De machthebbers zijn het vertrouwen in het volk definitief kwijt, nadat ze bij het referendum over de Europese grondwet van de kiezer een stevige draai om de oren kregen.

Het Achtvoudige Pad om een referendum te saboteren

Democratie is maar lastig. Het volk moet af en toe toch wel het idee krijgen dat hun mening er toe doet. Stel dat tot overmaat van ramp er een referendum dreigt te worden uitgeschreven. Welke technieken zijn er toe te passen om de gewenste euitkomst te bereiken? Een overzicht.

De machthebbers zijn het vertrouwen in het volk definitief kwijt, nadat ze bij het referendum over de Europese grondwet van de kiezer een stevige draai om de oren kregen.
De machthebbers zijn het vertrouwen in het volk definitief kwijt, nadat ze bij het referendum over de Europese grondwet van de kiezer een stevige draai om de oren kregen.


Techniek 1: keuzemogelijkheden inperken
Het referendum staat of valt uiteraard met de vraag die aan de kiezers gesteld wordt. Machthebbers kunnen beide keuzes zo manipuleren dat beide mogelijkheden in hun voordeel zijn, of één keuze zo extreem en onaangenaam maken, dat de kiezers haast wel gedwongen zijn te kiezen voor de door de machthebbers gewenste uitkomst.
Deze techniek werd bijvoorbeeld bij het zogeheten burgemeestersreferendum in Utrecht met succes toegepast om zo de omstreden PvdA-politicus Aleid Wolfsen aan een burgemeesterszetel te helpen. Zijn tegenkandidaat Pans, uiteraard ook van dezelfde partij, is een weinig bekende figuur. Pans voelde de bui uiteraard al hangen. De Utrechters die geen zin in een PvdA-feestje hadden, besloten daarom zich de moeite te besparen. Achteraf zullen ze overigens waarschijnlijk spijt hebben. Wolfsen ontpopte zich als een weinig democratisch persoon. Triomfantelijk stelden de regenten die  dit “feest van de democratie” hadden georganiseerd vast, dat er ‘onvoldoende draagvlak’ is voor het burgemeestersreferendum. Dat er in alle ons omringende landen enthousiast aan burgemeestersverkiezingen wordt meegedaan en er volop gekozen burgemeesters zijn, wordt uiteraard gemakshalve even ‘vergeten’.

Techniek 2: handtekeningenlijst saboteren
Nadat de vraag bekend is, moet een rechtsgeldig referendum uitgeschreven worden. Het besluit voor een referendum moet goedgekeurd worden door een of andere officiële instantie. In veel landen waar het referendum bestaat, moet je bijvoorbeeld een minimum aantal handtekeningen kunnen verzamelen. Er zijn uiteraard allerlei procedurele streken denkbaar om dit te saboteren, bijvoorbeeld door handtekeningen ongeldig te laten verklaren of de ondertekenaars te intimideren. Dit gebeurt ook in onvrije landen.
Activisten van de zichzelf als ‘antifascistisch onderzoekscollectief’ presenterende groep Kafka en de nauwverwante, gewelddadige AFA, intimideerden in het verleden vaak mensen die handtekeningen zetten voor kieslijsten van partijen die hen niet aanstonden, denk aan neonazipartijen, de LPF en later de PVV.

Techniek 3: maak de vraag onbegrijpelijk
Een derde mogelijkheid om een referendum naar je hand te zetten is het stichten van verwarring. Zo kan je de referendumvraag zo formuleren, dat de gemiddelde kiezer deze niet meer snapt. Dubbele ontkenningen, moeilijke woorden en hermetische zinsconstructies worden vaak gebruikt in Italiaanse referenda.

