De ruimte tussen zelfvertrouwen en zelfcompassie

Enige tijd geleden verscheen op visionair een artikel over SuperBetter – Het spel dat je leven met 10 jaar kan verlengen. In dit spel komt een boel sociale/mens wetenschap aan bod wat mensen kan helpen hun emotionele, mentale, fysieke en sociale weerstand te vergroten. Ook onderstaande TED Talk kwam daar voorbij.

In deze TEDx Talk legt Kristin Neff het verschil uit tussen zelfvertrouwen en zelfcompassie en laat ze zien wat de voordelen van zelfcompassie zijn.

According to self-compassion expert Dr. Kristin D. Neff, to feel compassion means to notice and be moved by the suffering of others. Self-compassion, therefore, means turning that same human sense of compassion onto ourselves. Cultivating a high level of self-compassion doesn’t mean lowering our standards, accepting our fate, or feeling sorry for ourselves.

Rather, it’s about exercising a set of practices that can help us stay healthier and more emotionally resilient in the face of daily challenges and even profound crises. While self-esteem and self-worth determine how valuable we see ourselves, self-acceptance offers us something much broader and more unconditional. Through self-compassion we allow all parts of ourselves to exist—the ones we like and the ones we don’t—which ultimately promotes a more positive sense of self.

Is het wellicht verstandig om ons als persoon maar ook als maatschappij wat meer op zelfcompassie te richten?

Aanverwante informatie en artikelen:
-) Website van Kristin Neff – www.self-compassion.org
-) SuperBetter – Het spel dat je leven met 10 jaar kan verlengen
-) Self-acceptance instead of self-improvement
-) Research on the value of having self-compassion instead of always pushing yourself
-) How self-acceptance can lead to higher self-esteem

 

25 gedachten over “De ruimte tussen zelfvertrouwen en zelfcompassie”

  1. Stofzuigen want tot stof zult gij wederkeren.

    Gevangen in de tijd waarin
    Zon en maan,
    Dag en nacht,
    Goed en kwaad
    Hun gang gaan
    Zonder zich iets van ons aan te trekken.

    Onze enige vrijheid
    Is de manier waarop wij dat beleven.

    Om te dansen
    Op de maten van de golven
    Van de tijd
    Hebben we zeil en roer.

    Nergens is een andere haven te bekennen
    Dan die van het hart.
    Geen wal of kust
    Waar we kunnen schuilen tegen
    Weer en wind,
    Dag en nacht,
    Goed en kwaad.

    Ze zeggen dat er een plan zit achter
    Dag en nacht,
    Zon en maan,
    Goed en kwaad.

    Dat God
    Iets met ons voorhad
    Toen hij ons schiep.

    Dat we ons kunnen bevrijden
    Uit de gevangenis
    Als we ons
    Op een hartelijke manier gedragen.

    Waarom zee en wind
    Het kwalijk nemen
    Dat zij spelen?

    Wij zijn het oppervlak
    Van water en hemel,
    Van goed en kwaad,
    Van dag en nacht.

    God schonk ons zeil en roer,
    Zodat we kunnen kiezen
    Naar hemel of hel
    Te zeilen.

      1. als je accepteerd wat op je pad komt in het leven (waarom zee en wind het kwalijk nemen dat zij spelen) dan leef je véééél langer …. als je dan bovendien nog op een hartelijke manier het gebeuren tegemoettreed, leef je nog langer :-) het gaat mijns inziens dan ook niet om langer of korter, maar om de intentie! langer of korter is dat wat wij in de materie DENKEN dat waar is. en materie is energie, nou ja dan wordt het weer zo technies, ik voel liever mijn hert dat verbonden is met het eeuwig kloppende hart van het universum.alle goeds Douwe, hoop dat mijn gezicht, gedicht hi hi zo wat meer licht doet schijnen

  2. Douwe, zover ik de video begrepen heb, praten we hier over medelijden naar onze medemens enof naar ons eigen zelfmedelijden.  Ik moest gelijk denken aan de chinese dissident (nobelprijs voor de vrede 2010) Liu Xiaobo. Hieronder zijn kijk op dit onderwerp, waarin ik me helemaal in kan vinden.
    http://www.levendmechanisme.nl/pdf/11-12-2010-Trouw-Manifest-van-Liu-Xiaobo.pdf
    Zeer veel en uiteenlopend kun je over dit onderwerp schrijven, maar het zal altijd een persoonlijk gegeven zijn, met als basis emotie. Mvg Paul.
     

