pareto effect,. tachtig twintig principe

Pareto effect: het geheim van het tachtig-twintig principe

De Italiaanse econoom Vilfredo Pareto (1848-1923) ontdekte een opmerkelijke regel. Tachtig procent van de output, het resultaat, komt uit slechts twintig procent van de input, de inspanning. Door de Wet van Pareto consequent toe te passen is veel te bereiken en te besparen. Zou dit de oplossing zijn voor de uit de hand lopende overheidsuitgaven?

Twintig procent van de donoren geeft 80% van de inkomsten. Een voorbeeld van het Pareto effect. Bron: Wikimedia Commons

Het principe van Pareto
Pareto
was een enthousiast tuinier, zoals er velen zijn. Hij hield (en dat kwam minder vaak voor) nauwgezet bij welke van zijn erwtenplanten de meeste opbrengst gaven. Hij deed hierbij in 1906 een opmerkelijke ontdekking. Twintig procent van zijn erwtenplanten waren samen verantwoordelijk voor tachtig procent van zijn erwtenoogst. Toen Pareto er op ging letten, dook deze wetmatigheid ook bij andere verschijnselen op. Zo bleken twintig procent van de Italiaanse landeigenaren verantwoordelijk voor tachtig procent van het landbezit. Dit geldt ook voor de inkomstenbelasting. Er zijn heel veel landen waar het erger is, overigens. In feite bestaat er de zogeheten Pareto-index, waaruit de inkomensongelijkheid blijkt. Deze wetmatigheid is ter ere van hem later het principe van Pareto genoemd. Met Pareto zelf liep het minder goed af. De man trouwde met een Russin, die er later vandoor ging met een knecht. Hij raakte door zijn sociaal-darwinistische ideeën over de onvermijdelijkheid van ongelijkheid in fascistisch vaarwater. Dit maakte hem weinig geliefd.

Principe van Pareto vergroot winstgevendheid

Zijn principe wordt nu door zakenmensen gebruikt om hun winsten en doeltreffendheid te vergroten. Zo zijn doorgaans twintig procent van de klanten verantwoordelijk voor tachtig procent van de winst. Het is dus slim om die twintig procent te vertroetelen en af proberen te komen van de twintig procent van de klanten, die verantwoordelijk zijn voor tachtig procent van de klachten en kosten. Ook verkooppersoneel en advertentiecampagnes ontkomen niet aan Pareto’s scheermes. Want ook hier geldt: twintig procent is verantwoordelijk voor tachtig procent van het resultaat. Uiteraard konden we het niet laten het principe van Pareto op visionair.nl artikelen toe te passen. De twintig procent populairste artikelen zijn inderdaad verantwoordelijk voor meer dan tachtig procent van de bezoeken.

Pareto in het dagelijks leven

In feite geldt dit ook voor je dagelijks leven. Eenvijfde van je tijd ben je bezig met dingen die viervijfde opleveren van alles wat je doet. Het is dus slim om, bij te houden van welke dingen je het meeste plezier hebt en hoeveel tijd of geld ze je kosten. Is er een rotklusje dat je heel veel tijd kost maar wat maar weinig oplevert? Gaat tachtig procent van je geld naar een auto of een duur huis waar je nauwelijks plezier van hebt? Kijk dan of het niet mogelijk is daar een alternatief voor te verzinnen. Dit geldt ook voor overheidsuitgaven. Slechts een fractie hiervan is echt nodig. De rest kan worden wegbezuinigd en besteed worden aan de dingen die aantoonbaar wel wat opleveren. De grootste slokops, onderwijs en gezondheidszorg, zijn mooie voorbeelden. Tachtig procent van de uitgaven gaat naar twintig procent van de problemen. Eten, roken en alcohol drinken doen we maar een paar minuten per dag, maar de gevolgen op de gezondheid zijn zeer groot.

10 gedachten over “Pareto effect: het geheim van het tachtig-twintig principe”

  1. Hmm volgens mij ga je hier een beetje op de loop met waar het werkelijk om ging. Ik heb het 80-20-principe altijd anders begrepen: 20% vooruitgang zal je 80% van de moeite kosten. Dus als je als je 20% meer winst wil maken, zul je 80% harder moeten werken.
    Dit komt ook terug bij sporten: hoe sterker je wilt worden, hoe meer moeite je er relatief in zult moeten steken. Steeds kleinere vooruitgang neemt steeds meer energie in beslag.

