Video: ongelijkheid, wereldwijd

Ongeveer 2% van de gehele wereldbevolking controleert volgens conservatieve schattingen meer dan de helft van alle bezit op aarde. Veel mensen maken zich daarom zorgen.

Ongelijke bezitsverdeling zet tegenstellingen op scherp. Als de middenklasse, en hiermee het perspectief op een goed leven voor de bevolking, verdwijnt, dreigt een revolutie van de bezitsloze desperado’s, of de invoering van een brute politiestaat door de elite om dit te voorkomen.

Een belangrijke oorzaak van de sterk toegenomen ongelijkheid zijn de goedkope leningen van de Fed en ECB aan banken. Deze zijn vooral benut om te speculeren met grondstoffen, m.a.w. financiële speculanten rijker te maken ten koste van midden- en kleinbedrijf en consumenten.

13 gedachten over “Video: ongelijkheid, wereldwijd”

    1. Gezien het woordgebruik lijkt me duidelijk tot welke groep jij hoort.

      Ongelijkheid komt voort uit individualisme.

      Geld lijkt me niet naar speculatie in grondstoffen gegaan, want die prijzen al maanden aan het dalen, maar de beurskoersen zijn wel aardig gestegen dankzij de goedkope leningen.

       

  1. Ik had wel een vermoeden dat het bizar scheef zat maar dit is toch wel even echt weer een eyeopener…

    Dat de rijkste 300 mensen meer bezitten dan de 3 miljard armsten. Update voor het economisch systeem gewenst zou ik zo zeggen. Basisloon voor iedereen wellicht, of een resource based economy gaan invoeren?

    1. Ja, Douwe, de inkomenskloof hangt nauw samen met gezond verstand waarbij de rijksten niet steeds getuigen van dt te hebben. Ondanks er duizenden boeken over geschreven werden, blijevn we deze scheefgetrokken situaties rustig cultiveren alsof het allemaal normaal is, we weten niet beter meer. Ter getuigenis… Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken., louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte.

  2. Wanneer je kijkt naar bezit ipv geld wordt het al ietsje rooskleuriger. Geld is tenslotte maar een afgesproken illusie.
    Wanneer je kijkt naar profijt en genot van de jouw beschikbare middelen worden de verhoudingen nog beter, alhoewel nog steeds scheef.
    De 5 mannen die nu voor mij op het ponton zitten te vissen met een uitkering zijn schatrijk en zonder de zorgen over hun oprijlaan. Een uitkering bovendien die niet verkregen is uit ooit gedane arbeid.
    Een arme Griek die in alle gezondheid elke dag met zijn bootje visjes gaat halen uit de zee… Ik ken mensen die hopen dat ze er tijd voor hebben op hun vrije dag.

    1. Inderdaad Rob, of zo Schopenhauer zei ‘Geld is geluk in abstractie, vervolgens hechten en spiegelen we ons aan dit illusoire geluk’. Het is dus heel twijfelachtig of meer kennis ook leidt tot meer inzicht, in het beste geval is de huidige economische malaise als de slotceremonie waarna we terug tot verstand gaan komen, laat ons hopen.

  3. De parasiet heeft de gastheer overgenomen
    Gezonde welvaartsverhoudingen worden niet verkregen in een ’trickle down’ economie, die gebaseerd is op een schuldgedreven inflationair monetair systeem. In zo’n systeem staat de fysieke economie niet centraal, maar staat uiteindelijk speculatie centraal. Alsdan is het gehele bank- en geldwezen vanaf een bepaald moment afhankelijk van het in stand houden van prijsniveaus op de kapitaalmarkten (aandelen en obligaties) door het beleid van de centrale banken. Prijscorrecties zijn dan dodelijk voor het financieel systeem. Temeer, daar speculatie op “bewegingen” via derivaten sinds 15 jaar een monsterlijke omvang heeft aangenomen (15 keer de omvang van de wereldeconomie). De preoccupatie van de monetaire autoriteiten met het overlevingsgevecht van de bancaire sector gaat volledig ten koste van de fysieke economie.  Het bank- en geldsysteem is dan ook in de loop der tijd van ondersteunend na ondermijnend geevolueerd.
    Als de fysieke economie in het monetaire beleid centraal staat, is er sprake van welvaartsverschillen die bepaald worden door ’trickle up’ effecten. De vermogenspositie van echte ondernemers wordt dan bepaald door de hoeveelheid mensen die hun boterham verdienen aan zijn of haar initiatieven in de echte wereld waarin wij allen leven. Per werknemer wordt dan een kleine winst gemaakt die beschikbaar komt voor de ondernemer en grotendeels wordt geherinvesteerd. Voorbeelden zijn de familie Philips, Jan Aalberts, Wim van der Leegte et cetera. Deze groep “rijke” ondernemers is echter veruit in de minderheid.
    De meeste gefortuneerden hebben vandaag de dag hun vermogen gegenereerd via (grond/dot.com/onroerend goed)speculatie dan wel financial engineering. Hiermee hebben zij geen enkele meerwaarde voor hun omgeving opgeleverd. Sterker, deze activiteiten zijn ten koste gegaan van de fysieke economie. Hoe langer het huidige geldsysteem mag voortmodderen, des te groter de gesignaleerde welvaartsverschillen zullen worden. Er is niets mis met kapitalisme, zolang het een fysieke orientatie heeft. Zodra dit uitgangspunt ondermijnd wordt door speculatie, stort het systeem vroeg of laat in. Dat krijg je als de parasiet gered wordt ten koste van de gastheer.
    http://www.economie-macht-maatschappij.com/financiele-markten.html
     