  3. ‘Compassion’ is niet zo zeer medelijden als wel ‘liefdevol medeleven’.
    Self-compassion gaat dan vooral om het liefdevol medeleven met jezelf; jezelf accepteren als mens, het hele plaatje inclusief je minder goede kanten en je minder goede momenten. Het zal je een beter gevoel geven over jezelf, zonder jezelf met anderen te (hoeven) vergelijken.
    Dit zal je vervolgens dichter tot je medemensen brengen, omdat je hen niet als concurrent maar als soortgenoot leert zien. Je zult hierdoor ook je medemens met meer compassie gaan benaderen.
    Ook zul je hierdoor meer motivatie voelen om je verantwoordelijkheden te nemen, omdat eventuele mislukkingen veel beter geaccepteerd worden en je dus minder angst voelt bij het oppakken en uitvoeren van zaken.
    Prachtige lezing! Mooi gesproken!

    1. Frank, dat is mede een van de redenen dat ik het manifest van liu Xiaobo zo bewonder. Als je ook maar enig idee hebt van hetgeen  wat hij al die jaren heeft moeten doorstaan en dan nog op zo’n manier je denken hieromtrent kunt uitspreken, dat is compassie op zijn top. Zelf noem ik dat altijd de kracht van het positief denken. Mvg Paul.

        1. Julie, je link gelezen en er ook een reactie bij gezet. Ook hierin kun je weer zien hoe divers dit onderwerp is. Bedankt. Mvg Paul.

  4. Beste Julie, het verhaal gelezen te hebben en alle reacties. Als ik het verkeerd zie, dan zachtjes op mijn vingers tikken. het eerste wat mij opviel, waren de emotionele reacties en hun diversiteit. M.a.w. dat een Ieder toch haar en of zijn eigen beeldvorming heeft omtrent het onderwerp en dat het daarnaast ook een zeer beladen onderwerp is. Maar het gaf mij een kleine kijk in jouw tuin, om het zo maar te verwoorden. In mijn eigen belevenis in dit soort zaken, is mijn lering eerder negatief dan positief. Dus ik zou dit soort zaken nu niet direct aan de klok hangen, of ik moet het gevoel hebben dat het nodig is en dan zal ik het doen ook. Hoe een ander dat dan ook interpreteert en of ervaart is ook hierin weer een eigen keuze. Een troost kan ik je hierin meegeven, we zijn allemaal kwetsbaar, maar laat je daardoor nooit weerhouden. Tot slot, ook hierin is compassie vaak ver te zoeken. Mvg Paul.

    1. Mijn misselijkmakende ontdekking is dat een kind in de buik vogelvrij is. Pas als het geboren is heeft het rechten. Ook voor de as. vaders lijkt me dit toch erg al laten ze dit misschien niet merken, om de band met moeder en vooral het kind niet te verliezen. Ik ben er nog niet klaar mee, en ben ook een fel tegenstander van abortus, en daar zijn ook felle voorstanders van. Vooral vaders hoor ik nergens over, alleen in de strafregisters omdat ze diezelfde onmacht voelen.

      1. Ik denk dat een kind, zolang het in de buik zit en of na de geboorte, eigenlijk altijd vogelvrij is. Vooral mede in de buik door de ontwikkeling van oa de genen, maar er kan van alles gebeuren in die periode. Het kan zich ook ontwikkelen tot een mongooltje bv. Maar wat betreft het roken, ben ik met je eens. Mijn moeder rookte ook tijdens haar zwangerschap van og. Heb er geen gevolgen van onder vonden. Het enige wat ik er van heb overgehouden is dat ik zelf een zware roker ben geworden. Of daar een relatie in zit betreffende de zwangerschap, weet ik niet. Het is me op 13 jarige leeftijd wel met de paplepel ingegoten. Ik ben wel druk bezig met te minderen, maar het is a hell of a job. Wat abortus aangaat, vind ik altijd een heel beladen onderwerp. In principe ben ik er op tegen, maar ook hier is het zo dat er altijd een paar uitzonderingen de regel bevestigen. En idd, de vaders hebben doorgaans geen weet van een abortussen horen dat dus meestal later, indien ze geluk hebben, zoals in mijn geval.Mvg Paul.

