TBS klinieken zoals Oldenkotte lagen onder vuur wegens wantoestanden. Maar ligt het probleem niet bij het systeem van TBS zelf? Bron: Google StreetView, screenshot

Hoe voorkomen we gruwelmoorden?

De vermoedelijke dader van de moord op de jonge Nederlandse vrouw Anne Faber, Michael Panhuis, was reeds lang bekend gewelddadig en geestesziek. Een geestelijk gezond mens pleegt geen gruwelmoorden. Hoe kunnen we nieuwe slachtoffers in de toekomst voorkomen?

Rechtszaken en straf
Het rechtssysteem is een middel om de maatschappelijk heersende normen dwingend op te leggen. Soms zijn deze normen vanuit visionair standpunt gezien arbitrair of ronduit onzinnig – denk aan het verbod op “groepsbelediging” / discriminatie” (twee jaar, straks vier jaar celstraf maximaal), of aan bescherming van trolpatenten of van het racistische instituut adeldom (iemand die zich jonkheer, baron of graaf noemt en die niet door een in het officieel rasstamboek erkende adellijke dekhengst of fokmerrie is verwekt resp. geworpen kan maar beter een geldboete van categorie 2 (max. 4100 euro) in zijn of haar oude sok hebben liggen). Soms zijn deze normen van essentieel belang voor een menswaardig bestaan. Zoals in dit geval, het Nederlandse verbod op het doden en seksueel misbruiken van medemensen.

Wat is het doel van een straf?
Strafoplegging, nauwkeuriger, het opleggen van juridische maatregelen, is bedoeld om de zogenoemde rechtsorde, de toestand waarin de eerdergenoemde normen allesoverheersend zijn, te beschermen. Dit is zo totalitair en dwingend als het klinkt. De reden dat er uiterst terughoudend moet worden opgetreden met wetten en straffen en deze alleen moeten worden uitgevaardigd om elementaire mensenrechten – zoals het recht op leven en lichamelijke integriteit – in het geding zijn. Dit is hier wel het geval.

Juridische maatregelen hebben de volgende beoogde effecten.

  • Afschrikking: door een hoge straf wordt de wetsovertreding onaantrekkelijk.
  • Wraak. Slachtoffers van de wetsovertreding krijgen genoegdoening, zodat ze zelf niet wraak gaan nemen.
  • Bescherming van de maatschappij tegen de gevolgen van wetsovertreding.
  • Compensatie van de schade. De heersende rechtsorde kent een hoge waarde toe aan bepaalde objecten, zoals een patent of een adellijke titel. “Slachtoffers” van de schending van de rechtsorde krijgen compensatie.

Wat is het doel van TBS?

TBS, ter beschikking stelling van de staat, zoals de maatregel voluit heet, is een wat vreemde eend in de bijt van bestaande juridische maatregelen. TBS houdt in: het gedwongen verplegen van een ontoerekeningsvatbare veroordeelde verdachte van een ernstig misdrijf. Dit met als doel om de veroordeelde te resocialiseren (m.a.w.: in de bestaande rechtsorde te laten functioneren) zoat de maatschappij beschermd is tegen toekomstige ernstige misdrijven en deze te genezen van de geestesziekte. Dit is dus in feite een vijfde doel van een juridische maatregel. (We zien overigens de laatste jaren steeds meer een trend in deze richting, zoals gedwongen gedragscursussen voor bijvoorbeeld veroordeelde doodrijders).

TBS klinieken zoals Oldenkotte liggen onder vuur wegens wantoestanden. Maar ligt het probleem niet bij het systeem van TBS zelf? Bron: Een Vandaag
TBS klinieken zoals Oldenkotte liggen onder vuur wegens wantoestanden. Maar ligt het probleem niet bij het systeem van TBS zelf? Bron: Een Vandaag