Techniek 4: zorg dat alleen die kiezers die het gewenste stemgedrag vertonen, gaan stemmen.
Waar je natuurlijk op hoopt is dat de oppositie oproept het referendum te boycotten. Het is dus van belang om de oppositie zoveel mogelijk te treiteren en door middel van procedurele spelletjes het vertrouwen in het referendum te laten verliezen. Het hierna beste alternatief is om te proberen de stemmers af te schrikken. Uiteraard moet de bevolking worden bedolven onder propaganda, op kosten van de belastingbetaler. Een meer moderne techniek is een partijdige stemwijzer. Erg handig. Pas hier echter mee op. Ook je tegenstanders zijn niet op hun achterhoofd gevallen.

Techniek 5: angst, onzekerheid en twijfel.
In het geval van onzekere tijden – een referendum vindt meestal in deze omstandigheden plaats – loont het om de kiezers af te schrikken door twijfel te zaaien. Het ‘referendum’ over de Europese Grondwet was hier een uitstekend voorbeeld van. Prominenten als D’66 coryfee Brinkhorst dreigden met de totale economische ondergang, als de Nederlandse bevolking tegen het inleveren van allerlei bevoegdheden zou stemmen. Dit bleek echter een enorme misrekening. De Nederlanders zagen de Europese grondwet als een te groot risico en het vertrouwen in de politiek is toch al niet erg hoog. Het verdrag werd daarom met grote meerderheid verworpen door de Nederlandse bevolking.

Techniek 6: stembus jiujitsu.
Deze kunst is in veel derde-wereldlanden tot eenzame hoogte opgevoerd. Is het in je belang een referendum te saboteren, zorg dan dat er stembussen zoekraken of in districten die tegen zullen stemmen, onvindbaar zijn of alleen op zeer lastig te bereiken plaatsen. Wil je veel voorstemmers, geef de bevolking dan een dag vrijaf en organiseer dan busreizen voor bejaarden naar de dichtstbijzijnde stembus.

Techniek 7: stembusfraude.
Josef Stalin zei het al: niet degene die stemt, maar degene die stemmen telt bepaalt wat de uitslag wordt. In veel Afrikaanse kiesdistricten is het opkomstpercentage dan ook ver boven de honderd procent. In Nederland is dit lastiger wegens de kiescommissies. Zeker na het verdwijnen van de stemmachines, een groot gemis voor de politiek, volgens de regenten. Deze techniek is te voor de hand liggend en is daarom in meer ontwikkelde landen vervangen door meer doortrapte technieken. Toch werd ook deze techniek in Nederland op kleine schaal toegepast in de vorm van fraude met volmachtstemmen. Landelijk is dit niet interessant, maar op gemeenteraadsniveau komt het af en toe voor.

Techniek 8: resultaten referendum naast je neer leggen.
Eem klassiek voorbeeld is de gang van zaken na het zogeheten raadplegend referendum over de Europese grondwet. De Nederlandse kiezers stemden in overweldigende meerderheid tegen. In Brussel was men daar niet erg blij mee, dus werden hun ondergeschikten in Den Haag gemaand even dat klusje te klaren. En zo geschiedde. De Ode an die Freude en andere te opvallende symbolen van de Europese superstaat in wording werden uit het verdrag gesloopt. Vervolgens werd dit er door het kabinet-Balkenende alsnog door middel van een kamermeerderheid doorheen gedrukt.
Een variant hiervan is de noodtoestand uitroepen en zo met een beroep op het landsbelang de beslissing opschorten.
Een andere variant is een beroep doen op een internationaal verdrag, dat in strijd zou zijn met de uitkomsten van een referendum.

4 gedachten over “Het Achtvoudige Pad om een referendum te saboteren”

  1. Hoezo sociale democratie anno 2011 in Nederland ?

    De minister-president Marc Rutte verwijt dhr. Wilders zelf onlangs onfatsoenlijk taalgebruik.

    Echter bij diens vraag aan de minister-president tijdens het 2e Kamerdebat afgelopen donderdag
    22 september om in het kader van de sociale democratie onder het Nederlandse volk een
    referendum te houden over het wel of niet uittreden van Griekenland uit de euro toont
    Marc Rutte zelf openlijk totaal disrespect jegens zowel de invulling van de
    sociale democratie als jegens inspraak en beslissingsbevoegdheid van het Nederlandse volk.

