog meer benieuwd naar het voorstel met de contacten die landen met Brussel gaan afsluiten.    

        1. Ik houd Duitsland zeker in de gaten. Heel goed punt wat je hebt. Duitsland is inderdaad de kritische factor. Zoals wel vaker in de Europese geschiedenis. 

        2. Ja, maar altijd samen met frankrijk, ze hebben samen aardig wat zetels in brussel. Vanavond bij het nieuws stonden Merkel met Hollande hand in hand zowat. Oude vossen verliezen wel hun haren, maar nooit hun streken. Dat heeft de geschiedenis ons wel geleerd. Mvg Paul.  :-X 
           

    1. Bedankt voor de link. Het is inderdaad erg interessant om me eens keer goed te verdiepen in ontstaan van de EU. Ik heb ook een foutje  gemaakt in het artikel door het de EG te noemen. Het is volgens mij de EEG.  Ik zie ook dat het verdrag van Parijs van groot belang is geweest. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Verdrag_van_Parijs_%281951%29
       
      De kern is volgens mij ook in dit artikel te vinden:

      Dit verdrag wordt algemeen beschouwd als een geesteskind van de Franse zakenman en diplomaat Jean Monnet. Na de Eerste Wereldoorlog deed hij ervaring op in de vredesdiplomatie als vice-secretaris-generaal van de Volkenbond. Uit het onvermogen van de Volkenbond om de Tweede Wereldoorlog te vermijden, groeide zijn overtuiging dat de vrede in Europa slechts bereikt kon worden door nauwe economische samenwerking tussen de militaire machten Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Dezelfde negatieve ervaring bracht hem ertoe te streven naar een supranationale organisatie, dus een entiteit die macht uitoefent onafhankelijk van de nationale regeringen.

      Het supranationale karakter van de samenwerking was voor de Britten de hoofdaanleiding om niet deel te nemen. Eerdere naoorlogse pogingen tot supranationale Europese verdragen waren door Britse politici telkens omgevormd tot intergouvernementele samenwerkingsverbanden: de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking (later omgevormd tot OESO) en de Raad van Europa.

      De drie recentste oorlogen tussen Frankrijk en Duitsland (de twee wereldoorlogen en daarvoor de Frans-Duitse Oorlog) hadden als economische inzet onder meer de steenkoolwinningsgebieden en bijbehorende staalindustrie van de Ruhr, Elzas-Lotharingen en het Saarland. Een economisch samenwerkingsverband dat precies deze economische belangen loskoppelde van het nationale staatsbelang, zou dus een belangrijk risico op internationale conflicten wegnemen.
       
      De volkenbond is volgens mij de voorloper van de huidige VN. Interessant is ook te lezen waarom de Britten een buitenbeentje zijn in de EU en dat is toen dus al begonnen. Ook dat de termen supranationale en intergouvernementele zijn interessant. Ik heb hierover in het volgende artikel het volgende gevonden:
      Men zou supranationalisme kunnen beschrijven als onderwerping aan een internationaal gezag met formeel behoud van eigen soevereiniteit. Het supranationalisme zit qua wijze van besluitvorming in tussen enerzijds het intergouvernementalisme en anderzijds het federalisme. In het intergouvernementalisme behouden staten hun volledige soevereiniteit. Staten kunnen niet tegen hun wil in gebonden worden door besluiten van een intergouvernementele organisatie. Intergouvernementele besluiten dienen dan ook met unanieme besluiten te worden genomen.

      Dit is in het supranationalisme niet het geval. Weliswaar behouden de lidstaten in een supranationale organisatie in naam hun soevereiniteit, er kunnen op supranationaal niveau bij meerderheid beslissingen genomen, die een lidstaat vervolgens tegen de eigen wil in moet volgen of uitvoeren. Het enige alternatief is zich terugtrekken uit het supranationale verband, waardoor de volledige soevereiniteit ook weer praktisch in werking treedt. De supranationale entiteit kan derhalve meer een onafhankelijke politieke en juridische werkelijkheid gaan vormen dan bij intergouvernementele organisaties, maar nog niet zoveel als in het federalisme.

