Pensioenfondsen als ABP heben zware verliezen geleden door hun beleggingen in frauduleuze banken. Bron: Reformatorisch Dagblad.

Pensioenfondsen: van kapitaalvernietigende molochs tot innovatiemotoren

Pensioenfondsen zijn niet blij. Logisch. Hun belangrijkste inkomstenbron, staatsobligaties, staan nu op het punt van ineenvallen. In feite kunnen pensioenfondsen beter zichzelf de schuld geven: visieloos investeringsbeleid is namelijk de voornaamste oorzaak van de ernstige pensioentekorten nu.

Wat zijn pensioenfondsen eigenlijk?
Het staat, althans, voor generatie X (waartoe ik behoor) en de oudere generaties, zoals de babyboomers, met honderd procent zekerheid vast dat we in de toekomst zullen overlijden, doorgaans na een periode van lichamelijk verval waarin we niet meer kunnen werken. Het probleem is alleen dat we niet precies weten wanneer. We kunnen vannacht in bed overlijden aan een hartaanval. We kunnen ook pas als honderdjarige de laatste adem uitblazen. Als we van tevoren zouden weten dat we korter dan een jaar zouden leven, zouden we een lange wereldreis maken of onze grote droom waarmaken, zodat er net genoeg over zou blijven voor de begrafenis. Als we zouden weten dat we pas ver boven onze negentigste Magere Hein op bezoek zouden krijgen, zouden we als bezetenen gaan sparen.

Pensioenfondsen als ABP heben zware verliezen geleden door hun beleggingen in frauduleuze banken. Bron: Reformatorisch Dagblad.
Pensioenfondsen als ABP heben zware verliezen geleden door hun beleggingen in frauduleuze banken. Bron: Reformatorisch Dagblad (klik op afbeelding voor RefDag artikel).

Echter: dit weten we niet. Om die reden zijn er pensioenfondsen. Deze garanderen ons inkomen na de pensioneringsdatum, zolang we leven. Hierbij maken pensioenfondsen gebruik van statistiek (actuariële berekeningen). Het is namelijk wél mogelijk om van tienduizend mensen vrij nauwkeurig te voorspellen hoe lang ze gemiddeld nog zullen leven. Hierdoor kunnen pensioenfondsen een grote pot met geld aanleggen. Als Jan op zijn vijftigste overlijdt aan kanker, is dit een winstpost voor het pensioenfonds, waarmee ze het pensioen van de negentigjarige krasse knar Marie kunnen betalen.

De valse zekerheid van staatsobligaties
Pensioenfondsen beleggen graag in staatsobligaties en complexe financiële producten. De reden: deze heten erg veilig te zijn. Overheden in de problemen kunnen immers altijd de belasting verhogen, bedrijven kunnen dat niet. Ze kochten daarom in de afgelopen tien jaar bijvoorbeeld massaal Spaanse en Griekse staatsobligaties en dekten deze af met credit default swaps, een soort verzekeringen tegen wanbetaling.

Echter: credit default swaps die vermogens van tientallen miljarden dekken, zijn uiteraard niets waard. Een faillisement van bijvoorbeeld Griekenland of nog erger: Spanje of Italië is zo ernstig dat geen verzekeraar die claims zou kunnen uitbetalen. Het gevolg: een kettingreactie. Alleen omdat de belastingbetaler tientallen miljarden ophoest, is deze stompzinnige “strategie” nog niet uitgelopen op een totale kladderadatsch. Het gaat hier om een onverzekerbaar risico dat nu door de belastingbetaler verzekerd is. De lachende derden: de verkopers van de waardeloze credit default swaps, die nu met hun bijeengestolen miljoenen de rest van de wereld uitlachen.

Hoe moeten pensioenfondsen dan wel hun geld beleggen?
Pensioenfondsen beleggen voor de lange termijn, gemiddeld voor een rendement dertig tot veertig jaar na premiebetaling. Hiervoor moeten de fondsmanagers een visionaire instelling hebben en tientallen jaren in de toekomst kijken. Zoals we nu hebben gemerkt, beschikken deze doorgaans niet over dit vermogen, met als gevolg de te voorziene problemen.

Er zijn enkele lange-termijn projecten die gegarandeerd rendement opleveren. Geen hoog rendement, maar wel een zeker en ook maatschappelijk verantwoord rendement. Deze projecten hebben te maken met de energievoorziening, voedselvoorziening en in mindere mate grondstofvoorziening. Dit op basis van enkele simpele aannamen.

