De laatste vijftig jaar zijn wetenschappers intensief bezig met het exploreren van de ruimte naar mogelijk buitenaards leven. Zij zoeken naar exo-planeten die zich ten opzichte van de moederster in de “goldilock” zone bevinden, dus niet te ver en niet te dichtbij de moederster zodat water in vloeibare toestand op de planeet aanwezig kan zijn. Astronomen hebben dankzij de goede werking van de Kepler satelliet al vele exo-planeten ontdekt met mogelijkheden op leven. Deze exo-planeten worden ontdekt omdat zij minieme doch detecteerbare periodieke fluctuaties in de helderheid van de moederster veroorzaken. Hoe groter en hoe dichterbij de planeet bij de moederster zich bevindt, des te gemakkelijker deze te detecteren en te traceren is. Ook komen grote manen bij grote gasvormige planeten in aanmerking voor de belangstelling van de astronomen van planeet aarde. Een mooie artistieke impressie van een grote maan met leven is de Blue Moon, die je online kunt bezoeken op YouTube.
De wetenschappers zijn er zich van bewust dat de meeste exo-planeten buiten ons huidig reisbereik vallen. De bekende exo-planeten met mogelijk leven op kosmisch relatief korte afstand zijn de vier planeten van de rode dwerg Gliese 581 die zich op iets meer dan 20 lichtjaren afstand bevinden.
De wetenschappers zijn daarom meer geïnteresseerd in het leefbaar maken van onze eigen buurplaneten Venus en Mars. Het proces van leefbaar maken van een schijnbaar levenloze planeet heet terraforming in het Engels en terravorming in het Nederlands.
De atmosfeer op Venus kenmerkt zich door een hoge druk van 90-95 atmosfeer en een grondtemperatuur rond de 480 ºC. De atmosfeer bestaat grotendeels uit CO2.
De atmosfeer op Mars kenmerkt zich door lage druk van 0,01 atmosfeer en een gemiddelde grondtemperatuur van -70 ºC (op de evenaar kan de temperatuur oplopen tot 10 ºC) en evenals het geval is bij Venus bestaat de atmosfeer grotendeels uit CO2.
Terravorming op Mars:
Met één simpele chemische reactie kunnen wij de CO2 op Mars omzetten in een niet-toxisch, zwaar broeikasgas en O2, zuurstof.
Het broeikasgas is bijna 4X zo zwaar als lucht en 6500 keer sterker als broeikasgas dan CO2. Als alle CO2 op Mars vervangen is door dit gas, zal de temperatuur op de evenaar kunnen stijgen naar een aangename 20 ºC.
Echter, het gas dat deze reactie zal initiëren is zeer giftig en corrosief en daardoor moeilijker te vervoeren. Dit gas zou op Mars in situ kunnen worden gesynthetiseerd indien de grondstoffen hiervoor aanwezig zijn. Dit zal moeten worden onderzocht.
Terravorming op Venus
Op Venus zou de partiële CO2 druk verminderd kunnen worden door grootschalige introductie van NaOH, natriumhydroxide, dat in de Venusiaanse atmosfeer snel tot NaHCO3, natriumbicarbonaat, zal worden omgezet. Echter, om een redelijk effect te bewerkstelligen, zullen zulke grote hoeveelheden NaOH nodig zijn dat het bijna onmogelijk lijkt: rondom Venus bevindt zich 4,8×1020 kg CO2. Ter vergelijking: alle oceaanwater op aarde heeft een massa van 1,4 × 1021 kg, ongeveer twee keer zoveel. Hiervan is ongeveer 3,5% zout. Je zou dus kunnen zeggen dat Venus een verdampte oceaan van kooldioxide heeft. Tenzij de wetenschappers een methode vinden om het beschikbare NaCl, keukenzout, op aarde snel, effectief en op milieuvriendelijke wijze om te zetten naar NaOH en om de diepe zwaartekrachtsput van de aarde te overwinnen.
NaOH wordt op industriële schaal bereid door elektrolyse van zout water, waarbij waterstof ontstaat aan de kathode en chloor aan de anode. Door het verdwijnen van protonen H+ aan de kathode en Cl- aan de anode, wordt de NaCl oplossing netto omgezet in een NaOH oplossing.
Als het NaOH zal worden bereid uit elektrolyse van zeewater zullen enorme hoeveelheden chloor als bijproduct ontstaan. Waar zal dit chloor worden opgeslagen en waarvoor zal dit chloor kunnen dienen, nu chloor in anorganische verbindingen steeds meer vervangen wordt door actieve zuurstof, alias peroxide?
In het hierop volgende artikel zouden we een schatting kunnen maken van de totale hoeveelheid CO2 in de atmosfeer van Venus om zo de hoeveelheid benodigd NaOH te berekenen.
Of is er een lezer(es) die deze schattingen en berekeningen al heeft uitgevoerd?
Hoe zit het dan met een beschermend magnetisch veld op / rond andere eventueel ‘bewoonbare’ objecten?
Het lijkt me nuttiger om te zorgen dat onze eigen planeet niet naar de knoppen geholpen wordt.
Een elektrische conductor om de evenaar heen of op de één of andere manier de kern op te warmen. Artificial Magnetosphere (ook toepasbaar op ruimteschepen). De truuk is nog steeds om er, met vracht (weegt allemaal niets in de ruimte), snel te komen. Daarom is NASA ook haastig bezig met aandrijvingen als EMP, Warp werkend te krijgen..
Nee niet bewoonbaar maken, we moeten de materie van de buurplaneten gebruiken voor een Kardeshev 2 beschaving.
Het zou toch wel briljant zijn als we andere planeten kunnen terraformen, stel je voor dat we al die ruimte en grondstoffen kunnen gebruiken. Fantastisch!