      Bij een federatie gaat de invloed en macht van het overkoepelende orgaan nog verder dan bij het supranationalisme. De soevereiniteit bestaat daar alleen op federaal niveau. Zelfstandigheid van lidstaten is er niet aan de orde. Eerder zijn er deelstaten of bondslanden wier eigen bevoegdheden zich in een gespannen verhouden bevinden tot de federale overheid. De federale overheid kan lidstaten of bondslanden tot allerlei besluiten dwingen. Het is niet mogelijk voor deelstaten zich terug te trekken uit de federatie, behalve dan door burgeroorlog.
       
      De EU is nu een supranationale organisatie en ga steeds meer de richting op van een federatie. De andere kant op is een intergouvermentele organisatie. Erg interessant om te weten. Bedankt Paul voor het bieden van dit nieuwe spoor.

      1. Oom T, dat verdrag had ik gelezen, dat de britten niet mee deden ook. Het was mede ook een belangrijk gegeven voor het conglomeraat systeem, daarom ontstond dus even later de Benelux. Dit was mede nodig om oa transsporten vanuit het Rurhgebied naar de havens Antwerpen en Rotterdam te vereenvoudigen. Daarnaast moet je denk ik de fam Krupp niet uitvlakken in die tijd. Zij waren toen destijds de rijksten van Duitsland, Krupp is later overgegaan in enof een fusie aangegaan met Thijssen AG in 1999. Maar ik denk dat je hiermede de basis vast kan stellen en het verdere verloop is duidelijk. Mvg Paul.

        1. Wat bedoel je precies met het conglomeraat systeem?
          Even nog het artikel van EGKS gelezen en vond het volgende wel interessant:
          De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal of de EGKS was een 6 Europese landen tellende organisatie die bedoeld was om een ononderbroken voorziening van staal en kolen te garanderen voor de heropbouw van Europa na de Tweede Wereldoorlog.
           
          En ook:
           
          De familie Krupp is een prominente, 400 jaar oude Duitse dynastie uit Essen. De familie is vooral bekend door hun staal- en wapenbedrijf, dat ooit het grootste was in Europa. Het familiebedrijf, dat tegenwoordig bekendstaat als Friedrich Krupp AG Hoesch-Krupp,

          ThyssenKrupp AG is een van de grootste technologiebedrijven van de wereld. De thuisbasis van deze beursgenoteerde organisatie bevindt zich in het Duitse Düsseldorf.
          Het is duidelijk dat handel de basis is en dat het belang van bedrijven ook een grote heeft gespeeld. De invloed van bedrijven in de huidige EU zal zeker ook nog erg groot zijn met hun lobbykracht.

        2. Nu snap ik wat je bedoeld. Een voorbeeld zijn mediaconglomeraten: http://nl.wikipedia.org/wiki/Mediaconglomeraat
          90% van alle media wereldwijd is in handen van 9 mediaconglomeraten. Ik kan me zeker wel er iets bij voorstellen dat vlak na de Tweede Wereldoorlog tijdens de wederopbouw van Europa een EGKS gewenst was voor staalconglomeraten als de familie Krupp. 
           
          Ik heb nog een volgend interessant artikel gevonden: http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/33646-de-geschiedenis-van-de-europese-unie.html
          Hier staat het volgende in:
          In 1950 zag Monnet zijn kans schoon: West-Duitsland wilde haar staalindustrie heropenen. De VS en Groot-Brittannië waren voorstanders, maar Frankrijk, België en Nederland hadden gemengde gevoelens. Voor Frankrijk en België was de Duitse staalindustrie een ideale afzetmarkt voor hun kolen. Voor Nederland was de handel via de havens belangrijk. Maar alle drie de landen hadden nog vers in het geheugen liggen wat Duits staal hen aan kon doen als het de vorm van kogels, tanks en vliegtuigen aannam.

          Op 10 mei 1950 was er een ontmoeting tussen de regeringen van Frankrijk, Groot-Brittannië en de VS over de staalkwestie. De Franse minister van Buitenlandse Zaken Robert Schumann vroeg zijn vriend Monnet om een oplossing. Monnets plan was de doorbraak: de kolen- en staalindustrie van Frankrijk en Duitsland moesten gecontroleerd worden door een gezamenlijk bestuur. Zo kon Frankrijk haar kolen verkopen en Duitsland haar staal maken, maar ze konden er beide voor zorgen dat het niet op oorlog uitdraaide. Schumann kondigde het plan aan op 9 mei 1950, de dag die inmiddels Europadag heet. Naast de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) sprak Schumann ook over de toekomst van een nauwer verenigd Europa in stappen verspreid over tientallen jaren. Deze Schumann Verklaring is vergelijkbaar met de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring.
             
