Kinderen in Estland leren vanaf hun 7de tot hun 19de jaar programmeren als standaard onderdeel van hun onderwijs. Dit om kinderen vast voor te bereiden op de toekomst waar het waarschijnlijk net zo praktisch is om te kunnen programmeren als dat het nu is om Engels te kunnen spreken.
Ook in de deze TED talk een pleidooi om kinderen zo snel mogelijk te leren programmeren.
Coding isn’t just for computer whizzes, says Mitch Resnick of MIT Media Lab — it’s for everyone. In a fun, demo-filled talk Resnick outlines the benefits of teaching kids to code, so they can do more than just “read†new technologies — but also create them.
Wat denken mensen hier ervan, is het verstandig om ook in Nederland kinderen van een jaar of 9 in het onderwijs standaard te leren programmeren?
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website met Scratch software
-) Forbes – Why Estonia has started teaching its first graders to code
-) Gratis en online leren programmeren via The Code Academy
-) Artikelen met computer/sociale media specialist Clay Shirky
Wow.. :(
Waarom ben ik overal net te vroeg…
Ben jij dan ouder dan die moeder van de spreker in deze video. Zij heeft ook wat geprogrammeerd voor haar zoon, dus waarom zou jij dit niet kunnen oppakken?
Het is nooit te laat om iets te leren.
Jaaaaaaa, dan krijgen we straks weer een IT ers bubbel.
Zie ook vergelijkbare sites van cosmicblobs:
http://translate.google.nl/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.xmarks.com/site/www.cosmicblobs.com/&prev=/search%3Fq%3Dwww.cosmicblobs.com%26hl%3Dnl%26tbo%3Dd%26qscrl%3D1%26rlz%3D1T4ADSA_nlNL392NL393%26biw%3D1024%26bih%3D529&sa=X&ei=mR4NUZmFJOua0QXUioGQCg&sqi=2&ved=0CEEQ7gEwAg
Â
Samen media maken (pdf): https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:HK-0hVgZZ_wJ:mijnkindonline.nl/sites/default/files/uploads/Samen%2520media%2520maken_fin.pdf+toolkit+Samen+Media+Maken&hl=nl&gl=nl&pid=bl&srcid=ADGEEShBOtx-KgbD5paejC7aDdn0_0SOJRFr1SaF6Q5DhWZQpqJ88VZT5ISNuxueWeIZTfDe9QDaph5WpK4iAaE3JOq1TU8d8ECBND3wOt6MUIGoX7bkhjCgdt8chy76lqIM5IBgk-Ye&sig=AHIEtbRLU5cf-pAQE2__WQiqVdbC7z2_hA
Â
ps. Op veel scholen krijgen kinderen typen, Word (Word4kids), Excel (Excel4kids), Powerpoint (Powerpoint4kids)Â aangeleerd met de 4-Kids serie, helaas is dat alleen voor school(licenties). Leonardoscholen gebruiken iWork en iLife met tekstbewerker, film, presentaties, posters, muziekopslag, Keynote Pages en Numbers, Apps, en Social Media.
Â
Ook is er deze typecursus: http://www.loikidzz.nl/typecursus/index.htm?cmp=knc-36705&HBX_OU=50&HBX_PK=typecursus%20loi%20kids&kwd_id=14430-6C2888D4-B74F-4399-8C9C-050323F4D1CES15239506165&gclid=COOYyvOOmLUCFY7MtAodsmoAMA
Leren typen, of computer gebruik is toch echt iets anders dan leren coderen.Â
Â
Ja, ik schets meer een totaalidee. Als je deze beheerst, en wiskundige vaardigheden, is programmeren een volgende stap vind ik. Maar in de video is het iets op zichzelf.
Erg handig voor bazen, dat je kan verwachten dat iedereen van alles weet over computers.
Net zo als iedereen de licht schakelaar weet te vinden!!!
Maar ieder voordeel heeft ook een nadeel, en dat is dat je daarmee op dat niveau niet meer kan onderscheiden van een ander, want die is net zo handig met computers.
Maar ik denk dat er over een tijdje heelveel vanzelf gaat, zoals spreken tegen de computer en die tikt dit uit voor je, en dat je gesproken pagina’s hebt op de computer zodat je niet meer hoeft te lezen. En dat je tegen de computer verteld wat je precies wil gaan doen, en die zorg dat deze programma’s geschreven worden voor je en die zoek alles voor je op.
Â
Dat betekend wie dit soort ingewikkelde uitgebreide programma’s maakt en schrijft voor de computer, zich nog wel kan onderscheiden van een ander, maar daar is wel universiteit opleiding voor nodig.