    Ik citeer onderstaand de woorden van dhr. Rutte als antwoord op deze vraag van dhr. Wilders :
    “De huidige regering is voorstander van de representatieve democratie.
    Mijn antwoord op Uw vraag luidt dus: “NEE”, we houden GEEN referendum”, aldus zegt Marc Rutte.

    Dhr. Rutte halt ook uit richting Alexander Pechtold van D66 m.b.t. hun opvattingen over
    liberale democratie, die hem niet lijken te bevallen.

    Is dhr. Rutte vergeten dat dhr. Balkenende TEGEN DE WIL VAN HET VOLK, NEERGELEGD IN EEN REFERENDUM
    ACHTER DE RUG VAN HET NEDERLANDSE VOLK NEDERLAND BIJ EEN 2E RONDE GEWOON BIJ DE EU HEEFT GEDUWD ?

    DIT MOET TOT OP HEDEN NOG STEEDS WORDEN GECORRIGEERD.

    NEE is NEE en blijft NEE.

    HET NEDERLANDSE VOLK WIL NIET IN DE EU.

    Dat is helder en duidelijk.
    WAT DE MEERDERHEID NIET WIL GEBEURT OOK NIET.

    Wat betekenen deze woorden van dhr. Marc Rutte nu concreet, die hij, zoals zo vaak sneaky / stiekem
    “even snel erdoor jast” ?

    Nou, dhr. Marc Rutte lapt even snel kort door de bocht de sociale democratie en de wil van
    het Nederlandse volk compleet aan zijn laars.
    Hij probeert zich te verstoppen achter de verkiezingsuitslag met de VVD als NIPT MET HAKKEN
    OVER DE SLOOT GEKOZEN grootste partij.

    De minister-president meent werkelijk dat een clubje rechtse elite even voor heel Nederland mag
    bepalen wat REPRESENTATIEF goed voor ons is en wat wij vooral wel en niet voor plichten hebben
    als Nederlandse burgers.
    Daarbij vergeet dhr. Rutte voor het gemak even onze RECHTEN EN DE WIL VAN HET VOLK.

    HET VOLK BEPAALT NOG STEEDS IN EEN SOCIALE DEMOCRATIE EN NIET EEN PAAR RECHTSE VERTEGENWOORDIGERS
    NAMENS, VOOR EN DOOR 16 MILJOEN NEDERLANDERS.

    HET WORDT DRINGEND TIJD DAT SOCIALE DEMOCRATIE WORDT UITGEVOERD, ZOALS SOCIALE DEMOCRATIE
    HOORT TE ZIJN, NL. UITVOERING DOOR EEN REGERING VAN DE WIL VAN HET VOLK.
    HET VOLK BEPAALT, NIET EEN KLEIN ELITE-CLUBJE.

    Dhr. Rutte meent wellicht deze arrogante houding te kunnen rechtvaardigen door daarbij met de
    grondwet te kunnen schermen waarop hij zijn arrogantie baseert.
    Of heeft hij een andere verklaring om zich eruit te proberen te draaien ?

    Feit is dat hij zijn uitspraak van de representatieve democratie MEENT.

    Conclusie:

    Alsnog moet er ANNO MODERNE 2011 IN HET KADER VAN WERKELIJKE SOCIALE DEMOCRATIE MET SPOED
    zowel een referendum komen over uittreding uit de EU, uittreding van Griekenland en HERZIENING
    VAN DE GRONDWET MIDDELS UITBREIDING VAN BESLISSINGSRECHT EN INSPRAAK DOOR HET NEDERLANDSE VOLK.

    Het wordt hoog tijd dat sociale democratie eindelijk eens wordt toegepast,
    zoals sociale democratie hoort te zijn.
    DE MACHT AAN HET VOLK EN NIET AAN EEN “REPRESENTATIEVE ( ??? ) ELITE VAN WELKE SOORT DAN OOK.

