Recentelijk ben ik via Prosument in contact gekomen met het concept van sustainocratie. In dit denkbeeld zitten elementen in waar op deze website over gesproken wordt, kortgezegd een cultuuromslag. De omslag die volgens sustainocratie gemaakt moet worden is van de materialistische cultuur naar meer duurzame menselijke vooruitgang.
Het concept pakte mij omdat het idealisten uitnodigt om de stap van denken naar doen te maken. Toevallig woont de grondlegger Jean-Paul Close, een paar kilometer bij mij vandaan en we hebben een verkennend gesprek gehad of er een sustainocratisch project in mijn woonplaats kan worden opgezet. Ik wil sustainocratie voorleggen door middel de onderstaande tekst die van zijn website is overgenomen en ben benieuwd naar jullie reacties.
Wat is duurzame vooruitgang?
Het grote verschil met onze gekende democratie is juist dat het maatschappijdoel vast staat, namelijk, duurzame menselijke vooruitgang. De democratische discussie, de vrijheid van meningsuiting en handelen vanuit verantwoordelijkheden is dan volledig gericht op dat hogere doel. Dat is leuk en aardig en zal ook iedereen wel begrijpen maar we zaten bij het ontwerp nog met één groot probleem. Wat verstaan we onder woordem als duurzaamheid, duurzame vooruitgang en duurzame menselijke vooruitgang? Er zijn veel definities in omloop maar geen enkele gaf ons voldoende handvaten om er dagelijks verantwoordelijkheid voor te nemen, noch als instelling, noch als individu. Dit kwam tot uiting als ik tijdens congressen vroeg ‘wat verstaat u onder duurzaamheid?’. Het antwoord hierop was altijd iets tastbaars op gebied van energie, fair trade, gezond eten … maar niemand keek naar een breder evolutionair menselijk perspectief, onze levensstijl of de kijk op de wereld die wij hanteren en waarop wij onze dagelijkse verantwoordelijkheden afstemmen. Wij hadden een definitie nodig die ons kon helpen om verantwoordelijkheid te nemen voor de mens zelf. Na interne zelfreflectie kwamen we finaal tot volgende definitie :‘duurzame menselijke vooruitgang’ Samen blijven werken aan een gezonde, vitale, veilige, vooruitstrevend zelfredzame menselijke maatschappij, binnen de context van onze aldoor veranderende natuurlijke omgeving.Deze definitie is van een heel andere orde dan de manier waarop onze maatschappij vandaag de dag democratisch is ingericht rondom geldgedreven eigenbelang zonder verwijzing naar concrete verantwoordelijkheden voor de mens zelf, laat staan de relatie die wij hebben met onze omgeving. We zien de dingen die we willen hebben als externe zekerheden waarmee we ons omringen. We debatteren heel democratisch over het in stand houden van deze zekerheden die we ooit verworven hebben en stemmen op politieke partijen die daar allerlei beloftes over doen. Ondertussen dragen we onbewust bij aan de aftakeling van onze omgeving en onszelf en straks is er geen democratische keuze meer mogelijk omdat onze heb- en heerszucht roofbouw heeft gepleegd op onszelf en de natuur. Vaak gaat dat zonder dat we er veel van merken omdat we omringd zijn door allerlei geruststellende geluiden van overheden en instellingen die ons proberen aan te tonen dat het wel goed zit. Dat is natuurlijk niet zo, laat ons hier vooral eerlijk blijven met onszelf en jegens anderen.
Co-creatie
Als we het BAGE-proces doormaken dan worden we er ons bewust van en zien we ook hoe we veelal door die belangenpartijen gemanipuleerd worden, inclusief het rechtsysteen. We noemen dit ‘het systeem’ dat we hebben opgebouwd met elkaar en waarin we een gelukkig leven hebben geleid en daar is de moderne democratie ook voor bedoeld. Dat kan nog altijd, zeker gezien de technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen die we hebben doorgemaakt, maar dan moeten we ons de definitie van duurzame menselijke vooruitgang eigen gaan maken. Dit is een fijne gedachte maar dat blijkt toch moeilijker dan we denken, beschouw de maatschappij even vanop een afstand en we weten dat er nog heel wat werk aan de winkel is.Begrippen zoals gezondheid, veiligheid, vitaliteit zijn niet te waarborgen uitsluitend met geld. Het zijn begrippen die gefundeerd zijn op ethiek terwijl een systeem van regels en wetten niet strikt gebaseerd is op morele zingeving, hooguit straffen van immoreel of onethisch gedrag volgens een normering binnen het systeem. We zien dat deze begrippen noodzakelijkerwijs gepaard gaan met de ontwikkeling van ons bewustzijn rondom de manier waarop wij met onszelf en elkaar omgaan. We zien dan ook hoe we onze omgeving vervuilen en daarbij ook onze eigen gezondheid en vooruitstrevendheid. Het is niet moeilijk in te zien dat als een ‘gezonde leefomgeving’ de maatschappelijke norm zou moeten zijn er een heleboel zou moeten gaan veranderen in de maatschappij, in onze eigen levensstijl maar ook de hele maatschappelijke organisatie, tot aan de grondwet toe.
We willen dan al snel de opgebouwde structuur van onze maatschappij als vaststaand feit aanvaarden en oplossingen trachten te zoeken binnen de gestelde kaders. Maar ook de geschiedenis toont dat af en toe die blinde toevlucht tot oude kaders juist leidt tot de instorting van het systeem. Sustainocratie schept op eenvoudige wijze een alternatief dat zich voor uiterst concrete belangen van harmonie, balans en stabiliteit bedient van de bestaande pilaren van de huidige maatschappij maar in een andere co-creatieve verhouding met elkaar. Heb- en heerszucht zullen wij nooit elimineren uit de menselijke natuur maar kunnen het wel ondergeschikt maken aan vrede en vooruitgang.
Door de mens centraal te stellen staat meteen de maatschappij ter discussie die decennia, bijna eeuwen lang, rondom geld heeft gedraaid en zich op die manier heeft ontwikkeld. De verschillen tussen maatschappijbeelden – mens of geld centraal – zijn in de onderstaande tekening ondergebracht.
Sustainocratie laat een maatschappij niet cyclisch meer vervallen in chaos zoals dat in het verleden gebeurde met oorlogen, recessies en depressies. Door de maatschappelijke context te verleggen naar welzijn kan hebzucht een ondergeschikt belang zijn dat aan banden wordt gelegd ten behoeve van duurzame menselijke vooruitgang. Een sustainocratie zet daarom geen streep onder onze menselijke evolutie maar vult het aan met wat we over de eeuwen heen geleerd hebben. Het is een aanpak die de mens centraal stelt rondom een structuur van hoger bewustzijn waarin macht en autoriteit erkend blijft maar wel als toegevoegde waarde voor mens en natuur en niet ten koste hiervan. Sustainocratie ziet er dan zo uit:
Een interessant, nuttig en ook zeer nodig denkkader. De vraag is echter hoe je zoiets implementeerd. Ik ben wel benieuwd naar de ideeen daarover. En vooral ook hoe zij het huidige geldsysteem zien in verhouding tot hun plannen en of ze dus denken dat een omvorming van het geldsysteem nodig is.Â
JP Close, de grondlegger van sustainocratie, heeft de ideeen van Prosument geadopteerd als antwoord op het monetaire probleem.