    1. Over wilde speculatie valt veel te zeggen, wat veel minder opvalt is de rol  binnen het evolutionaire traject dat we thans volgen, het kan dan zelfs als volwaardig deel gezien worden. Anders gezegd, het negatieve is dan het positieve nieuws als we er goed naar kijken. Impressie …
       
      Neutraal bekeken kunnen we ons de vraag stellen of ‘speculatie’ geen dieperliggende betekenis heeft in dit proces. Naar analogie met de chaostheorie kunnen we stellen dat speculatie het systeem inderdaad ‘opblaast’, het verstoort de lokale markten waar reguliere arbeid verricht wordt. Het economische spel van vraag en aanbod is niet langer gebaseerd op ’schaarste’ maar wordt grotendeels gestuurd door winsthonger met repercussies voor mens en milieu, in zekere zin kunnen we spreken over de ‘onttovering’ van economische grondbeginselen. Onzekerheid en wantrouwen jegens het systeem brengt ons tot een situatie van instabiliteit en vraagt om een oplossing. Anders gezegd, speculatie brengt ons zowel het goede als het slechte nieuws, langs de ene kant maakt het lokale markten tot ’speelballen’, langs de andere kant induceert het een mentaliteitswijziging. Dit kardinale punt van instabiliteit is wat het ‘chaospunt’ wordt genoemd, het punt waarop een systeem kan ineenstorten of doorbreken. Wanneer we ons laten leiden door het 4-fasenproces kan nu speculatie gezien worden als een volwaardig – misschien zelfs noodzakelijk – deelaspect. Positief bekeken, mits toevoeging van zgn ‘bliksems bij heldere hemel’ helpt speculatie om de geambieerde mentaliteitswijziging te realiseren, de neutraliserende attractor fungeert als katalysator. De metaforen bliksems, wolken, zeepbellen, tijdbommen, golven, woelige zeeën, tsunami, duisternis, donkere nacht, heldere hemel … passen perfect om deze toestand te beschrijven. (speculatie open de poort)

  4. Dit is een artikel die volgens mij hier goed op zijn plaats is. Maar ik zou er wat aan toe willen voegen nl dat hoe beroerd de macht van die 2% is, we eigenlijk eerst naar ons eigen land moeten kijken. Dat wil zeggen dat we de zaken in Nederland moeten veranderen, zodanig dat elk mens in ons land niet in armoede moet leven. Zodra we daar een goed systeem voor bedacht hebben, kunnen we dit als voorbeeld stellen aan de rest van de wereld en zal er hopelijk ooit eens een einde kunnen maken aan de honger etc in de wereld. Maar zolang de armoede in ons land nog steeds een stijgende lijn heeft en er dan nog niet eens de Stille Armoede gemeld wordt meegerekend, terwijl er in Nederland steeds meer miljonairs erbij komen, zullen we ons nooit kunnen profileren en als voorbeeld kunnen stellen. Lees over dit laatste een stukje gecopieerd uit de Leeuwarder courant:
      
    23 juli 2013, pag. 2 Leeuwarder courant.
     
    Amsterdam – Alom heerst crisis, maar het leed is niet overal. Het aantal Nederlanders met meer dan 1 miljoen dollar (€ 760.000) steeg vorig jaar met 12,9 procent.
     
