Bankiers

Bankiers zijn reptilians

Bankiers staan bekend om hun meedogenloze geldzucht en gebrek aan scrupules. De crisis van 2008-2013 lijkt weinig verbetering in hun gedrag te hebben voortgebracht. Volgens samenzweringstheoretici komt dit, omdat de banken en andere grote financiële instellingen (net als de rest van de wereld overigens) beheerst door reptielachtige wezens. Op wetenschappelijke gronden moeten we de aluhoedjes gelijk geven: veel bankiers zijn zonder meer reptilians.reptilian

Gedrag van reptielen versus het gedrag van zoogdieren
Zoogdieren zijn in feite een geëvolueerde groep reptielen. Zoogdieren verschillen op enkele belangrijke punten van het doorsnee reptiel. Op de middelbare school leerde je dat zoogdieren warmbloedig zijn, geen eieren leggen maar hun jongen levend baren en niet drie, maar vier hartkamers  hebben. In feite zijn er enkele veel belangrijker verschillen. In dit artikel concentreren we ons op het voor dit vraagstuk belangrijkste verschil: het verschil in hersenfunctie. Hoe denkt een reptiel vergeleken met een zoogdier, zoals een mens?

Het belangrijkste gedragskenmerk dat een zoogdier vertoont en een reptiel niet, is sociale interactie. Dit wordt geregeld door onder meer de amygdala, een hersendeel dat bij standaard reptielen ontbreekt. Zoogdieren, en overigens ook vogels, zorgen voor hun jongen en vormen in veel gevallen vrij ingewikkelde sociale structuren. Bij vrijwel alle reptielensoorten ontbreken sociale structuren. Een standaard reptiel kent vergeleken met een zoogdier, een vrij arm gevoelsleven. Reptielen kennen angst, agressie en plezier. Reptielen herkennen elkaar niet en vormen geen sociale banden met soortgenoten of verzorgers. Reptielen gedragen zich bijna geheel instinctief en bevredigen hun behoeften, alsof ze de enige op de wereld zijn.

De psychopaat als reptiel
Veel, niet alle, bankiers zijn psychopaat. Een psychopaat vertoont psychologisch veel kenmerken van een slim reptiel. Een psychopaat ziet zijn (de meeste psychopaten zijn mannen) soortgenoten niet als medemensen, wezens zoals hij, maar als gebruiksvoorwerpen, “muppets”, zoals een Goldman Sachs bankier het verwoordde. Het doel van een psychopathische bankier is geld, en dit geld kan dan weer gebruikt worden voor pleziertjes zoals seks, luxe en (dat is dan weer een zoogdierkenmerk) zoeken van prikkels. Een psychopaat gaat indien nodig over lijken om zijn zin te krijgen, in dit geval dus het financieren van een luxe levensstijl.

Angst en hebzucht
Beleggers, en ook bankiers, worden geleid door twee belangrijke drijfveren: angst en hebzucht. Dit zijn de voornaamste emoties bij reptielen. Typisch menselijke emoties zoals medegevoel en verbondenheid spelen, ondanks alle ontroerende verhalen van “ethische” bankiers, geen rol. Bankiers denken in cijfers en proberen die cijfers in hun voordeel uit te laten vallen. Banken zijn dan ook instellingen waar de psychopaat zich als een kip in het water voelt.

Hoe kunnen we dit stoppen?
Het kernprobleem is dat banken de ideale omgeving vormen voor gevoelsarme geesteszieken, zoals psychopaten. Een bankierseed invoeren, zoals het CDA er doorheen heeft gelobbyd, is lachwekkend. Echte psychopaten liegen alsof het gedrukt staat en ook niet-psychopate bankiers worden door het systeem tot psychopaat gedrag gedwongen. Het is beter, de fundamentele ontwerpfouten in het systeem te verhelpen.

Banken in de huidige vorm moeten verdwijnen. Banken combineren verschillende functies die we van elkaar moeten scheiden, en die vragen om misbruik door psychopaten. Het betaalverkeer kan heel goed via een overheidswebsite lopen, of beter: via een bitcoinachtig systeem. Die heeft nu immers toch al inzicht in de bankgegevens. Het uitlenen van geld is een verouderd systeem. Participerende vormen van kapitaalverstrekking, zoals crowd funding en aandeelhouderschap zijn beter. Het bouwen van een website is geen activiteit die psychopaten aantrekt. Dit geldt ook voor crowd funding en lange termijn investeren. Hiermee elimineer je de middle men. Hiermee zou je het psychopatenprobleem in de bankenwereld kunnen stoppen.

Lees ook
Aarde steeds meer in greep van agressieve reptielen

Dit is de boosdoener: ons brein.

Tegenlicht: Het brein van de bankier

Op dinsdag 1 januari is er een interessante aflevering van het programma Tegenlicht uitgezonden. Met als onderwerp: het brein van de bankier.

Joris Luyendijk duikt onder in de Londense City en daalt af in de hoofden van de meester-bankiers. Een onderzoek naar adrenaline, testosteron, verslaving en de magie van het grote geld.

Vijf jaar na het uitbreken van de crisis is de schade nog altijd niet te overzien. Op de kredietcrisis volgden economische recessie, de eurocrisis en tergende politieke besluiteloosheid. Inmiddels zijn er analyses, rapporten, boeken en films gemaakt over hoe het financiële systeem ons in de afgrond heeft gestort en we zijn vertrouwd geraakt met begrippen als rommelhypotheken, derivaten, en bonuscultuur.
Maar gek genoeg weten we heel weinig over de spelers in dat systeem -de bankiers, de traders, de bedenkers van giftige financiële producten, de Masters of the Universe: ze waren gezichtsbepalend tijdens de hoogtijdagen van de financiële boom, maar bleven grotendeels uit het zicht toen de klappen vielen. Wat weten we eigenlijk van deze nieuwe, zelfverklaarde elite, vroeg de Franse socioloog Michel Wieviorka zich eerder af in Tegenlicht Metamorfose van een Crisis wat zijn hun doelen, dromen en angsten, wat is hun smaak en hoe functioneren ze? Journalist/publicist Joris Luyendijk vertrok een jaar geleden met die vragen in het achterhoofd naar de Londense City. Voor The Guardian begon hij een ‘bankiersblog’, waarin hij vanuit antropologische invalshoek een beeld opbouwt van de spelers in de financiële wereld.

De bevindingen van Joris Luyendijk staan centraal in de extra Tegenlichtuitzending van dinsdag 1 januari. In gesprek met Luyendijk pellen we het systeem af, tot er mensen overblijven, en stellen we ons de vraag met wie we te maken hebben. Deze focus op de mens achter het systeem krijgt een psychologische dimensie in een gesprek met Peter Sioen, die depressieve bankiers uit de City begeleidt en loopt uit op een biologische inkijk in het ‘bankiersbrein’ in een interview met neuroloog en voormalig derivatenhandelaar John Coates, auteur van het ophefmakende boek The hour between dog and wolf.

Bron: tegenlicht.vpro.nl

Aanverwante informatie:
-) The Joris Luyendijk banking blog – The Guardian
-) Blog van Joris Luyendijk – NRC