Asielzoekers moeten zo snel mogelijk aan het werk via puntensysteem
Veel van de problemen met asielzoekers worden veroorzaakt door de gedwongen periode van inactiviteit. Het aanbieden van werk, en met een puntensysteem beoordelen op de mate waarin ze werken en de taal leren, kan veel ellende voorkomen.
Bureaucratische zieligheidsprocedure knakt mensen
Toen ik nog student was, kwam ik een asielzoeker tegen in de trein. De man, ongeveer mijn leeftijd en afkomstig uit Ghana, sprak goed Engels, maakte een opgewekte indruk en bleek een aardige kerel. Enkele maanden later trof ik hem weer in de trein. Iets was in hem geknakt. Vermoedelijk werd dit veroorzaakt door de slopende asielprocedure in Nederland, waar alleen negatief ingestelde mensen met een olifantshuid, zoals moslimfundamentalisten, mentaal ongeschonden doorheen komen.
Ditzelfde overkomt honderdduizenden mensen. Omdat hun geest gebroken is, zijn ze in de praktijk voor hoger gekwalificeerde functies, en een waardig bestaan, vaak verloren.
Uiteraard moeten we een selectief toelatingsbeleid voeren, omdat rijke landen met een gulle sociale zekerheid, zoals Nederland en België, erg aantrekkelijke migratiebestemmingen zijn. Dit geldt vooral voor laagopgeleide, gemakzuchtige gelukszoekers die we hier minder goed kunnen gebruiken. Het huidige toelatingsbeleid werkt echter averechts, waardoor juist fatalistische asielzoekers het het beste doen en de high potentials worden geknakt.
Onzinnig verbod op werk
In Nederland bestaat er de wettelijke bepaling, dat asielzoekers de eerste zes maanden van hun verblijf niet mogen werken en in de vervolgperiode maximaal 26 weken per jaar. De zin van deze regel is niet helemaal duidelijk, te meer omdat in België erkende asielzoekers meteen mogen werken. Vermoedelijk schuilt de gedachte hierachter, dat asielzoekers ‘baantjes inpikken’ van inboorlingen. Een wat vreemde gedachte, want een werkende asielzoeker betaalt netto belasting, waardoor de belastingen kunnen worden verlaagd.
Nu worden vaak hooggekwalificeerde Nederlanders ingehuurd om asielzoekers te vermaken en de vele ruzies te sussen. Die hadden ook in Nederlandse bedrijven of zorginstellingen kunnen werken en zo waarde toe kunnen voegen.
Als asielzoekers werken, staan ze in intensief contract met de inboorlingen. Daardoor pikken ze snel Nederlands op en maken ze kennis met de Nederlandse cultuur. De inboorlingen zien dat de asielzoekers werken, dus een positieve bijdrage leveren aan Nederland. Kortom: werken zou niet verboden moeten worden, maar just verplicht moeten worden gesteld.
Wat voor werk kunnen asielzoekers doen?
Er zijn veel sectoren, waar laaggeschoold werk blijft liggen. Denk aan achterstallig onderhoud in bossen, rijksmonumenten, zwerfafval, oppakken van zorgtaken en dergelijke. Asielzoekers die in Nederland niet meer beoefende traditionele ambachten beoefenen, kunnen hier in worden gezet. Nederland is op veel plekken lelijk. Sommige katholieke asielzoekers kunnen worden opgeleid tot priester (waar een groot tekort aan schijnt te zijn). Ook inzet in het buitenland, bijvoorbeeld in puin liggende landen die weer opgebouwd moeten worden, is heel goed mogelijk. Asielzoekers zouden bijvoorbeeld als vertegenwoordigers van Nederlandse bedrijven producten kunnen verkopen in hun regio.
De Nederlanders zijn meesters in mopperen. Daarmee kunnen ze ook goed problemen opsporen, die een bron van werkgelegenheid vormen.
De vechtersbazen onder de asielzoekers kunnen worden ingelijfd in een Nederlands Vreemdelingenlegioen, dat bijvoorbeeld ingezet kan worden om bewegingen als ISIS uit te schakelen. Uiteraard moet hier een grondige screening plaatsvinden om te voorkomen dat moslimextremisten hier doorheen glippen.
Wie een voldoende positieve bijdrage heeft geleverd aan Nederland, verdient hiermee verblijfspunten. Er zijn ook activiteiten die punten kosten, zoals overlast, criminaliteit, het verspreiden van kwaadaardige en/of achterlijke (bijvoorbeeld salafistische) ideeën en het onderdrukken van anderen. Alleen mensen die voldoende verblijfspunten hebben gescoord, bijvoorbeeld door een waardevolle culturele bijdrage te leveren, veel belasting te betalen, een donororgaan af te staan of mensenlevens te redden, krijgen het recht om Nederlander te worden. Er zijn dubbel zoveel punten nodig om je familie hier naartoe te mogen halen.