    Aantal dollarmiljonairs stijgt ondanks crisis Ons land telt nu 191.000 zogenoemde dollarmiljonairs. Ze zijn goed voor een gezamenlijk vermogen van 396 miljard dollar, een stijging met 8,7 procent ten opzichte van 2011, zo meldt de internationale Boston Consulting Group (BCG). BCG schrijft de stijging toe aan de betere prestaties van de aandelenmarkten in 2012. Nederland telde in 2012 149 huishoudens met een vermogen van meer dan 100 miljoen dollar. Hun gezamenlijk vermogen komt op 52 miljard dollar. Het aantal miljonairs en hun vermogen worden in Nederland voor een belangrijk deel bepaald door geld in levensverzekeringen en pensioenfondsen zit. Als dit geld niet wordt meegeteld, dan slinkt het aantal miljonairs van 191.000 naar 99.000 en het gezamenlijk vermogen van 396 miljard dollar naar 281 miljard dollar. Op de wereldranglijst staat Nederland met 191.000 miljonairs op de twaalfde plaats. (ANP)
    Als je dan het internet opgaat om te zien hoe het gesteld is met de armoede in Nederland, kwam ik een artikel tegen in de Volkskrant, lees verder: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3065870/2011/12/06/Armoede-in-Nederland-neemt-ook-in-2012-toe.dhtml
    Hierin is de stille armoede niet in meegenomen. Mvg Paul.
     
     
                                              

  5. Paris Hilton, Schat rijk met niets doen en alleen maar feesten en n*uken. Ow nu doet ze iets met kleding?
    Door het aanzienlijke familiekapitaal is ze in staat zich een uitbundige levensstijl te veroorloven. Ze zal een deel van het Hilton Hotel Corporation erven van haar vader. Het vermogen van de familie Hilton wordt geschat op 2,3 miljard dollar, wat omgerekend ongeveer 1,5 miljard euro is. Op 17 september 2007 ontving Paris Hilton 86 miljoen euro van haar opa.

  6. Ach.. armoede in Nederland. Ik heb zelden een broodmagere zwerver en zonder mobieltje gezien hier. Zag er gisteren eentje met een bierbuik waar geen overhemden voor te krijgen zijn.
    Bij armoede wordt toch vooral gedacht aan derde wereld landen. Zo nu en dan beschavingen die er miljoenen jaren voor gekozen hebben te zijn en te leven zo als ze geworden zijn. In harmonie met hun omgeving en zichzelf, energie- en afvalstoffen-neutraal. Met hun ‘achter’ lopen op onze beschaving liepen ze ver vooruit op onze idealen en toekomstdromen.
    En toen kwam het Westen. Dus: “hahaha die bijgeloofjes van jullie…. hier heb je onze god… en wist je dat jullie arm waren?”…..
    Nog levende overblijfselen van deze culturen zijn nu net zo belangrijk als de pure zaden in strijd tegen de ver-Monsantoïng van de natuur.
    Deze landen zijn straks een oase van ongecontroleerde rust buiten het zicht camera’s, digitale controle, parkeerwachters en blauwe enveloppen.
    Wat dat betreft kun je je afvragen wat vooruitgang is. Alles is een cirkel. Op het moment van vertrek ben je het verst van je vertrekpunt.
     

  7. Revealed – the capitalist network that runs the world

    AS PROTESTS against financial power sweep the world this week, science may have confirmed the protesters’ worst fears. An analysis of the relationships between 43,000 transnational corporations has identified a relatively small group of companies, mainly banks, with disproportionate power over the global economy.

    The study’s assumptions have attracted some criticism, but complex systems analysts contacted by New Scientist say it is a unique effort to untangle control in the global economy. Pushing the analysis further, they say, could help to identify ways of making global capitalism more stable.

    The idea that a few bankers control a large chunk of the global economy might not seem like news to New York’s Occupy Wall Street movement and protesters elsewhere (see photo). But the study, by a trio of complex systems theorists at the Swiss Federal Institute of Technology in Zurich, is the first to go beyond ideology to empirically identify such a network of power. It combines the mathematics long used to model natural systems with comprehensive corporate data to map ownership among the world’s transnational corporations (TNCs).

    “Reality is so complex, we must move away from dogma, whether it’s conspiracy theories or free-market,” says James Glattfelder. “Our analysis is reality-based.”

    Previous studies have found that a few TNCs own large chunks of the world’s economy, but they included only a limited number of companies and omitted indirect ownerships, so could not say how this affected the global economy – whether it made it more or less stable, for instance.

    The Zurich team can. From Orbis 2007, a database listing 37 million companies and investors worldwide, they pulled out all 43,060 TNCs and the share ownerships linking them. Then they constructed a model of which companies controlled others through shareholding networks, coupled with each company’s operating revenues, to map the structure of economic power.

    The work, to be published in PLoS One, revealed a core of 1318 companies with interlocking ownerships (see image). Each of the 1318 had ties to two or more other companies, and on average they were connected to 20. What’s more, although they represented 20 per cent of global operating revenues, the 1318 appeared to collectively own through their shares the majority of the world’s large blue chip and manufacturing firms – the “real” economy – representing a further 60 per cent of global revenues.