Soms denk ik wel eens/vaak? waarom moet een kind zo vroeg eigenlijk van alles en nog wat leren, waarom mag een kind niet een tijdje kind zijn en op een rustige en evenwichtige manier zijn en of haar grijze cellen rustig ontplooien, Laat het eerst zijn vaardigheden bv in het spel ontwikkelen etc. Maar ik moet ook erkennen, dat als ik naar mijn 3 jongste kleinzoons kijk, die lopen te goochelen met hun Ipad of het hun dagelijks brood is. Daar verder over nagedacht en krijg je dus ook de keerzijde van dat verhaal. Als kinderen niet mee gaan met hun tijd, ongeacht de redenen daarvan, dan zullen ze later achterblijven bij deze nieuwe golfbeweging. Ondanks dat het leerzaam is, zie ik het ook als een verkapte big bisnes voor de elecrtronica concerns. Die duidelijk misbruik maken van de zwakte van de mens om niet achter te lopen en zeker niet voor hun kinderen. Dat is eigenlijk net zoals met de steeds nieuwe ontwikkeling van spelletjes ed. De ene is nog maar net geintroduceert of de volgende ligt al op stapel. Het meest verbazingwekkende vind ik nog dat als je naar de huidige crisis kijkt, dat het elke keer weer storm loopt bij de Medie&Markt. Gelukkig doet onze jongste dochter met de 3 jongste kleinzoons, 6-8-10 jaar oud het iets rustiger nl door ze te laten sparen voor die herrie. Dus elke keer als we daar over de vloer komen kijken ze bij voorbaat al of mijn portemonaie te voorschijn komt. Dan wordt er gelijk gediscussieert welk spel ze straks als eerste kopen. Wat een wereld. Mvg Paul.
Het is natuurlijk onzinnig om alle kinderen te leren programmeren. Als je daar als kind geen interesse in hebt dan moet je dat niet doen.
vind je dat net onzinnig als waarom ieder kind een spreekbeurt moet houden zodat ze leren hoe ze een idee kunnen presenteren?
Â
Programmeren voor wie?Voor het huidige systeem?
Als het nou is om de mensheid te bevrijden van de heersende elite…
Of om een duurzame maatschappij te verkrijgen…
Ik heb er een hard hoofd in…
Â
Geen goed idee. Elk kind is uniek en daarom moet ieder kind zich op een unieke manier kunnen ontwikkelen. Dus daarom geen massa scholing of iedereen hetzelfde leren, nee, laat het kind spelenderwijs ontdekken wat het wil, waar de interesse ligt en dan komt het vanzelf wel goed.
Â
Trouwens, waarom moet iedereen naar verplicht naar school? Om straks te MOETEN werken en mee te draaien in een systeem waar je niet op gevraagd hebt…?
En verder? Heeft onze jeugd wel een toekomst?
Â
http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?grens=8672
http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?i=8725
Â
Fijn weekend,
Â
Jij ook fijn weekend, leuk verhaal had je, het is hierbij goed om je af te vragen; hoe geef je kinderen een efficiënte toekomst? Daar heb ik wel ideeën bij zoals niet belemmeren, maar kansen bieden, en bewust zijn van valkuilen.
Â
Verder vond ik de link van Jan, 23 aug. 2012 op 11.21, art. ‘Leren programmeren via The Code Academy’: http://ikwillerenprogrammeren.blogspot.nl/Â Â hier ook wel een plaatsje waard.
40 jaar geleden hadden wij hier in het drop een klein crossbaantje voor brommers. Hartstikke gaaf, lag achter de dijk en niemand had er last van. Wij waren van de straat en iedereen was blij. Totdat het verboden werd… En waar ga je dan crossen? Precies, waar het niet mag. Dus gezeik en iedereen boos. Dat ging goed… EN zo goed gaat het hier in het dorp al sinds die tijd, vooral nadat het enige en landelijk bekende jongerencentrum dicht moest wegens wanbeleid van bestuur EN gemeente. Sinds die tijd is de jeugd aan haar lot overgelaten. Mij valt op dat de jeugd de laatste 30 jaar steeds harder wordt aangepakt. Ze mogen NIETS meer maar MOETEN alles. Tja, daar komt een keer gezeik van en ik hoop van harte dat alle studenten en leerlingen in Nederland nu eens de koppen bij elkaar steken en zeggen: tot hier en niet verder. Als zij allemaal tegelijk niet meer naar school gaan en eisen gaan stellen aan het BOVEN-wijs dat ze zouden moeten ontvangen, dan zijn ZIJ opeens de baas… Mijn steun hebben ze.
Wat een leuke inspirerende man is dit. Het voorbeeld dat hij noemt om kinderen spelenderwijs te leren coderen is heel interessant. En natuurlijk zullen ze niet allemaal software ontwikkelaar worden, dat is ook helemaal niet de bedoeling. Kinderen leren spelenderwijs hoe je vanuit een idee iets concreets maakt. Het doel is om de kinderen vaardigheden aan te leren zoals logisch denken, doorzettingsvermogen, probleem oplossend vermogen.Â
Het schoolaanbod is ook wel afgestemd op de leerling, met cito-resultaat en gedrag als uitgangspunt. Zo heb je Speciaal Onderwijs, Speciaal Basisonderwijs, Leonardoscholen, en het reguliere basisonderwijs. Maar hoogbegaafdheid wordt wel eens niet herkend als het kind om een of andere reden totaal afhaakt en dat is een individuele kwestie denk ik.
Over die jongerenvoorzieningen: het helpt als mensen uit het dorp bij de gemeente aangeven hieraan behoefte te hebben waardoor ze Sociaal-Cultureel-Jongerenwerkers aanstellen die dit als project uitwerken.