Hoe zo iets in mijn omgeving op te starten, is door mensen met eenzelfde ideaal samen te brengen en dan te gaan brainstormen hoe het sustainocratisch idee toe te passen. De voordeel wat sustainocratie biedt is dat er een kader is waarbinnen dit kan gebeuren. JP had me voorgesteld door een persberichtje in de lokale krant voor een bijeenkomst, maar ik heb een voorkeur om wat voorzichtiger te werk te gaan, door wat mensen persoonlijk te benaderen.
Zeker interessante materie. Alleen de naam al (sustainocratie) is interessant.Â
Binnen Visionair merk ik hoe moeilijk is om een kader te creëren JP is zover er een aantal projecten van start zijn gegaan. Ik heb de hoop dat verschillende initiatieven elkaar kunnen versterken. Visionair is (vooralsnog) een internetplatform. Sustainocratie is handson.Â
Is dit niet hetzelfde als de zeitgijst beweging ?
Doel is grofweg hetzelfde, methode om het te realiseren is anders.
Zoals JP hieronder richting mij uitlegt wordt er een nadruk gelegd op een verantwoordelijkheid die genomen dient te worden, door indivduen, niet zozeer als een groep.
Â
@Douwe Tuihu vraagt mij om zelf even te reageren op je vragen. De implementatie van Sustainocratie is een hele simpele persoonlijke keuze. Wat daarna komt is complex omdat je een oude levenswijze loslaat en nieuwe tracht in te richten waar de rest van de wereld niet mee bezig lijkt te zijn. Je kunt het niet alleen en zoekt instrumenten om die nieuwe wereld in te richten. In de oude levenswijze waren de overheid, de universiteiten, het bedrijfsleven instellingen die dominant aanwezig waren in bestaan omdat je jezelf afhankelijk ervan had gemaakt (werk, regels, macht). In je nieuwe leven zijn het instrumenten in je eigen handen om een duurzame maatschappij te creeren. Je nodigt de bestuurders van die instrumenten uit om zich in te zetten voor het menselijk belang dat jij vertegenwoordigt en dat in de definitie van duurzame menselijke vooruitgang voorkomt. Veel bestuurders doen mee omdat zij als professional er zelf geen verantwoordelijkheid voor kunnen nemen wegens het gefragmeneerde belangenpakket van hun functieomschrijving, en als mens zich er wel hard voor willen maken
Je hebt allereerst een gebied nodig om met je mee te doen. De kleinste overheid staat vaak het dichts bij de menselijke werkelijkheid in deze tijd. De gemeente dus. Jij neem verantwoordelijkheid voor het geheel en de institutionele structuren voor het eigenbelang. Je brengt zo alle 4 de basispilaren aan boord: overheid, bedrijven, wetenschap en de bevolking in dat gebied. Je begint met een stip op de horizon (bijv gezondste stad) en een nulbudget. Samen worden de stappen bepaald inclusief de inzet en investering. Zonder stappen geen vooruitgang. Iedereen krijgt wederkerigheid in dat stappen proces, niet vooraf, jijzelf ook. Het proces zorgt voor jou, niet een van de pilaren (weer afhankelijkheid). Het vergt dus moed en doorzettingsvermogen om sustainocraat te worden en zijn. In Eindhoven functioneert op deze manier AiREAS (luchtkwaliteit en volksgezondheid), STIR Academy (bewustwording en toegepaste sustainocratie) en VE2RS (regionale zelfredzaamheid voedsel, energie, ed). Met een andere regio ben ik bezig met REHUSA (voorlopige naam) dat draait om veiligheid in relatie tot gevaarlijke stoffen.
Iedereen kan Sustainocraat worden door de keuze te maken. Ik laat alleen zien dat het kan.Â
Geld in sustainocratie is een eventuele katalysator voor waardecreatie, geen doel op zich. Dat is wennen voor de deelnemers en soms juridisch lastig in de huidige maatschappelijke structuur. Maar waar een wil is daar scheppen de machtige partners ook zelf de weg, inclusief het aanpakken van het wetboek. Dat hoef ik gelukkig niet zelf allemaal te doen. De eigen(gemaakte) beren stopt men in de eigen kooien om de weg vrij te maken.Â
Hopelijk geeft het een beetje meer zicht op de praktijk. Het bestaat, heeft precedenten en er is ervaring opgebouwd dat we nu delen via boeken, filmpjes, van alles. Ook dat doen nu mensen spontaan om mij heen omdat zij zich vereenzelvigen met de aanpak en er een economie van waarde van maken. Schuld bestaat niet in Sustainocratie, alleen commitment en samenwerking op basis van vertrouwen. In AiREAS zijn nu 40.000 mensen actief en er staat niemand op de loonlijst. de eerste  multinational ter wereld zonder personeel. Je moet het gewoon meemaken. Niet iedereen snapt het als men het leest.Â
@Tuihu, zoals je het beschrijft werkt het niet. Polderen bestaat niet in Sustainocratie. Jij bepaalt de stip op de horizon, binnen de context van duurzame menselijke vooruitgang in jou eigen gebied, niet de groep. De groep die je uit wilt nodigen bestaat nu ook al maar heeft die verantwoordelijk niet genomen want anders zou jij je niet zo druk maken. Het feit dat je iets wilt zul je onder woorden moeten brengen en er verantwoordelijkheid voor nemen, zelf, in eigen persoon. Je nodigt de wereld uit naar jouw wereld, jouw stip op de horizon. En omdat die stip menselijk belang dient wil men je misschien wel volgen door je uitnodiging te accepteren. Dan volgt er een proces om de eerste stap te bepale en te gaan zetten waar iedereen de eigen verantwoordelijkheid neemt in het totaalproces. Je zult dus eerst helder voor jezelf moeten krijgen waar je naar toe wilt en waarom. Ontevredenheid met de huidige situatie is niet voldoende. Je hebt een bestemming nodig om de reis van vooruitgang op te starten.
Bedankt voor je reacties JP.
Persoonlijk ben ik constant verschillende mogelijkheden aan het afwegen, in het klein welke reactie ik hier schrijf. Mijn eerste verantwoordelijkheid is mijn gezin en mijn bedrijf die het van een inkomen voorziet. Maar ik wil meer doen als dat, vandaar dat ik o.a. bij jou en Visionair terecht kwam. Maar in die zoektocht stuit ik ook op mijn belemmeringen, vandaar dat ik twijfel in hoeverre ik de verantwoordelijkheid kan of durf te nemen. Ik heb wel een stip en kom [in dat proces] steeds meer mensen met eenzelfde idealen of denkbeelden tegen. Maar ik wil ze niet sturen naar de mijne, iedereen is op zijn eigen manier bezig is. Wat ik wel kan doen is hun blikveld verbreden en dat kan door deze site en door ze kennis te geven van initiatieven zoals de jouwe.
