volksgezondheid

Een groot deel van de vijf miljoen Chinese mijnwerkers werken in dit soort kleine, onveilige mijnen.

Vervuiling maakt China arm

Lucht- en milieuvervuiling kosten de snelgroeiende economische reus 112 miljard dollar. Per jaar, al in 2005, zo blijkt uit een onderzoek van de Amerikaanse technische universiteit MIT. Het blijkt lucratief om het milieu te beschermen.

Een groot deel van de vijf miljoen Chinese mijnwerkers werken in dit soort kleine, onveilige mijnen.
Een groot deel van de vijf miljoen Chinese mijnwerkers werken in dit soort kleine, onveilige mijnen.

Explosie van milieuvervuiling
Gedurende tientallen jaren ging in China economische groei boven alles. Wetten tegen luchtvervuiling bestonden nauwelijks en werden al helemaal niet gehandhaafd. Een groot deel van het platteland veranderde in een open riool, vervuild met zware metalen. Vijf miljoen mijnwerkers delven de overvloedige Chinese kolen, die door de alomtegenwoordige kolencentrales in stroom en dikke rookwolken worden omgezet. Dit bespaarde de Chinezen op het eerste gezicht veel geld. Waterzuiveringsinstallaties en rookgaszuiveraars, zoals in West-Europa verplicht zijn, zijn duur. Toch blijkt deze luchtvervuiling een aantal bijzonder onaangename gevolgen voor China te hebben, te hebben, ook financieel, zo wijst een nieuwe studie van het MIT uit.

Epidemie van longaandoeningen en andere ziekten
Door de verstikkende rookwolken in metropolen als Sjanghai, Beijing en de kolenstad Linfen, de meest vervuilde stad van China met drie miljoen beklagenswaardige inwoners, explodeert het aantal luchtwegaandoeningen en chronische ziekten in China. Geen wonder. Zestien van de twintig meest vervuilde steden ter wereld liggen in China.
Onderzoekers van het MIT brachten in kaart hoe groot de schade voor China was als gevolg van deze vervuiling. De onderzoekers letten op de lange-termijn kosten van de luchtvervuiling, voornamelijk ziekte bij werknemers. Omdt de lonen in China steeds meer stijgen, betekent dit, heel cynisch, dat de economische schade door luchtvervuiling ook veel groter wordt. De steeds grotere steden confromteren ook steeds meer Chinezen met vervuiling. Waar in 1975, rond de dood van Mao, het land ongeveer 22 miljard dollar schade leed, uitgedrukt in dollars van 2012, is dit nu opgelopen tot 112 miljard dollar. Per jaar. Dat is een verlies van twee procent per jaar. Dit cijfer zal nog verder stijgen als de Chinese welvaart stijgt. Juist de economisch gezien meest productieve mensen, die in de grote Chinese steden, worden immers getroffen. Wel neemt het relatieve belang van de schade door milieuvervuiling af. China is nu namelijk meer dan vijftien keer zo rijk als in 1975.

Volgens schattingen van de Wereldgezondheidsorganisatie vallen er in China naar schatting 656 000 voortijdige doden per jaar door vervuilingsziekten (en is er een veelvoud aan longpatiënten). Ook is China de grootste uitstoter ter wereld van gifstoffen als kwik. Mogelijk zal er na dit rapport meer aandacht komen voor dit voor China grote probleem. Ook in China is er vergrijzing. Als werkenden eerder sterven, zal hopelijk zelfs voor de niet om hun respect voor mensenlevens bekend staande Chinese bureaucraten de maat vol zijn.

Bronnen
China pollution puts a dent in its economy, MIT Technology Review (2012)

Als geregeld van Moringa-bomen geoogst wordt, krijgen de bomen een succulent uiterlijk.

De magische boom

Stel je voor: een boom in je achtertuin die je van zeer vitaminerijke groente en eetbare olie voorziet, een levende medicijnkast is en je water zuivert. Science fiction? Nee, integendeel. De boom Moringa oleifera zou wel eens de oplossing kunnen zijn voor ondervoeding in veel tropische landen. Of hier.

