In dit derde deel van de open source overheid komt Clay Shirky voorbij die al eerder zeer verstandige dingen zei over het internet. Dit keer verteld hij hoe open source software en open source samenwerking de overheid vroeger of later volledig zal transformeren. De overheid kan met de huidige technologie van het internet veel efficiënter en democratischer ingericht worden dan we momenteel hebben.
The open-source world has learned to deal with a flood of new, oftentimes divergent, ideas using hosting services like GitHub — so why can’t governments? In this rousing talk Clay Shirky shows how democracies can take a lesson from the Internet, to be not just transparent but also to draw on the knowledge of all their citizens.
Clay Shirky argues that the history of the modern world could be rendered as the history of ways of arguing, where changes in media change what sort of arguments are possible — with deep social and political implications.
Na dit derde deel en derde TED Talk over de open source overheid is het wellicht interessant om eens te peilen wat de lezers van visionair hiervan vinden. Is dit werkelijk een manier tot verbetering van het huidige systeem of zijn dit slechts mooie dromen van een drietal wereldvreemde idealisten bij TED?
Eerder kwam Clay Shirky al voorbij in zijn analyse over de invloed van het internet op gevestigde instituten. Deze man heeft echter nog een aantal boeiende visies op deze materie en het is een verademing om eens iemand te horen die zaken als het internet, copyright en sociale media daadwerkelijk lijkt te begrijpen. Buitengewoon interessante en informatieve materie. De drie presentaties hebben allemaal Nederlandse ondertitels.
Hoe sociale media geschiedenis kunnen schrijven.
Terwijl nieuws uit Iran de wereld binnenstroomt, laat Clay Shirky zien hoe Facebook, Twitter en sms-berichten burgers in landen met een repressief regime kunnen helpen bij het melden van echt nieuws, zodat ze de censuur kunnen omzeilen (zij het kort). Het einde van de top-down beheersing van het nieuws verandert de aard van de politiek.
Hoe congnitieve overvloed de wereld zal veranderen.
Clay Shirky onderzoekt “cognitief surplus” – het gezamenlijke online werk dat we doen met de reservecapaciteit van ons brein. Terwijl we Wikipedia editen, posten op Ushahidi (en ja, LOLcats maken) bouwen we aan een betere, meer coöperatieve wereld.
Waarom SOPA (en soortgelijke wetgeving) geen goed idee is.
Wat betekent wetgeving genre PIPA/SOPA voor onze deelbare wereld? In de kantoren van TED stelt Clay Shirky een manifest voor – een oproep tot verdediging van onze vrijheid om te scheppen, debatteren, linken en delen, eerder dan passief te consumeren.
Kinderen in Estland leren vanaf hun 7de tot hun 19de jaar programmeren als standaard onderdeel van hun onderwijs. Dit om kinderen vast voor te bereiden op de toekomst waar het waarschijnlijk net zo praktisch is om te kunnen programmeren als dat het nu is om Engels te kunnen spreken.
Ook in de deze TED talk een pleidooi om kinderen zo snel mogelijk te leren programmeren.
Coding isn’t just for computer whizzes, says Mitch Resnick of MIT Media Lab — it’s for everyone. In a fun, demo-filled talk Resnick outlines the benefits of teaching kids to code, so they can do more than just “read” new technologies — but also create them.
Wat denken mensen hier ervan, is het verstandig om ook in Nederland kinderen van een jaar of 9 in het onderwijs standaard te leren programmeren?
Een interessante documentaire serie van de BBC over het internet. Over het hoe, waar en door wie het internet is ontstaan, de gedachten erachter en hoe het van een klein project uitgroeide tot een wereldwijd fenomeen. Het laat zien hoe de opkomst van het internet de wereld al volledig heeft verandert en nog steeds druk aan het transformeren is. Inmiddels heeft een kwart van de wereldbevolking toegang tot het internet en het aantal groeit nog steeds snel. Een zeer boeiend onderwerp met de kwaliteit die je van de BBC gewend bent. Voor iedereen met interesse in het internet een must see. :-)
Twenty years on from the invention of the World Wide Web, Dr Aleks Krotoski looks at how it is reshaping almost every aspect of our lives.