    When the team further untangled the web of ownership, it found much of it tracked back to a “super-entity” of 147 even more tightly knit companies – all of their ownership was held by other members of the super-entity – that controlled 40 per cent of the total wealth in the network. “In effect, less than 1 per cent of the companies were able to control 40 per cent of the entire network,” says Glattfelder. Most were financial institutions. The top 20 included Barclays Bank, JPMorgan Chase & Co, and The Goldman Sachs Group.

    John Driffill of the University of London, a macroeconomics expert, says the value of the analysis is not just to see if a small number of people controls the global economy, but rather its insights into economic stability.

    Concentration of power is not good or bad in itself, says the Zurich team, but the core’s tight interconnections could be. As the world learned in 2008, such networks are unstable. “If one [company] suffers distress,” says Glattfelder, “this propagates.”

    “It’s disconcerting to see how connected things really are,” agrees George Sugihara of the Scripps Institution of Oceanography in La Jolla, California, a complex systems expert who has advised Deutsche Bank.

    Yaneer Bar-Yam, head of the New England Complex Systems Institute (NECSI), warns that the analysis assumes ownership equates to control, which is not always true. Most company shares are held by fund managers who may or may not control what the companies they part-own actually do. The impact of this on the system’s behaviour, he says, requires more analysis.

    Crucially, by identifying the architecture of global economic power, the analysis could help make it more stable. By finding the vulnerable aspects of the system, economists can suggest measures to prevent future collapses spreading through the entire economy. Glattfelder says we may need global anti-trust rules, which now exist only at national level, to limit over-connection among TNCs. Sugihara says the analysis suggests one possible solution: firms should be taxed for excess interconnectivity to discourage this risk.

    One thing won’t chime with some of the protesters’ claims: the super-entity is unlikely to be the intentional result of a conspiracy to rule the world. “Such structures are common in nature,” says Sugihara.

    Newcomers to any network connect preferentially to highly connected members. TNCs buy shares in each other for business reasons, not for world domination. If connectedness clusters, so does wealth, says Dan Braha of NECSI: in similar models, money flows towards the most highly connected members. The Zurich study, says Sugihara, “is strong evidence that simple rules governing TNCs give rise spontaneously to highly connected groups”. Or as Braha puts it: “The Occupy Wall Street claim that 1 per cent of people have most of the wealth reflects a logical phase of the self-organising economy.”

    So, the super-entity may not result from conspiracy. The real question, says the Zurich team, is whether it can exert concerted political power. Driffill feels 147 is too many to sustain collusion. Braha suspects they will compete in the market but act together on common interests. Resisting changes to the network structure may be one such common interest.

    When this article was first posted, the comment in the final sentence of the paragraph beginning “Crucially, by identifying the architecture of global economic power…” was misattributed.

    The top 50 of the 147 superconnected companies

    1. Barclays plc
    2. Capital Group Companies Inc
    3. FMR Corporation
    4. AXA
    5. State Street Corporation
    6. JP Morgan Chase & Co 
    7. Legal & General Group plc 
    8. Vanguard Group Inc
    9. UBS AG
    10. Merrill Lynch & Co Inc 
    11. Wellington Management Co LLP
    12. Deutsche Bank AG
    13. Franklin Resources Inc
    14. Credit Suisse Group
    15. Walton Enterprises LLC
    16. Bank of New York Mellon Corp
    17. Natixis
    18. Goldman Sachs Group Inc
    19. T Rowe Price Group Inc
    20. Legg Mason Inc
    21. Morgan Stanley
    22. Mitsubishi UFJ Financial Group Inc
    23. Northern Trust Corporation
    24. Société Générale
    25. Bank of America Corporation
    26. Lloyds TSB Group plc 
    27. Invesco plc
    28. Allianz SE 29. TIAA 
    30. Old Mutual Public Limited Company
    31. Aviva plc 
    32. Schroders plc
    33. Dodge & Cox
    34. Lehman Brothers Holdings Inc*
    35. Sun Life Financial Inc
    36. Standard Life plc
    37. CNCE
    38. Nomura Holdings Inc
    39. The Depository Trust Company 
    40. Massachusetts Mutual Life Insurance 
    41. ING Groep NV 
    42. Brandes Investment Partners LP 
    43. Unicredito Italiano SPA 
    44. Deposit Insurance Corporation of Japan 
    45. Vereniging Aegon 
    46. BNP Paribas 
    47. Affiliated Managers Group Inc 
    48. Resona Holdings Inc 
    49. Capital Group International Inc 
    50. China Petrochemical Group Company

    * Lehman still existed in the 2007 dataset used

    Graphic: The 1318 transnational corporations that form the core of the economy

     

    http://www.newscientist.com/article/mg21228354.500-revealed–the-capitalist-network-that-runs-the-world.html#.Uhm51tJmiSr

Laat een reactie achter