afval

Plasmascheider lost energie- en grondstofprobleem op

We beschikken in Nederland over overvloedige mijnen. Ze heten alleen anders: vuilstortplaatsen. Nu is er een revolutionaire techniek in ontwikkeling. Namelijk, de plasmascheider. Zo kunnen we enorm veel grondstof winnen. En bovendien ons energie tekort in de winter oplossen. Waar wachten we op?

De plasmascheider zet huishoudelijk afval om in bruikbare grondstoffen en energie. De oplossing voor ons afvalprobleem, zo lijkt het. Bron/(c): Plasma Waste Recycling
De plasmascheider zet huishoudelijk afval om in bruikbare grondstoffen en energie. De oplossing voor ons afvalprobleem, zo lijkt het. Bron/(c): Plasma Waste Recycling

De centrale vraag voor afvalverwerking

Atomen, we hebben het hier op Visionair al vaker gezegd, zijn in feite legoblokjes. Het verschil tussen een diamant en een even zware brok houtskool, of tussen een berg woestijnzand en een luxueuze villa, is de manier waarop de atomen zijn gerangschikt. Trek de atomen uit elkaar. En plak ze daarna weer aan elkaar zoals jij dat wilt. Dan kan je maken wat je wilt. De meest voorkomende atoomsoorten, zijn ook vaak de meest interessante uitgangsmaterialen. Het gehele afvalprobleem komt dus neer op één vraag. Namelijk, Hoe bevrijden we atomen uit afval en zetten we ze om in een bruikbare vorm?

Hoe werkt de plasmascheider?

Bij hogere temperaturen vallen moleculen uit elkaar. Complexe organische stoffen al bij kamertemperatuur. Boven de vierhonderd graden vallen zelfs eenvoudiger organische moleculen. Boven de tweeduizend graden valt water uiteen in waterstof en zuurstof. Het molecuul dat nog het langste intact blijft, koolmonoxide, valt uiteen boven de 3870 graden. Boven deze temperaturen valt alles uiteen in atomen. Een gloeiend hete damp. Maak de temperatuur maar hoog genoeg en alle afval wordt gas. Dat is het principe van de verbrandingsoven. Al is deze beperkt tot “maar” 1200 graden. De verbrandingsoven is echter ontworpen om af te rekenen met afval. Niet om er specifiek grondstoffen mee te winnen.

De plasmascheider is anders. De plasmascheider doet meer dan alleen het opruimen van afval. Hij dient ook om er nuttige en waardevolle grondstoffen en energie uit te winnen.

Metaal, slakken en brandstof

Afval van huishoudens bestaat uit allerlei materialen. Denk aan resten metaal. Glas en keramiek, ook. Plastic, en resten organisch materiaal. Zoals voedsel, leer en katoen.

Berucht is afval dat uit divers materiaal bestaat. Denk aan melkpakken van zowel papier, plastic en metaalfolie. En schoenen, van leer en een kunststof zool. Dus erg lastig om te recyclen. Op een vuilstortplaats vormt dit alles een grote janboel.

Maar wat, als elektrische plasmaontladingen al het afval “zappen”? Het principe achter de plasmascheider. Dan is het niet meer erg dat alles door elkaar ligt. Wat dan ontstaat is een scheiding van de diverse lagen. De zware metalen in vloeibare vorm onderaan. Daarboven een laag keramische materialen (slak). Met daarboven de in gasvorm omgezette delen. We kunnen hier de piekstromen van wind en zon voor gebruiken.

De metalen vormen een waardevol restproduct. Ook de keramische slak is bruikbaar. Als grondstof voor de bouw. Afval scheiden is dan niet meer nodig. Want dat doet de plasmascheider voor ons.

Syngas

De gassen die vrijkomen, zijn syngas. Ook wel bekend als stadsgas, voor de ontdekking van Slochteren. Syngas bestaat vooral uit koolmonoxide en waterstof.

Een gasturbine zet het syngas om in elektriciteit wordt opgewekt. Syngas is ook een goede grondstof voor methanol. Methanol kan opgeslagen of als autobrandstof gebruikt.

Lees ook
Betalen voor vuilnis

Bron
Plasma Waste Recycling

Ontwerp om te falen

Deze documentaire uitgezonden op de Noorse televisie gaat in op hoe bedrijven bewust artikelen ontwerpen die er na een tijdje mee ophouden zodat mensen nieuwe spullen moeten kopen. De gloeilamp is hier een goed voorbeeld van. Nadat de gloeilampproducenten incl. het Nederlandse Phillips succesvol een kartel hadden gevormd in de beginjaren van de vorige eeuw ging de kwaliteit van gloeilampen hard achteruit. Van 2500 branduren in 1920 liep dit terug tot 1000 branduren in 1940. Dit mechanisme van gepland falen is vandaag de dag in allerlei consumentenproducten terug te vinden zoals, Ipod`s, printers, etc. In deze tijd lijkt dit een bizarre praktijk en iets wat wellicht net als kartelvorming grondig aangepakt zou moeten worden. Hieronder de interessante documentaire, (Engelse ondertitels zijn eventueel aan te zetten):

 (Met hartelijke dank aan Niels voor de tip van deze documentaire)

Het werd in bovenstaande documentaire ook al genoemd maar het antwoord op dit soort ingebouwde verkwisting is het Cradle to Cradle principe waarbij je juist producten probeert te ontwerpen die volledig te hergebruiken zijn. Laten we onze toekomstige generaties vooral in dit laatste principe scholen zodat we in principe geen afvalstoffen meer hebben maar al het technische afval als nieuwe grondstof voor andere producten kan gaan dienen. Cyclisch leren denken net als de natuur. Hieronder twee oudere documentaires van VPRO over Cradle tot Cradle. Ze zijn op de site zelf te bekijken.

-) Afval is voedsel deel I

-) Afval is voedsel deel II

Ingezameld e-afval doorbreekt mijlpaal van 1 miljard kilo

Begin juni van dit jaar is de symbolische barrière van 1 miljard kilo ingezameld e-afval doorbroken. Sinds in 1999 is begonnen met het terughalen van gebruikte apparatuur en sindsdien is de hoeveelheid ieder jaar gestegen. Nadat in ’99 34 miljoen kilo is opgehaald, stijgt het aantal de laatste jaren met ongeveer 25%.

Nederland is in Europa koploper wat betreft het recyclen van gebruikt elektronisch materiaal. Wecycle, mede verantwoordelijk hiervoor, moet minimaal voldoen aan de doelstellingen die voortkomen uit de Europese regelgeving WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment). Hierin staat dat er een minimum van 4 kilo per persoon per jaar ingezameld moet worden; Wecycle haalde in 2010 gemiddeld 6,4 kilo per persoon (106,3 miljoen kilo in totaal).

Naar schatting doen Nederlanders per jaar zo’n 310 miljoen kilo elektrische apparatuur de deur uit. Wecycle en andere soortgelijke organisaties hebben zich ten doel gesteld al het e-afval te recyclen, willen daarom meer onderzoek doen naar afvalstromen en hopen met concumentencampagnes meer bewustzijn te kweken bij consumenten om elektronische apparaten in te leveren.

Bronnen:
De Technologiekrant 10, 2011
Wecycle