Persoonlijk denk ik dat kinderen leren programmeren ontzettend verstandig is.Â
Zo worden kinderen veel meer vertrouwd met computers, het internet etc. Zullen ze eerder een blog als dit kunnen opzetten, wellicht wat video`s kunnen uploaden en bewerken, een handig ruilplatform opzetten of wat dan ook. Ik denk dat het leven zich in de toekomst alleen maar verder zal gaan verplaatsen richting deze technieken en dan is het verrekte handig om computertalen niet eng te vinden en dat zelfs redelijk te kunnen begrijpen. Â
Persoonlijk lijkt mij kinderen leren programmeren bijvoorbeeld nuttiger dan ze alle plaatsnamen van Nederland uit het hoofd te laten leren of de meeste geschiedenislessen die ze nu krijgen. :-)Â
En uiteraard is er wat voor te zeggen kinderen alleen te leren over wat ze willen maar goed dan moet je eigenlijk het hele onderwijssysteem omgooien. Iets waar best wat voor te zeggen is maar op die grond programmeren afwijzen is wat raar aangezien kinderen nu eenmaal allemaal dingen geforceerd worden te leren waar velen niets aan vinden.
Enwat doens ze als alle voorzieningen wegvallen met de tijd of ineens? … Elke dag een hapje eten zoeken, waar gebrek is aan voedsel uitgehongerd de dag doorkomen, waar overvloed is verspillen tot je ziek bent …..En dan hoef je ook niet naar school…. Best, geef de kinderen een ruimte voor henzelve en kijk zo nu en dan eens spontaan of alles goed gaat. Geef ze een lege bak een batterij een dynamo een lampje wat draad en kijk of ze zelf zoiets kunnen opzetten, met boeken of mentorschap op de achtergrond. Vergeet niet als ze iets speciaals vragen of gij zelf zoiets kan geven? bv soldeerbout, chemische stoffen etcetera. Begin eens bij het begin….altijd weer de aas en hapklare brokken zijn ook vermoeiend hoor….Virus na virus en dan blijkt de virus ineens de oplossing…. hahahaha
Het geheim van het blanco blad? Scratch lijkt op al de tegenwoordige beperkte apps. Voorgeprogrammerd vol beperkingen voor een paar centen omzet. Not good!
Een beetje off-topic, maar zulke dingen komen erg goed aan bod met de bouwpaketten in combinatie met de werkboeken: http://www.schoolsupport.nl/Sterrenwerk+Techniek
Â
Het hele onderwijssysteem zit toch best goed in elkaar, want de cito gaat over rekenen en taal en dat is heel handig om te kunnen, daarnaast is er wereldoriëntatie, expressie en bewegingsonderwijs (basisschool). Een kind die dit niet wil leren heeft de basis dan niet of onvoldoende, om zich in de samenleving te redden of om hierop verder te bouwen. Individueel les geven gaat niet omdat je het kind dan niet klassikaal kan toetsen en ook het gemiddelde niet ziet, dus het niveau, die natuurlijk opgebouwd wordt vanuit een basis. Voor de ouder ligt wellicht hier een extra taak, om thuis op de belangstelling van het kind in te gaan. Verder kun je thuis oefeningen doen, maar hier is weerstand van mensen die menen dat thuis dan op een school gaat lijken, hoewel er wel huiswerk opgegeven wordt, dus dat is tegenstrijdig. Ik vermoed dat de leerkracht ertegen is omdat je dan de tijd kan manipuleren die een kind gebruikt om de lesstof eigen te maken en er dan een vertekend beeld optreedt.
Waarom wordt er zo weinig om het kind en zijn karakter gegeven en zoveel om de prestaties die zij kunnen. Met een beetje gevoel kan je bij de geboorte al weten wie geschikt is voor zijne beoogde taak. En toch worden de kinderen allemaal in een lokaal gevangen (hun ouders vaak ook) en voorgeprogrammeerd. Was de programmering van de schepper des levens niet goed? Uiteindelijk moet een school met vissers wel gevoed worden. De kinderen leren van de goeie professors wel soms het juiste maar van elkaar vaker iets anders….Uhmm waar heb jij die woorden geleerd, kan ik vragen als ik ze zelf herken?
Juist, dan kunnen ze asap hacken op overheid sites
Zolang je niet gaat rommelen in het bestaande besturings systeem der electronische gatched weet niemand dat je er doorheen gaat, je hebt hackers en slopers. Daarom is het karakter belangrijker dan de kennis. Zodra de appel verrot is, zal ik ‘m niet meer consumeren. Computertijdperk zoals wij dat heden kennen is dan afgelopen en ga ik iets anders doen. Mijn leven wil ik niet laten draaien om een paar oversexte computer nerds die niet eens het verschil weten tussen de voorkant en de achterkant van hun varken. Calamiteiten experts. Casualties calculated in.
De maatschappij wordt parodoxaal genoeg veiliger door slechtheid. Ondertussen moeten we niet blijven hangen bij oude ambachten, maar compacten en verrijken zoals dat heet ;)
Dan is men met bijlage video goed bezig want de stiekemnert, kwijlt aan alle kanten…. ;) Nu zie ik wel dat alleen met oude ambachten men een geschoolde groep idioten kan redden van hun ondergang, indien ge wenst? Erg gevoelig onderwerp want Dames zijn vaak wel goed geprogrammeerd terwijl de Heren het zelf moeten uitzoeken. hihi.
In opleiding is veel variatie, maar capaciteiten kunnen beïnvloed worden door persoonlijke of omgevingsinvloeden, dat betekent niet verminderen maar verleggen. Ook heeft het rolpatroon soms grote invloed.