          Ik begrijp nu erg goed dat dat de EU ontstaan is uit de EGKS om oorlog te voorkomen en dat de economische belangen en dus handel de eerste aanleiding is geweest om een Europese samenwerking te krijgen. Ik snap dat ook zeer goed waarom bijvoorbeeld de Benelux gewenst was als een aparte douane-unie op dat moment. Maar wat bedoel je precies met een conglomeraat systeem? Ik kan me zeker wel iets bij voorstellen, maar zo er niets verder over vinden.   

        3. Bedankt voor de reactie. Zo zie ik het ook. Zijn er nog meerdere bedrijven betrokken geweest bij de EGKS in die periode naast Krupp?

  11. Volgens de Paus, wordt de vrede juist bedreigd door abortus, euthanasie en het homohuwelijk.
    Dat abortus een milieubedreiging wordt genoemd  zal te maken hebben met deze ultieme vorm van een wegwerpmaatschappij, een bedreiging voor de vrede omdat er minder acceptatie bestaat, en een bedreiging voor ontwikkeling omdat mensen zich ontwikkelen door met moeilijkheden om te gaan en deze te overwinnen.
    Ik ben het daar mee eens, en dat de mens zo onverdraagzaam is dat ze de dood nog beter vinden dan  leven, zelfs met alle pijnbestrijding en liefde die er  is.
    Iemand die zelf uit het leven  wil stappen, hoeft het niet zwaarder te hebben dan een  ander, iedereen komt in zijn  leven moeilijkheden en  pijn tegen.
    http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/3363499/2012/12/14/Paus-Euthanasie-is-bedreiging-voor-de-vrede.dhtml
     

    1. Julie, het is denk ik vanuit welk standpunt je dit beredeneerd. Als je het vanuit het geloof bekijkt begrijp ik dat wel. Maar er is ook duidelijk een andere kant nl dat de mens bv zo diep in een put zit en geen andere uitweg weet, dat het besluit om abortes te plegen. Vergeet niet dat dit soort beslissingen wordt genomen in de eenzaamheid, ongeacht de diversiteit aan redenen. De paus heeft mijn inziens niet het recht om dat te veroordelen. Je schrijft: iemand die zelf uit het leven wilt stappen, hoeft het niet zwaarder te hebben dan een ander, iedereen komt in zijn leven moeilijkheden tegen. Je hebt enerzijds hier een punt, anderzijds heeft niet iedereen het vermogen om daar bovenn te kunnen staan. Een voorbeeld is de 2x recente zelfmoord van de schoolkinderen. Die kinderen zijn door een hel gegaan en hebben nu vrede gevonden met zich zelf. Een ander mag nooit daaromtrent oordelen. Mijn Vader heeft ook zelfmoord gepleegd, ik kende ook zijn motief, emotioneel zou ik zeggen waarom ben je niet bij me gekomen, hij wist dat de deur open stond. Rationeel begrijp ik hem volledig, daar mijn moeder niet de schoonheidsprijs verdiende als vrouw en laat staan als moeder. Maar ja het blijft een ieder zijn enof haar invulling en daad. Mvg Paul.  :-( 
       

  12. Volgens mij moet de Paus wat meer naar Jezus luisteren. Oordeel niet over anderen opdat er ook niet over u geoordeeld wordt. 

    Iedereen doet zijn best in de wereld is mijn ervaring op zijn of haar eigen manier.

    1. Verdeeldheid drijft mensen uit elkaar en zorgt per definitie niet voor vrede. Maar ik ben vandaag op bezoek geweest en het gespreksonderwerp was oa. over euthanasie. Mijn gesprekspartner vertelde toen een reden voor euthanasie die mijn mening een beetje bijstelde. Zij vertelde dat iemand met longvlieskanker ondanks pijnbestrijding een stervensproces doorgaat d.m.v. verstikking. Dat vooruitzicht is zeer beangstigend en dat kan ik me goed voorstellen. En dat iemand dan liever voor euthanasie kiest begrijp ik dan. Maar het scheen een wat ‘koud gebeuren’ te zijn; eerst wordt diegene d.m.v. een injectie in coma gebracht. Daarna wordt een tweede injectie gegeven. Diegene voelt dus niet hartkramp of iets dergelijks. Maar het totale gebeuren zou ongeveer twee minuten duren, degene die net nog met je praatte en naar je glimlachte, is na twee minuten via coma overleden.

