Eind jaren vijftig was the sky nog the limit en heerste het vooruitgangsgeloof, althans in Amerika, nog onbeschaamd. Disneys bedrijf vervaardigde deze visionaire docu over hoe een Marsexpeditie zou -kunnen- verlopen. Hierbij baseerde hij zich op een megalomaan plan van nazi-raketteningenieur Werner von Braun.
Het Amerikaanse ruimtevaarttijdperk zou zijn hoogtepunt bereiken met de maanlanding in 1969. Helaas bleef het daarbij. Vietnam bombarderen met napalm was klaarblijkelijk belangrijker dan het openleggen van de kosmos.
Helaas bleef het daarbij. Vietnam bombarderen met napalm was klaarblijkelijk belangrijker dan het openleggen van de kosmos.
Daar heeft Henry Kissinger, die daar toendertijd verantwoordelijk voor was, later nog wel een nobelprijs van de vrede mee gewonnen overigens :-) The day that irony died. Â
Na ongeveer 27 minuten wordt het interessanter. Je krijgt dan een complete mars expeditie in gedetaileerde planning, en voorbereiding voorgeschoteld. Veel in animatievorm, maar ook begeleid door wetenschappers als Werner von Braun zelf. Er zijn talloze vragen onbeantwoord, maar men schroomt zich niet daarover in ruime mate, en op humoritische wijze te speculeren. Vooral de mogelijke levensvormen die daar eventueel kunnen worden aangetroffen, worden heel geinig gepresenteerd. Nog mooier wordt het aan het einde van de documentaire, maar dat verklap ik niet…, ik ben geen cowboy. :) Â
Ja dat is ook wel een goed voorwoord.
Maar niet te negatief mensen. Er zijn weliswaar decennia verloren maar nu staan Elon Musk, Bas Lansdorp en Mars one klaar om de belofte in 2023 waar te maken.
Elon Musk beschouw ik als mijn persoonlijke held, Barack Obama (voorlopig)Â naast hem. Meer helden heb ik niet, maar deze mensen moeten het wat mij betreft doen in de toekomst.