1. Wij blijven mensen.
De eerste is dat wij mensen mensen blijven, dat wil zeggen: biologische organismen met welomschreven voedingsbehoeften. Hieruit valt al de eerste conclusie te trekken. Investeringen in duurzaam land- en zeegebruik, dus landbouw, zullen altijd winst opleveren. Rijkere mensen zullen natuurzuivere en gezonde voedingsmiddelen willen hebben. Armere mensen zullen goedkope voedingsmiddelen willen hebben. In beide gevallen betekent investeren in landbouw en in het weer vruchtbaar maken van de vele verwoeste akkers, mijnbouwgebieden  en weidegebieden in de wereld een duurzame en veilige investering.  Hierbij kan gebruik worden gemaakt van de ruim aanwezige kennis op het gebied van duurzame landbouw en permacultuur bij vele hobbyisten en professionals.

2. Vrije energie is de ultieme waardemunt van alles.
De tweede aanname is dat energie de uiteindelijke bron is van alle welvaart. Vrije energie, enthalpie, is namelijk natuurkundig gezien het vermogen om arbeid te verrichten. Elke omzetting in het industriële of maatschappelijke verkeer kost namelijk energie. Hoe meer energie er beschikbaar is, hoe meer er kan worden omgezet. Met voldoende energie kunnen de woestijnen worden veranderd in weelderige, vruchtbare gebieden en kan iedere mens op een gouden stoel zitten, omdat we dan alle goud uit de grond en de zee kunnen persen. Kortom: er is altijd vraag naar energie. Pensioenfondsen kunnen door in duurzame energiebronnen te beleggen en het vrijkomende energie-dividend te beleggen in nog meer duurzame energiebronnen, een waarde-escalator bouwen. Zo is er over veertig jaar overvloedige goedkope energie beschikbaar, wat tot een tijdperk van onovertroffen welvaart zal leiden.

3. Het zonnestelsel bevat honderden malen meer energie en grondstoffen dan de aarde.
Meerdere pensioenfondsen en sovereign wealth funds kunnen samenwerken om grote metaalasteroïden te ontginnen en een enorme vloot van in de ruimte gebaseerde zonnepanelen in een baan om het Lagrange-4 punt van de aarde te brengen. Tegen de tijd dat de premiebetalers gepensioneerd zijn, brengen deze ruimteinvesteringen een rijke stroom aan kostbare metalen en overvloedige energie op. Voldoende om gepensioneerden een gerieflijk bestaan te bezorgen en ook de rest van de wereldbevolking tot heil en zegen te zijn.

13 gedachten over “Pensioenfondsen: van kapitaalvernietigende molochs tot innovatiemotoren”

  1. Misschien zou het beter zijn als mensen zelf hun pensioenfonds kunnen kiezen? Nu krijgen de pensioenfondsen toch hun geld wel binnen, ook al presteren ze nog zo slecht.
    Het huidige systeem biedt geen enkele prikkeling tot goed presteren en verandering.

  2. Robbieknor@work

    Voedsel en meer energieopwekking: prima. Het zonnestelsel ontginnen? Laat me niet lachen, het kost 100.000 kg branstof om 100 kg lading de ruimte in te sturen (3 m2 zonnepaneel, genoeg om een eitje te koken). Met die hoeveelheid brandstof heb ik mijn hele leven genoeg energie, en mijn familie ook.

  3. Als ik me niet vergis, heeft de politiek tijdens het CDA bewind duidelijk zitten graaien in de pensioenfondsen w.o.a bij ABP. Dat men missers op de beurs kan meemaken, dat beleven velen de afgelopenjaren. Het is niet voor niets, dat de politiek heeft besloten om vastgestelde buffers op te stellen, % gewijs.
    Wat de energie aangaat zijn er op deze aardkloot nog wel een paar betere en goedkopere manieren om te investeren. Zoals de zee, eb en vloed. Waterstof is in de picture gekomen en is men dat verder aan het ontwikkelen. Atoom energie blijft een mogelijkheid, moet alleen technisch verandert worden. Zo dat het afval beter verwerkt kan worden en misschien dit afval voor andere doeleinden kunnen gebruiken. Dus er is nog veel te doen. Laten we niet te futuristisch denken maar nog wel even met beide benen op deze aardkloot blijven staan.

