Volgens plasmafysicus John Brandenburg, verbonden aan een NASA gelieerd bedrijf, hebben er rond de 180 miljoen jaar geleden op Mars meerdere kernexplosies plaatsgevonden. In hoeverre klopt zijn bewijs, en zijn deze vermeende kernexplosies van natuurlijke of kunstmatige oorsprong?
Mars geteisterd door kernoorlog?
Mars is op dit moment een dorre woestenij. Het schaarse water op Mars bevindt zich als ijs op de poolkappen en in dikke permafrostlagen in de bodem. Miljarden jaren geleden was dat anders. Mars was bedekt door ondiepe oceanen en kende een klimaat zoals in de Aardse poolstreken nu. Op meerdere plaatsen op Mars zijn gesteenten aangetroffen die veel weg hebben van fossiele stromatolieten, een door bacteriën gevormd gesteente. Het is daarom niet onaannemelijk, dat er miljarden jaren geleden op Mars in ieder geval primitief, eencellig leven bestond.
John Brandenburg gaat verder. Hij denkt dat er technisch geavanceerde wezens op Mars leefden, die uitgeroeid werden bij een kernoorlog[1]. Extraordinary claims extraordinary evidence, zoals de Amerikanen zeggen, dus we zullen kijken naar de voorliggende feiten, en of de atoomoorlog in het verre verleden inderdaad de meest voor de hand liggende verklaring is.
De geschiedenis van Mars, volgens Brandenburg
In afwijking van de mainstream view gelooft Brandenburg dat Mars niet rond 3,5 miljard jaar geleden, het einde van het zogeheten Noachiaanse tijdperk, maar slechts rond de 0,2 miljard jaar geleden veranderde in de droge, zuurstofloze woestenij van nu. Dit zou betekenen dat de biologische evolutie op Mars bijna net zoveel tijd tot haar beschikking had als die op aarde, en dat het in principe denkbaar zou zijn geweest dat zich een technisch geavanceerde soort had ontwikkeld. Brandenburg denkt dat dat inderdaad klopt en dat de door UFO-adepten beschreven “kunstmatige” formaties, geen natuurlijke rotsformaties zijn maar overblijfselen van een uitgeroeide inheemse beschaving.
Rond de 180 tot 1500 miljoen jaar geleden deden zich enkele zware nucleaire explosies voor op Mars. Brandenburg concludeert dat aan de hand van de zeer grote hoeveelheid xenon-129 en argon-40 in de Martiaanse atmosfeer en de hoge concentraties thorium en uranium, tien maal die op aarde, op het oppervlak van Mars. [2] In [2] schreef hij deze nog toe aan een natuurlijke kernreactor, zoals die 2 miljard jaar geleden ook op aarde, waar nu het Gabonese plaatsje Oklo ligt, voorkwam. Deze zou op hol zijn geslagen en in een verschrikkelijke explosie de planeet hebben verwoest. Nu verwerpt hij zijn oorspronkelijke hypothese, omdat er op Mars geen spoor van een explosiekrater is aangetroffen. Ook komt er bij een natuurlijke kernreactor veel minder xenon-129 vrij dan op Mars is gevonden. Hij denkt dat een beschaving van buiten Mars deze explosies heeft veroorzaakt, omdat de hoge concentraties aan radioactieve isotopen vlakbij vindplaatsen van veronderstelde “buitenaardse ruïnes” liggen[1]. Dit zijn ook de plaatsen, waar op trinitiet (radioactief glas, gevormd bij kernexplosies) lijkende mineralen zijn ontdekt [3]. De implicaties hiervan zijn vrij akelig. Als hij gelijk heeft, wordt ons deel van de Melkweg overheerst door een entiteit die niet erg dol is op intelligentie. Staat ook onze soort een dergelijk lot te wachten, en verklaart dit de paradox van Fermi?
Klopt de hypothese van een buitenaardse kernoorlog?
Mainstream wetenschappers verwerpen de theorieën van Brandenburg [5]. De man is echter gezien zijn succesvolle eerdere wetenschappelijke loopbaan niet zonder meer af te doen als crackpot en weet duidelijk waar hij het over heeft, zie ook de commentaren van hem onder [5].