Ik zie mezelf vooralsnog meer als een denker als een doener. De stap die ertussen ligt is het onder woorden brengen. Op dat vlak probeer ik me te verbeteren, want als idealistisch persoon wordt je vaak niet serieus genomen. Ook omdat mijn aandacht vaak uitgaat naar grote doelstellingen, dan de tussenstappen die er naar kunnen leiden.
In het kader van sustainocratie zou ik zelf mijn verantwoordelijkheid moeten nemen, dan anderen het laten doen? Tja, dan kom ik weer uit op de vraag waar mijn verantwoordelijkheid stel. En dat is [gelukkig] flexibel voor mij.
Ik wantrouw elke ideologie die wil gaan sleutelen aan mijn democratische rechten. Zo begon het socialisme ook: mooie – utopische – wereldbeelden voorspiegelen. En vervolgens gaat een kleine kliek bepalen wat het echte ‘socialisme’ (en hier het duurzame maatschappelijk doel) is en wordt de rest van de bevolking geacht achter de kliek aan te lopen. En anders beland je in een heropvoedingskamp, een psychiatrische inrichting of krijg je gelijk een nekschot.
WIR SIND DAS VOLK!!!
Duurzaamheid kan heel goed in een democratische omgeving tot stand worden gebracht; kwestie van creativiteit en het inspireren van anderen!
De enige weg naar de toekomst is het gezond verstand dat in een vrije democratische orde tot zijn volledige recht kan komen.
Â
@Tuihu het siert je dat je zo openhartig omgaat met je innerlijke twijfels. In het boekje “Handboek voor de (toekomstige) marktleider” uit 2005, dat nu gratis te downloaden is op http://www.stadvanmorgen.wordpress.com, schreef ik het 3×8 principe waarin de 3 dagelijkse kernverantwoordelijkheden van elke mens wordt verwoord. Dat komt overeen met wat je stelt. Misschien interessant om er hierover te reflecteren in deze groep en waarom jij en anderen nu ineens de kriebels krijgt om wat verder te kijken dan die 3×8?
@razor Het is een zelfbewust principe om elk sturend menselijk mechamisme te wantrouwen want het doet per definitie inbreuk op je aangeboren vrijheid. Democratie is ook niet hetzelfde als vrijheid. Het is ook mechanisme waar macht aan wordt ontleend ook al heb je de illussie te mogen kiezen en je mening vrij te mogen uiten. Als een mens vrij mag kiezen tussen verantwoordelijkheid en gemakzucht dan is de democratische keuze van de massa eenvoudig gemaakt al leidt het misschien tot de grootste crisissen van alle tijden. Wat geeft richting aan jouw leven? Zijn het jouw eigen keuzes? Of is het de manier waarop je reageert op gebeurtenissen in de directe omgeving of zelfs “ergens in de wereld”? Of lift je mee met het willekeurige mechanisme van de besluitvorming van de massa ook al weet je dat het misschien tot problemen leidt? Gaat het gestelde wantrouwen om je twijfels of je wel je zekerheden aangereikt krijgt of dat ze je afgenomen worden? En wat is dan je eigen democratische verantwoordelijkheid? En heb jij dan het vertrouwen dat je je keuze ook MAG uitvoeren?Â
Maar een sustain-‘ocratie’ welk woord ook een hele verandering in bestuur van gemeenten, landen en de wereld suggereert is toch een utopie?!? Heb je al plannen hoe je 7 of meer miljard mensen op een lijn wilt krijgen (dan wel: eronder wilt houden)? Bij het gemiddelde verjaardagsfeestje waar ik kom is iedereen het uiteindelijk al oneens met elkaar. (Maar ja, ik ga vooral met eigenzinnige mensen om… ;)
Richt eerst eens een politieke partij op waarbij je een realistisch programma opstelt waar je vervolgens een substantiële achterban mee creëert. In je boekje ‘Handboek etc.’ zeg je zelf dat je klein moet beginnen en een specifieke, helder gedefinieerde markt moet zien te veroveren. Ga je dan met sustain-‘ocratie’ dan niet te vroeg voor wereldheerschap?
Beste Razior, ken je iets van kwantumpolitiek?
Nee, nooit van gehoord. Maar het klinkt een beetje als een vlinder die hier met zijn vleugels klappert veroorzaakt aan de andere kant van de wereld een tyfoon. Niet?
Dat kan je erbij betrekken inderdaad, kwantumpolitiek is een ‘modewoord’ voor een ander soort politiek. Het stoelt zich op nobel wetenschappelijk studiewerk en dat ook ten volle honoreert. Het is quasi onvergelijkbaar met vandaag aangezien het verschillende meningen verbindt in een veel ruimer kader, het gaat uit vanuit een mondiale visie waaronder elk fragment evenveel respect verdient. Er is de keuze, ofwel moeten we al dat studiewerk van zovelen gewoon negeren, ofwel waarderen en cultiveren. Ik heb mijn keuze hierin gemaakt en sluiten niemand uit, we nodigen politiek dan ook uit om dit in alle ernst en sereniteit te willen overwegen. Deze vraag wordt aan iedereen gesteld.
Â
Ik denk dat we nu op een onderwerp aangekomen zijn, dat een zeer bepalend gegeven is voor de toekomst. En kan me in dit onderwerp zeer goed vinden, ondanks dat het kort en eenvoudig verwoordt is. Maar de vraag die bij me boven komt, is het wel zo eenvoudig om dat te verwezenlijken ? En hier heb ik zo mijn grote twijfels over en zal uitleggen waarom. Het uitgangspunt is het kritisch bekijken en denken (Berny) van de huidige situatie, zoals die ontstaan is. In mijn denken is het de mensheid zelf, die de hand in eigen boezem kan steken en wel om het volgende: zowel het volk en de machten, hebben samen het biologisch evenwicht verstoord, met alle gevolgen van dien die zijn weerga niet kent. Een van de belangrijkste gegevens hieromtrent zijn de pesticiden, die we ontwikkeld hebben om zowel het onkruid en insekten te verdelgen. Deze ontwikkeling is in de loop der 60 jaren in een sluipproces, gestaag maar zeker doorgewoekerd en wordt nu op mondiaal niveau ten volle benut. Deze chemie komt bij marginale beetjes in onze voeding terecht. Dan hebben we het oa nog niet gehad over alle extra toevoegingen gehad, denk aan de E nummers in ons huidige voedsel, die op langere termijn ook zijn chemische reacties teweeg brengt in ons lichaam. Hierin zijn talloze voorbeelden in aan te reiken gezien va de akkerbouw tm veeteelt aan toe, dus ook onze melkproducten zijn niet meer losmakelijk te zien van chemie. Als we dan gaan kijken naar de bacteriele wereld, wat de basis en onderbouw is van het levendmechanisme, wordt de bacterie steeds resistenter, met alle gevolgen van dien. Mede door de pesticiden bestrijden we ook de insekten die ons tot last zijn, ongeacht de consequenties hiervan, want ook de insekten worden steeds resistenter. Zo kan ik een boek vol schrijven omtrent dit onderwerp, dus is het alleen maar een gegeven om iets aan te geven. Waar ik naar toe wil is het gegeven dat de mensheid zich ten langen leste zelf uitmoord. Maw, niet oorlogen maar door het blijven verstoren van het biologisch evenwicht, zullen we tenslotte overheerst worden door bacterien en insekten en zal de mensheid verdwijnen van deze aardkloot. Het is allemaal kort door de bocht, maar het gegeven ligt er. Dus moet er een omslag komen, dat zijn we verplicht naar de komende generaties. Hoe bewerkstellig je dat ? Kun je een stramien, want volledig in de mensheid is geindoctrineerd om turnen naar het positieve beeld ? Dat kan mi, maar we zullen er zelf geen profijt meer van hebben, maar we hebben de verplichting en de verantwoording voor ons nageslacht om nadrukkelijk een begin te maken. De hamvraag is hoe kunnen we dat verwezenlijken ? Vooral in de westerse wereld zijn we gemakzuchtig geworden door de tijd heen en hierin moet de kering komen. We moeten kritischer worden en op onderzoek uit naar de waarheidsbevinding, maw verbeter de wereld en begin bij jezelf. Daarnaast moet er aan de jeugd hieromtrent les in gegeven worden. Als de mensheid kritischer wordt door de tijd heen, zal het gezamenlijk een machtsblok vormen. Dan wordt het macht vs macht en is er de grote kans dat er toch nog een redelijke toekomst voor de mensheid is. Maar aangezien alles uit dualisme bestaat, zal het een zeer lange weg worden mi. Hier nog 2 kranten stukken betreffende bacterien ed en insekten. Mvg Paul.
