Er zijn in Nederland felle discussies gaande over de dubbele nationaliteit. Sommige partijen willen hier vanaf, terwijl andere partijen de dubbele nationaliteit geweldig vinden. Is het niet slimmer om mensen zelf te laten kiezen, met alle voor- en nadelen van dien?
Dubbele nationaliteit slechts van recente datum
Vanaf 1892 erkende Nederland, zoals de meeste landen, geen dubbele nationaliteit. Wie Nederlander werd, verloor hiermee automatisch de nationaliteit van het land van herkomst. Einde jaren zestig ondertekende Nederland echter met Marokko en Turkije immigratie-akkoorden. Omdat volgens de Marokkaanse wet (net als volgens de Griekse, Tunesische en Algerijnse wet) het afstand doen van de Marokkaanse nationaliteit niet toegestaan is en het kabinet-Den Uyl toch graag de Nederlandse nationaliteit wilde toekennen, werd besloten deze regel af te schaffen. Het was vanzelfsprekend onbespreekbaar dat de Marokkaanse wet zou worden veranderd.
Dubbele nationaliteit een bron van problemen
Hiermee is een juridisch monster geschapen. Door de dubbele nationaliteit ontstaat rechtsongelijkheid. Immers, iemand met de dubbele nationaliteit geniet de privileges en tegelijkertijd de nadelen van beide nationaliteiten, maar kan vaak door handig maneouvreren de voordelen van beide nationaliteiten genieten terwijl de nadelen worden ontweken. Dit gebeurt dan ook op grote schaal.
Zo staat de Marokkaanse wet het toe dat een man tot vijf vrouwen trouwt, zelfs zonder dat de bestaande echtgenote hier toestemming voor geeft en verbiedt de Turkse wet het uitleveren van eigen onderdanen, terwijl de Nederlandse nationaliteit naar Marokkaanse of Turkse maatstaven overvloedige sociale uitkeringen kent. Veel Marokkaanse mannen houden er daarom, aangemoedigd door de radicale imam Fawaz Jneid, zowel een gezin in Marokko als een in Nederland op na. De beruchte Turkse crimineel Saban Baran profiteerde van de vele mogelijkheden, die Nederland voor oneerlijke zelfverrijking levert en van het feit dat Turkije geen onderdanen aan het buitenland uitlevert.
De Marokkaanse geheime dienst bemoeit zich intensief met de Marokkanen in het buitenland, die zowel een lucratieve melkkoe als een potentieel gevaar vormen (door hun relatieve rijkdom gecombineerd met de relatieve vrijheid in Europa, kunnen ze gemakkelijk een verzetsbeweging tegen de Marokkaanse overheid oprichten). Vroeger speelde het probleem van de Turkse dienstplicht. Hier geboren jongens van Turkse komaf, vaak met een Koerdische achtergrond, moesten verplicht in dienst waarbij ze in werden gezet om de Koerdische bevolking in Oost-Turkije onder de knoet te houden. Nu kan de dienstplicht worden afgekocht voor vele duizenden euro.
Drie oplossingen
De eerste, eenvoudigste, oplossing is het afschaffen van de dubbele nationaliteit. Dit betekent dat de hier woonachtige Marokkanen, waarvan soms de enige band met Marokko is dat niet al te slimme Nederlandse ambtenaren hun naam aan de Marokkaanse overheid hebben doorgegeven, de nodige rechten kwijtraken. Hier kan je vraagtekens bij stellen, criminelen uitgezonderd. Mogelijk kan de Marokkaanse overheid met alle mogelijke middelen onder druk worden gezet om toch akkoord te gaan met de mogelijkheid om afstand te doen van de Marokkaanse nationaliteit, die nu als een loden last op alle komende generaties rust, zoals een getrouwde Marokkaanse vrouw en Nederlandse man tot hun afgrijzen ontdekten. Dit bleek eerder bij de Turkse overheid wel te werken. Dit zal de positie van mensen met een dubbele nationaliteit verslechteren tot deze hetzelfde is van die van mensen met maar één nationaliteit. Dat is wel zo eerlijk.
De tweede oplossing is het invoeren van een wereldnationaliteit. Hier is het nodige voor te zeggen. Immers, we zijn allen mensen en bijna alle ethische stelsels kennen mensen impliciete rechten toe, onafhankelijk hun nationaliteit.
De derde oplossing is iemand met de dubbele nationaliteit slechts de halve rechten van de Nederlandse nationaliteit toe te kennen. Zo krijgt men slechts halve uitkeringen, half stemrecht en moet belasting over de helft van het inkomen aan het land van de andere nationaliteit worden toegekend. Zo ontmoedig je de dubbele nationaliteit en schep je rechtsgelijkheid voor zover mogelijk.
Bronnen
Rapport-Blok, hoofdstuk 8
Ik ben tegen dubbele paspoorten. Als men voorgoed in een land wil blijven moet je er ook voor willen kiezen een landgenoot te worden. Wil je dat niet!! Dan na een half jaar hooguit weer voor een half jaar minimaal terug naar het land van je herkomst. Simpel zat.
is het niet enn voudiger, een nationaliteit pas af tegen als je de andere hebt op geheven.
om dat als norm te stellen.
Bij naturalisatie is het verplicht alle vrouwen behalve 1 te scheiden. Dat buitenlandse polygame huwelijken door de Nederlandse staat erkend zouden worden is een grove leugen.
ABSOLUUT VOOR!! BEN ZELF GETROUWD MET EEN VLUCHTELING EN BEN ZEER GESCHOKT DOOR JULLIE REACTIES!!!! IK HOOP DAT JULLIE IN HET VERVOLG ZULLEN NADENKEN VOOR JULLIE IEMAND KWETSEN. ALS DIT NIET ZO IS ZAL IK AANGIFTE DOEN WEGENS DISCRIMINATIE. TEGEN ARTIKEL 1 VAN DE GRONDWET.
1 Wereldpas !