  4. Ons huis is een keer of 5 zoveel waard, volgens de OZB-boer en de geldbeluste makelaar, als toen ik het een pensioenbeleggingstijd (37 jaar) terug kocht. Ooit wilde een OZB-onverstand mij zelfs aansmeren dat dit wel (voor m’n verjaardag) 8x zou mogen zijn. (t.b.v. de gemeentelijke tekorten en zo)

    Mijn conclusie, welke ik een halve eeuw terug als bouwvakker reeds had getrokken, is dus nog steeds dat een eigen huis een beste oudedagsreserve is.
    Daar komt bij dat ik m.i. gemiddeld niet meer aan m’n eigen huis kwijt was als een huurder. (wel af willen lossen uiteraard)
    Onze jonge mensen dus bij dezen nog steeds van harte aanbevolen, ook al zijn de tijden veranderd.
     
    Als mijn pensioenfonds ABP voor een paar miljard van de 205 miljard aan foute beleggingen kocht, zoals ik lees, ga ik daar nog niet zo van rillen. De tientallen miljarden welke Ruud Lubbers (ze hadden hem zelf moeten ontmannen) uit onze pot graaide, liggen mij nog steeds zwaarder op de maag. En de collaboradirecteur (Mason of zo?) welke met 6miljoen aan zwijggeld werd weggestuurd, maakt het advies van onze Heer alweer zo praktisch zoals in Matth.6: ‘verzamelt u geen schatten op aarde, (…..) en waar dieven inbreken en stelen; maar verzamelt u schatten in de hemel ….’ enz.
     
    En nu toch m’n stokpaardje berijdend: mag ik wat (ruime!) korting bedingen op de 100% van Germen, aangaande die zekerheid van overlijden van generatie X, wie daar dan ook onder gerekend zouden moeten worden? Nog max. 25 jaar, schatte Orlando Bottenbleij met vele anderen. Laat ie d’r nou ‘ns de helft neffens zitten; zit er niemand bij die generatie X welke het aanbod van vrije genade van de Eeuwige ooit aan heeft genomen dan? Verdo(e)md triest hoor, met a.s. goede vrijdag in zicht!
     
    Overigens, die €€’s op rente laten staan en mijn dreestrekking + ABP lekker in die weer vertrouwde voor de overheid gratis florijnen uitbetalen, voor bij de slager en de bakker en wie weet hoe veel verder  …
    Wie snapt er nou niks van? ik?

  5. Zolang de mens denkt in monetaire,politieke en mainstream religie systemen zullen er nooit fundamentele veranderingen plaats vinden en zal het altijd lachen zijn voor een kleine minderheid en huilen voor de grote meerderheid.
    Meer heb ik daar niet op te zeggen…evolueer eens. a.u.b.

  6. het valt mij vaker op dat er hier op dit forum mensen zijn welke heel even het puntje van hun neus om het hoekje steken, iets roepen en dan gauw weer terug in hun veilige? hoekje, schulpje? kruipen.
     
    Meneer Mario komt ook zo op mij over. Meer heeft hij niet te zeggen, vindt hij.
    Dat moet mogen. Maar zou hij ook niks nader willen expliceren? Aangaande bijvoorbeeld zijn evolueer-advies misschien?
     
    En hoeveel zou ik kunnen leren van zijn wellicht diepe monetaire, politieke en mainstream (schijnt volgens mijn spellingscontrole nog steeds een Nederlands woord voor te bestaan) religie systemen inzicht?
    Zal ik daar wel nooit en te nimmer achter komen?
    Zijn die fundamentele veranderingen welke onze, mijn, tranen zullen drogen dat dan niet waard?
     
    In afwachting, met forumvriendengroet, bernard

    1. Ook ik kan slechts gissen naar de achterliggende gedachten van Mario. Maar als ik een gokje zou mogen wagen dan vermoed ik dat hij wil zeggen dat we misschien niet de vraag moeten stellen HOE of WAARIN pensioenfondsen zouden moeten beleggen maar WAAROM het nodig zou zijn dat er met onze inleg belegd wordt.