      1. Beste Julie, zoals ik het begrepen heb, moet het een heel aparte belevenis zijn geweest in deze ervaring, om dat zo te horen zoals je het uitlegd. Eigenlijk welke vorm van euthanasie dan ook is eigenlijk een gegeven dat tegen alles indruist. M.i. is het ook de beladenheid van de emotie, die hierin een grote rol speelt. Maar voor diegene waar je het over hebt is het de uitkomst, ondanks het aanjagende beeld wat zich hierbij ontwikkeld. Mijn vader heeft 6 dagen in coma gelegen, en door een gesprek met de artsen, zijn zuster en og hebben ze hem van het infuus afgehaald en was het binnen 14 uur gebeurd. Ondanks dat hij zelf een einde wilde aan zijn leven en zich volspoot met insuline (kwam daardoor ook in coma), had ik de eerste half jaar ook een heel verwerkingsproces nodig om het te kunnen aanvaarden. Nu zeg ik, het had ook zo moeten wezen. Je hebt mijn respekt, dat is het enige wat ik je hierin kan geven. Mvg Paul.
         

        1. Mijn vader is ook in coma gestorven. Ik heb wel meer over zijn leven nagedacht dan over zijn dood. Dat doe ik betreft dat andere thema ook. Dan heb je het over in hoeverre een leven menswaardig is, los gezien van medische trauma`s dan.
          (ik bedoel overigens niks te suggereren.)

        2. Julie, in mijn belevenis is het nadenken over het leven van je vader een normaal verwerkingsproces, zo heb ik dat althans ervaren. Maar er zullen altijd momenten zijn in dat verwerkingsproces dat je bij je zelf denkt, had ik dat anders moeten doen etc. Laat dat los, anders ge je jezelf alleen maar kwellen en dat is absoluut niet nodig. Mvg Paul.

        3. Ik was pas 16 toen hij overleed, mijn moeder en hij leefden gescheiden, en hij heeft zich in coma gedronken. (Bij mij ligt dat dus weer een beetje anders.)

        4. Julie, ik moet hier over nadenken van wat ik wel enof niet verwoord. Bij jou zou dan de vraag zijn, waarom is hij zoveel gaan drinken. Bij mij lag het volledig aan mijn moeder. Maar dat is een aangrijpend verhaal, niet meer voor mij, maar hoe verwoordt je dat zonder al te diep er op in te gaan. Mvg Paul.

  13. Oom T, hier nog een vervolg artikel van het akkoord van het Banken toezicht vanuit ECB; 
    Vandaag een stukje waar ik het mee eens ben: http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-14-12-2012-Bankentoezicht-EU-is-eerste-onzekere-stap.pdf
    http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-15-12-2012-Technocraten-maken-Europa's-democratie-kapot.pdf
    Mvg, Paul.                          
     

  14. Goede artikelen. We zijn inderdaad op weg naar meer centralisatie op supranationaal niveau. Het zijn inderdaad onzekere stappen. Het gebeurd stapsgewijs en de burger wordt weinig gevraagd. Het lijkt inderdaad steeds meer op dat we in in plaats van een democratie in een technocratie komen te leven. 

    1. Ik zie een opeenvolging van lokaal->regionaal->nationaal->internationaal->transnationaal en dan jouw supranationaaal. Samenleving wordt steeds complexer, omdat er steeds meer factoren een rol spelen. Connectiviteit wordt steeds groter en het onderlinge verband wordt ook steeds meer gezien [door onderzoek]. Een term hiervoor is holistisch of in deze context een holarchisch wereldbeeld.

      1. Het is echter de vraag of het vormen van een Europese federatie wel de juiste toepassing van een holistische benadering is. Ik heb het vermoeden dat de technocratische benadering om een federaal Europa te vormen voorbij gaat aan de principes van een holistische benadering waarbij geheel meer is dan de som der delen. Ik vraag me af of een federaal Europa wel het juiste geheel is om uit de som der lidstaten de volledige potentie naar boven te halen. Anders gezegd: ik weet niet of deze hiërarchische benadering van het holisme wel de juiste is. Er zijn immers ook grenzen aan een systeem wanneer het ophoudt om te functioneren. Het is de vraag waar deze systeemgrenzen precies liggen voor het EU als systeem.       