Â
http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-17-05-2013-Zorg-over-oprukken-ziekenhuisinfecties.pdf
http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-18-05-2013-Kroatie-verliest-de-oorlog-tegen-tijgermug.pdf
Helemaal mee eens. De fundamentele fout die veel mensen maken is te geloven dat we de kroon op de schepping zijn. Maar voordat je het in de gaten hebt zijn we de mammoet achterna gegaan ‘into extinction’. Het zou echt niet de eerste beschaving zijn die ten onder gaat aan milieuvernietiging.
Maar vooralsnog hebben we – godzijdank – een democratische orde met een betrekkelijk goed publieke omroep-systeem en vrije pers en internet. Nu is het wachten nog op (een) inspirerende  leider(s) die de juiste richting voor de toekomst aangeven. En alle kleine groene (of beter ‘blauwe’ want je mag er ook best geld aan verdienen) initiatieven helpen daarbij. Dus ook aan Jean-Paul Close: vooral doorgaan… Alleen niet TE hoog schieten!
Â
Beste Razor, als ik het zo lees lijk je me zelf die inspirerende leider te zijn. :) Waarom niet? Gaat het niet gewoon om met mensen te praten over onze toestand, zo ook over de alternatieven die er allemaal zijn? Is dat niet een eerste stap? Gewoon menselijke gesprekken waarin kennis en informatie gedeeld wordt ten goede van het algehele welzijn.
In deze moderne wereld waar bijna iedereen zjn mening op het www kwijt kan is iedereen die achteraf gezien anderen in de/een juiste richting heeft gestuurd een leider… Ook Gij prosument… ;)
Het enige dat ik al weet is dat ik de wereld waarin we nu leven niet zo aan m’n (onze) kinderen wil achterlaten, ook uit respect voor diegenen die al gestorven zijn voor ons neem ik zelf m’n verantwoordelijkheid. Enkel op internet kunnen we allerhande mooie alternatieven terugvinden, dit is geen exclusiviteit van sustainocratie, integendeel, het gaat net om het bundelen en verbinden van al die zaken. Ik weet niet of je bv de dynamiek van paradigmaverschuivingen kent? Â Â Â
Beste Paul, veel hangt af van de informatie die doorheen de communicatielussen van het leven gaan, in het besluitvormingsproces is dat een zeer cruciale voorwaarde. We kunnen geen oordeel vellen over iets waarover we niet voldoende informatie beschikken. Vandaag houden we ons vooral bezig met problemen, dat is heel iets anders dan zich bezighouden met oplossingen. Dit klinkt misschien heel raar, als we het aandacht geven wordt snel duidelijker waarom dat zo is. Dat het een ‘lange weg’ zal worden is een stelling die zeer relatief is, misschien hebben we die lange weg reeds afgelegd en komt het nu tot een keerpunt. In heel veel wetenschappelijke werken wordt hier ook naar verwezen, wat rest is de keuze van mensen om het wel of niet te cultiveren en hier een rol in te spelen. En die keuze is geheel persoonlijk, er wordt wel een alternatief aangeboden die heel anders klinkt dan traditioneel.Â
Prosument/Razor, dat er al veel denkwerk is verricht omtrent het onderwerp, geloof ik direkt en ook nog in de positieve zin. Maar men loopt wat al te gemakkelijk voorbij aan het gegeven van uitvoering. Hier zit volgens mij het knelpunt. Dat knelpunt is het dualisme, gezien in al zijn/haar diversiteit. Je moet mi opboksen tegen een natuurlijke wetmatigheid. Wat inhoud dat je in staat moet zijn om 51% van de mensheid achter je te krijgen. Je kunt daar hele programma’s voor schrijven, maar je zult denk ik toch eerst de indoctrine, die door vererving steeds door is gegeven, moeten deleten in zoverre het al te verwijderen is. Je kunt nl mi ook niet de wereld met een paar programma’s veranderen, dat heeft generaties tijd nodig. Denk aan de wetmatigheid van de Natuur. Maar dat je een begin moet maken is broodnodig en elke minuut dat we wachten, zal het steeds moeilijker worden om dat te verwezenlijken. Maar heb nu niet de utopie dat het snel te verwezenlijken is. En daarnaast, zoals je het zelf ook al aangeeft, is het een vrije keuze van de mensheid om daarin mee te gaan, maar dan kom je de belangenverstrengeling tegen en dat is doorgaans mede bepalend voor de keuze die men maakt. Dan heb je nog een volgende probleem nl dat het hele systeem van de voedselketen op de schop moet. Dit is ook zo’n proces, alles maar dan ook alles is heden ten dage verweven met dit systeem en dat verander je ook niet in een generatie. Net zoals je het bancaire systeem in een ander daglicht hebt gesteld, wil nog niet zeggen dat het dan per direkt uitvoerbaar is. Ook hierin ben je dan een paar generaties verder. Zolang de mensheid nog niet doordrongen is van het feit, gezien op mondiaal niveau, is er nog steeds geen kering in het proces. Dus eerst de 51% en dan pas kun je de kering bewerkstelligen. Net zoals Razor in zijn reactie om 12.34 aangaf verdienen Jullie allen die daar hun tijd insteken een groot compliment voor de inzet. Maar het groepje wat hier aan werkt is in vergelijking op mondiaal niveau, maar een druppel op de gloeiende plaat. Eerst die 51%. Mvg Paul.