      Als een groot deel van de bevolking het erover eens is dat beleggen/speculeren een (te) risicovolle onderneming is, een (te) onstabiele factor binnen ons monetaire systeem…waarom stellen we ons dan serieus de vraag hoe we ANDERS kunnen speculeren als het verstandiger is om helemaal NIET te speculeren? 

      Laten we beter de vraag stellen waarom dergelijke fondsen überhaupt nodig zijn. Het is misschien verstandiger om een nieuw stelsel te verzinnen waarin pensioenopbouw overbodig en onnodig is. Een maatschappelijk systeem waarin we totaal anders gaan kijken naar de begrippen arbeid en pensioen.

      Als dat is wat Mario bedoeld, dan sluit ik me daar volledig bij aan.

      1. Er zijn inderdaad enkele systemen denkbaar waarin pensioenopbouw onnodig is.

        Systeem 1: AOW. Werkt vrij aardig, maar veel mensen vinden dit toch niet voldoende.

        Systeem 2: Pil van Drion. Iedere pensioengerechtigde krijgt per post een capsule opgestuurd om, met dank voor bewezen diensten, op milieuvriendelijke wijze de maatschappij niet meer tot last te zijn. Nou nee.

        Systeem 3: (Laag) basisinkomen gedurende het gehele leven, ook na het pensioen. De meest visionaire oplossing. Wel moet de medische zorg dan gratis zijn.

        1. Laten we opties 1 en 2 maar als cynisch bestempelen om daarna weer snel te vergeten.

          De derde optie zou een rechtvaardigere optie zijn. Daarnaast kunnen we ons afvragen waarin iemand tot zijn 65e (of 67e en ouder…) in loondienst zou moeten blijven. Wellicht zijn ouderen (50+) beter geschikt om andere (maatschappelijke) taken te verrichten dan zich dagelijks in te zetten voor hun baas. Laat de jonge creatieve, ambitieuze mensen dit maar doen.

          Wellicht wordt het ooit bespreekbaar om de mens zo lang mogelijk in de samenleving te laten meedraaien, zodat zij niet hoeven te verpieteren in aanleunwoningen en verzorgtehuizen. Er zijn tal van mogelijkheden voor 60 en 70+ ers om zich nog dienstbaar te maken voor de samenleving.

          Als het Duitse begrip Mehr Familienhaus overal veel meer gestimuleerd zou worden, zodat ouders altijd in de buurt zijn van hun (klein)kinderen, zou dat ook een oplossing van heel veel problemen zijn.

          Als we de absurde patenten op medicijnen verbieden en winstoogmerk in de zorg een taboe maken….hoeft de zorg nog maar een fractie te kosten van wat het nu kost.

          Er zijn tal van maatregelen te verzinnen om pensioenen overbodig te maken….dus waarom tijd en energie steken in het zoeken naar andere ‘lucratieve’ manieren van speculeren met ons zuurverdiende geld? Op zich natuurlijk een volstrekt logische vraagstelling, gezien het huidige (Nederlandse) pensioenstelsel al meerdere malen haar zwakke plekken heeft laten blijken, met alle ellende van dien. Maar zolang we blijven denken binnen de huidige kaders….vrees ik dat we onszelf en onze (klein)kinderen te kort doen.

          Wat je zelf al zegt…visionaire oplossingen, DAT is wat we nodig hebben.

  7. Eigenlijk is het  simpel : een resourced based economy 
     
    Maar ik spreek dat niet graag uit daar het voor de meesten niet te vatten is maar dat komt wel, voorlopig houden we het bij knuppels gooien en zo misschien een aantal doen nadenken.
     
    @Ben : iemand gaan plagen met schrijf of taal fouten is wel heel zwakjes daar juist de goede taal en schrijvers het nu het voor het zeggen hebben en er een zootje van maken.
    We hebben creative mensen nodig geen advocaten en bureaucraten.

    1. He Mario, de zeitgeist films heb ikzelf meermalen gebruikt in artikelen en ook de resource based economy is een paar keer apart ook langsgekomen. Ik vind het in ieder geval een positieve toekomstvisie en dat is iets waar er momenteel geen overschot van is dus noem de Resource Based economy gerust. :-)

  8. “Hun belangrijkste inkomstenbron, staatsobligaties”

    tss ehm de veel te hoge pensioenpremies jaaah

    En de stockmarket is dan de roof&whitewash tegelijk voor de regelmatige berovingen der kassen

Laat een reactie achter