volksopstand

We worden geregeerd door een samenwerkingsverband van inhalige grootkapitalisten en incompetente bestuurders, die steeds meer de voeling met de realiteit lijken kwijt te raken. Het ongenoegen groeit. Wordt het tijd om met de hooivorken naar Den Haag te trekken en de regenten weg te jagen?

Het democratisch tekort in Nederland
Anders dan je zou denken als je de verhitte retoriek van Nederlandse elitairen over democratie in het buitenland hoort, is Nederland een weinig democratisch land. Een keer in de vier jaar is er een landelijke verkiezing, waarbij je als burger mag aangeven welke club mensen je het aardigst vindt. In de praktijk komt dat neer op: welk verkiezingsprogramma vind ik het minst slecht.

Verkiezingsbeloftes weinig waard
Direct de dag daarna begint het gekonkelefoes. Er moet een coalitie worden gesmeed, wat in de praktijk betekent dat er op veel punten water bij de wijn moet worden gedaan. Je ziet bij deze onderhandelingen dat programmapunten waar de grote meerderheid van de Nederlandse bevolking het niet mee eens is. Neem nu bijvoorbeeld de miljardeninvestering in de nu al technisch verouderde JSF straaljager of de nutteloze politiemissie in Afghanistan, die toch doorgedrukt worden.

Belangrijkste besluiten zonder democratische inspraak
Over de echt belangrijke beslissingen, neem de garantie van bijna honderd miljard euro die Nederland afgeeft voor het ESM, mág door de bevolking niet eens gestemd worden. Tachtig procent van de wetgeving is afkomstig uit Brussel en vrijwel geheel door ambtenaren en lobbyisten tot stand gekomen. Internationale verdragen, ook al zijn ze niet democratisch afgesloten, gaan in Nederland boven de wil van de kiezer, ja zelfs boven de grondwet. Sleutelfiguren als burgemeesters en provinciegouverneurs worden niet democratisch gekozen. De majesteit heeft een verregaande vinger in de pap bij deze en andere sleutelbenoemingen, alsmede met geheime adviezen op regeringsbeleid, het zogeheten “geheim van Huis ten Bosch“.

De conclusie is dus gerechtvaardigd dat democratie in Nederland grotendeels een wassen neus is en dat er op zich goede morele argumenten zijn om deze ondemocratische structuur ten val te brengen en te vervangen door een democratischer systeem (bijvoorbeeld dat van de Zwitsers). Dan de tweede vraag. Is het ook slim, dat wil zeggen: in het belang van de Nederlanders?

Belangen van de Nederlanders: veel te verliezen
Het enige zinnige wat we kunnen zeggen over de zeventien miljoen mensen met de Nederlandse nationaliteit, is dat het mensen zijn, d.w.z. naar zoogdierbegrippen grote, intelligente en naakte primaten met een omnivore voedingsstijl. De belangrijkste issues in de hedendaagse politiek doen vermoeden dat we hoog scoren op de piramide van Maslov.

In tegenstelling tot in veel andere landen is het leven in Nederland goed. Niemand komt van de honger om, voor mensen die niet in hun bestaan kunnen voorzien is er de Bijstandswet en soortgelijke voorzieningen, die een karig, maar voldoende inkomen verschaffen. Onze techniek en organisatie is zo goed dat we het ons kunnen veroorloven dat tachtig procent van de bevolking niets nuttigs doet. Dankzij het vonnis van de rechter in de zaak-Wilders is in ieder geval voor even de vrijheid van meningsuiting nog even overeind gebleven. Dat wil zeggen: totdat de Europese rechter hier zijn ondemocratische wil op zal leggen. Kortom: we hebben heel wat te verliezen.

