IJs is een milieuvriendelijk bouwmateriaal en als een huis van ijs van binnen wordt bekleed met isolerend materiaal zoals bont, opmerkelijk comfortabel. Maar: haalt de iglo 2100? Misschien wel. Op een onverwachte plek…
Groenland doet zijn naam (bedacht door de listige Noor Leif Eriksson om kolonisten te lokken) niet bepaald eer aan. Alleen de uiterste zuidpunt is groen. De rest van het enorme eiland is bedekt met pakijs. Tot voor kort waren de enige mensen die het in het barre noorden van het eiland uit konden houden, de Inuit. Ze ontwikkelden een manier van leven waarbij de beperkte lokale hulpbronnen optimaal werden benut. Een slimme Inuit–uitvinding is bijvoorbeeld de iglo. Een koepel van ijsblokken biedt een goede bescherming tegen de kou, zeker wanneer het ijs binnen wordt bekleed met bont en de toegang tot de iglo laag wordt aangelegd, wat een effectief isolerend luchtslot oplevert.
Weliswaar zit vanwege de klimaatsverandering en het oprukkende moderne leven de klad in dit hoogtepunt van traditionele techniek, maar er zijn nog steeds architecten die experimenteren met gebouwen van ijs. Tijdelijke ijshotels zijn erg populair in Scandinavië (maar niet erg comfortabel).
IJs is echter een zeer geschikt bouwmateriaal voor de ijsmanen die om Jupiter draaien. Bij de zeer lage temperaturen op bijvoorbeeld Ganymedes, Europa en Callisto is ijs zo hard als steen. Het is eenvoudig te verwerken, overvloedig aanwezig en biedt (als het maar dik genoeg is) een redelijk effectieve bescherming tegen de dodelijke straling op deze verre ijsmanen. Zien we over een halve eeuw weer iglo’s opduiken in de verre buitenstreken van het zonnestelsel? Het zou heel goed kunnen…