Joined by some of the web’s biggest names – including the founders of Facebook, Twitter, Amazon, Apple and Microsoft, and the web’s inventor – she explores how far the web has lived up to its early promise.
The founding father of the Web, Tim Berners-Lee, believed his invention would remain an open frontier that nobody could own, and that it would take power from the few and give it to the many.
Now, in a provocative, strongly authored argument, presenter Aleks Krotoski will re-assess utopian claims like these, made over many years by the digital revolution’s key innovators – and test them against the hard realities of the emerging Web today, exploring how the possibilities of the pure technology have been constrained, even distorted by the limitations of human nature.
The Great Levelling? In the first in this four-part series, Aleks charts the extraordinary rise of blogs, Wikipedia and YouTube, and traces an ongoing clash between the freedom the technology offers us, and our innate human desire to control and profit.
De eerste video is nog niet onderdeel van de BBC documentaire serie, skip deze dus eventueel om met de afspeellijst van de BBC documentaires te beginnen.
Enemy of the State? With contributions from Al Gore, Martha Lane Fox, Stephen Fry and Bill Gates, Aleks explores how interactive, unmediated sites like Twitter and YouTube have encouraged direct action and politicised young people in unprecedented numbers.
The Cost of Free. She tells the inside story of the gold rush years of the dotcom bubble and reveals how retailers such as Amazon learned the lessons. She also charts how, out of the ashes, Google forged the business model that has come to dominate today’s web, offering a plethora of highly attractive, overtly free web services, including search, maps and video, that are in fact funded through a sophisticated and highly lucrative advertising system which trades on what we users look for.
Homo Interneticus? Joined by Facebook founder Mark Zuckerberg, Bill Gates, Al Gore and the neuroscientist Susan Greenfield, Aleks examines the popularity of social networks such as Facebook and asks how they are changing our relationships. And, in a ground-breaking test at University College London, Aleks investigates how the Web may be distracting and overloading our brains.
Met de verkiezingen voor de deur staat er weer een hele lichting nieuwe toppolitici klaar om het hoogste podium van de landelijke politiek te betreden. Graag wil ik daarom onze aanstaande leiders deze korte cursus politicus aanbieden.
Binnenkort neemt u zitting in de 2e kamer en wordt u dus toppoliticus. Het beroep van politicus kan u vele voordelen bieden en is niet moeilijk. Om van de voordelen te kunnen genieten, doen aanstaande regeerders er echter goed aan om enkele belangrijke voorwaarden en principes te kennen. Hieronder treft u de belangrijkste aan.
1- Neem nooit verantwoordelijkheid
U als politicus gaat de regels maken. En uiteraard moet iedereen zich aan uw regels houden. Om die regels door het aan u ondergeschikte volk geaccepteerd te krijgen, moet u uitleggen waarom die regels in het voordeel zijn van diezelfde ondergeschikten. Vervolgens dwingt u, dreigend met straffen, het naleven van uw regels af.
U zult snel merken dat uw regels nooit in het voordeel zijn van de ondergeschikten (dat is ook niet de bedoeling van regels) en het gebeurt met enige regelmaat dat die ondergeschikten daar ook achter komen.
Het is dan geen probleem om toe te geven dat de regels niet in orde waren, maar het is van vitaal belang dat u nooit toegeeft dat u een fout gemaakt hebt. Als u politicus wilt blijven dan moet u afzien van het nemen van iedere vorm van verantwoordelijkheid. U geeft simpelweg iemand anders de schuld en stelt vervolgens nieuwe regels op om die ander te bestrijden. U zult er verbaasd over staan hoe gemakkijk dit is.
Merk daarbij op dat collega’s die (gedwongen; uit zichzelf zullen ze het niet doen als ze slim zijn) verantwoordelijkheid nemen, ogenblikkelijk hun verworven positie verliezen.
2- Lieg
Deze spreuk is niet beperkt tot slechts de VVD.