        1. In de permacultuur zijn stromingen die eigenlijk alle landsgrenzen willen opheffen en regio`s terug willen brengen in zogenaamde bioregions. 

          http://en.wikipedia.org/wiki/Bioregionalism 

          Dat is volgens mij een holistische benadering die ook echt respect houdt met de mens en de aarde. Ik vond het zelf in het begin wat te hippie achtig maar permacultuur heeft een hele duidelijke ethiek. Zorg voor de mens, zorg voor de aarde, delen van de overvloed. 

          Vind de bioregio`s wel een charmant systeem iig. Beter dan het technocratische Europa van nietsnutten zoals bankiers, politici en ander parasitair geteisem. :-)

        2. Dat is een zeer interessante en ook utopische benadering. Natiestaten zijn historisch gegroeid en door mensen gemaakt. Als kind vond ik dat al raar en wilde ik weten waarom het zo was. Nu begrijp het stukken beter denk ik :-) Maar hoe zou je dit voor Europa kunnen toepassen? Misschien een leuk idee om artikel over te schrijven. Lijkt me een interessante en visionaire invalshoek om permacultuur toe te passen op de huidige situatie in de EU. Zou je hier een een artikel over kunnen schrijven?  

    2. OOm T, je hebt hier een absolute punt. Democratie is een gegeven wat geen bestaansrecht heeft en nooit gehad heeft. Het is een vorm van misleiding naar de mensheid toe. Zo van in het openbaar gesproken hebben we democratie, maar wij beslissen achter gesloten deuren wat wel enof niet goed is voor de mensheid, zolang ze hun zakken maar kunnen vullen. Technocratische oplossingen zouden mogelijk kunnen zijn als er bv geen belangenverstrengeling zou zijn, maar puur een basis heeft uit rationeel vlak gezien. Mvg Paul.

      1. Of democratie een vorm van misleiding is en geen bestaansrecht zou je een aparte discussie over moeten voeren. Het is denk ik de minst slechte staatsvorm die we kunnen hebben. Wat ik echter zie is dat steeds meer democratische elementen wat betreft de EU niet meer van toepassing zijn.  Monti is niet democratisch gekozen in Italië vorig jaar. Griekenland is ook helemaal afhankelijk van de trojka. Er zijn verkiezingen geweest, maar feitelijk bepalen de trojka wat er gebeurd in Griekenland en lijdt het Griekse volk. Er werd ook geopperd om een referendum te houden door de oppositie in Nederland afgelopen week. Dat is afgewezen door het kabinet. Technocratische oplossingen zouden inderdaad mogelijk kunnen zijn. Echter is het de vraag of als je alleen vanuit rationeel vlak zou besturen dat het ook goed. Het gevaar is dat je dan het contact met het volk en de realiteit verliest. Tunnelvisie zeg maar en dat is denk ik wat ik nu ook zie gebeuren met de EU.  
         
         

        1. Oom T, misschien heb je gelijk om hierover een aparte discussie te voeren?! Maar hoe je het ook went enof keert ik blijf het volksverlakkerij enof minachtig naar het volk toe noemen. Je geeft dat zelf eigenlijk ook al aan. Ik zie een technocratische systeem niet als een tunnel visie en ik ben ook niet bang voor het gegeven dat je het contact met het volk verliest. Nu ben ik, gezien de huidige vorm, geen voorstander van het communisme. Maar als je de echte basis kent van het communisme zou dit technocratisch heel goed uitvoerbaar zijn. Het voordeel van het communisme is oa dat ze kerk en staat gescheiden houden dus emotie wordt hierin vermeden. Daarnaast is deze vorm van bestel  doorgaans een strak beleid enof liever gezegd een no nonsen systeem. M.a.w. de mens heeft hier meer duidelijkheid en vast omlijnend gegeven om naar te kunnen leven. Dat heeft onze mensheid nodig een duidelijk structuur en beleid. Mvg Paul.

        2. Zoals ik het nu zie beschouw de EU steeds meer als een technocratie en natiestaten als een democratie. De eurocrisis zou je daarom ook kunnen beschouwen als een botsing tussen de de democratische natiestaten die stapsgewijs soevereiniteit overdragen aan een technocratisch Europa. De trojka is hier een belangrijk middel in.