TBS of gevangenisstraf?
TBS is in theorie een effectievere maatregel om de maatschappij te beschermen tegen moord en verkrachting dan gevangenisstraf. De straf van levenslang, die in feite neerkomt op een vorm van herroepbare doodsraf, wordt nauwelijks meer opgelegd. Zelfs deze zware straf wordt in de praktijk teruggebracht tot twintig jaar. Nadat een veroordeelde deze heeft uitgezeten loopt deze weer vrij rond. In veel gevallen, zoals in dat van Michael Panhuis, pleegt deze dan een nieuw misdrijf. Anders dan bij gevangenisstraf, wordt een TBS-veroordeelde pas vrijgelaten als de behandelende psychiater van mening is dat de veroordeelde geen gevaar meer vormt. TBS is echter verre van volmaakt. Gevallen waarin een doortrapte crimineel er in slaagde om een psychiater om de tuin te leiden komen vaak in het nieuws – de meerderheid van de  TBS’ers gaat weer in de fout. Ook heeft een onschuldige tot TBS veroordeelde een groot probleem: het feit dat hij hardnekkig blijft ontkennen is een bewijs voor zijn gekte.

Wat is de beste oplossing?
Anders dan de kliek die Nederland runt, heb ik persoonlijk weinig boodschap aan de huidige zogenoemde “rechtsorde”, of de corrupte lakeien die dit gekkenhuis regisseren. Het enige wat mij interesseert is of goedwillende medemensen en ikzelf een veilig en menswaardig leven kunnen leiden. Worden vermoord en verkracht draagt hier duidelijk niet toe bij.

Psychopaten en andere plegers van ernstige misdrijven vertonen doorgaans een escalatieladder in hun gedrag. Panhuis, bijvoorbeeld, was al eerder veroordeeld voor een zedendelict en in zijn woonplaats Zeewolde (Flevoland) bekend als een gewelddadige crimineel. Hoe vroeger criminelen in deze escalatieladder worden gestopt, hoe minder leed ze veroorzaken.

Om dit probleem structureel op te kunnen lossen, moeten waarschijnlijk enkele geliefde juridische principes worden bijgesnoeid.

Zo is er de regel dat elke verdachte gelijk is, ongeacht strafrechterlijke historie. Dit is onzin. De veelpleger is niet gelijk aan iemand die voor de eerste keer een misdrijf begaat. Om onverbeterlijke misdadigers vroeg in hun carriére uit te schakelen is er een goed middel: het opleggen van een hoge voorwaardelijke gevangenisstraf, bijvoorbeeld tien jaar, ook bij lichte geweldsdelicten of bijvoorbeld ernstige direnmishandeling. Deze misdrijven zijn vaak het voorportaal voor ergere delicten. Hoge voorwaardelijke straffen zouden iemand als Panhuis in een vroeg stadium gestopt hebben. Hij zou dan pas op veertigjarige leeftijd de gevangenis hebben verlaten. Er moeten aan plegers van gewelds- of zedenmisdrijven daarom veel hogere voorwaardelijke gevangenisstraffen worden opgelegd dan nu. Bij herhaalde overtredingen moeten deze steeds worden verdubbeld, zodat hardnekkige veelplegers pas als grijsaard de gevangenis verlaten – of in een doodskist. Dit is effectiever dan zinloze TBS-behandelingen. Ontoerekeningsvatbaar of niet. Nabestaanden hebben vaak al levenslang.

Ook hebben onschuldig veroordeelden, of politieke gevangenen zoals Erwin Lensink, dan een elementaire kans om rehabilitatie te krijgen. Dat is bij iemand die ontoerekeningvatbaar wordt verklaard wel anders. Dit is de reden dat het bestuurlijk-justitiële apparaat er waarschijnlijk erg happig op is om lastpakken TBS op te leggen.

4 gedachten over “Hoe voorkomen we gruwelmoorden?”

  1. Eigenlijk zat het er zo dik bovenop dat Michael Panhuis weer in de fout zou gaan… Dat er opzet in het spel lijkt te zijn. Er is nu een “blanke man” op de voorpagina’s bij de MSM. Er kan weer ge-etaleerd worden met: “Zie je nu wel dat niet alle daders licht- of donker-getint zijn !!!!” en natuurlijk wordt Michael Panhuis met voornaam genoemd. Als het een Mehmet, Achmed, Abdullah, of zoiets was geweest, handde we niet eens de voornaam geweten…

Laat een reactie achter