Groente plukken van een boom
Het is even wennen voor Europeanen: groente van een boom plukken. Wij associëren het eten van bladeren met de Hongerwinter en vergelijkbare akelige omstandigheden. In feite zijn de bladeren van bepaalde Nederlandse soorten bomen, zoals die van de kleinbladige linde, eetbaar. Pas overigens op, sommige plantensoorten zijn giftig. In de tropen is het eten van bladeren van bepaalde boomsoorten en zelfs bamboescheuten normaal. Bomen hebben drie grote voordelen. Ten eerste: ze blijven altijd het veld bedekken, zodat ze altijd maximaal zonlicht opvangen en biomassa produceren. Vlak na het zaaien valt het meeste zonlicht op de grond in plaats van op bladeren. Het tweede voordeel is dat bomen een ecologische niche benutten die de ondiep wortelende kruidachtige groenten niet kunnen benutten. Hun wortelzone is veel dieper, dus bomen kunnen uit een veel groter deel van de grond water en voedingsstoffen opnemen dan kruidachtige planten. Ook besparen bomen werk, het veld hoeft maar één keer te worden bewerkt, al blijft snoeien nodig. Dit weegt in veel gevallen op tegen het nadeel: door de zware stam en takken van een boom moet deze veel energie stoppen in onderhoud.

Boom des levens
Moringa oleifera
is een boomsoort die oorspronkelijk uit het Noord-Indiase halfgebergte komt, maar dankzij zijn opmerkelijke eigenschappen nu in veel verschillende landen in de tropen en subtropen wordt gekweekt. De boom groeit ruwweg overal waar ook citrusgewassen zoals sinaasappel en citroen gedijen. De boom vormt met elf andere soorten in dezelfde familie een compleet geslacht, dus is vermoedelijk het laatste overblijfsel van een vroeger veel soortenrijkere groep. De boom heeft een dikke stam, een dikke wortel en uiterst voedzame bladeren.

Voedzaamheid overtreft die van westerse groenten en fruit meerdere malen; interessant als vleesvervanger
Deze bladeren bevatten 27% eiwit (drooggewicht) met een aminozuursamenstelling die nauw aansluit bij die van de mens: een compleet eiwit dus. Alle acht essentiële aminozuren komen voor. Een zeldzaamheid bij plantaardig eiwit.

Als geregeld van Moringa-bomen geoogst wordt, krijgen de bomen een succulent uiterlijk.
Als geregeld van Moringa-bomen geoogst wordt, krijgen de bomen een succulent uiterlijk.

Ook bevatten de bladeren veel meer vitamine C dan sinaasappels, veel meer provitamine A dan wortels, veel meer calcium dan melk, meer ijzer dan spinazie en meer kalium dan bananen[0]. Kortom: ongelofelijk maar waar slaagt dit gewas er in om de topprestaties van vier groenten/fruitsoorten te overtreffen – en die van dierlijke producten bovendien. Veeleisend is Moringa niet: de boom groeit zelfs op arme zandgronden, hoewel licht zure bodems de voorkeur hebben. Uiteraard zorgt extra bemesting voor een veel betere oogst. Bij goede gewasverzorging en regelmatig plukken van de jonge bladeren, kan Moringa in de tropen zo’n zes oogsten per jaar leveren van elk 2 kg per vierkante meter, aldus Ghanees onderzoek[1]. Oudere bladeren worden slecht verteerbaar door lignine. In de subtropen en mediterrane gebieden neemt de groei in de koele wintermaanden uiteraard behoorlijk af. De plant overleeft lichte vorst, maar geen matige of strenge vorst. Moringa in Nederland kweken is dus lastig zonder koude kas, maar op een vorstvrij plekje zou het moeten lukken. Verwacht gezien de lage temperaturen geen spectaculaire opbrengsten, al zal vier tot zes kilo per vierkante meter per jaar bij goede verzorging zeker mogelijk zijn.

Hoge olie-opbrengsten
Moringa is ook een productief oliegewas. De zaden bevatten zo’n 40% eetbare olie die rijk is aan meervoudig onverzadigde vetten. Moringa levert 300 gram zaden per vierkante meter, wat dus neer komt op 100-120 gram olie. Wat overblijft na het uitpersen van de zaden bevat maar liefst 61% eiwit. Kortom: voor wie naar zelfvoorziening streeft, is Moringa een zeer interessante optie. In zijn eentje slaagt het gewas er in zowel groente van hoge kwaliteit als vetten te leveren.

Waterzuivering en medicinale werking
Verschillende delen van de plant werken als stimulant voor hart- en bloedsomloop. Ze onderdrukken tumoren, antitumor, hebben een koortsverlagende, antiepileptische, ontstekingsremmende, maagzweerremmende werking, nemen krampen weg, kunnen als diureticum gebruikt worden, verlagen de bloeddruk en cholesterolspiegel, bevatten antioxidanten, bestrijden suikerziekte, beschermen de lever en hebben een schimmeldodende of bacteriedodende werking.[3]