    Partijen BELOVEN IN THEORIE VERKIEZINGSPROGRAMMA’s VAN ALLES, MAAR DOEN IN DE PRAKTIJK
    GEWOON WAT ZIJ ZELF GOED VINDEN EN WILLEN, VAAK COMPLEET HAAKS OP DE WIL VAN HET VOLK.
    DIE TIJDEN ZIJN NU VOORBIJ.
    DAT TOLEREERT HET VOLK NIET MEER.
    HET KABINET DIENT VOORTAAN DAADWERKELIJK UIT TE VOEREN WAT HET VOLK WIL EN NIET MEER HETGEEN WAT
    HET KABINET HET VOLK OPDRINGT, VOORSPIEGELT, VOORGOOCHELT EN HET VOLK MIDDELS BANGMAKERIJ EN
    MANIPULATIE MEE OVER DE STREEP PROBEERT TE TREKKEN.
    .

    1. AJANS, heeft u per ongeluk uw capslock vergeten uit te schakelen? Overigens ben ik het wel redelijk eens met uw betoog. Democratie zou gebaseerd moeten zijn op rechtstreekse referenda over belangrijke zaken als de EU en de afnemende zelfstandigheid van Nederland. Zou toch mogelijk moeten zijn in het informatie tijdperk

  2. Terwij ik het artikel lees zie ik opvallend veel overeenkomsten met asielprocedures.
    Punt 1; keuzemogelijkheden, wordt gekenmerkt door strenge soberheid en geen keus in waar en met wie en hoelang in de opvang.
    Punt 2; sabotage, zijn bureaucratische problemen als handtekeningen ongeldig verklaren die door een pasfoto heengaan, het wel en niet erkennen van diploma`s, verkeerd geschreven namen, doordat van Arabisch lettertype naar westers lettertype vertaald dient te worden. Of de problemen terecht zijn of onterecht laat ik even in het midden, het gaat erom dat de problemen er zijn.
    Punt 3; onbegrijpelijkheid, wordt bereikt met allerlei procedurevoorschriften in de asielprocedure en met verblijfsvergunningen, en een papieren doolhof bij inburgering.
    Punt 4; Van voortdurend veranderende regels, onzekerheid over de toekenning en de lange procedure en wachttijd, gaat een afschrikwekkend effect uit.
    Punt 5; Met wachtprocedures en beroepsprocedures worden hoop maar ook angst, onzekerheid en twijfel aangewakkerd.
    Punt 6; sabotage, een normaal verloop van (jarenlange) procedures wordt gefrustreerd door zoekraking van documenten en originele papieren, vooral door ‘vernieuwing van systemen’.
    Punt 7; Niet de rechter, maar de manipulerende contra-advocaat beslist.
    Punt 8; Hoe dan ook, als de situatie in het land van herkomst het ’toelaat’, ga je alsnog terug.

    Dus het toelatingssysteem werkt ongeveer ook zo;
    ook regels voor gezinshereniging is voor allochtonen veel moeilijker gemaakt.
    Zonder officiële papieren en paspoort is stemmen onmogelijk, of een vaste baan krijgen, en natuurlijk een ‘identiteit’.

    Maar onze stem verheffen; kan het niet verbaal, dan gebeurt het wel non-verbaal.

    Frustraties vinden altijd hun weg wel. Bij allochtoon en autochtoon.

    Het is een conflict tussen dienen, en heersen.

  3. We leven in een regime.
    Vele strenge regels belemmeren duurzame ontwikkelingen.
    Als kleine ondernemer worden je kansen weggenomen door de grote. Door bezuinigingen slaat de globalisatie keihard toe in de laatste jaren. Bedrijven fuseren, winkels fuseren, vele dorpen en steden fuseerden, en uiteindelijk fuseerde Nederland. Hierdoor verliest alles en iedereen zijn ware identiteit. Al die globalisatie spekt alleen maar grote machthebbers die dan meer winst kunnen maken. Deze hebben het monopolie en manipuleren ook de regering.

    HET WORDT TIJD DAT HIERTEGEN EEN OPSTAND KOMT!

Laat een reactie achter