          Dit proces van overdracht van soevereiniteit gebeurd eigenlijk niet op een democratische wijze. Op papier wel natuurlijk, want parlementen geven toestemming. Maar de praktijk is toch dat dit vooral gebeurd onder druk van de eurocrisis. Landen zouden lang niet gauw souvereiniteit overdragen als er geen eurocrisis zou zijn. Bezuinigingen van deze omvang zijn op een democratsische wijze niet mogelijk. Alleen maar een technocratische wijze.

          Dit is vorig jaar ook in Italië en Griekenland gebeurd.

          De volgende analyse vind ik erg interessant:

          “Europese democratieën zijn volgens politicoloog Jonathan Hopkin niet in staat om grote bezuinigingen door te voeren. “Daar heb je een dictatuur voor nodig.” Hopkin is verbonden aan de London School of Economics en heeft zich gespecialiseerd in Zuid-Europese democratieën. Hij reageert op vijf stellingen.

          De uitslag van de verkiezingen in Frankrijk en Griekenland is van groot belang voor het voortbestaan van Europa en de eurozone.
           
          “Ja, dat denk ik wel. Dat geldt zeker voor Frankrijk. Er wordt met ar gusogen gekeken naar de sociaal-democraat Hollande, die een grote kans maakt om de nieuwe president te worden. Hij heeft al aangekondigd het niet zo nauw te nemen met de strenge Brusselse begrotingsregels. Als een van de grootste en belangrijkste landen van de eurozone gaat morrelen aan Europese afspraken, kan je je afvragen wat er op termijn overblijft van het Europese project. In Griekenland ligt het iets anders, omdat het land van minder groot belang is voor het voortbestaan van Europa.

          Feit is wel dat in beide landen een andere regering het land gaat besturen. Dat fenomeen zie je in alle Europese landen: de kiezers zijn ontevreden en willen de oude politici en instituties wegstemmen. Alleen Duitsland vormt een uitzondering, maar dat is ook het enige land binnen de eurozone waar de economie groeit.”

          Bezuinigingsmaatregelen zijn noodzakelijk voor het voortbestaan van de eurozone.
           
          “Sommige economen en politici menen van wel. Ik twijfel. Op economisch gebied misschien, maar als je kijkt naar de politieke gevolgen zijn die niet te overzien. Toen de euro nog niet bestond, konden Europese landen hun economie weer op orde krijgen door de vaste wisselkoers met de Duitse mark (tijdelijk) los te laten. Dat deden Spanje, Groot-Brittannië en Italië in het verleden geregeld met succes. De munten daalden in waarde, de landen konden meer exporteren, de economie groeide.

          “Dat mechanisme is na de introductie van de euro verdwenen. De enige mogelijkheid om een economie weer concurrerend te maken, is het verlagen van prijzen en lonen. Iedereen heeft gezien wat de politieke gevolgen daarvan zijn. Kijk naar Griekenland, waar mensen constant de straat op gaan en waar de kiezers zullen stemmen op nationalistische partijen die niets op hebben met Europa. Democratieën zijn niet in staat om op deze schaal bezuinigingsmaatregelen door te voeren, daar heb je een dictator voor nodig.”

          Technocratieën zijn goede alternatieven, zoals de regering van nationale eenheid van Mario Monti in Italië.
           
          “Ik betwijfel het. Het tast het principe van de democratie aan. In Italië is Mario Monti nu populair, maar dat komt voornamelijk omdat de Italianen genoeg hebben van de corrupte Berlusconi. Het Monti-effect is van tijdelijke aard. Als hij op deze schaal bezuinigingen blijft doorvoeren, zullen de Italianen, net als de Grieken, uit protest de straat op gaan. Technocraten hoeven weliswaar geen rekening te houden met een electoraat, maar op termijn kunnen ze een democratie daarmee om zeep helpen. Oude instituties verdwijnen. Denk aan vakbonden. De kiezers profiteren niet en zullen de technocraten uiteindelijk naar huis sturen.

          “In Griekenland is het technocratische project onder leiding van Papademos overigens mislukt. De regering heeft weliswaar nieuwe loon- en pensioenkortingen door het parlement weten te loodsen, maar het is de regering duur komen te staan. De Grieken zullen met die politiek aanstaande zondag afrekenen.”

          De opkomst van het populisme en van nationalistische partijen betekent het einde van Europa.
           
