Op dit moment loopt iedereen met een onherroepelijk doodvonnis op zak. Hoe zou de wereld er uit zien als mensen extreem lang zouden leven? Welke keuzes zouden mensen maken?
Veel langere levensduur komt er aan
Wij mensen zijn niet de langstlevende organismen op de planeet. Zo komen er op de Galápagos-eilanden reuzenschildpadden voor die gemakkelijk ouder dan 200 jaar worden. Een bristlecone pine haalt zelfs bijna vijfduizend jaar. Toch worden er steeds meer technieken ontdekt om ook de levensduur van mensen fors op te voeren. Ook de eeuwige jeugd komt zo steeds meer binnen bereik. Elke nieuwe biochemische ontdekking in het menselijk lichaam – en er zijn nu miljoenen onderzoekers over de hele wereld die fulltime onderzoek doen naar de werking van het menselijk lichaam en de onderdelen daarvan – brengt ons dichterbij dit punt. Misschien dat ons lichaam totaal wordt herontworpen. Misschien zullen we zelfs een niet-menselijk lichaam krijgen. Het is dus niet de vraag óf we er in zullen slagen een anti-geriatrische behandeling te ontwikkelen, maar wanneer. Hoe deze techniek er uiteindelijk uit zal komen te zien, kunnen we uiteraard niet precies voorspellen, maar de gevolgen er van wel.
Overbevolking, haves en have-nots
Als onsterfelijkheid een feit wordt, zal dit zeker in het beginstadium zeer exclusief zijn, alleen bereikbaar voor multimiljonairs of dictators en hun naaste trawanten. Er zullen dus felle conflicten ontstaan tussen mensen die de onsterfelijkheidsbehandeling kunnen krijgen en niet. Op dit moment vindt bij de dood van iemand een herverdeling van zijn rijkdom plaats. Weliswaar krijgen zijn nabestaanden het meeste, maar ook de overheid krijgt een behoorlijk percentage. Sterft iemand nooit of pas na zeer lange tijd, dan kan deze persoon eeuwenlang doorgaan met zich te verrijken.
Ook zullen mensen die onsterfelijkheid hebben verworven, mogelijk weinig behoefte hebben om deze kennis te delen. Als er niemand meer zou sterven (of nauwelijks meer zou sterven) is het resultaat een enorme overbevolking. Aan de andere kant: veel van deze mensen hebben laten zien als het er op aankomt wel degelijk sociaal ingesteld te zijn. Mogelijk zullen ze voorwaarden verbinden aan onmsterfelijkheid. Bijvoorbeeld dat iemand niet meer dan een of twee kinderen krijgt voordat de onsterfelijkheidsbehandeling plaatsvindt en zich laat steriliseren.
Karakterveranderingen
Oudere mensen verschillen geestelijk op enkele punten van jongere mensen. Ze zijn over het algemeen vriendelijker (scoren hoger op de Big Five-eigenschap Agreeableness) dan jongeren. Omdat ze meer weten en er dus meer geestelijke inertie is (m.a.w. meer denkbeelden die aangepast moeten worden en concurreren om aandacht), zijn ouderen conservatiever dan jongeren. Ook blijken de hersenen minder flexibel te worden bij ouderen door steeds verder gaan de specialisering.
Samenleving wordt mild, lange-termijngericht maar erg risicomijdend en conservatief
Kortom: samenleving en politiek in landen waar de bevolking zeer lang leeft of zelfs onsterfelijk is, zullen om psychologische redenen dus zeer inert zijn en nauwelijks veranderen. Stel je voor een Japan, tijdens het Tokugawa-bewind. Rages en modeverschijnselen komen dus nog nauwelijks voor, maar de opvattingen die de onsterfelijken als jongeren hebben opgedaan, blijven voor eeuwen behouden. Wel zullen politiek en samenleving milder zijn dan nu. Mensen zullen tegelijkertijd veel minder dan nu risico’s willen nemen. Logisch: er staan veel meer gemiste levensjaren op het spel.
Omdat mensen veel langer leven, wordt hun horizon veel groter. Nu mag een Nederlander verwachten ongeveer tachtig jaar oud te worden. Niet veel mensen denken verder dan dat vooruit, en zelfs dat is al een uitzondering. Dit gaat veranderen als mensen veel ouder worden dan nu. Gouden tijden dus voor visionairen, al zullen hun medemensen weinig geduld op kunnen brengen voor hun voortdurende nieuwlichterij en vraagtekens bij de status quo.
Juist de voortdurende dreiging van het onvermijdelijke doodvonnis, geeft mensen een prikkel om het maximale uit hun leven te halen. Voor jonge mannen zal deze samenleving veel trekken hebben van een hel op aarde. Een bejaardenhuis waar de oudjes de baas zijn en iedereen dwingen bingo te spelen. En, tot overmaat van ramp, tot in lengte van jaren. Ze zullen dus vermoedelijk hun heil zoeken in woeste computerspelletjes (voor zover die wegens hun gewelddadige karakter niet verboden zijn) of de aarde willen verlaten, vergezeld door een paar onverbeterlijke rebelse knarren.
Overbevolking lijkt me geen enorm probleem. Nu al is de netto bevolkingsgroei groter dan het sterftecijfer (zie bv http://www.peterrussell.com/Odds/pop.php). dus als dat sterftecijfer 0 wordt zal de bevolkingsgroei minder dan verdubbelen. Echter, als mensen ouder worden nemen ze later kinderen. Als welvaart toeneemt, idem, en ook minder kinderen. En het genezen van veroudering zal niet de enige vooruitgang zijn, vele andere technologieen zullen zich ook ontwikkelen en het mogelijk maken meer mensen te onderhouden.