    1. Paul.,
      minderen helpt niet, je moet radicaal stoppen, oftewel, radicaal beginnen met gezond leven. Na ongeveer een week is je lichaam de nicotine ontwent, daarna zul je ongeveer een jaar sterk verlangen naar een sigaret, maar dat verlangen slijt. Neem extra vitamine B, rustgevers, en andere dingen maar geen nicotine.
       
      Die uitzonderingen die de regel zgn bevestigen zijn alleen uitvoerbaar dankzij de techniek. Die uitzonderingen zijn bovendien ook te voorkomen, door goede voorlichting en verantwoordelijkheidsbesef.

      1. Julie, buiten het gegeven om dat je gelijk hebt, ben ik te verslaafd aan roken. Vele zware rokers die ik gekend heb zijn na het stoppen met roken vrij snel daarna gestorven. Nu mag dat geen reden zijn om het niet te doen, maar toch. Het zit bij mij in de hersenen gegrafeerd. Het is een keuze die ik gemaakt hebt en heb me daar bij neer gelegd. 20 jaar terug zou het nog een kans van slagen hebben, maar nu is mn lichaam doordrongen van de nicotine. Alles kan ik laten behalve het roken. Maar bedankt voor je raad. Mvg, Paul.

  5. Weet dit niet hoor. Mijn hele familie werd over de tachtig/negentig, rookte en dronk stevig. De niet drinkers en rokers overleden het eerst. Laat iedereen zich testen op z’n genen stel ik voor, opdat iedereen weet waar men aan toe is. Sluit vrede met het gif waar je tegen kunt en ban de rest uit, of gebruik met mate. 

  6. In het top 100-smoezen-om-niet-te-stoppen-met-roken staan jullie smoesjes ook, maar ik heb ondertussen goede medicijnen gevonden. Deze zijn Champix en Tabex, met allebei cytisine als werkzame stof.
     
    Antares, FYI, genen worden chemisch beïnvloedt/gemanipuleerd door sigaretten.
     
    Bemoeier en Paul, er worden geen afweerstoffen gemaakt, maar je krijgt wel afkickverschijnselen; 1 week lichamelijk, 1 jaar geestelijk.
    De werking van nicotine is: veroorzaken van een verhoogde activiteit van de dopaminerge neuronen en bijgevolg een verhoogd vrijkomen van dopamine in met name de nucleus accumbens. Afwezigheid van nicotine in het organisme veroorzaakt een sterke afname van de activiteit van de dopaminerge neuronen en daardoor een gevoel van onbehagen bij mensen die proberen te stoppen met roken.
     
    Hersencellen passen zich aan het drugsgebruik aan, een zeer technisch verhaal, maar stoppen loont altijd, op welke leeftijd ook, je lichaam zal zich herstellen en je longen zijn met 5 jaar weer schoon, vandaar dat ophoesten in het begin.
    Met het stoppen geniet je bovendien van de vele andere voordelen.
    De keus is aan jullie.

    1. @Julie.
       
      Je hebt natuurlijk groot gelijk, maar voor mijzelf zie ik het nut er niet meer van in. De hele maatschappij waarin ik leef hangt mij de keel uit. Ik lees, zie, en hoor alleen nog maar ellende. Levensverlenging en dan? Kinderen heb ik niet, bejaarden en verzorging tehuizen sluiten allemaal binnen een paar jaar. Mankeer je straks iets als je 65 wordt en heb je een goedkope verzekering omdat je pensioen afgepikt is, dan crepeer je in een levensgrote noodopvang voor de menselijke schijn. Iedereen een afvoerslang in z’n anus en katheter aan z’n leuter. Vastgebonden tussen zelfreinigende lakens, omdat er geen verpleging is. Twee knopjes aan bed; één voor meer morfine tegen de jeuk en pijn, de ander voor vrijwillige euthanasie. Zelf redzaamheid wordt dan hoog in het vaandel gedragen. Het alternatief is dan een kadaver-fabriek, (Silent Green) waar heerlijke groene en voedzame koekjes van de lopende band komen. Als ik wat krijg klop ik echt niet voor hulp aan, ben zelfredzaam. Zelfcompassie maakt daar deel van uit.  

Laat een reactie achter