Je hebt weer helemaal gelijk. Niet alleen erover spreken maar het ook uitvoeren. Gelukkig zijn er wereldwijd al vele duizenden grotere en kleinere initiatieven. Als ik bijvoorbeeld de beken en rivieren in Nederland van vandaag vergelijk met die van toen ik jong was – in the seventees – is er al veel gebeurd. We moeten alleen hopen en misschien zelfs bidden dat de grote leiders op tijd opstaan en de grote massa op tijd inhaakt en verschillende misstanden uit de weg ruimen. Maar het kan voor ons net zo goed al te laat zijn. In dat geval neemt de natuur het uiteindelijk zelf wel weer over…
Beste Paul, misschien is het andersom, het is slechts een kwestie van uitvoering. Net hierom worden mensen uitgenodigd om mee hun verantwoordelijkheid te nemen, begrijp je? Er is geen gebrek aan oplossingen, daar ben ik het mee eens. Ik zie soms dat mensen van ‘dualisme’ een probleem maken, moeten we dat niet net omarmen? Maar nu ben ik weg naar volgende afspraak :)
Met permacultuur is er geen kunstmest en pesticiden nodig, dus verboden maken die rotzooi en alleen permacultuur toestaan misschien ?
@prosument “…Â Â Ik weet niet of je bv de dynamiek van paradigmaverschuivingen kent? …”
Met zoveel mensen die boven op deze kwesties zitten komen paradigma-verschuivingen er zeker – waar ze al niet hebben plaats gevonden. Maar ga niet zomaar aan de democratische, vrije orde en de vrije info-voorziening zitten, me dunkt.
Maar ga niet zomaar aan de democratische, vrije orde en de vrije info-voorziening zitten, me dunkt.
Nee, dat is niet aan te raden, integendeel. Er is vandaag veel informatie die nog niet maatschappelijk bericht wordt maar wel adviseerbaar om het een keertje te doen. De economische crisis van vandaag is bv niet verzoenbaar met wat we onder democratie kunnen verstaan, alle rationaliseringen ten spijt. Â
Prosument, je zegt het juist, misschien en hoop doet leven. Nu alleen nog de realiteit. Mvg Paul.
Sustain-o-cratie ,sustain heeft voor mij een beetje een nare klank omdat ik het letterlijk uitleg als iets dat het bestaande systeem in stand zal houden maar overall op bepaalde punten tot verbetering zal komen .Dat terwijl we als geheel globaal uit balans zijn wat betreft onze levens-standaarden.Zou het niet raadzamer zijn om eerst te investeren in het in balans doen komen van de levensstandaard van andere delen op de wereld welke het systeem achter gelaten heeft? Een uit balans geraakt systeem door eenzijdige ontwikkeling lijkt me niet in balans te komen door het te richten op sustainabillity van het bestaande systeem.We moeten af van het kapitalistisch systeem wat juist heeft gezorgt voor die eenzijdige ontwikkeling en daardoor uit balans is geraakt.Omdat te kunnen doen lijkt me dat het bancaire systeem toch in ieder geval op de schop moet , er zullen wetten gewijzigd moeten worden en er zal internationaal gekeken moeten worden hoe subsidies , investeringen e.d. kunnen bijdragen aan een eerlijker beter verdeeld en menselijker systeem ook voor mensen ver en van ons bed.Economieën waar er scheefgroei is betreft inkomens en levensstandaard e.d.zullen de komende jaren een streepje voor moeten hebben , we kunnen best zonder dat kookeiland in de tuin en dergelijke andere luxe artikelen hetgeen een consumptie maatschappij in stand doet houden ten koste van de minder fortuinlijken op deze wereld.Ik zie op die manier de value-purpose van de grote corporaties niet meegaan omdat een vrije marktwerking op dit moment gebaseerd is op een illusie juist omdat de gehele markt in handen is van enkele monster-corporaties welke het gehele systeem in gijzeling heeft genomen en waarvan we de uitwerking ondervinden in het monetaire systeem.De rotte appels zullen eerst uit het mandje moeten anders lijkt het me onwaarschijnlijk dat andere appels gezond kunnen blijven.
Binnen sustainocartie wordt gewerkt volgens een ‘alle niveaus – alle kwadranten’ benadering, dit wil zeggen dat op verschillende levels projecten worden gelanceerd. Specifiek voor het monetaire systeem wordt onderhandeld met Herman Wijffels, een bevriende relatie. Zie onder …
Â
In dit project richten we ons specifiek tot onze monetaire verzuchtingen, een thema dat in onze huidige democratie zowat elk debat bepaalt. Het mag duidelijk zijn dat hiervoor overheidsparticipatie noodzakelijk is, doch staat het iedereen vrij om hierin een gezonde bijdrage te leveren. Velen zullen zich over deze materie ontfermen, het aantal denktanks en commissies is haast niet te overzien, sociale fora staan letterlijk bol van discours over deze problematiek. Niet limitatief hebben we gekozen voor het Sustainable Finance Lab (SFL) als benchmark en voegen hier een ‘out of the box’ idee aan toe. Onderstaand projectvoorstel kan u downloaden in PDF formaat, het staat u vrij dit document te verspreiden en om participatie te verzoeken, dit gaat ons allen aan.
Zo maintenance creatie cratie gratie sustainologie? Het is nog altijd zo dat menen geschikt zijn voor een periode en een taak. De taakverdeling is uit balance geraakt door financiën- en bezit-verdeling. Het is een feit dat als je voor 100 miljard wezens moet zorgen je andere middelen nodig hebt als je voor 17 miljoen moet zorgen. En één bacterie heeft er geen woorden voor nodig, bepaald wel of een bacterie nuttig is voor behoud of voor vergaan. dus het begint bij wie is er geboren met het juiste verstand in een democratie is het recht en de wil van de grote domme massa doorslaggevend. Met als gevolg geen verstand aan de leiding, en op langere termijn de snelle hongerdood voor ± 99%. De ene procent die langere adem heeft zal weer moeten denken werken en balanceren tussen 49%, 1% en 49%, gelukkig per soort en per ras afhankelijk van het verspreidings gebied en de leefgebieden in harmonie met het leven van andere wezens met hun verstand en hun uithoudingsvermogen.
Dus gaat Uwe weg nomaden laat de rotte appels maar liggen en neem de gestolen waar mee Als het zover is zal de klok luiden voor uwe laatste uur. Beste verzamelaars Uwe nomaden zijn onderweg met de rotzooi waar. Er zal een flinke prijs voor moeten worden betaald want de eeuwigheid der inzichtelijke natuur is niet binnen de macht der menschen alleen.Â
Â
Het gehele apenvolk der menschen mag nog een tijdje dagdromen en lachen, dan is het de de tijd voor het volgende generatieve geslacht. Ze zullen er wel weer gezamelijk een potje van bakken en wie weet knallen ze allen wel weg met een leuke grote big bang.Â
Â
Heel gewoon God was, is en zal altijd zijn, Ik was niets, wordt nooit iets, kan er dus ook niet zijn. Wel raar dat ik er nog (bij) ben? Alles goed?