Op langere termijn zeker. Er is echter een wiskundig venijnigheidje. Als mensen niet (of pas na zeer lange tijd) sterven, zal de bevolking toch nog (voor een lange tijd) explosief toenemen omdat hun nakomelingen ook kinderen krijgen terwijl de ouders nog niet dood zijn. Daarom groeit bijvoorbeeld de bevolking van Nederland nog steeds terwijl het aantal kinderen per vrouw veel lager is dan twee.
Niet als seks met robots beter wordt dan met mensen ;). Zie het andere item over de toekomst van liefde.
Verder denk ik dat het erg moeilijk is om in te schatten hoe zo’n samenleving er precies uit zal zien. Ben het helemaal eens dat de mentaliteit totala anders zal zijn dan nu. Risico zal zeer sterk bestreden worden, en bv moord overeenkomstig streng bestraft worden. De doodstraf zal wel echt verdwijnen denk ik.
Verder denk ik aan een ultiem lui-lekker paradijs van doen waar je zin in hebt. Ik verwacht geen stilstand in ontwikkeling, mensen zullen vast wel geinteresseerd blijven in het verder ontwikkelen van technologie, ruimtevaart, wiskunde etc.
Lennart,
Een Paradijs, of een apocalyps?
http://www.niburu.nl/forum/viewtopic.php?f=6&t=177
We denken dat het goede uiteindelijk zal overwinnen.
Als mensen ouder worden zal ook de ontwikkeling der techniek sneller gaan omdat mensen langer aan hun projecten kunnen werken zonder telkens de uitvinding van het wiel aan een nieuwe generatie te hoeven uitleggen.
Overbevolking daar ben ik niet zo bang voor.
Dat is te verhelpen met betere techniek meer en efficiënter energie gebruik en ook worden er nog zat mensen doodgereden fukushima-doodgestraald en anders in de diverse kroeg en oorlogs gevechten omgelegd.
Sowieso is er ruimte zat,als er goedkope ruimtevaart wordt ontwikkeld dan is de maan en daarna mars een prima plek om nog miljarden meer mensen een plekje te geven.
Bijkomend voordeel voor projectontwikkelaars is dat er op die werelden geen milieu vol knuffelbomen/dieren is en er (vooralsnog)dus ook geen milieuregels zijn.
We zouden ons “dood”gaan vervelen. Onsterfelijkheid zonder ziekte`s of wat ook. Mensen kunnen nu al weinig van elkaar verdragen.
Vervelen? Dat is toch iets voor mensen zonder interesses?
Ik vermoed dat elkaar verdragen ook minder nodig zal worden. Met verbeterde technologie kun je bv geluid uitbannen, files oplossen, meer in virtuele omgevingen verblijven. Op den duur hoef je van niemand meer last te hebben.
De mens is al onsterfelijk. We verplaatsen ons alleen in / met een sterfelijk lichaam. Door onze identificatie met dit lichaam denken we ooit te zullen sterven. Streven we al sinds mensenheugenis naar onsterfelijkheid.
Juist als we dat streven los gaan laten, juist als we echt zien dat wij veel meer zijn dan ons lichaam, dan zien we hoe eeuwig en allesomvattend wij als mens zijn.
Ik zou het wel mooi vinden om een paar honderd of paar duizend jaar oud te worden. Dan kan ik alle ontwikkelingen meemaken zoals het koloniseren van de melkweg. Een ander voordeel is dat we langer mooi jong blijven. Dus voor mannen meer keuze in vrouwen. En voor vrouwen meer keuze in mannen.
Als mensen in de toekomst wel onsterfelijk kunnen worden, dan zou ik het wel eerlijk vinden om al die mensen die zijn overleden weer tot leven te laten komen als de techniek dat teminste mogelijk maakt, bijv: doormiddel van tijdreizen of de tijd achteruit te laten lopen, wie weet is dat in de toekomst wel mogelijk je weet maar nooit vooral als je al de thiorie-en van die wetenschappers ziet over reizen met de snelheid van het licht. Overbevolking mag geen probleem zijn, de mens zal de aarde toch wel een keer moeten verlaten en een andere voor mensen bewoonbare planeet moeten vinden, want de planeet aarde blijft immers ook niet voor altijd leven, de planeet zijn einde komt ook een keer.
Mensen die dood zijn weer tot leven kan waarschijnlijk niet denk ik. Als iemand dood is dan is die voorgoed weg. En als het wel zou kunnen zou dat ook niet goed zijn voor de dode mensen, ten minste al ze al een tijdje dood zijn. De hele wereld zou veranderd zijn en ze zouden ongelukkig zijn in de nieuwe wereld.
Ik mag toch hopen en bidden dat ik voor mijn 100e dood ga. Â Kennelijk zijn de mensen die onsterfelijkheid wensen niet bekend met het gevoel van overbodig zijn. Â Met het gevoel van “wat doe ik hier nog?’ . Â Met het wachten op de dood.
Ipv onsterfelijkheid na te jagen is het verstandiger om te verzoenen met de dood. Wacht er niet mee tot je 80 bent.
wanneer de mens onsterfelijk word is hij verplicht te immigreren
wanneer wij niet uitsterven voor dat de zon ons zal vermoorden zullen wij de zin van ons bestaan ontdekken of nieuw leven zal ontstaan in een ander sterrenstelsel misschien