Vrouwen van Japanse afkomst in een interneringskamp.

Moeten we radicaliserende mensen in kampen opsluiten?

Naar aanleiding van de terroristische aanslag door een Al Qaeda-aanhanger in de Amerikaanse stad Chattanooga (Tennessee), riep voormalig generaal Wesley Clark in een interview op om interneringskampen op te zetten voor radicaliserende mensen. Moeten kampen, kan dat en zou het werken?

Wie zijn de radicalen?
De gevestigde orde is meestal niet erg blij met tegenstand. Wie de heersende opvattingen over bijvoorbeeld het huidige kapitalistische systeem, multiculturaliteit of het Europese superstaatproject niet deelt, krijgt al snel het label ‘radicaal’ opgespeld. Gewoonlijk heeft dit vervelende gevolgen. Spanjaarden kunnen bijvoorbeeld tot twee jaar cel worden veroordeeld, als ze voor de regering onwelgevallige protesten organiseren. In Nederland kennen we het beruchte wetsartikel 140, ‘deelname aan een criminele organisatie’, haatzaaien en opruiing. Ook in België zijn er strenge wetten die politieke activiteiten kunnen afstraffen. Kortom: radicaal ben je nogal snel. Ben je geen meeloper, dan is de kans niet denkbeeldig dat je onder het kopje ‘radicaal’ wordt geplaatst.

Welke ‘radicalen’ bedoelde Clark?
Wesley Clark behoort tot het Democratische establishment in de VS. In zijn speech verwees hij naar een groep die de oorlog had verklaard aan de VS. Inderdaad is een oorlogsverklaring in de vorm van een fatwa van wijlen Osama bin Laden aan de VS bekend en is dader Muhammad Youssef Abdulazeez een uitgesproken fan van het door de terrorist opgerichte terreurnetwerk Al Qaeda.Voor de hand ligt daarom, dat Clark hiermee doelde op Al Qaeda-aanhangers en vermoedelijk ook op sympathisanten voor IS. Deze zijn immers nóg gewelddadiger.

Veel Democraten vinden niet alleen radicalen onder de moslimminderheid, maar ook extreem-rechtse groepen gevaarlijk. Inderdaad zijn deze, gerekend exclusief 9/11, verantwoordelijk voor meer slachtoffers dan moslimterroristen, al is het een nek-aan-nek race. Vermoedelijk zullen dus ook gewelddadige KKK-aanhangers in een kamp verdwijnen, als deze kampen er zouden komen.

Een derde gevaarlijke categorie volgens overheidskringen zijn de anti-establishment groepen. Denk aan de kwijnende Occupy-beweging en soortgelijk. Occupy-aanhangers kiezen voor vreedzame actiemethoden, zoals het kamperen op publieke plekken. Libertariërs, die de staat willen afschaffen, kiezen voor andere, overigens ook vreedzame, methoden.
Bij veel mensen slaat de verbittering steeds meer toe. De voluntaryist Larken Rose vindt bijvoorbeeld dat hij constitutioneel niet verplicht is om inkomstenbelasting te betalen. Dat komt hem op geregelde gevangenisstraffen te staan. In onderstaande video nog hardere uitspraken.


Larken Rose over de wenselijkheid van meer ‘cop killing’

Kortom: het is aannemelijk dat ook veel mensen uit deze derde groep eindigen in Clark’s voorgestelde interneringskampen.

Vrouwen van Japanse afkomst in een interneringskamp.
Vrouwen van Japanse afkomst in een interneringskamp. Bron/copyright: http://documentarystudies.duke.edu/books/new-releases/colors-of-confinement-rare-kodachrome-photographs-of-japanese-american-incarceration-in-world-war-ii

Wat schiet je er mee op om mensen in kampen op te sluiten?
Op dit moment kost het volgen van moslimradicalen de Europese politie heel veel mankracht. Veel meer dan de enkele honderden die ze nu volgen, kunnen politie en geheime diensten domweg niet aan. Sluit je deze radicalen in een kamp op, dan heb je alleen een handvol bewakers nodig. Bovendien kunen ze hun ideologie niet meer verspreiden buiten het kamp. Dergelijke argumenten kunnen ook voor andere radicalen worden gebruikt.

De nadelen
Nadeel is dat je zonder vorm van proces mensen opsluit, een ernstige mensenrechtenschending. Ook houdt bijvoorbeeld IS nu rekening met de toenemende alertheid van politie en geheime diensten op tekenen van radicalisering. Nieuwe rekruten krijgen de tip om low-profile te blijven en geen lange baarden en jellaba’s te dragen.  Gevangenissen zijn nu een geliefde plaats voor jihadisten om bekeerlingen te maken voor hun geloof, de zogenoemde prison dawa. Ook veel Amerikaanse rechtsextremisten werden ‘bekeerd’ in de gevangenis.

Wat zijn de alternatieven?
Het politiek veiligste alternatief is niets doen, met de kans op een bloedige aanslag, of meer personeel inhuren en inzetten voor surveillance.
Meer omstreden, en een beperkte inperking van burgerrechten, is het uitzetten van ongewenste vreemdelingen. Bij een dubbele nationaliteit kan de Nederlandse of Belgische nationaliteit ingetrokken worden. Dit helpt in veel, maar bepaald niet in alle gevallen: iemand met alleen de Nederlandse of Belgische nationaliteit kan immers volgens het toepasselijke VN-verdrag niet statenloos worden gemaakt.

Het effectiefst is mijns inziens te luisteren naar wat de vermeende extremisten  te zeggen hebben. Is hun basis zwak, bijvoorbeeld omstreden religieuze bronnen, of verworpen rastheorieën, dan is deze vrij eenvoudig te ontkrachten. Beschikken ze over een sterke, goed doordachte ideologie die geworteld is in wetenschappelijke kennis, dan zou het wel eens verstandig kunnen zijn delen hiervan ter harte te nemen. De toenemende ongelijkheid, waarvoor Occupy waarschuwt, is bijvoorbeeld een reëel en gevaarlijk probleem. Het establishment kan maar beter erg dankbaar zijn dat deze betrokken en dappere mensen hun nek uitsteken.

Wat denkt u als lezer?