Om Mars op te blazen volgens de theorie van Brandenburg, is nogal wat radioactief materiaal nodig. Hij noemde rond de 0,1 kubieke kilometer als waarde en een hoeveelheid vrijkomende energie van 1025 joule. Dat is een bol van iets meer dan 200 meter diameter, resp. de hoeveelheid energie die de complete zon in een tiende seconde uitstraalt. Om een indruk te geven: voor die bom zou 100x zoveel uranium en thorium nodig zijn als er op aarde in winbare voorraden te vinden is.
Het lijkt niet heel zinvol om een of twee reuzenwaterstofbommen in te zetten. Nanotechnologie of een genetisch gemanipuleerd virus, of wat dat betreft een omgeleide komeet, is even effectief tegen een fractie van de benodigde hulpbronnen. Van een buitenaards ras dat slim genoeg is om afstanden van lichtjaren te overbruggen, mogen we veilig aannemen dat het slimmere oplossingen kiest. Een iets waarschijnlijker scenario zou dan zijn, dat de hypothetische Marsbewoners onderling een kernoorlog uitvochten – het aardse kernwapenarsenaal is ruim voldoende om de planeet te verwoesten. Een all-out kernoorlog op Mars zou weinig hebben overgelaten van de planeet. Ook dit scenario zou vereisen dat Mars veel langer warm en vochtig is gebleven dan wat de huidige theorieën aangeven. Ook verklaart dit niet de hotspots.
Uitgaande van natuurkundige principes rammelt de theorie van Brandenburg behoorlijk en lijkt niet aannemelijk. De metingen waarop hij zich baseert zijn echter niet in twijfel te trekken en wijzen erop dat onze theorieën over de geschiedenis van Mars incompleet, en op belangrijke punten foutief zijn. Hij heeft ook zeker een punt wat betreft de paradox van Fermi. Mogelijk heerst er een dodelijk gevaar tussen de sterren, dat ontkiemende beschavingen in een vroeg stadium uitmoordt. Daar kunnen we ons daar beter maar zo snel mogelijk op voorbereiden en zo de overleving van onze soort en onze wereld veilig proberen te stellen.
Gezien het belang van een antwoord op deze, en andere, vragen, is een bemande missie naar Mars bitter hard nodig.
Bronnen
1. John Callaghan, Were Martians wiped out by a nuclear bomb? Physicist to present new evidence for bizarre theory at Nasa conference, Daily Mail (UK), 2015
2. J.E. Brandenburg, Evidence for a large, natural paleonuclear reactor on Mars, 2011.
3. J.E. Brandenburg, EVIDENCE FOR LARGE, ANOMALOUS NUCLEAR EXPLOSIONS ON MARS IN THE PAST, 46th Lunar and Planetary Science Conference, 2015
4. J.E. Brandenburg, Evidence of a Massive Thermonuclear Explosion on Mars in the Past, The Cydonian Hypothesis, and Fermi’s Paradox, Journal of Cosmology, 2014 (kopie lokaal opgeslagen omdat oorspronkelijke artikel niet meer opvraagbaar is)
5. The two faces of JE Brandenburg, Pharyngula Science Blog, 2014
Kunnen er niet ook kernexplosies ontstaan door bepaalde meteorieten of zit ik er naast?
Welke verklaring geven de wetenschappelijke tegenstanders dan voor de waarnemingen?
180 miljoen jaar geleden? Dat noemt zich wetenschaper pfffffff.
Ik denk dat het 163 miljoen jaar geleden is gebeurd.
“De man is echter gezien zijn succesvolle eerdere wetenschappelijke loopbaan niet zonder meer af te doen als crackpot”
LoL… Stel de Sovjets gingen toch niet rechtsomwaard maar door de blokkade van de VS en we hadden daarmee alsnog een kernoorlog ontketend. Zou de aarde dan over een aantal miljoenen jaren enorm veel op Mars lijken?
En ook Mars ligt in de “goldielockzone” of net op de grens daarvan. En het had oceanen (water). Is de kans dan net zo groot op Mars dat er net als op de aarde intelligent leven ontwikkeld zou hebben met emoties en oorlog?
