is

IS executeert anti-IS activisten. Bron: Youtube still

Hoe kunnen we Islamitische Staat het beste van de aardbodem wegvagen?

De terreurbeweging Islamitische Staat richt bloedbad na bloedbad aan, zowel in gebieden waar het ‘wilayat’ (meervoud van Ar. wilaya, provincie) heeft uitgeroepen als daarbuiten. Hoe vernietigen we deze beweging zo effectief mogelijk?

Waarom is Islamitische Staat zo succesvol?
Twee factoren verklaren waarom Islamitische Staat er in slaagt zoveel successen te boeken. Ten eerste is dat de chaos in het kerngebied waarin de groep opereert, Syrië en Irak. Een substantieel deel van de bevolking in Irak en de meerderheid in Syrië is soenniet. Soennieten staan vijandig tegenover de Iraakse federale regering en de door alawieten beheerste Syrische Ba’ath regering. Ook ontvangt IS grootschalige steun van het regime-Erdogan in Turkije en individuen, waarschijnlijk ook regeringen uit salafistische Golfstaten. IS is de krachtigste soennitische fractie en daarmee het aantrekkelijkst om te steunen voor salafistische soennieten. Ook eindigt een groot deel van de wapens en goederen die aan de zogeheten gematigde rebellen wordt geleverd in handen van IS. Er doen op conspiracy websites en pro-Iraanse sites hardnekkige geruchten de ronde dat de regering van de Verenigde Staten zélf IS steunt. Hier zijn, in tegenstelling tot de steun door Turkije, tot nu toe geen harde bewijzen van opgedoken, al zijn er wel malversaties. De grootste inkomstenbronnen voor IS zijn belastingen, berovingen, van amfetaminepillen en bovenal: de salarissen afromen van Syrische en Iraakse ambtenaren en werknemers in IS-gebied, die nog steeds doorbetaald worden.

IS steeds meer in de problemen
Dit reflecteert de strategie van de vroege moslimstaat. Deze kon alleen overleven door steeds nieuwe rijke gebieden te veroveren en leeg te plunderen. IS heeft alleen een probleem. Met die veroveringen wil het de laatste tijd niet erg opschieten. Middelbaar- en hooggeschoolden vrezen -terecht- ontvoering of afpersing en ontvluchten het IS-gebied massaal. Zelfs draconische straffen, IS-stijl, houden dat niet meer tegen. De IS-aanhangers hebben veel verstand van creatief moorden en de islam, maar weinig van techniek, gezondheidszorg of administratie. De aanslag in Parijs van 13 november 2015, naar ik vermoed in samenwerking met Erdogan, vond plaats om twee redenen. Ten eerste: om de Europese grenzen dicht te laten gaan voor Syrische vluchtelingen. Een wanhoopsoffensief dus. Hiermee hoopt IS de brain drain te stoppen. Deze strategie lijkt te werken. Ten tweede, vermoed ik, om de Fransen, die verklaard tegenstander zijn van Turkse toetreding tot de EU en de Armeense genocide erkennen, te vernederen en een lesje te leren.

IS executeert anti-IS activisten. Bron: Youtube still
IS executeert anti-IS activisten. Bron: Youtube still

Hoe brengen we IS de genadeslag toe?
Om verdere mensenrechtenschendingen te stoppen, moet de stagnatie van IS een totale instorting worden. Om te beginnen moet er een overeenkomst worden gesloten tussen de EU, VS, Rusland, Syrië, Irak, Jordanië en Koerdistan, het liefst onder VN-vlag. Vervolgens moeten er tentenkampen voor miljoenen vluchtelingen in worden gericht in Koerdistan, Jordanië en de delen van Syrie en Irak die in handen zijn van regeringstroepen. Minimaal 150.000 grondtroepen van de deelnemende landen moeten in worden gevlogen. Vervolgens moeten via pamfletten de inwoners van IS-gebied op de hoogte worden gebracht dat iedereen die na 72 uur nog blijft, als collaborateur zal worden behandeld en dat met massale bombardementen alle verzet zal worden gebroken. Uiteraard zullen IS-strijders proberen te ontsnappen, dus de vluchtelingenkampen moeten met behulp van IS-slachtoffers IS-aanhangers ontmaskeren.

Massale vluchtelingenstromen zullen de ‘civil society’ in IS-gebied laten instorten. Commando’s maken gebruik van de verwarring om grote steden als Mosoel in te stromen. Nog voor de 72 uur om zijn, wordt de aanval vanuit alle kanten tegelijk ingezet, inclusief luchtsteun. Commandotroepen vallen IS-verdedigers in de rug aan en gaan op jacht naar de leiders. Een dicht drone-netwerk zorgt voor betrouwbare intel, waardoor de inval een slachtpartij onder IS-terroristen zal worden.

Afwikkeling
De IS-aanhang moet in permanente strafkampen worden opgesloten in afwachting van berechting door een VN-tribunaal. Gecontroleerde vluchtelingen kunnen in kleine groepen tegelijk terugkeren. In de voormalige IS-gebieden moet een VN-vredesmacht de orde bewaken, waarna er een beperkte vorm van zelfbestuur wordt ingesteld. Hopelijk hebben de vele jaren van bloedige oorlog de lust in agressie en bloedvergieten dan laten bekoelen.

Levend verbranden van een krijgsgevangen piloot is onderdel van een welbewuste IS-strategie. Bron: IS video still.