Bronnen:
0. M. Broin, The nutritional value of Moringa oleifera Lam. leaves: what can we learn from figures? (poster, 2008)
1. Newton Amaglo et al., Effect of Spacing and Harvest Frequency on the Growth and Leaf Yield of Moringa (Moringa oleifera Lam), a Leafy Vegetable Crop, Moringa and other highly nutritious plant resources: Strategies, standards and markets for a better impact on nutrition in Africa. Accra, Ghana, November 16-18, 2006
2. Multidimensional Moringa, Biodiesel Magazine (2008)
3. Anwar et al., Moringa oleifera: a food plant with multiple medicinal uses, Phytotherapy Res., 2007

Door Alzheimer aangetast hersenweefsel heeft plaques (pluizige bollen) en minder zenuwuitlopers dan gezond hersenweefsel. Bron: alz.org

Breaking: Alzheimer is infectieziekte

De ziekte van Alzheimer, waarbij de hersenen van het slachtoffer langzaam degenereren, maakt honderdduizenden slachtoffers, alleen al in Nederland. 2% van de bevolking of meer lijdt aan Alzheimer. Is deze ziekte een infectieziekte? Ja, suggereert nieuw onderzoek. Besmettelijke eiwitten zijn mogelijk verantwoordelijk voor één van de meest bedreigende ziektes in Nederland.

Door Alzheimer aangetast hersenweefsel heeft plaques (pluizige bollen) en minder zenuwuitlopers dan gezond hersenweefsel. Bron: alz.org
Door Alzheimer aangetast hersenweefsel heeft plaques (pluizige bollen) en minder zenuwuitlopers dan gezond hersenweefsel. Bron: alz.org

Alzheimer toont veel gelijkenis met Creutzfeld-Jacob en de gekke-koeienziekte
“Onze onderzoeksresultaten openen de mogelijkheid dat sommige gevallen van de ‘sporadische’ variant van de ziekte van Alzheimer (90% van alle Alzheimergevallen) het gevolg zijn van een infectie, vergelijkbaar met de gekke-koeienziekte BSE en de menselijke variant, de ziekte van Creutzfeld-Jacob,”  aldus Claudio Soto, hoogleraar neurologie van de medische faculteit van de universiteit van Texas in Houston. “Het onderliggende mechanisme van de ziekte van Alzheimer lijkt erg op die van prionziekten. Een normaal eiwit krijgt een misvorming en kan die misvorming doorgeven aan slechte eiwitten. De slechte eiwitten hopen zich op in het brein van de patiënt en vormen plaques, afzettingen waarvan wordt geloofd dat ze zenuwcellen doden in Alzheimer-patiënten.”

Alzheimer overgedragen van mens op muis
In een proef met muizen injecteerden onderzoekers hersenweefsel van een overleden Alzheimerpatiënt in muizen en vergeleken de resultaten met de resultaten van injectie met gezond hersenweefsel. Geen van de muizen die met een extract van gezond hersenweefsel waren geïnjecteerd toonden tekenen van Alzheimer, terwijl alle muizen die met het Alzheimer-extract werden geïnjecteerd plaques en andere typische Alzheimer-tekenen in hun hersenen toonden.

Naar eigen zeggen nam Soto’s team een gezonde muis die van nature geen hersenbeschadiging ontwikkelde. De muis ontwikkelde in de loop van de tijd Alzheimer, welke zich verspreidde over andere delen van de hersenen. Op dit moment doet Soto’s team onderzoek naar in het dagelijks leven meer gebruikelijke infectieroutes.

Quarantaine?
De consequenties hiervan zijn groot. Is Alzheimer inderdaad een infectieziekte, dan zal de ouderenzorg totaal anders georganiseerd moeten worden dan nu. Er moet epidemiologisch onderzoek komen naar de exposure van werkers in de gezondheidszorg voor ouderen en de mate van voorkomen van Alzheimer bij verpleegsters in de gezondheidszorg. Ook zal er nu haast moeten worden gemaakt met een middel dat Alzheimer-eiwitten lyseert en de bloed-hersenbarrière kan passeren, zonder dat hierbij verdere schade aan het hersenweefsel ontstaat. Mogelijk moeten Alzheimerpatiënten in quarantaine. De Alzheimer-epidemie is een van de grootste bedreigingen van de volksgezondheid en is verantwoordelijk voor miljarden aan zorguitgaven per jaar. Hierbij geteld het enorme menselijk leed. Deze ziekte zal uitgeroeid moeten worden.

Bronnen
R Morales, C Duran-Aniotz, J Castilla, L D Estrada, C Soto. De novo induction of amyloid-β deposition in vivo. Molecular Psychiatry, 2011
Alzheimer’s Might Be Transmissible in Similar Way as Infectious Prion Diseases, Research Suggests, Science Daily (2011)