          “Absoluut. In alle Europese landen, van noord tot zuid, wint deze beweging aan macht. Denk aan Wilders in Nederland, de Lega Nord in Italië, de Gouden Dageraad in Griekenland, Le Pen in Frankrijk en ga zo maar door. De boodschap van deze partijen is overal hetzelfde: Europa brengt weinig goeds, de natiestaat moet in ere worden hersteld.

          “Voor het voortbestaan van Europa is het van cruciaal belang dat er middenpartijen – sociaal-democraten, liberalen en christen-democraten – aan de macht zijn. Zonder deze partijen is het einde van een gemeenschappelijk Europa in zicht. Zij hebben zich in het verleden hard gemaakt voor een gemeenschappelijk monetair beleid en hebben hun politiek aangepast aan de eisen van de Europese Centrale Bank (ECB) die de rente vaststelt. Populistische partijen zullen niet luisteren naar de ECB, en dat betekent het einde van de euro.”

          De situatie heeft veel weg van de jaren dertig
           
          “Dat klopt, in de jaren dertig moesten landen ook bezuinigen om de Gouden Standaard te behouden. Daardoor werden extreme partijen links en rechts van het midden groot. We weten allemaal wat daar op volgde nadat de NSDAP van Hitler in Duitsland aan de macht kwam. We zitten nu in eenzelfde soort situatie, hoewel onze levensstandaard hoger ligt. We hebben allemaal een mobiel, we bezitten een huis en rijden in een mooie auto. Dat hebben we te danken aan de euro.

          Bron: http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/3250045/2012/05/03/Europese-Unie.dhtml

          De volgende bron is ook interessant: http://www.euforum.nl/nl/themas/economie__financien/opinie/q/id/13#.UM8SsKwZ5EI

          Er vindt inderdaad een beweging plaats in de EU wat tegen de wens van de Europese in gaat. Je zou dat inderdaad volksverlakkerij kunnen noemen.

          Een technocratie is een van de beste systemen om radicale veranderingen door te voeren in tijden van crisis zoals nu. Toch ben ik geen voorstander van een technocratie. Ik blijf erbij dat de tunnelvisie het grootste gevaar is. Het geloven dat je eigen manier van denken het beste is. Op papier kun je de mooiste plannen bedenken, maar de praktijk is toch weerbarstiger.

          En het communisme zou op papier qua technocratisch gedeelte goed uitvoerbaar zijn. De praktijk heeft bewezen dat het niet werkt. Het grote probleem is een bepalende factor: de mens. Je moet erg sterk in je schoenen staan om goed met macht om te kunnen gaan en niet aan je zwakheden toe te geven.  

          Hoewel een democratie zeker ook niet als een heilig of het beste systeem beschouw. Is het tot op heden het minst slechte systeem gebleken.

        3. Bij ons hebben de populistische partijen een verkiezing`s nederlaag geleden, dus bij ons wint deze beweging niet meer aan macht.

        4. Ik weet niet waar ‘bij ons’ is? Waarschijnlijk ergens waar er economische groei is en daarmee vooruitgang voor de bevolking. 

  15. Oom T, je verhaal gelezen. Als je in de geschiedenis terug kijkt en daar een lering uit zou willen trekken, zou je eigenlijk tot de volgende conclusie moeten komen: Het samen voegen van landen enof naties heeft altijd een beperkte tijdsduur gehad, ongeacht of het door oorlog enof vrijwillig is geschied. Het moraal van dat gegeven is, dat je landen niet moet samenbundelen met een overkoepelend bestuursorgaan. De diversiteit van leven, denken, handelen, economie etc is te groot. Je hebt dan altijd landen die water bij de wijn moeten doen. De geschiedenis leert ons dan ook dat dit gegeven geen stand houdt, het volk zal in opstand komen ten lange leste, met alle gevolgen van dien. M.i. is een gecoordineerd belangen behartiging het enige wat over zou blijven. Maar nooit een coordinerend vanuit een systeem van wettelijke bepalingen. Deze moeten vrij blijven van restricties. Dus eind conclusie is ontmantel de EU, zodat elk land zijn eigen weg bepaald en indien echt nodig gezamelijk een Europees land zou kunnen helpen. Het scheelt de burgers handen vol geld en zijn we verlost van de dictoriale macht van Brussel, die nu niet direkt reclame maakt voor zich zelf. Mvg Paul.

Laat een reactie achter