    Of dit ook op deze manier te extrapoleren valt naar overheidsuitgaven waag ik te betwijfelen. De 80-20 regel geldt namelijk altijd, dus dat zou betekenen dat als de bezuinigingen worden doorgevoerd, de 80-20 regel opnieuw zou kunnen worden toegepast tot er geen cent meer wordt uitgegeven.

  2. Misschien een beter voorbeeld:
    Als je 100km fietst, zal je voor de eerste 80km slechts 20% moeite hebben gedaan tegenover de laatste 20km die je 80% van de totale moeite hebben gekost. Fiets je vervolgens door tot de 200km, geldt hetzelfde voor de eerste 160km tegenover de laatste 40km, etc.

  3. De tijd die wordt besteed aan routine matige handelingen levert weliswaar weinig op, maar is meestal wel noodzakelijk.
    Zo levert slaap niets op, maar het is wel een noodzakelijke activiteit.
    Simpelweg zeggen ik slaap niet meer want het levert niets op lijkt logisch, maar is op een gegeven moment niet meer vol te houden……..
    Een andere stelling die me interessant lijkt om te onderzoeken is dat 80% van onze tijd wordt besteed aan routinematige onzin (slapen, tanden poetsen, eten, naar de wc gaan, wachten voor de kassa e.d.) en slechts 20% van onze tijd aan dingen die echt iets opleveren (nieuwe inzichten, nieuwe produkten enz.)

  4. maar goed je weet vaaak van te voren niet welke 20% dat is toch? Je kunt er idd na de tijd op gaan sturen maar het lijkt me heel moeilijk dit van te voren al in te bouwen. Je zult toch altijd 100% moeten geven voordat je erachter komt welke 20% voor de 80% zorgt. ;-)

  5. Sorry voor de schrijver van dit artikel, maar de regel wordt verkeerd geinterpeteerd.

    Deze regel wordt vaak bij veranderingsmanagement toegepast. 80% van de problemen kan je oplossen met 20% van je tijd/moeite. de laatste 20% van de problemen kan je oplossen door 80% van je tijd/moeite. als je dus snel resultaat wil boeken focus je eerst op de eerste 80%. Het blijft natuurlijk half werk als je daarna niet verder gaat met de laatste 20%.

  6. Werk dat bestaat vaak uit hoog iq denkwerk en laag iq uitvoerwerk.
    Met 20% hoog iq werk is 80% output geleverd, het is slim om de 80% ‘afgeleid’ werk aan een leerling of gezel te geven.
    Mocht je meerdere leerlingen en gezellen in je kennis gilde hebben, dan kun je verder, zeker met het nieuwe samenwerken.

    Dus als je dan 3x 20% hoog iq als input levert, dan zal de output 3×80 = 240% zijn.
    Tegelijkertijd heb je tevens 240% werk voor anderen gegenereerd, wat door hoog iq gestuurd wordt, en door de mede-werkers wordt uitgevoerd.

    Kortom levert dit beetje slimheid een winst op van 200% boven op de output, terwijl je 40% minder werkt !!!

    Die 40% gebruik je uiteraard voor een verruiming van je welzijn en sociaal netwerk, waardoor de kwaliteit van het hoog iq werk alleen maar stijgt. Alle ruimte voor inspiratie en creativiteit.

    Pareto 3.0 zal problemen organisch oplossen in de wereld van gedistribueerde kenniswerkers

  7. Het is wel degelijk mogelijk de 80/20 regel toe te passen bij rijks financiën. Hiertoe dienen we dan over te gaan op iets wat men zo graag ‘discriminatie’ of ‘nationalisme’ noemt en daardoor gelegitimeerd niet uitvoert.

    Visionairs bezien dit anders. Op een kale onbebouwde bodem kan doorgaans weinig groeien omdat die bodem niet solide is. Er zijn nog steeds universele wetmatigheden die werken, waar onze ‘leiders’ overduidelijk geen kaas van hebben gegeten. Ik geef u graag een micro voorbeeld die zo macro valt toe te passen.