De Mein Kampf en ideologie van Islamitische Staat

Ideologische dictaturen hebben een boek dat ze inspireert. Bij de nazi’s was dat bijvoorbeeld het door Adolf Hitler geschreven Mein Kampf, in China was dat Mao’s Rode Boekje. Ook de terreurbeweging Islamitische Staat beschikt over een dergelijk boek, dat alleen het kader te lezen krijgt. Nu is er een Engelstalige vertaling, die boekdelen spreekt over het hoe en waarom van IS.

Waarom is IS zo barbaars?
Waarnemers in de main stream media verbaast het, waarom Islamitische Staat zo graag teruggrijpt op excessief geweld. Bij elk nieuw IS-filmpje wordt er een nieuwe overtreffende trap geïntroduceerd wat betreft wreedheid en schokeffect. In het geval van de levende verbranding van de Jordaanse piloot Moaz al-Kasasbeh pakte dit strategisch op het eerste gezicht averechts uit. Volgens mainstream soennieten is het levend verbranden een straf die alleen Allah mag uitdelen, wat IS op een uitzonderlijk agressieve fatwa van het ‘soennitische Vaticaan’ Al Azhar en vernietigende wraakbombardementen van Jordanië kwam te staan. IS haalde februari 2015 weer de krantenkoppen met de onthoofding van 21 christelijke Egyptenaren in de Libische kuststad Sirte, met het dreigement dat de groep naar Rome wil oprukken en met een massale afslachting van gevangen genomen Koerdische vrijheidsstrijders. Naar blijkt uit het IS-document dat we hieronder zullen bespreken, zit er een weloverwogen visie achter al deze wreedheid en barbarij.

Levend verbranden van een krijgsgevangen piloot is onderdel van een welbewuste IS-strategie. Bron: IS video still.
Levend verbranden van een krijgsgevangen piloot is onderdeel van een welbewuste IS-strategie. Bron: IS video still.

Beheren van barbaarsheid
Het boek ‘Idārat at-Tawahhush:Akhtar marhalah satamourrou biha l ummah‘ (Het Beheren van Barbaarsheid:de meest kritieke fase waardoor de Ummah zal gaan)[1], is in 2004 geschreven door  Abu Bakr Naji, een pseudoniem van de in 2006 naar verluidt gedode Al Qaeda , strateeg Mohammad Hasan Khalil al-Hakim. Dit boek maakt onderdeel uit van de standaard opleiding van het Islamitische Staat-kader, mensen dus, waarvan de bedoeling is dat ze wat langer meegaan. IS strijders, die massaal aan het front worden afgeslacht, krijgen een opleiding die, naast gevechtstraining, de nadruk legt op agressieve koranteksten en oorlogszuchtige hadith- en tafsierepisodes om de jihad-moordzucht maximaal op te zwepen.

Uitputtingsstrategie
In dit boek straat de strategie van de groep binnen Al Qaeda die later IS is gaan vormen. Hierbij grijpt al-Hakim terug op de vroegste geschiedenis van de islam, waarbij Mohammed en de eerste kalief Abu Bakr gebruik konden maken van de toenmalige anarchie op het Arabische schiereiland en het Midden Oosten, en de geschiedenis van de kruistochten. In de late middeleeuwen bestonden er gedurende iets meer dan een eeuw verschillende kruisvaarderskoninkrijkjes in het huidige Palestina. Deze werden voortdurend geteisterd door guerilla-aanvallen van groepjes islamitische strijders, die de koninkrijkjes afmatten en uiteindelijk rijp maakten voor de slacht door Saladin. Al-Hakim denkt dat deze uitputtingsstrategie ook zeer geschikt is om af te rekenen met de ‘moderne kruisvaarders’, zoals de Amerikanen en Europeanen, en hun bondgenoten in het Midden Oosten, die door jihadisten worden gezien als ongelovige verraders van de ware islam.

Machtige vijanden verhogen status
Hoe meer machtige staten zich tot vijand verklaren, hoe groter de standing van IS wordt. Op dit moment is de groep in oorlog met de Verenigde Staten, een groep Europese landen en een groep Arabische landen. Geen enkele staat, afgezien vanzelfsprekend van de belegerde regeringen van Syrië en Irak,  waagt grondtroepen aan IS. Daarom blijft IS in 2015 al meer dan een jaar overeind en heeft hiermee, in de ogen van veel Arabieren, meer voor elkaar gekregen dan Al Qaeda en Saddam Hussein. Het gevolg: steeds meer rekruten stromen naar IS. Dat deze vervolgens als vogels af worden geschoten door de Koerden en sji’ietische milities, is van minder belang. Dit zijn immers martelaars voor de islam.

Wreedheid als middel om vijanden te kweken
“Vijanden van de islam” op brute en wrede wijze afslachten heeft enkele grote voordelen voor IS. Ten eerste levert het veel publiciteit op. Ten tweede jaagt het de vijanden van IS angst aan. Ten derde worden de staten, waar de slachtoffers onderdaan van zijn, vernederd. De belangrijkste taak van een overheid is veiligheid te bieden. Kan een overheid haar eigen burgers niet beschermen, dan verliest deze haar legitimiteit. Ten vierde, het belangrijkste, moeten deze staten met bruut geweld terugslaan om hun woedende bevolking te sussen. IS staat daarmee op gelijke hoogte als supermachten als de VS en Rusland. Iets waar de gemiddelde Arabier, die zich diep vernederd voelt door het Westen en de rest van de wereld, van droomt.

Bronnen
1. Idārat at-Tawahhush:Akhtar marhalah satamourrou biha l ummah, Engelse vertaling, 2004