Zo, ik ga weer even off-line. But leave your message here ;).
Elrandy,
Onderwijs kun je verdelen in didactisch en adaptief. Waar jij het over hebt gaat over adaptief lesgeven, klopt dat? http://nl.wikipedia.org/wiki/Adaptief_onderwijs
En/of bedoel je meer levensbeschouwelijk onderwijs?
Julie ik bedoel het onverdeeld, maar ja, didactisch bedoel ik dat ze met motiverings vormen kunnen leren aan de kinderen hoe je iets kan leren en vooral voor welke toepassing (ontbreekt al eeuwen want de clue wordt vaak niet vertelt of ze weten het niet en wijzen de basiskennis van het kind daarmee af.) Adaptief kan pas als men weet waarvoor het kind gave heeft die weer kunnen worden herkend door een specialist op betreffend gebied. ( zeer moeilijk want tegenwoordige specialisten in unicum zijn vaak alleen goed in hun vak en hebben bijzondere verzorging nodig, daarbij is leertaal ervaring en omgeving vaak nog belangrijker). Levensbeschouwelijk ligt vaak in het verlengde van de levensgeest die in een tijdgeest heerst, kan wel maar door alle beperkingen op de vrije bewegingen van individuen door sancties alleen begrijpelijk als de medewezens (vaak van eigen volk) ook weten waar men heen stuurt. Zelf ben ik zo vaak gecorrigeerd door medewezens, waardoor ik geen visie meer kan zien van anderen daar zij met hun inbreuk al tekort schoten. Met mijn gaven kan ik zeggen dat ik ze soms niet herken en veel dingen die ik wenste wel heb gedaan en ook nog verder kan ondanks de sancties die mij zijn opgelegd. Ik weet dus nu wel wat anderen missen maar ik kan ze niet meer inhalen dus laat ik het zijn zoals het is, eventueel wordt. Zelf leer ik ook wel eens iets aan kinderen en kwam er achter dat velen als ze iets snel leren het ook snel onder de knie hebben (soms in termijnen). Wil ik ze iets laten begrijpen is rust weer een belangrijke factor met eventueel een paar passende voorbeelden. Mijne eigen kennis ben ik mee geboren en is de meest betrouwbare overgeërft in den geesten en den lichamen. Daarbij kan men pas beginnen met educatie als men weet met welk doel, en mijne is niet een big bang. Daar heden, verleden en toekomst onlosmakelijk zijn verbonden! Het blijft tot slotte een besturing van de landheer, architect(en) en bewoners, per locatie.
Tja, natuurlijk zijn er basisbehoeften, maar daarna is nog zoveel meer. Zie de behoeftenpyramide van Maslov. Adaptief onderwijs gaat niet precies over de ontplooing van talenten, kijk hiervoor eens bij Acadin: http://www.acadin.nl/overacadin
Heb gekeken naar de honderden verschillende Pyramyden plaatjes, in 3d welke kan veranderen lijkt mij wel leuk. Echter een pyramyde is iets stijfjes en onvoldoende voor een leefbare omgeving…. Echter in mijne filosofie is ieder wezen hoogbegaafd en bij elke wedergeboorte al geschikt voor zijne taak, welke ook kan zijn inzicht geven aan de besturing van een eerdere generatie of soms ’t individu. De stijfkoppen zullen wel moeten wachten tot het einde. Er is nog geen oplossing voor, zover ik zelf weet. ;) Soms zijn zij geprogrammeerd voor verdere ontwikkeling echter vaker niet… Wie het weet mag het vertellen. Lang leven is lang adapteren.
Â
Elrandy, je schrijft “in mijn filosofie is een ieder hoog begaafd”. Zoals jij dat zegt zou dan het volgende moeten inhouden nl dat bij de samensmelting het nieuwe ontstane levend wezen, compleet zou moeten zijn. Dat het door vele omstandigheden zich ontwikkeld tot diegene die het later zal worden. Zie je dat ook daad werkelijk zo ? Mvg Paul.
Zo kan het ook, het is echter waar een ieder zich zijne beperkingen realiseert men op zoek gaat en hoop heeft tot contact, voor een vervolg voorbijgaande over deze begrenzing. Zo wil men dezer tijd graag contakt met hogerbegaafde wezens, welke ook gebreken hebben. Legt men de grens tussen persoon en groep, bij personen en groepen zijn we allen gebonden aan de werkelijkheid en de fantasie. De wezens zijn dus compleet voor hun gehele levensloop (waar soms veel kan gebeuren). Legt men de grens bij geslacht en nageslachten is het vrij logisch dat een populatie een taak heeft waarbij hedendaagse menschen denken dat zij zelf de invloed zijn. Echter is de mensch best wel een nietig samengesteld organisme en zal dus gewoon zijne taak vervullen zoals zij die kreeg tussen de andere wezens (bewust, zo niet onbewust). Wetende dat ontwikkelingen over vele jaren (kunnen) gaan, kan men deze grenzen tijdens een levens loop soms zelf verleggen, hiermee een ontwikkeling versnellen, vertragen en veranderen…..Met het woord later is nog veel mogelijk daar het ieders interpretatie is wat men denkt bij later. Dat ik een ieder hoog begaafd vind is doordat zij altijd iets weten wat ik niet weet. Zou het dan ook kunnen zijn dat ik iets weet wat anderen niet weten? Mag ik zeggen de kennis en kunde aangeleerd door de groep met veel geduld, soms ter voorkoming van de daad en ook wel eens ter toepassing. Moge ook den Here weten wat anders kan en toch goed is? Jammer van het onmogelijke, das vast voor de volgende keer.
