Ook na de landing van NASA’s rover Curiosity blijft voorganger Opportunity nog steeds actief. Na vele jaren actieve dienst ontdekte het wagentje recent nog iets zeer merkwaardigs. Een groep uitstekende rotsen bij de westelijke rand van de Endeavour-krater toonde een dichte groep bolletjes, zo groot als kleine knikkers, die experts voor raadsels stellen.
Martiaanse bosbessen?
De NASA-wetenschappers die de Opportunity begeleidden dachten eerst aan zogeheten Martiaanse bosbessen. Deze ijzerrijke bollen, die al in 2004 op de landingsplaats van de rover werden ontdekt, werden vermoedelijk miljarde jaren geleden gevormd toen de Rode Planeet nog warm genoeg was om vloeibaar water op het oppervlak mogelijk te maken.
Op sommige plaatsen sijpelden mineralen mee met het water en hoopten zich op op toen het water verdampte, waarbij de harde overblijfselen achterbleven. Winderosie legde uiteindelijk de harde bolletjes bloot. Vergelijkbare bolletjes zijn bekend uit aardse woestijngebieden, zoals in zandsteen in het zuidwesten van de VS. Volgens sommige wetenschappers zouden deze wel eens sporen van microbieel leven op Mars kunnen bevatten. De bolletjes op aarde bevatten namelijk meer organische moleculen in de verharde buitenkant dan in de zachtere binnenkant. Dit zou ook wel eens op Mars het geval kunnen zijn, aldus sommige geologen.
Raadselachtige, onbekende soort
Nader onderzoek met de röntgenspectrometer van Opportunity leverde echter een verrassing op. De bolletjes bleken iets heel anders te zijn dan de eerder aangetroffen ‘bosbessen’. Zo bevatten deze bolletjes van ongeveer 3 mm doorsnede veel minder ijzer. Ze liggen ook veel dichter bij elkaar dan de eerder aangetroffen bolletjes en zijn ook fragieler: bros aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant. Deze ‘bosbessen’ verschillen van de eerder aangetroffen bolletjes op vier verschillende manieren: samenstelling, verspreiding, structuur en concentratie. Kortom: weer een nieuwe geologische puzzel die mogelijk een cruciale aanwijzing kan opleveren voor het bestaan van leven op Mars.
De ondertussen bejaarde Opportunity functioneert nog steeds prima en het team begeleidende NASA-onderzoekers zal de komende weken dan ook besteden aan verder onderzoek van dit raadselachtige fenomeen.
Bron:
NASA
Een aantal van die bolletjes is geknapt, sommige laten zelfs kratertjes achter. Dat is duidelijk te zien op een vergroting van de opname. Dat doet mij denken aan uitdampende waterdamp, die onmiddelijk bevriest in het vacuum, en sublimeerde bij de lage temperaturen. Het water neemt dan diverse mineralen en sporenelementen mee uit de bodem, die in de belwanden en het volume van de bellen achterblijven. Kook maar eens dikke erwtensoep, of in dit geval een marssoepje. Eet smakelijk en welterusten. ;)
Misschien zijn het levendewezens die zich hebben aangepast aan het barre klimaat van Mars. Ze gebruiken water en mineralen in de bodem en krijgen een soort ruimtepak. Vervolgens komen ze naarboven en als ze knappen komen de zaadjes vrij die na een grote stofstorm weer onder de grond (een laag stof en ijs) belanden en uitgroeien tot nieuwe bolletjes.