eco

Je doet je ogen open en ontwaakt in een wereld waarin een aantal dingen totaal anders zijn aangepakt dan in Nederland. Hoe zou je dag er uit zien?

Je voelt twee zachte handen je gezicht strelen. Op de rand van je bed zit een raadselachtig glimlachende, aantrekkelijke vrouw. Om je heen zie je de golven klotsen. Dan realiseer je je dat het een optische illusie is. Je bevindt je in de verre toekomst. Of op een andere planeet. “Je bent in de Nederlanden, in hetzelfde jaar als waarin je insliep.” antwoordt de vrouw op je onuitgesproken vraag. Ik ben aangewezen door de Raad voor Vreemdelingenzaken om je wegwijs te maken hier. Zie je, de maatschappij hier is heel anders ingericht dan in het door wanbestuur geteisterde Nederland en Vlaanderen waar je vandaan komt. Dus dingen kunnen verwarrend overkomen. Ik ben je gids. Je kan mij Mara noemen. Ik ben uitgekozen omdat mijn psychoprofiel het beste past bij je.”

Tweeduizendtigtien? Dat kan helemaal niet. Of Mara moet schathemeltjerijk zijn. “Je vergist je. Ik ben maar een gewone vrouw. Bijna iedereen heeft dit hier. Zie je, we stoppen onze hulpbronnen alleen in dingen die echt zin hebben. Waarom zou je heel veel energie en kostbare metalen stoppen in verouderde technologie? Dat behang dat je ziet, kan in de Lage Landen waar je vandaan komt al meer dan tien jaar voor weinig geld geproduceerd worden. Maar daarmee zouden fabrikanten hun dure fabrieken wel af kunnen schrijven. Niet dat ze hier beter zijn hoor. Maar zie je, wij kennen geen patenten, maar onderzoeksbeurzen. In plaats daarvan worden fabrikanten belast als ze grondstoffen gebruiken. En dit elektronische papier gebruikt veel minder grondstoffen dan zo’n massief tv-scherm. En weet je, ze maken nog meer winst ook omdat iedereen dit wil hebben. Toen je sliep heb ik je gescand, lekker ding. Ik zal je kleren even uitprinten.”

Even later, terwijl het printproces voortduurt, lopen jullie samen door het huis. Mara’s flatje is klein, maar slim ingericht. De slaapkamer blijkt ook als werkkamer te dienen; onder het bed, dat opgeklapt kan worden tot zitbank liggen haar kleren in een vacuum gezogen kist, waardoor er veel meer kleren in kunnen. ” Het douchewater wordt opgeslagen en daarna gebruikt om de wc mee door te spoelen,”  legt Mara uit, terwijl je douchet. “Ondertussen geeft het douchewater zijn warmte af aan de woonkamer.”  Slim bedacht weer. Maar deze alternatieve wereld lijkt niet erg te lijden onder energietekort. “Dat klopt. De ontwikkeling van een overvloedige energiebron, thorium, gaf ons wereldwijd de ademruimte om te doen wat het beste was voor de mensheid als geheel. Thorium is een betere kernbrandstof dan uranium, maar in jullie wereld kozen de machthebbers voor kernwapens in plaats van goedkope, duurzame energie. Maar we houden niet van verspilling. Noem het smaak. Zoals jullie in de Lage Landen graag allerlei zinloze regels en diensten bedenken om elkaar bezig te houden. Je kleren zijn klaar.”