Wat je schrijft begrijp ik wel. Maar hoe zit het dan met onze DNA, heeft dit dan volgens jou ook nog een functie hierin? Mvg Paul.
Paul, in de loop van de evolutie groeide de neocortex. Piaget beschreef de cognitieve ontwikkeling (sensomotorische intelligentie, objectpermanentie, sensomotorische schema`s, het begin van representationeel denken, de preoperationele periode, ontbrekende conservatie, egocentrisme en de periode van de concrete en formele operaties.) De verklaring (oorzaken) van cognitieve groei wordt gegeven door
– de nativistische benadering: rijping
– de empirische benadering: specifieke leerprocessen
– Piagets benadering: assimilatie en accomodatie
– de informatieverwerkingstheorie: chunks en strategieën.
Â
“Een baby begint zijn leven met een potentieel dat verschilt van dat van zijn naaste en verder verwijderde familieleden in het dierenrijk, en deze verschillen in beginuitrusting zijn niet meer uit te wissen door leren of door omgevingsfactoren. Wormen zullen nimmer vliegen, oesters zullen geen hogere-orde-chunks vormen en ijsberen zullen nooit vloeistof conserveren, in welke optimale leeromgeving ze ook opgroeien. Deze aangeboren uitrusting is een noodzakelijke voorwaarde voor iedere vorm van ontwikkeling. Deze uitrusting kan volgens bovenstaande theorieën de ordelijke vooruitgang in de cognitieve ontwikkeling verklaren.”
Persoonlijk zie ik DNA als een leuke afleiding. Veel mensen hebben hierdoor weer werk. Klooien doen ze toch wel als het niet met DNA is, is het wel met de geest. Het tastbare van DNA is dat alleen de gebruikers weten hoe men er mee kan werken, niet ingewijden menschen mogen meelezen of de studie oppakken.  DNA is zoiets als een geschiedenis boek van de celkern. Dood DNA is mijns inziens toch onbruikbaar. Mocht men echter het brilletje en vergrootglas kunnen richten op de atomen dan zie je door de vele bomen toch het bos niet meer, zo is het ook met DNA. Dus de inschattingsfouten die men nu maakt met DNA zijn erg grof. De realiteit is dat men ook zonder vergrootglas en preparaten zijn plek wil vinden in het geheel. Zo kan een schedel van een miljoenjaar geleden zonder nageslacht nooit een van een mijn voorouders zijn geweest maar de westerse wetenschap beweert van wel. En zo kan het DNA van ieder individu gewoon de samenstelling zijn van de kernversmelting tussen twee celdelingen. Ik denk wel dat men bij het doorprikken van de celwand iets overslaat wat ook belangrijk is, de wand zelf. Elke beschadigde cel,  ofwel genetisch gemoduleerd zal zich willen herstellen indien mogelijk. Hiervoor kan soms de eeuwigheid niet eens volstaan, gezien het wezen met leven zoveel meer omvat dan een celkern van één uitvergrootte cel. (vaak wel kunstmatig uitvergroot of vermeerderd voor korte periode) Wel is het leuk dat men een nieuw inzicht kan geven over de genetiche verschillen en overeenkomsten, die onze ouders niet hebben verteld, wisten of ons hebben voorgelogen. En dan mag je hopen dat met de uitkomst van een DNA onderzoek niet is geknoeid. Er blijft altijd nog een behoorlijke foutmarge in. Tijd zat voor de geïntereseerden later.
Elrandy, je mag wel in beeldspraak redeneren, dat is jouw keuze, maar je moet het onderwerp zoals DNA ook niet bagatelliseren. DNA is pure informatie die in de genen zijn opgeslagen. Het is de RNA-Messenger (boodschapper) die gebruikt wordt in processen van het levend mechanisme om de informatie aan het werk te zetten. In het begin van het onderzoek naar de ontwikkeling van ons DNA. kwam men tot de conclusie dat er 3,4 miljard aan genetische codes bestonden. Dit heeft men terug gebracht naar 3 miljard. Aan elke genetische code zitten weer van duizenden tm miljoenen gegevens aan verbonden. Men moest in de tijd van de jaren 70, steeds grotere computers bouwen om dit te berekenen en te ordenen. Men is hieromtrent nog steeds mee bezig. M.a.w. het is een zeer complex gegeven om het te ontrafelen. Maar er komt wel steeds meer duidelijkheid in en het zal echt wel nog vele jaren duren voordat alles bekend is. Foutmarges kom je overal tegen. Maar je verkrijgt op deze manier wel dat je de gegevens van deze informatie op een gegeven moment als een wetmatigheid kunt zien. Mvg Paul.
Het is nogal hoogmoedig 95% van het DNA af te doen als junk-DNA. Ook al weet jij dat niet waar die 95% voor is, dan hoef je het toch nog geen junk te noemen. Dat geeft alleen aan dat we er nog niks van weten.