De mensen hebben u niet nodig. U hebt de mensen nodig. Zonder hen kon u geen politicus zijn, en dan verloor u uw positie. Het is echter van groot belang dat de mensen deze waarheid niet kennen. Uw bestaansrecht is gebaseerd op de leugen dat de mensen u nodig hebben. Om dat bestaansrecht te behouden, dient u voortdurend te liegen.
Waarheid is uw grootste vijand en daarom mag u alleen iets waars zeggen als dat uw leugens dient. U kunt bijvoorbeeld zeggen dat Nederland een land is waar betrekkelijk veel oudere mensen wonen. Dat is waar, en die waarheid kunt u gebruiken om te zeggen dat uw volk daarom meer belasting moet betalen omdat die oude mensen vervelende, nutteloze, zieke, geldverslindende individuen zijn. En dat is natuurlijk niet waar. Uw werkgever, de staat, heeft immers van niemand meer geld ontvangen dan van mensen die, hun lange leven lang, het grootste deel van hun inkomen hebben afgestaan aan uw baas.
Het is maar een voorbeeld, maar u snapt het wel. Zo niet, dan raad ik u aan een ander beroep te kiezen.
U dient als politicus dus voortdurend te liegen, wilt u kans maken op een beetje een vruchtbare carrière. Als uw leugens zo nu en dan uitkomen, is dat geen probleem. De mensen zijn immers al eeuwen gewend aan politiek en denken daarom dat liegen gewoon bij het beroep van politicus hoort.
Omdat waarheid uw grootste vijand is, dient u ervoor de zorgen dat u waarheid altijd belachelijk maakt, zodat iedereen er hartelijk om kan lachen. Lachen is immers gezond.
Om effectief te kunnen liegen – dat wil zeggen liegen met het door u gewenste resultaat – zult u over de zaken waarover u liegt, zelf wel de waarheid moeten kennen. Dit is eigenlijk het enige punt dat het vak van politicus soms bemoeilijkt, maar met een beetje doorzettingsvermogen gaat het u waarschijnlijk wel lukken.
3- Denk strategisch
U hebt als politicus alleen bestaansrecht als u belooft om de dingen die niet in orde zijn, in orde te maken. Mensen gedogen uw bemoeiingen namelijk alleen als ze geloven dat u met uw beleid dingen zult ‘verbeteren’.
Dat zal nooit gebeuren en daarom moet u de aandacht van de mensen altijd gericht houden op een ‘betere’ toekomst, zodat ze de resultaten van uw beleid niet opmerken. Er komt namelijk een moment waarop de gevolgen van uw eerdere leugens zichtbaar kunnen worden in het heden en u wilt niet dat dit u aangerekend wordt. Zie hiervoor ook punt 1.
Uiteraard mag u nooit daadwerkelijk succesvol zijn en uw voorgestelde doelen bereiken. U zou uzelf dan overbodig maken. Doordat uw beleid (uw strategie) nooit de gewenste resultaten oplevert, blijven de dingen niet in orde en blijft u dus nodig om ze alsnog in orde te maken. U belooft vervolgens dat te doen, maar doet het niet. Zo blijven de dingen niet in orde en blijft men denken u nodig te hebben.
Al eeuwenlang geloven mensen dat nieuwe politici het deze keer wel in orde zullen maken. Dit gebeurt uiteraard nooit. Het is wellicht merkwaardig dat de mensen dit blijven geloven terwijl de beloofde resultaten altijd uitblijven, maar zo werken mensen blijkbaar. Maak u hierover geen zorgen.
In sommige gevallen helpt het ook om dingen die wel in orde zijn, te saboteren. Zo creëert u problemen, en als er problemen zijn zullen de mensen u vragen om ze op te lossen. U kunt zo eenvoudig uw positie bestendigen.