Â
Sustainability
https://en.wikipedia.org/wiki/Sustainability
Zo te zien is er nogal wat tekst voor nodig om het concept sustainocratie uit te leggen. Dat is op zich al een slecht teken. Een concept waarin de mens centraal staat moet je in principe aan een willekeurige voorbijganger in een paar zinnen kunnen uitleggen. Maar dat is niet eens het grootste probleem. Als je de mens als uitgangspunt neemt, dan moet je wel de complete mens met zowel de positieve als de negatieve eigenschappen nemen en dat gebeurt hier niet. Er wordt uitgegaan van een (vrijwel) ideale mens die geen last heeft van bijvoorbeeld hebzucht, die geen behoefte heeft aan bezit, die zich niet via bepaalde merken probeert te identificeren en die alleen maar denkbeelden heeft die binnen dit concept passen. Maar die mens bestaat niet. Het concept leunt wat dat betreft op de gedachte dat je een maatschappij kunt maken volgens een ontwerp van de tekentafel. Maar zo werkt de praktijk niet. Een maatschappij is een complex systeem en is niet te modelleren laat staan te ontwerpen.
Misschien is Permacultuur dan wat bondiger in hun 3 ethische principes.
1) Zorg voor de mens
2) Zorg voor de aarde
3) Delen van de overvloed
Beste Douwe, dat is correct, het is in een paar woorden te omschrijven. Het gaat natuurlijk meer om de praktijk, het geeft een toekomstvisie die naar het heden gehaald wordt, op dat moment wordt pas echt duidelijk hoeveel obstakels er nog moeten overwonnen worden. Â
Ik moet bekennen dat ik het ook nog steeds wat vaag vindt en dat ik er mijn vragen bij heb. Idealiter (of marketingtechnisch) zal het samengepakt worden in duidelijke zinsnedes. Maar door er (op deze manier) mee bezig te zijn, wordt het wat duidelijker.
Zoals op de BAGE pagina wordt beschreven, is er geprobeerd om sustainocratie vanuit een groep gelijkgestemden op te bouwen. Vanwege bijkomende groepsdynamiek is dit niet gelukt. Vandaar dat het uitgangspunt de individu is geworden die de verantwoordelijkheid neemt. Een autonoom persoon die minder afhankelijkheid is van omliggende factoren, die een sustainocratisch project in gevaar zouden kunnen brengen. Het proces komt uit de individu zelf.Â
Hey Tuihu, het BAGE-proces laat mooi zien hoe verankerd we zitten in de geldgedreven maatschappij. Hiervoor worden ook oplossingen geboden binnen sustainocratie.
Zit veel in, we kunnen ook op een zeer eenvoudige manier bv alle schulden oplossen, dit is iets anders dan aflossen. Hebben hier niet veel woorden voor nodig, waarom zou het dan niet begrepen worden?
Het autoritaire moet door robots gedaan worden die geen belang hebben bij corruptie, nepotisme, imperialisme, machtsmisbruik en belangenverstrengeling.
Ook zeer veel robocops tegen die narigheid bij de niet autoritaire, mensen in dit geval.
Niet doen, vele programmeurs zijn onbetrouwbaar. En een robot gaat gewoon zijn programma af. Daarom zijn er soms echte hacker en wezens die de energie aanvoer verbreken. ;)
Nu is het wel zo dat er vroeger ook mensen waren met hele hoge kennis en idealen welke nooit in praktijk zijn gekomen, om de simpele reden van het overleven als prioriteit boven het nuchtere verstand en alle grapjes van lolbroeken en opdringertjes met mieren regeltjes,…..Â
Tja kwestie van screening welke programmeurs dat werk mogen doen.
Testen op psychopatie en andere psychische ongein.
Stelletje acteurs…. Ze zijn zo goed in valsspelen dat zelfs me streaming is vervuild voor commerciele advertentie belangen en pusherige slijmbakken der fecaliën. Robot screen programmers… ?? ! sound check? ., there are just things I would not sustain, maybe my life is hurt, I don’t want the kids to get there dirt. ;)
Het concept van verbeteringen die leidden en leiden tot efficiëntere kwalitatieve omgang, i.d.z.v. duurzaamheid en rechtvaardiging van bestaande toegepaste systemen, (alle) werkt al. Dit onafhankelijk van de intentie dit nu een naam te geven (Sustainocratie). Allerlei individuele, maar ook georganiseerde zinvolle initiatieven, worden ondernomen door diverse disciplines, die niet automatisch altijd bewust samenwerken. Alles evolueert in die richting, door constante aanpassingen als gevolg van gunstige/ongunstige interacties, kennis daarvan en hun gevolgen op termijn. Dit danken we aan de inzichten die kennis met zich meebrengt, de wetenschap dus, die we toepassen nadat we door schade en schande steeds wijzer werden en worden. Uiteindelijk kunnen we met alles wat we doen meerdere kanten op: Of we overleven gezamelijk dit evolutionaire stadium van bestaan, of we overleven het niet gezamelijk. Individuele initiatieven, (ruimtevaart) zullen in dat geval (bijvoorbeeld Elon Musk) kolonies buiten de invloedssfeer van dit gebeuren lanceren. Een volledige uitroeiing lijkt me daarom niet voor de hand te liggen. Wel een langdurige strijd, waarbij tegengestelde belangen als egoïsme en andere evolutionaire fouten moeten worden gecompenseerd. Ik vind de opzet van, en het artikel niet verkeerd, maar krijg het gevoel dat iemand voorstelt om te gaan zwemmen, in een omgeving waar je alleen maar kunt zwemmen of verzuipen. ;)
Wat zwemmen of verzuipen betreft wordt verwezen naar het werk van systeemwetenschappers, meer bepeeld naar het 4-fasen proces van evolutionaire stromingen die zich al meer maals hebben voorgedaan in onze geschiedenis. De laatste is gestart rodom 1800 en komt nu tot een tweesprong, het geeft een heel andere kijk op bv de economische crisis. In de STIR Academy wordt deze informatie gedeeld opdat we meer inzicht krijgen in het waarom van onze hedendaagse maatschappij. Het wordt vrij ter beschikkign gesteld, zoals hieronder …
Deze proloog biedt u een collage uit het werk van Ervin Laszlo, we hebben getracht een samenhangend geheel te vinden dat u chronologisch kan lezen, zo ook kan u de afzonderlijke delen lezen, elk stuk heeft z’n intrinsieke waarde. Gemakshalve hebben we deze proloog ook in pdf formaat (11 blz) opgemaakt, in functie van onze sustainocratische doelstelling mag dit document vrij verspreid worden. In het beste geval kan ook u mensen warm maken voor het STIR project, wij kiezen alvast voor het positieve scenario.
1.1 Introductie
1.2 Het evolutionaire imperatief (4-fasenproces)
1.3 Het is nog niet te laat
1.4 Negatief scenario
1.5 Positief scenario
1.6 Toekomstbeeld
Binnen deze context wordt regelmatig verwezen naar ‘minieme fluctuaties’ of ‘bliksems bij heldere hemel’, dit noemen we ‘attractors’ en kunnen zowel een positieve of negatieve invloed hebben op onze maatschappelijke evolutie. Een voorbeeld van een positieve attractor die het doorbraaktraject stimuleert, is de Financiële Relativiteitstheorie. (lees meer)
Punt A- over populatie dsu overbevolking is een mythe.zie https://www.youtube.com/watch?v=vZVOU5bfHrM Het aangehaalde idee dat we op minieme fluctoaties reageren.als we in een vorm van chaos verkeren Mijns inzien weten mensen met een bepaalde agenda dat ook.