Beetje meer Bruce Lipton graag.
mvgr inge
Ik zie op deze pagina’s veel denken zoals ik jaren geleden ook in mijn opleiding leerde, maar visionair gaat over “het nieuwe denken”.
Dus even ook Sheldrake in interview over zijn laatste boek:
One of the points I make in Science Set Free is that we actually understand so much less than we usually assume we do. In relation to genes and inheritance, for example, people thought that the genome project would explain the vast majority of heredity.  It turns out to explain only about 5 to 10 percent in most cases, and there is now a crisis in the heart of biology called the “missing heritability problem.”  It’s not in the genes. I think that’s because it’s in the morphic resonance of the collective memory I was just speaking about.
That’s interesting, because when I read that part of the book I kept thinking of people looking for their keys in the wrong pair of pants.
Genetische overdracht heeft betrekking op genotype en fenotype. Sommige gedragskenmerken worden beïnvloedt door de genetische uitrusting (wat je duidelijk kunt zien bij hondenrassen). Sommige aandoeningen zoals PKU door èèn gen.
De genen bevatten biochemische instructies die de ontwikkeling van een bepaald orgaansysteem sturen.
Bij PKU is het gelukt de boodschap te onderscheppen bij de genetische opdracht.
Zie verder ook http://www.verstandelijkbeperkt.nl/informatiemenu.php
Â
De verrichtingen op een intelligentietest blijken zowel door aanleg als omgevingsfactoren te worden bepaald, al is dat niet voor alle psychologen een uitgemaakte zaak. Een aanwijzing voor het bestaan van genetische factoren is het feit dat de correlaties tussen de IQ`s van identieke tweelingen hoger zijn dan tussen die van twee-eiige tweelingen. een andere aanwijzing is dat het IQ van adoptiekinderen hoger correleert met dat van hun biologische ouders dan met dat van hun adoptieouders.
Aanwijzingen voor omgevingsfactoren zijn toe- en afnames van het gemiddelde IQ in populaties waarvan het culturele of onderwijsniveau stijgt of daalt. Bovendien blijkt uit onderzoek dat het IQ van geadopteerde kinderen stijgt wanneer ze worden opgenomen in een gezin met een hoger gemiddeld opleidings- en beroepsniveau dan dat van hun biologische ouders.
Â
Voor probleemoplossen, leren en onthouden worden mentale strategieën gebruikt. Dergelijke strategieën zijn bij mensen met verminderde geestvermogens veel minder goed ontwikkeld: als er iets onthouden moet worden, maken ze nauwelijks gebruik van ordening. Ze repeteren het materiaal niet, groeperen de items niet en maken evenmin gebruik van geheugensteuntjes, zoals zinvolle verbanden tussen items of indeling in categorieën. Bij jonge kinderen kreeg men dezelfde resultaten. Een strategie voor het gebruik van strategieën heet hogere-ordestrategie. Repetitie, ritmische of semantische groepering zijn de lagere-ordestrategieën. Het is wèl zinvol dit (strategieën generaliseren) zwakzinnigen bij te brengen of om kinderen te helpen die niet zwakzinnig zijn maar moeite hebben met leren uit teksten. (Dit is in verschillende studies aangetoond: Campione, Brown en Ferrara) (Brown, Campione en Day)
Julie, wat je schrijft ben ik het volledig met je eens, daar is niets tussen te krijgen, laat dat duidelijk zijn. Het ging me meer om te weten hoe Elrandy hij naar de dingen kijkt. Mvg Paul.
Omdat je oprecht geïnteresseerd bent heb ik dit ook toegevoegd, hoop dat je hier ook blij mee bent :).
Ik ben altijd blij met jou, samen weet je meer dan alleen. Â ;-)Â Mvg Paul.
Al meer dan 30 jaar komt deze roep om programmeren leren iedere keer weer langs.
Maar we leven in het informatietijdperk (nou ja ik zie nog wel erg veel denken volgens het industriële tijdperk) en daar is leren programmeren volgens mij maar een mythische bezweringsformule.
Hadden we vroeger meneer pastoor, de onderwijzer en de notabelen als onze enige infoverstrekkers, nu komt informatie in een vloedgolf (gevraagd en ongevraagd) op ons af.
Wij en onze kinderen moeten dus leren te onderscheiden uit welk perspectief de verkregen info is gebouwd. Want we zijn er achter gekomen dat veel info bedoeld is ons gedrag (b.v. kopen) te veranderen. En het maakt ook heel wat uit of de info komt van beïnvloeders die werken vanuit  “De 3 Grote Boeken†(1 paternalistische almachtige god) of  b.v. de boeken van Ayn Rand (nietsontziende meritocratie). Wel dient opgemerkt dat in al die bronnen vaak wel ook iets goeds valt te ontdekken. Het droevige is dat vaak wordt geschreven door gelovigen, terwijl van beide soorten boeken al lang gebleken is dat ze verre van de waarheid en/of cultureel vervuild zijn.  Ayn Rand b.v. stierf van de armen, haar benadering is dus een (verleidelijk) sprookje.
Het eerste wat we onze kinderen moeten leren is dus te leren bepalen wat het waarheidsgehalte is van de verkregen info en uit welke hoek die komt. Dit metaniveau is zo belangrijk dat we dit denken eigenlijk zodanig zouden moeten aanleren dat het een geautomatiseerd proces (onbewust bekwaam) is.