4- Doe niets
U als politicus hoeft niets te doen. Het is zelfs beter als u niets doet want als u wel iets doet kunt u voor het resultaat aansprakelijk gehouden worden (zie punt 1). Een goed politicus doet dus zelf niets, maar laat anderen de door hem gewenste dingen doen. Bedenk daarbij dat geen van de grote machthebbers uit de geschiedenis (neem er een in gedachten; eentje met een markante beharing op de bovenlip en een doordringend stemgeluid, volstaat prima) ooit zelf iemand gevangen gezet of gedood heeft. Hij liet anderen dat doen.
Het is niet uw taak als politicus om zelf iets te doen. Het is uw taak om anderen te laten geloven dat het opvolgen van uw bevelen in hun voordeel is, zodat ze het ook daadwerkelijk gaan doen. Uiteraard is dat niet werkelijk in hun voordeel, maar in uw voordeel. Zie hiervoor ook punt 2.
5- Heb rijke vrienden
Van politiek wordt u niet echt rijk. Toch hebt u ervoor gekozen om politicus te worden en dat hebt u niet voor niets gedaan. Wilt u een beetje profijt hebben van uw keuze, dan is het noodzakelijk dat uw vrienden goed voor u zorgen. Eén van de mooie kanten van het vak is dat het heel gemakkelijk is om rijke vrienden te krijgen. U maakt immers de regels en rijke mensen staan erom bekend dat ze uiterst royaal kunnen zijn als die regels hun belangen dienen. Denk dus bij het maken van regels altijd aan de belangen van uw rijke potentiële vrienden, en uw leven zal lange tijd aangenaam comfortabel zijn.
Uw titel is ‘volksvertegenwoordiger’ maar het is van belang dat u het volk niet dient, noch vertegenwoordigt. U vertegenwoordigt uw rijke vrienden, en het is uw taak om het volk uw rijke vrienden te laten dienen, zodat uw rijke vrienden u dienen.
6- Creëer angst en schaarste
Mensen hebben eigenlijk niet zulke bijzondere verlangens. De meeste mensen willen voornamelijk voor zichzelf en hun dierbaren kunnen zorgen. Door ervoor te zorgen dat dit voor de mensen moeilijk gemaakt wordt, blijft de aandacht van die mensen voortdurend gericht op overleven.
Door het creëren van schaarste zullen ze steeds veel harder moeten werken dan nodig is. Voor het creëren van de gewenste schaarste is het hebben van rijke vrienden (zie punt 5) een belangrijk voordeel. Door hen te bevoordelen krijgen ze de gelegenheid om op de rest van de mensen te parasiteren en zo ontstaat de schaarste.
Maak daarnaast mensen bang voor elkaar. Vertel voortdurend dat het wemelt van onverantwoordelijke criminelen, zowel in binnen- als buitenland. Zeg dat u de verantwoordelijkheid neemt om de mensen hiertegen te beschermen (zie punt 1 en punt 2).
Het creëren van angst en schaarste levert verschillende voordelen op. Ten eerste zullen de mensen angst en schaarste als probleem ervaren. U kunt uzelf dan opwerpen als de oplosser hiervan (natuurlijk niet werkelijk, maar zie hiervoor weer punt 2 en punt 3).
Ten tweede willen mensen het liefst voor zichzelf en hun dierbaren zorgen. Indien ze dat werkelijk zouden doen, dan zou iedereen voor iedereen zorgen, en dan hebben ze u niet meer nodig. Dit kan uiteraard niet worden toegestaan.
Angst en schaarste leiden de mensen af van hetgeen ze werkelijk drijft: liefde voor elkaar. Het is van het grootste belang dat mensen dit niet doorkrijgen anders wordt u overbodig. Door ze hun aandacht voortdurend op overleven te laten houden, blijft u in het zadel. Zorg er daarom voor dat mensen niet beseffen dat ze van elkaar houden, maar elkaar bestrijden (beconcurreren) omdat ze denken dat dit nodig is.
7- Lieg tegen uzelf
U beseft goed dat uw macht gebaseerd is op uw leugens. Wanneer u dit niet begrijpt kunt u beter geen politicus worden. Toch is het ook voor u lastig om uzelf iedere ochtend in de spiegel te begroeten als u daar steeds het beeld van een leugenaar ziet. Lieg daarom ook tegen uzelf.