De legitimiteitsvraag
Elke vorm van macht heeft een legitimatie nodig. Zo beschouwden Johan Vorster en de andere leden van het blanke apartheidsregime in Zuid-Afrika, zichzelf en andere blanken als geestelijk superieur aan zwarten en hiermee als enige geschikt om te regeren. De Iraanse clerus beschouwt zichzelf als vertegenwoordiger van Allah (en de twaalfde imam Mahdi) op aarde en hiermee goddelijk gelegitimeerd.

Nelson Mandela slaagde er pas in om het apartheidsregime aan het wankelen te brengen, toen hij met zijn hoogbegaafdheid en wijsheid de grondaannames waarop het apartheidsregime was gegrondvest, de intellectuele inferioriteit van zwarten, logenstrafte. Zijn persoonlijke vriendschap met toenmalige ooit aartsconservatieve president Willem Frederik de Klerk deed de rest. En pas als het atheïsme en de afkeer van de georganiseerde islam wijdverspreid zal zijn in Iran, zal het Iraanse regime wankelen.

Directe democratie is “plat populisme”
De legitimiteitsvraag geldt voor het Nederlandse regime natuurlijk even sterk als voor voornoemde regimes. Het Nederlandse regime noemt zich democratisch gekozen (wat juist is voor de leden van de Tweede Kamer en de Provinciale Staten). De democratische legitimiteit van ondemocratische organen als de Europese ambtenarij in Brussel en de Eerste Kamer is omstredener. Hier bedienen voorstanders zich vaak van drogredenen als “democratisch gedelegeerde macht” en “deskundigheid”. Voorstanders van meer directe democratie worden weggezet als platte “populisten”, die de finesses van het delicate politieke métier niet snappen. Wat hen hierbij ook helpt is dat D’66, ooit dé partij voor meer democratie, is gecompromitteerd en ingekapseld en de andere twee belangrijke voorstanders, PVV en SP, door hun non-mainstream standpunten omstreden zijn.

Wat wordt de legitimiteit van een nieuw bewind?
Toch is dit niet de belangrijkste legitimiteitsvraag die gesteld moet worden. Namelijk, gesteld dat er een opstand plaatsvindt en net als bij de Tachtigjarige Oorlog de niet-verkozen regenten het land worden uitgejaagd, wat wordt de legitimiteit van het nieuwe bewind? Om te beginnen: het zal gevestigd worden door een minderheid van de bevolking, namelijk hen die bereid zijn actie te ondernemen om het bestaande regime te verdrijven. Over het algemeen zullen dit de extremere elementen van de bevolking zijn. Mensen waarvan de opvattingen niet meer dan een paar procent van de bevolking vertegenwoordigen. Het is de vraag of zij bereid zullen zijn om water bij te wijn te doen ter wille van de “sheeple”, die de passieve meerderheid van de bevolking vertegenwoordigen. We krijgen dan dus een dictatuur van de voorhoede van het proletariaat.
Ook zal door de opstand de maatschappij ernstig worden ontwricht. Dit zal rampzalige gevolgen voor onze welvaart hebben.

Wat is dan wel een oplossing?
De situatie is toch niet hopeloos. Massale vormen van protest zijn weliswaar soms nodig, maar dan alleen om vrijheidsinperkende wetten als ACTA tegen te houden. Dit soort wetten maken vreedzame vormen van protest en ontwijking namelijk onmogelijk. Alle middelen, ernstige geweldsdelicten jegens personen uitgezonderd, zijn geheiligd om te voorkomen dat dit soort wetten in wordt gevoerd, omdat hierbij het voortbestaan van ons volk en onze vrijheid op het spel staat.

Elke succesvolle strategie moet twee doelen bereiken: de bestaande legitimiteit van de machthebbers in diskrediet brengen en een nieuwe, verbeterde legitimiteit voor de nieuwe machthebbers verwezenlijken. Deze legitimiteit moet gebaseerd zijn op effectiever bestuur en meer democratie dan de gevestigde bestuursvorm kan bieden. In een volgend artikel zal ik verder ingaan op de vraag: welke legitimiteit hebben de machthebbers in Nederland nu?