Volgens sommige berekeningen zijn er gemiddeld per zonnestelsel minimaal 2 planeten in een goldielockzone, en zou het er wemelen van leven. Het universum is ook te belachelijk groot voor woorden dus het zou bekrompen zijn als je denkt dat wij helemaal alleen zouden zijn.
Maar waarom blijven we het toch eng vinden als blijkt dat er wellicht aliens om de hoek wonen dan 100 miljoen lichtjaar verder? Waarom verkrampt men gelijk bij dit soort dingen?
volgens sommige wetenschappers waren de aarde en mars juist 1 planeet en heeft ons tweelingbroertje veel met ons gemeen (gehad).
Ik vind het maar vreemd dat we al bij voorbaat elk voorstel afknallen I.p.v. Serieus onderzoeken en logisch nadenken.
wat is de mens toch klein, degene die ons klein houd heeft veel succes
met klein bedoel ik dat de mens zichzelf niet kent, we denken dat we zijn wie we zijn en daardoor beperken we ons zelf
we worden dom gehouden, zeker hier op aarde, je weet niets, je moet naar school om te leren en dat heeft succes we weten nog steeds niets en degene die het anders vertellen worden uit gelachen en dat gebeurt al generaties lang
de mens is klein en wordt klein gehouden, je bent dom, dus zal je nooit wat worden
Germen, jou kennende heeft dit artikel een dubbele bodem.
Mocht je toch serieus zijn dan ben je mij kwijt.
Kan je uitleggen wat je precies bedoelt, Moerstaal? Bij mijn weten heb ik aangegeven dat er m.i. behoorlijk fouten in het werk van deze meneer zitten.
Er is niets visonairs aan. Iemand die allerlei lukrake beweringen maakt. Je kan net zo goed iemand die wiet rookt om zijn mening vragen.
De man doet geen “lukrake beweringen”. Die verhoogde Th gehaltes en anomale xenon-isotoopverhoudingen zijn daadwerkelijk gemeten en er is niet echt een bevredigende wetenschappelijke verklaring voor. Wel leert een eenvoudige berekening dat die bom onrealistisch groot moet zijn geweest, en dus dat die verklaring waarschijnlijk niet klopt.
De hypothese dat dit het gevolg is van een kernoorlog in het geologisch verleden, is in principe een wetenschappelijke hypothese, die met wetenschappelijke methoden getoetst en evt. gefalsificeerd kan worden. Ik denk zelf dat het een nogal onwaarschijnlijke hypothese is, maar nogmaals: als de feiten uitwijzen dat hij klopt, zal ik, en jij, onze mening moeten bijstellen.
maar goed dat wij het ook hebben uitgevonden!!!
Eindelijk weer internet na meer dan een maand op mijn nieuwe adres, en Visionair heeft ondertussen een mooie lay-out gekregen. Wat E.T betreft moet ik eerst de bewijzen zien, maar interessant artikel is dit wel. De aardkern is gloeiend heet omdat allerlei radioactief materiaal in de kern vervalt. Dit is een direct gevolg (zwaartekracht) van de grotere massa van dit materiaal, (is zwaarder) en het feit dat de aarde tot aan het oppervlak eerder vloeibaar was. Botst de aarde nu met een groot hemellichaam, dan zouden concentraties van dit materiaal (afkomstig van de aardkern) mogelijk ook over de resterende oppervlakte verspreid worden. Mars kan iets dergelijks al ondergaan hebben, waarbij concentraties restmateriaal uit de kern later met elkaar gereageerd hebben.
Kwam vandaag voor de zoveelste keer een artikel over Ceres tegen, waarin steeds de aandacht wordt gevraagd voor de raadselachtig lichtgevende spots op het oppervlak. Daarbij nam de hypothetische gedachte bij mij post, dat Ceres wel eens grote verzamelingen radioactief inslagmateriaal, verspreid over en aan het oppervlak kan hebben. De zogenaamde bright spots bevinden zich steeds opvallend in inslagkraters. Die kunnen hun oorsprong hebben in grote hoeveelheden radioactief inslag materiaal uit een directe, (astroïden belt) of zelfs de omgeving van Mars (oppervlak).
Het is wel interessant om over na te denken maar zonder contact met die wezens weten we toch de waarheid niet.