Via de belastingopgave kent de overheid nauwkeurig de financiële situatie van belastingbetalers. Waarom zou de overheid die kennis niet kunnen gebruiken om de kredietwaardigheid van mensen en bedrijven te kunnen garanderen?
Monopoliepositie banken door kredietcheck
Een van de belangrijkste redenen waarom banken hun monopolie behouden, is dat ze in staat zijn de kredietwaardigheid van klanten te checken. Menig belegger zou een moord doen voor het eenvoudige en lucratieve rendement dat banken behalen op persoonlijke leningen, doorlopende kredieten en het summum van lucratieve bankdiensten: rood staan. Persoonlijke leningen en doorlopende kredieten komen al gauw op acht procent rente. Rood staan biedt al helemaal een droomrendement: vijftien procent. Particuliere en zakelijke beleggers zouden uiteraard graag deze rendementen op hun spaargeld halen, maar door hun informatievoorsprong kunnen banken makkelijker kredieten uitreiken.
Belastingdienst heeft alle gegevens al
Bij de belastingdienst is bekend hoeveel schulden iemand heeft, hoeveel bezittingen en hoeveel inkomen. Het opgeven van foutieve gegevens aan de belastingdienst is strafbaar. Ook zullen particulieren zich voor de fiscus zeker niet rijker voordoen dan ze zijn, want dan moeten ze meer belasting betalen. Kortom: als iemand volgens de fiscus kredietwaardig is, dan zijn er goede redenen om aan te nemen dat dat meer dan klopt.
De voordelen
Banken hebben een monopoliepositie en hebben zich onmisbaar gemaakt. Hierdoor hebben ze een machtige positie verworven waarmee ze Nederland kunnen chanteren. Van deze machtspositie maken ze geregeld misbruik. In feite hebben de banken het bedrijfsleven en de particulieren in Nederland in een wurggreep. Door te weigeren kredieten te verstrekken, kunnen ze de overheid dwingen, met staatssteun over de brug te komen. De realiteit in 2010. Aan deze monopoliepositie moet een einde komen. Het bieden van een alternatieve kredietfaciliteit biedt dit voordeel. Iedereen, niet alleen een bank, kan leningen verstrekken als bekend is wat iemands kredietwaardigheid is.
Er ontstaat zo ook een nieuwe prikkel om eerlijk te zijn bij belastingopgaves. Wie bijvoorbeeld een huis wil kopen, kan maar beter al zijn inkomstenbronnen aan de belastingdienst opgeven om zo zijn kredietwaardigheid te vergroten. Als de belastingdienst ook een basisuitkering uitbetaalt, is het ook voor schuldeisers makkelijker verhaal te halen. Schuldeisers die geld hebben geleend zonder dat bij de belastingdienst te melden, komen achteraan de rij te staan. Beslag leggen en dergelijke is niet meer nodig als de belastingdienst als incassobureau werkt.
Schuldproblemen afgelopen
Ook kan zo voorkomen worden dat mensen onverantwoorde risico’s aangaan. Ook kunnen bedrijven in een vroeg stadium worden gewaarschuwd dat ze financieel in zwaar weer terecht komen. Faillissementen komen doorgaans niet uit de lucht vallen, maar zijn een jarenlang proces. Als in een vroeg stadium bekend is dat een bedrijf niet kredietwaardig is, wordt voorkomen dat het faillissement veel mensen meetrekt. Ook weet de ondernemer dan direct dat hij maatregelen moet nemen om erger te voorkomen.
Het voorgestelde in de tekst is zinloos.
In welke vorm je het ook giet: Besluitvorming in dit proces is beinvloedbaar.
Secundaire factoren kunnen zomaar primair worden, aangezien krediet wordt verleent van mens naar mens.
En zoek maar niet naar abstracte oplossingen….
daar hebben mensen nog steeds een broertje dood aan.
En misschien wel terecht.
Steek je licht maar eens op bij zo’n prutser als Sepp Blatter…
Dit klinkt als een heel aardig idee. Temidden van de overvloedige uitleg wat er allemaal mis is dit een heel concreet voorstel voor een oplossing en dat is wel verfrissend. Helaas ben ik er niet genoeg in thuis om de eventuele valkuilen te zien. Hopend op meer constructieve reacties…
Exploreer deze site en verbreedt U.
verbreed, die t erbij is echt lelijk