Deze documentaire laat zien hoe we door kapitalistische grootmachten gedwongen worden tot beslissingen door massale dessorientatie de fase waarin we geplaatst zijn op dit moment lijkt me . Hier een documentaire betreffende het onderwerp : https://www.youtube.com/watch?v=7iW1SHPgUAQ
Punt B- Het klimaat en zijn veranderingen zijn in mijn ogen het gevolg van verkeerd gebruik en inzet van grondstoffen , bijna alles is ontwikkeld op basis van aardolie en daarop is het eten gefundeerd dat terwijl er genoeg andere resources zijn welke op zich heel veel minder schade doen aan het milieu.Een feit is dat olie-o-craten welke gelinkt zijn aan de corpocraten veel onderzoek vervalst in eigen voordeel en zelfs onderzoekers elimineert en tegenwerkt en belachelijk maakt als de uitkomst hun gewin of agenda niet dient.Dus dat lijkt me een enigzins valse start in het onderzoek tenminste als basis ervoor.Ook de theorie over nieuwe dreigingen van terroristische aanslagen is een uit de media overgenomen term . Mijn vragen welke ik hier tegenover wens te stellen zijn ;”Hoeveel zijn er echt geweest en welke er geen false flag opp of black opp was en vooraf aangekondigd als een oefening/drill en doorging voor echt in het nieuws?” Hier b.v een documentaire /film gebaseerd op een aantal feiten welke zich op het wereld toneel hebben voltrokken maar ook zeker zouden kunnen voldoen richting een agenda https://www.youtube.com/watch?v=28tE0fKpISM Dit alles met een vooruit geplande richting en doel om te komen tot een globale regering en ten slotte tot een new world order.Geen vreemd woord overigens het is vaak genoeg gevallen in de media Genoeg voorbeelden over te vinden Op het punt van terrorisme kan men dat als bedreiging in een kansberekening plaatsen gelijk te stellen aan de kans dat men met een trein een ongeluk kan krijgen en in de maas terecht kan komen als de als de brug ook nog eens bezwijkt.Op zich zijn er wat mogelijkheden die er te lezen zijn en in mijn ogen behorende tot een mogelijkheid in theorie .In realiteit in de praktijk zijn er nog steeds mensen aan de macht die misdaden tegen de mensheid hebben gepleegd op tal van hoge leidinggevende posities.Ook de organisaties op wereld niveau zoals de verenigde naties, banken e.d. kent mensen die op de ene of ander manier ten dienste staan of deel uitmaken van geheime genootschappen zoals b.v. Biderberg welke geen openheid van zaken geven en conventies aan hun laarzen lappen.Ik vind het de kop in het zand steken voor werkelijke zaken welke zich op het wereld toneel afspelen.Voordat de kop en de armen van die leegzuigende en nietsontziende octopus uit het systeem verwijderd is lijkt me de werkelijk uitvoering een utopische realiteit.Mooi ingepakt met een aantal punten welke wel een goede richting hebben maar men loopt voorbij aan bepaalde zaken die eerst een oplossing behoeven .Men is of niet helemaal wakker of men is nog in de ontkenningsfase wat dat betreft.Mvg Jasper.
Dat er veel onbegrip en misleiding is, dat is een zekerheid. Als we het systeem nuchter onderzoeken, botsen we op de ene platitude na de andere. Om al deze redenen is er noodzaak om tot een andere modus operandi te komen, dit gaat hand in hand met een mentaliteitswijziging. Een volgende platitude handelt over onze strijd tegen de zgn lage loonlanden, economisch gezien volstrekt onnodig. Ter getuigenis … Â
Â
Â
Voor deze platitude herinneren we ons nog even het totaalbeeld, in eerste instantie hebben we ons een nieuw maatschappelijk doel gesteld dat zich vertaalt in SUSTAINOCRATIE. In metaforische zin zijn we met onze helikopter boven de hedendaagse turbulentie uitgestegen om vervolgens het speelveld te beschouwen. Op die manier hebben we het systeem diepgaander kunnen analyseren wat ons de tabula rasa heeft opgeleverd, in theorie zijn we hiermee geslaagd in onze opdracht. Wat we nu met wiskundige zekerheid weten is dat het technisch mogelijk is om ons te ontdoen van het schuldencomplex, hiervoor is oprechte samenwerking noodzakelijk. Dit betekent dat we bijna letterlijk de knop kunnen omdraaien en ons een andere manier van denken kunnen toe-eigenen. Het gaat dan niet langer om het ‘aflossen’ dan wel om het ‘oplossen’ van schulden. Wat betreft bewustwording is dit alvast een gigantische stap in de goede richting. Vooralsnog is dit alles visionair maar het schuldencomplex zit niet meer in ons hoofd, dit geeft ons ruimte om andere zaken onder de loep te houden en dan komen we bij de zogeheten ‘concurrentiekracht’.
http://www.chaospunt.org/?page_id=10217
Begrippen zoals gezondheid, veiligheid, vitaliteit zijn niet te waarborgen uitsluitend met geld. Het zijn begrippen die gefundeerd zijn op ethiek   Ethiek (Grieks: èthos, gewoonte of zedelijke handeling) of moraalwetenschap is een tak van de filosofie die zich bezighoudt met de kritische bezinning over het juiste handelen.  Â
Ethiek heeft daar niks of weinig mee te maken, kritische bezinning maakt niet dat bepaald voedsel deze effecten heeft op mij etc.
Â
Heb- en heerszucht zullen wij nooit elimineren uit de menselijke natuur maar kunnen het wel ondergeschikt maken aan vrede en vooruitgang. Â
Is dat de menselijke natuur ja?Â
Door de maatschappelijke context te verleggen naar welzijn kan hebzucht een ondergeschikt belang zijn dat aan banden wordt gelegd ten behoeve van duurzame menselijke vooruitgang.
hebzucht een belang? een losstaand belang? Â huh? Â Mensen zoeken gewoon welzijn
Zo te zien is er nogal wat tekst voor nodig om het concept sustainocratie uit te leggen. Dat is op zich al een slecht teken. Â Â Mee eens, daarbij nogal vaag. Vertaal dat hele verhaal eens naar beelden van uitvoerbare processen.
Ja wat concreter mag wel.