    U heeft een aardige baan die morgen op houd te bestaan. Wat is volgens u een hele logische beredenering? Juist, u gaat saneren. Maar waar gaat u zoal op saneren? Als u weldenkend bent, maakt u een pas op de plaats, stelt een lijst op en begint met saneren. Dan kan het zomaar zijn dat die er als volgt ongeveer uit komt te zien;

    – Giften
    – Abonnementen
    – Telefoonkosten
    – Vervoer
    – Vaste bijdragen aan verenigingen
    – Uitjes
    – Sport

    Even voor de beeldvorming. U kunt immers niet uitgeven wat u niet hebt. Al naar gelang zult u eenvoudige prioriteiten stellen die u, een bepaalde levensstandaard, mogelijk laat. Een tweede voorbeeld, in aanvulling op deze weergave.

    Uw buurman heeft het nog erger dan u. Ook geen baan meer maar denkt dat het allemaal wel zal duren. Gebruikt zijn credit card, blijft rijden in zijn lease auto, gaat met een lening op vakantie, blijft leven zoals die dat doet. Plots wordt die buurman geconfronteerd met de keerzijde van zijn patroon. Nu komt deze buurman naar u toe voor een paar tientjes.

    Die paar tientjes zijn bij lange na niet toereikend doch voor een paar belangrijke boodschappen toereiken. Uiteraard betaald deze u aan het eind van de maand netjes terug. De maand daarop gaat het niet om enkele tientjes maar honderd Euro. Ook dan doet u niet moeilijk doch leent. Aan het einde van de maand?

    Plots blijft betaling uit. In plaats daarvan komt deze goede buur naar u toe en legt u uit wat zijn probleem is. Wederom vraagt hij u om een lening van honderd euro. Uit het gesprek komt naar voren dat de maatregelen die uw buurman in gedachte heeft te saneren, en uiteraard u te laten zien u dubbel en dwars terug te kunnen betalen, bij lange na niet afdoende blijken te zijn. Sterker, u neemt in gedachte afscheid van de reeds geleende honderd euro die u eerder had geleend want, wanneer het er op aan zou komen, zou u pas als laatste schuldeiser aan de beurt zijn.

    De overheid? De overheid past deze 80/20 regel macro toe. Maar, ene Rutte en ene de Jager, hebben vele miljarden uitgeleend aan economieën, waarvan vast staat dat deze de leningen niet meer terug zullen kunnen betalen. Hier zit hem het verschil dat deze landen namelijk, in tegenstelling tot uw buurman, ook nog eens rente betalen. Men zal in de directe toekomst problemen hebben die rentelast alleen al te kunnen voldoen.

    In tegenstelling tot u en ik zouden verwachten, namelijk een leider moet ook in enige mate visionair zijn, kondigen Rutte en de Jager stamelend aan dat zij uw geld, niet alleen uw geld, neen, ook het geld van uw kinderen, gaan ‘uitlenen’ aan een soort stroppenpot om…. tja om wat?

    Het kan nog veel erger. Deze twee lieden, inclusief een aantal andere bijzonder staatsgevaarlijke lieden, willen zelfs de financiële zeggenschap, van een soeverein land zoals Nederland, overhevelen naar Brussel. Dat zal betekenen dat de bewindvoerder van uw buurman, u gaat dwingen niet alleen uw creditcard af te geven om uw buurman te helpen, neen, hij eist tegelijkertijd de spaarpot van uw kinderen op als extra waarborg uw buurman uit de problemen te helpen.

    Of uw geld terug zal komen? Neen, daar is niet over nagedacht. Sorry. Maar, onze visie…..
    Misschien kan iemand Rutte en de Jager even op de schouder tikken en hen duidelijk maken dat zij zich op ‘unprecendented scale’ schuldig aan het maken zijn aan gelegaliseerde verduistering, valsheid in geschrifte en bedrieglijke bankbreuk. Over visie en visionairs gesproken. Deze tekst is voor elke lezer geheel vrij aan beide bewindslieden te zenden per email of per twitter.

Laat een reactie achter