Zeg daarom tegen uzelf: ‘Mijn macht is goede macht, want ik ben goed!’
Zeg tegen uzelf: ‘Ik snap dat mensen creperen onder mijn beleid en dat niet iedereen dat leuk vindt, maar ik ben verantwoordelijk voor het grote geheel en moet soms harde maatregelen treffen om het goede te bereiken’.
U kunt vast nog wel enkele andere leugens verzinnen die u uzelf kunt laten geloven. Zo wordt uw bestaan minder onaangenaam en kunt het langer in het door u gekozen vak volhouden.
8- Tenslotte
Het vak van politicus is niet echt moeilijk en stelt eigenlijk geen bijzondere eisen aan u. Wel is het handig om een goed geheugen te hebben. Wanneer u uw eerdere leugens kunt onthouden kunt u consistenter liegen en dan wordt u gezien als een politicus met ruggengraat. Daarnaast moet u kunnen onthouden wanneer u bepaalde zaken vergeten dient te zijn. Zie hiervoor punt 1.
U zult op den duur zeker ongelukkig worden, maar u moet er iets voor over hebben. En bovendien, wie kan er nou werkelijk gelukkig zijn in een gecorrumpeerde, door leugens geregeerde wereld als deze…?
Ik wens u veel succes in uw nieuwe functie!
—–
Tot zover dit interessante en vermakelijke stuk over politici, hoe denken de lezers op visionair hierover, is dit stuk wellicht wat al te cynisch of is het een redelijk goede omschrijving van de politiek van vandaag de dag?
Hierbij deel II van driedelige serie over een open source overheid. Beth Noveck maakt duidelijk dat het met de huidige technieken mogelijk zou moeten zijn om de overheid en de politiek heel anders in te richten.
What can governments learn from the open-data revolution? In this stirring talk, Beth Noveck, the former deputy CTO at the White House, shares a vision of practical openness — connecting bureaucracies to citizens, sharing data, creating a truly participatory democracy. Imagine the “writable society”.
Wat vinden mensen hier van de ideeën die Beth Noveck geeft. Wanneer zou het mogelijk zijn om in Nederland wetsvoorstellen via het internet met grote groepen mensen te bespreken? Hoe kan een overheid de kunde van het volk benutten om zo voor ons allen een democratischer en eerlijker samenleving te maken?
Er zijn hier regelmatig stukken verschenen over corruptie/belangenverstrengeling binnen de Nederlandse overheid, ook kwam er voorbij hoe zinloos stemmen is. En natuurlijk is het belangrijk om problemen te constateren. Maar als visionair is het na die constatering juist de uitdaging om naar oplossingen te gaan zoeken! Hierbij deel 1 van een serie over hoe we met elkaar de overheid transparanter, democratischer en functioneler kunnen maken.
Kan de overheid gerund worden zoals het internet, permissieloos en open? Programmeur en activiste Jennifer Pahlka gelooft dat dit kan — en dat snel en goedkoop gebouwde apps een krachtige nieuwe manier zijn om burgers met hun overheid te verbinden — en met hun buren. Deze TED-Talk heeft Nederlandse ondertitels.
Hoe zouden deze voorbeelden toegepast kunnen worden in Nederland. Hebben we binnenkort een zwerfafval applicatie waarmee burgers stukjes stad kunnen adopteren om schoon te houden? Of kunnen we via deze app in steden groenbeheer uitgeven aan burgers die dit graag doen en er zo een gezellige buurtmoestuin van kunnen maken? Wat voor toepassingen zouden er nog meer te verzinnen zijn?
Deze drie sprekers bij TED geven allemaal een eigen visie op hoe de opkomst van het internet het samenwerken tussen mensen heeft verandert.
Als eerste Clay Shirky met Nederlandse ondertitels:
In this prescient 2005 talk, Clay Shirky shows how closed groups and companies will give way to looser networks where small contributors have big roles and fluid cooperation replaces rigid planning.
Clay Shirky argues that the history of the modern world could be rendered as the history of ways of arguing, where changes in media change what sort of arguments are possible–with deep social and political implications.
