televisie

De belangrijkste ontwikkelingen worden verkeerd of verdraaid weergegeven in de journaals van de publieke en commerciële zenders. De onderwerpkeuze is derderangs en banaal. Kortom: je kan je tijd wel beter besteden. Tijd voor open-source tv.

TV-journalisten als menssoort
Journalist wordt je niet zomaar. Je moet er van houden met mensen om te gaan en met ze te communiceren. Je moet een kei zijn in netwerken en een uitgesproken woorddenker zijn. Je interessegebied moet politiek, maatschappij en andere alfa-gerelateerde onderwerpen zijn. Je moet een paar jaar journalistiek hebben gedaan om aan een baan te komen en een kei zijn in netwerken, want baantjes als journalist zijn dun gezaaid. Zeker voor lucratieve televisiebaantjes is de roemruchte Gooise matras een must. Ook het napraten van maatschappelijke opinieleiders, de zogeheten maatschappelijke bewogenheid, scoort hoog. Over het algemeen kom je dan niet bij een dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking uit.

Psychologisch gezien is het profiel van de gemiddelde journalist volgens de Big Five een hoge score op Openheid, Neuroticisme en Vriendelijkheid en een gemiddeld tot hoge score op Conscientiteit en Extraversie. Karaktertrekken die bij alfa’s oververtegenwoordigd zijn. Fysieke moed en realisme is gezien de zeer hoge score op Neuroticiteit en Openheid bij journalisten niet dik gezaaid. Vandaar dat journalisten massaal Japan ontvluchtten terwijl er objectief gezien slechts een minimaal risico was.
De voornaamste need die bij journalisten aan de dag treedt is de behoefte aan conformiteit, de need to belong.

Journalisten contra het klootjesvolk
Omdat journalisten karakterologisch nogal afwijken van de standaardverdeling van de Nederlandse bevolking, die minder open, minder extravert, minder vriendelijk en meer consciëntieus is, bestaat er bij journalisten nogal wat onbegrip van en wantrouwen tegen de manier van denken van het gewone volk, dat niet verrassend al snel wordt beticht van het koesteren van onderbuikgevoelens.

Journalisten vinden daarom dat zij het gewone volk moeten bekeren tot een meer “verlichte”, open, “betrokken” (psychologisch gezien: neurotischer), en meer zelfhatende (“vriendelijke”) houding. Dit levert een wat eenzijdige onderwerpkeuze op bij actualiteitenprogramma’s. Zo kunnen journalisten zich meer identificeren met de opdringerige, luidruchtige islamieten van de Gazastrook of andere Arabieren dan met meer introverte, contemplatieve bevolkingsgroepen die objectief gesproken veel meer te lijden hebben van onderdrukking. Denk bijvoorbeeld aan de christenen in islamitische landen of het droeve lot van de Oost-Congolezen waarvan er naar schatting al vijf miljoen op brute wijze zijn afgeslacht, zonder dat er een Hilversumse haan naar kraait.

Commerciële omroepen al even beroerd
De commerciële omroepen zijn overigens niet veel beter. Zij gaan liever controversiële onderwerpen uit de weg en huren liever risicoloze coryfeeën uit het Gooise circuit in dan hun eigen mensen te lanceren, met als gevolg dat de Nederlandse tv één eenheidsworst is. SBS lanceerde een aantal platvloerse, maar qua thematiek meer op het gewone volk gerichte programma’s. Enkele daarvan waren baanbrekend, alhoewel vaak doorgestoken kaart, zoals Groeten uit de Rimboe. De succesvolste concepten werden door RTL overgegapt. De overname van SBS door een consortium van de tv-magnaat De Mol en uitgever van massamedia Sanoma belooft nog meer van dezelfde op de massa gerichte eenheidsworst.

Open-source televisie
Kortom: het wordt tijd voor echte open-source televisie. In principe zou het mogelijk moeten zijn met vrijwilligers een non-stop televisiekanaal op te zetten. Dit kanaal zou via internet livestream zijn materiaal kunnen verspreiden. Kabelmaatschappijen en TV-aanbieders kunnen hierop inspringen door hun decoderkastjes uit te breiden met deze internet-TV kanalen. Hier kunnen er in theorie enorm veel van zijn, dus moet ieder kanaal bijvoorbeeld zij eigen internetadres krijgen waarmee de feed rechtstreeks is te ontvangen. Een alternatief is uiteraard de televisie rechtstreeks op een computer aan te sluiten, waardoor je niet meer afhankelijk bent van de uiterst beperkte fantasie van de kabelmaatschappijen. Erg moeilijk moet het niet zijn om met een aantal vrijwilligers met veel vrije tijd, bijvoorbeeld gepensioneerden of financieel onafhankelijken, een echt revolutionair TV-kanaal op te zetten.

Uiteraard kan je dat uitstekend combineren met een eerder door Niek bedacht idee, de open-source nieuwsdienst. De kunst is om dit samen te voegen tot een samenhangend geheel. SDit zou wel eens de volgende generatie van internet kunnen worden:  na de homepages de homestreams.