Hieronder wat concrete bewijzen, het vergt wel de bereidheid om het oprecht aandacht te geven, ontvankelijkheid is nu eenmaal een voorwaarde bij dergelijek processen, een keuze die volledig persoonlijk is. Ter getuigenis …
Â
Â
Door deze technische ingrepen blijkt dat onze strijd tegen de lage loonlanden niet nodig is, ook hiervoor hebben we enkel oprechte samenwerking nodig. In een geldgedreven wereld zullen deze ingrepen zeer moeilijk te realiseren zijn, dit wordt totaal anders binnen SUSTAINOCRATIE. Immers, sustainocratie stelt het maatschappelijk welzijn centraal, technisch gezien is het aanwakkeren van de concurrentiekracht niet nodig waardoor we onze aandacht ten volle kunnen besteden aan de (her)waardering van mens en milieu. Finaal – naar analogie met eerdere vaststellingen – zien we ook hier dat alles afhangt van (1) een gezond monetair beleid en (2) mondiale samenwerking. Zonder mondiale samenwerking worden we quasi gedwongen om anderen als ‘vijand’ te zien aangezien ze schijnbaar een bedreiging vormen voor ons welzijn en welvaart, hetzelfde fenomeen manifesteert zich in het kamp van de ‘vijand’ jegens ons. Het mag duidelijk zijn dat dit onze doelstelling niet gunstig stemt, integendeel. (concurrentiekracht)
Het is niet voor iedereen duidelijk wat ethiek en moreel handelen is, als het voor jezelf dat wel is, een gigantisch voordeel. Dan hoeven al die teksten niet meer en wordt moreel handelen als een spontaniteit. Destructie hoeft dan ook niet.Â
Beste Nickdino, kunnen altijd van elkaar leren, hoe zou dat proces er bij jou uitzien in een aantal bulletpoints?
Ik heb de materie niet doorgenomen, ik ga dat niet doen. Het is niet mijn taak om dat te converteren naar iets concreet. Â Er zijn te veel andere dingen om me in te verdiepen mede dankzij internet.
Daar ben je natuurlijk vrij in, in het beste geval kunnen we een koffietje drinken in Rome :). Er is inderdaad veel om in te verdiepen, enkel deze uitspraak heeft ons een lichtje doen branden.
Maar om dan toch een voorstel te doen
Â
mondiale samenwerking
transformatie van het monetaire systeem (ic bewustwording)
herstel bottom up en nivellering prijzen/lonen
sociaal duurzame economie (sustainocratie)
Â
Het opstellen van transformatieplannen is niet zozeer het probleem, als de top niet meehelpt kunnen we slechts blijven roepen in de woestijn. Vandaar, mensen zijn als vechtende zandkorrels, op zoek naar een stukje strand.
Â
Het breder evolutionair menselijk perspectief is het tot uitdrukking brengen van het goddelijke.
Â
Alleen als we inzicht krijgen in het ware doel van ons zijn kunnen we een bijdrage leveren aan het evolutieproces.
In mijn soevereine verklaring schreef ik o.a. dit:
Ik hoop ooit nog eens te kunnen terugkeren als onderdaan van mijn geliefde Nederland.
In een tijd waar vrijheid voor elke burger weer het hoogste ideaal is, waar banken en grote coöperaties niet meer de machthebbers zijn die niet mogen falen en waar het ideale principe van
trias politica weer in ere wordt hersteld . Waar welvaart is voor al de onderdanen en niet alleen de select few. Waar u, mijn geliefde majesteit weer het symbool wordt van het hoogste goed dat een land kan bereiken. Gevoed door de inspiratie van onze nationale deva.  Een natie vol trots. Waar het hoogste goed is, het tot uitdrukking brengen van het Goddelijke in wetenschap en kunst.
Alleen als de drijfveren zijn van een society het goddelijke  tot uitdrukking te brengen, kan de evolutie van de mens voortschrijden.
Â
Â
Wie kan dit beter in woorden uitdrukken dan de Earth Spirit zelf: Â
(uit het boek Regents of the Seven Spheres)
THE EARTH SPIRITÂ Â Â Â Â Â Â Â Â Â
That which seems death to you, O man,
To us is perfect rhythm, a harmony of millions of voices Sweeping throughout the spheres in outpourings of joy.
Nowhere is there cessation of that song called Life. All life createth life.           Â
The great wheels turn in cyclic motion
Bearing all things toward one consummation.
But the one discord is the voice of man
Who, in his ignorance, still strives to work apart. Ah, if he knew his power! If he but understood
How, because of .him, the harmony remaineth  in-
complete,
For he only can retard the upward surge of evolution! Yet already in the dim recesses of his perturbed  mind, Like a small seed within which the life force striveth
Through its dark prison of earth toward the light,
The Spirit urgeth him to seek release,
Driving him relentlessly ever toward the quest for Truth.
Yea, I perceive even now his Note vibrating into my centres
With a cry for union, for an expression of life,
Which only we can give.
Let it but grow stronger, until I and mine
Are enabled to respond in joyous rapture;
Then unto his dazzled sight will be revealed
The hidden beauties of the Second Kingdom.
He shall perceive us, at our work in valley, wood and stream;
Great shapes will fill his sky; he will commune with every flower,
Aye, with each stone; he will hear the transcendent music of the stars;Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â .
The sweeping winds, the glittering waters will reveal their souls and speak with him;
To him will come the birds—all the wild things, savage and shy alike
Will seek him out and walk beside him unafraid.
Then will he be taught to blend his energies with ours
 And work with us;
Then will he realize all kingdoms are his own
When he hath learnt to sound their Note aright,
Give forth the Words of Power:
Love-Service-
Unity of Purpose
With That which
We serve.
Â
Â
Â
Â
Â
We hebben geen door goden gesteld doel en zijn ook geen creatie, wel kunnen wij onszelf doelen stellen, maar goden worden we nooit.
Andre, ondanks dat ik het met je eens bent, moet ik dan toch een zeer bevoorrecht mens zijn, ik heb beneden een klein godinnetje zitten en ze houd ook nog van me. Maar zonder gekheid, het is en blijft en zal altijd een hypothese blijven. Het heeft geenszins enige waarheidsgehalte. Het vreemde vind ik altijd dat meer dan driekwart van de wereldbevolking toch op de een en of andere manier iets nodig heeft om in iets te geloven. Maw ze creeren voor zich zelf een schijnwereld en ontleden daar hun bestaansrecht aan. Vaak moet ik dan aan de stelling van Lukas denken, vorig jaar, die hij hier deponeerde: Uit niets komt altijd iets en dat maakt de natuurkunde als een verrassingspakket interessant. Mvg Paul.
Ja, het is vreemd, ik vraag het me af, bestaat illusie nu wel of niet? Als het bestaat, kunnen we er dan wat mee? En als het niet bestaat, waarom noemen we het dan zo?
Prosument, in mijn belevenis heeft elk mens even een schijnwereld nodig om te kunnen ontvluchten aan de rauwe werkelijkheid en dus niet geconfronteerd wil worden aan deze harde werkelijkheid, zie het als een vorm van overlevingsdrang. Maar, je moet er niet te lang in blijven hangen, daar je dan je mentale kracht zal ondermijnen met alle negatieve gevolgen van dien voor het desbetreffende individu. Dus kort door de bocht, illusie bestaat, maar doorgaans gebruikt men het verkeerd, althans mi. Mvg Paul.
Ja, denk ik ook, mensen hechten zelfs geloof aan besparingsmaatregelen zonder economische rechtsgeldigheid. De illusie bestaat wel dat men iets van economie kent, het zal dan wel bestaan, vermoed ik. Voila, het bewijs is geleverd, eenvoudig. :)
Illusie heeft een placebo effect, de kracht van suggestie. Dus ja, we kunnen er wat mee.
We kunnen er zeker wat mee, kijk maar naar de wereld. Oefening baart kunst maar kunst kan ook mensonterend zijn.