Yochai Benkler explains how collaborative projects like Wikipedia and Linux represent the next stage of human organization.
Yochai Benkler has been called “the leading intellectual of the information age.” He proposes that volunteer-based projects such as Wikipedia and Linux are the next stage of human organization and economic production.
Howard Rheingold talks about the coming world of collaboration, participatory media and collective action — and how Wikipedia is really an outgrowth of our natural human instinct to work as a group.
Writer, artist and designer, theorist and community builder, Howard Rheingold is one of the driving minds behind our net-enabled, open, collaborative life.
En hierbij een drietal interessante Nederlandse samenwerkingsprojecten: -) www.plukdestad.nl – website waar mensen kunnen aangeven waar eetbare planten in de openbare ruimte te vinden zijn incl. recepten.
-) www.spullendelen.nl – website die mensen in staat stelt spullen aan elkaar uit te lenen en uit te ruilen.
-) www.letshec.nl – website die mensen in staat stelt elkaars arbeid in tijd met elkaar uit te ruilen door het hele land heen.
-) Tips voor andere interessante samenwerkingsverbanden zijn van harte welkom in de reactie.
Het idee van een democratie waarin iedere persoon een gelijke stem heeft en eenieder zijn of haar ideeën mag geven om de maatschappij te verbeteren is prachtig. Met dank aan het internet lijkt dit idee ook beter gerealiseerd te kunnen worden dan ooit tevoren in onze geschiedenis. Zo maakt de Duitse Piraten Partij onder meer gebruik van een interessant systeem wat Liquid Feedback wordt genoemd. Via een geavanceerd webplatform kan iedereen meedenken en schrijven over moties in de politiek. Zo maakt de partij veel beter gebruik van de intelligentie, creativiteit en de visionaire ideeën die er bij alle mensen in hun partij leven. Dit is een stuk slimmer en democratischer dan hoe de gemiddelde politieke partij momenteel werkt, waar de positie in de hiërarchie van de partij vaak doorslaggevend is.
Daarnaast kunnen mensen hun stem tot in detail delegeren aan andere mensen in de partij. Inplaats van het systeem waar we nu in zitten en we op een partij kunnen stemmen, stelt dit systeem mensen in staat of zelf te stemmen op allerlei issues of hun stem aan een persoon te geven waar ze vertrouwen in hebben per onderwerp. Zo is in Duitsland een professor die niet eens in het bestuur van de partij zit uitgegroeid tot één van de machtigste piraten, gewoon omdat andere mensen zijn voorstellen waardevol vinden en zijn gezonde verstand waarderen en daarom hun stem aan hem gedelegeerd hebben. Deze man hoeft niet mee te doen aan al het politieke gekonkel om op te klimmen in de partijstructuur maar kan gewoon naast zijn werk via de computer meedenken en concreet meebouwen aan de toekomst van zijn land. Dit systeem maakt de politiek veel meer een technisch proces waarbij de kwaliteit van ideeën en argumentatie het belangrijkst worden inplaats van het PR spel waarin veel politici vandaag de dag in lijken te verzanden.
Hieronder een uitgebreide presentatie van het systeem door de Duitse Piraten Partij (in het Duits).
De piraten partij in Duitsland doet het mede door hun gebruik van dit systeem erg goed en zij staan momenteel 3de in de nationale peilingen. Hieronder een korte impressie die de NOS maakte.
Het systeem van liquid feedback is Open Source dus iedereen kan er aan meebouwen. Wellicht is het interessant het systeem in het Nederlands over te zetten en er ook hier experimenten mee te gaan doen.
Mochten mensen meer weten over dit systeem, bijvoorbeeld of het in Nederland al ergens wordt toegepast, of als er ergens anders meer informatie over te vinden is (het liefst in het Nederlands of Engels) dan is dat ook zeer welkom. Dit nieuwe systeem van een veel gedetailleerdere democratie lijkt een ware revolutie in het politieke domein te ontketenen in Duitsland, welke politieke partij in Nederland durft hier gebruik van te gaan maken?