Het tweede wat we onze kinderen moeten leren is dat “programmeren/informatie vormgeven†altijd een pad is tussen beginsituatie en doel. Onze kinderen en wij dienen dus duidelijk te kunnen bepalen of onze beginsituatie wel overeenkomt met die van deze infobrok èn of het doel wel is wat door ons (persoonlijk) wordt nagestreefd.
En ook of dit “padâ€/informatiebrok de meest efficiënt en passende oplossing/antwoord is.
Het derde gaat om de interne kwaliteit van informatie. Informatie is net als een bouwwerk, met fundamenten, bakstenen, ramen en een dak. Informatie heeft dus altijd een structuur/vorm (in een stapel stenen kan je niet wonen) die te maken heeft met het doel (“sterren dansen op het ijs†of een “cursus beleggenâ€).
Een goede leraar werkt dus (hopelijk vaak onbewust bekwaam) vanuit deze beginsituatie en opengeklapte doelen met ordelijke infostuctuur van de info, zodat het het makkelijkst in de hersenen kan worden opgenomen/vast genaaid aan bestaande structuren.
En de misleider en reclamemaker doen dat ook. (Enige kennis van “The medium is the Messageâ€en misinformatie-kunde is dus ook van belang).
Ten vierde is het belangrijk niet te vergeten dat taal/video een symboolniveau van de werkelijkheid is. Maar uiteindelijk gaat het altijd om hoe jij je voelt, de menselijke ervaring.
Info heeft altijd minder dimensies en vrijheidsgraden dan jouw ervaring.
Taal kan jouw ervaring manipuleren, maar nooit vervangen.
In het informatietijdperk lijkt het echter wel het belangrijkste te worden.
Willen we dat? in woorden/beelden leven?
En als laatste als vervolg op punt drie: een kwalitatief goed pad tussen A en B kent keuzes: rijd ik over Den Haag of Utrecht naar Belgie. Neem ik de auto of de trein. En dan zijn er altijd de “grote stappenâ€: Amsterdam – Breda, de grens over, etc. Die grote (abstracte) stappen noemen we het algoritme. Die zijn de basis. En als laatste vertalen we dan het algoritme met een programmeertaal die algoritmes kan omzetten naar een taal die de computer verstaat, iets wat trouwens meer en meer een ge-automatiseerd proces is. Dat is programmeren. Je begrijpt dat ik goed algoritmiseren veel belangrijker vind dan programmeren. Zoals ik goed getalbegrip belangrijker acht dan rekenen.
Â
Aldus mijn snelle oprisping hier uit mijn leunstoel in het bos.
Deskundologen zullen er veel meer over kunnen zeggen.
Wat bedoel je met “leren programmeren†of zoek je een magische oplossing voor misschien wel het grootste probleem van onze tijd.
Â
Blijft dat we dringend op zoek zijn naar een nieuw wetenschapspardigma, dat meer-dimensioneel en beweeglijk werkt.
Beste Inge, je verhaal eens rustig nagelezen te hebben, kom ik steeds terug in mijn gedachten op deels waarheid-deels leugen. Het sterke punt in je verhaal vind ik, dat je kinderen moet leren te bepalen wat goed en fout is. Hier kleeft wel een moeilijkheids factor aan nl dat als je als kind op school iets leert wat daadwerkelijk goed is en je komt thuis en zou naar dat nieuwe gegeven handelen, kunnen je ouders het wel verbieden. Omdat ze bv het er niet mee eens zijn, daar zij het vanuit de oude dogmatiek het anders geleerd hebben. Daarnaast de interpretatie van wat is nu goed en of fout, dat zal m.i. altijd een persoonlijke keuze blijven. De belangrijkste wetgeving is de wet, die we samengesteld hebben om een leidraad te zijn voor een ieder. Maar ook dit is niet altijd het juiste. M.a.w. het is, als je er daadwerkelijk stil bij staat en je realiseert je dan het gegeven, blijkt ook hieruit weer, dat het een zeer moeilijk en complex gegeven zal zijn. Je eind conclusie kan ik me zeer goed in vinden, “Wat bedoel je eigenlijk met leren programmeren� Mvg Paul.
Dank Paul voor je reactie.
Het gaat hier niet over goed en kwaad, zelfs niet om waar of onwaar.
Het gaat erom dat dezelfde tekst een totaal andere plaats/uitwerking kan hebben als je het leest. B.v. bij een Hajek oplossing of een Keynes oplossing van onze economische problemen. Of bij iemand die Singulariteit (Kurzweil) als prachtige toekomst omschrijft of iemand als ik, die dat als een fascistisch einde der mensheid ziet (de Borg)Â en juist door betere en nieuwe vermogens in mensen te ontwikkelen tot een betere wereld wil komen. Of dat iemand het doodnormaal vindt dat de laatste 30jaar in de USA 90% procent van de rijkdomvermeerdering bij de bovenste 10 % van de inkomens terecht is gekomen of ik die geloof dat die landen waar de inkomens niet te ver uit elkaar liggen het gelukkigst en produktiefst zijn.
Het maakt uit wie wat zegt. Dat moet je dus leren inschatten. Je doet dat al onbewust bij bv teksten van Wilders, Samson of Rutte.
Programmeren. Ik het geluk al in het pre-PC tijdperk met computers te beginnen en mijn Aspergerhersenen spraken heel makkelijk die logica. Als ik toen had leren COBOLkrassen, had ik er nu niks meer aan gehad. Het leren probleem oplossen en werken in de cirkel van ervarend leren is veel belangrijker.
Toen ik laatst een vriend bij een computercursus van het UWV verplicht allerlei obscure opdracht-toetsen zag leren, ging ik weer helemaal over mijn nek.
Ik hoef de versnellingsbak van mijn auto niet te maken of te repareren, ik moet weten dat ze er zijn, welke functie ze vervullen en wanneer wat daar nodig is. Zonder grote routine en het modernste gereedschap kan ik toch geen goed produkt opleveren. Voor Programmeren (zodanige taal gebruiken dat de computer bepaalde opdrachten vervult) geldt, als je het niet direkt veel gebruikt, heeft het geen zin allerlei programmaties te leren, want tegen de tijd dat je het wilt gebruiken ben je vergeten hoe het precies zat of is het systeem alweer veranderd. 2 keer per jaar moet ik met “samenvoegen” etiketten voor onze vereniging uitdrukken. Zelfs ik moet me dan weer helemaal daarin inwerken, hoe zat het ook alweer. Het maken van functievolle Excel-worksheets, leer je niet op school, maar door het veel voortdurend te doen. Als mijn assistent één keer per jaar een Excelsheet zou moeten programmeren, zou ik het niet vertrouwen als goed produkt en zonde van zijn tijd vinden. Veel van mijn computer-leer-ondersteuning bestaat uit: heb je al bij HELP gekeken?
Nou Paul, laten we lekker blijven denken, organiseren en doen. groetjes, inge
Beste Inge, bedankt voor je antwoord. Het syndroom van asperger is mij bekend, een van mijn kleinzoons is daar ook aan onderhevig. Met je antwoordt kan ik goed mee leven en begrijp nu ook beter de kontekst van je verhaal. Ervaren is bewustworden, zeg ik dan maar. Ook je plekje in het bos valt nu beter op zijn plek. Er is niets beter dan je rust en evenwicht (balans)Â te vinden dan in de natuur, zelf maak ik daar ook zeer veel gebruik van. Van mij krijg je een compliment, hoe je met alles overweg gaat, ga zo door. Mvg Paul.
Kansloos. Je moet kinderen niet leren programmeren om het programmeren.. Je moet ze het kind laten zijn die ze willen zijn en begeleiden naar een rijke fantasievolle volwassenheid.Â
Het gaat niet om het trucje, het gaat om de mens erachter.Â
Â
Daar ben ik het wel mee eens. Het gaat er om dat kinderen hun creativiteit leren gebruiken en programmeren is daarbij slechts een middel, niet een doel.
Wel schijnt het zo te zijn dat kinderen op jonge leeftijd veel sneller leren dan volwassenen. Misschien is het wel nuttig dat ze dan een hoop tijd besparen in de toekomst, als Estland daadwerkelijk gelijk krijgt.
Ik zou die ted talk graag willen bekijken. Ik schrik me echter een hoedje van al die externe javascript ik daarvoor moet toestaan. Ik begrijp dat ik visionair.nl en ted moet toestaan. Maar ik ben toch echt niet van plan om alle google javascript toe te staan om dat filmpje te mogen zien.
Gelukkig heb ik mezelf leren ‘coden’. Het neven effect van ‘leren coden’Â is dat je leert kritisch denken en niet al je privacy laat afnemen omdat je graag een filmpje wil zien.
Op http://www.ted.com/talks/mitch_resnick_let_s_teach_kids_to_code.html kun je de video direct op de TED site zelf bekijken.Â
Hallo Douwe, maakt niet uit, same problem. Ik maak wel even gebruik van de mogelijkheid om mijn grote waardering uit te spreken voor het vele goede werk dat jij uitvoert. Dank !
Oke prima, dan is het niet anders. Ik dacht misschien komt het omdat wij het hier hadden geembed en zou je er daar op die site minder last van hebben maar als dat niet het geval is… Misschien via een proxy zaken bekijken als je je privacy wilt waarborgen of via tornet of zo?
Niks gemist, de man heeft een tekenprogramma voor kinderen gebruikt en op internet geplaatst als scratch.
Je zou het kunnen openen via private browsing. Daarnaast vraag ik me af wat je tegen de javascripts hebt; wat voor kwaads doen die jou aan?
http://scratch.mit.edu/
Â
Ik ben zelf programmeur. Mijn vrouw is een gevoelspersoon. Ik heb haar wereld leren kennen in de afgelopen jaren. Ik kan er voor kiezen om gevoelsmatig te denken, of rationeel… Volgens mij is de beste man van MIT zich daar niet bewust van. Hoogstwaarschijnlijk vindt (rationeel gezien natuurlijk) hij het zelfs onzin, of onwaar. Hoe dan ook. Gevoelsmensen heb je nodig. Die moeten focussen op gevoel, die moeten niet aan embedded C code denken tussen het verzorgen van de mensen door.
Het valt me ook op dat de eerste regel van internetpagina’s telkens worden gebruikt voor het copieren van andermensch programma. Dus ook al zijn er regels men houd zich er niet aan. Is maar dat U het weet!