Safa tempo's zijn een goedkope en milieuvriendelijk transportmiddel. Ideaal voor Nederland

Safa Tempo: milieuvriendelijke oplossing openbaar vervoerprobleem

De Nepalese hoofdstad Kathmandu ligt in een kom en wordt geteisterd door luchtvervuiling. Ten einde raad verbande de stad de beruchte driewielige Vikram tempo’s. Dit betekende de doorbraak van de elektrische Safa Tempo. De oplossing voor Nederland?

Safa tempo's zijn een goedkope en milieuvriendelijk transportmiddel. Ideaal voor Nederland
Safa tempo's zijn een goedkope en milieuvriendelijk transportmiddel. Ideaal voor Nederland

Tempo’s vullen gat tussen taxi en bus
In Nederland kennen we openbaar vervoer voor een klein aantal personen, de taxi, en voor grote groepen, zoals bussen en treinen. De kleinere regiobus is nooit echt aangeslagen. In Zuid-Azië kent men naast drie soorten taxi’s: de autotaxi, de fietsriksja, de motorriksja of tuktuk, ook een wat groter voertuig waar ongeveer acht tot tien mensen in kunnen zitten: de tempo. Deze leggen gewoonlijk een vaste route af, maar kunnen in noodgevallen ook gehuurd worden voor een paar honderd roepies. Tempo’s zijn erg populair. Ze zijn goedkoper dan taxi’s en sneller dan bussen. Dit ondanks hun lawaaiige en stinkende bromfietsmotor.

Elektrische tempo’s
In de dichtbevolkte komvormige Kathmanduvallei, tienduizend jaar geleden nog een meer, kunnen de uitlaatgassen van de vele auto’s en bussen niet weg. Deze hopen zich op, waardoor er een grauwe sluier over de miljoenenstad hangt. Vooral in het droge seizoen is de luchtvervuiling een enorm probleem. Om die reden heeft de Nepalese overheid in 1999 de Vikram tempo in de ban gedaan en breidde zich het aantal Safa Tempo’s uit van acht tot zeshonderd. De tempo’s rijden over zeventien vaste routes en brengen dagelijks 120 000 passagiers naar hun bestemming. Ik heb er in gereden en vergeleken met de overvolle bussen of verstikkende rook uithoestende Vikram tempo’s zijn de voertuigjes – letterlijk – een verademing.

Opladen tijdens daluren
De voornaamste bron van elektriciteit voor Nepal is waterkracht. De ligging in de Himalaya betekent dat het verval enorm is, dus dat er een enorm potentieel is voor waterkracht. De accu’s voor de tempo’s worden gedurende de nacht opgeladen. Een tempo rijdt 70 km met één volle accu. Helaas loopt de capaciteit van loodaccu’s na enkele jaren steeds meer terug, waardoor na enkele jaren het bereik afneemt tot 55 km. In principe zijn een tot twee accuwissels per dag voldoende voor de meeste routes.

Winstgevend?
In Nepal kost het laten rijden van een Safa Tempo iets meer dan 20 000 roepies (200 euro) per maand.  Hiervan gaat 45 euro op aan salaris, 65 euro aan elektriciteit en 100 euro aan de afschrijving op de batterijen. Ook  moet uiteraard het batterijwisselstation bemand worden.
Een Safa tempo kan maximaal twaalf personen vervoeren. Erg duur zijn Safa tempo’s naar Nederlandse begrippen niet: voor rond de 535 000 roepies (zesduizend euro) rijdt er een rond. Voor wat een Nederlandse stadsbus kost, een slordige miljoen, kan je dus meer dan 150 safa tempo’s laten rijden. Gezien het aantal passagiers in een gemiddelde bus buiten het spitsuur zou een of meerdere Safa Tempo’s een uitstekende vervanging zijn.

Tempo als vervanging openbaar vervoer op stadsroutes
In Nederland hebben we goedkope nachtstroom en honderdduizenden mensen met een uitkering,die graag aan het werk willen. Dit kan bijvoorbeeld door ze een aanvulling van enkele honderden euro op hun uitkering te betalen. Het besturen van een Safa Tempo is geen zwaar werk; met een eenheidstarief van bijvoorbeeld een halve of hele euro zou ook in kleine plaatsen een stadsbusje economisch haalbaar worden. Als we deze voertuigen importeren uit Nepal, ondersteunen we daar de lokale economie en lossen we tegelijkertijd onze vervoersproblemen op. Kortom: welke gemeente of visionaire ondernemer durft?

Bronnen
Elektrisch transport in Nepal
Fact sheet

9 gedachten over “Safa Tempo: milieuvriendelijke oplossing openbaar vervoerprobleem”

  1. Ik zeg doen!
    Ik ben in India geweest en daar hoef je maar even op straat te staan en dan kun je met de tuk tuk van waar je bent naar waar je naar toe wil.
    Vergelijk dat met Nederland: lopen naar de bushalte, wachten op een bus, uitstappen bij een bushalte, misschien overstappen enz.
    Als openbaar vervoer een alternatief wil zijn voor de auto moet het in de eerste plaats klantvriendelijk zijn. Het huidige openbaar vervoer is dat niet.

      1. Uiteraard. Ik denk dat je voor een halve ton al een heel eind komt. Daarmee zou je een hele vloot tuktuks in een middelgrote stad van, zeg, 50 000 mensen rond kunnen laten rijden. Helaas zijn er visieloze politici en ambtenaren die dit soort initiatieven geheid in de kiem gaan smoren.

  2. Daar ben ik het helemaal mee eens, want de traditionele tuk tuks stinken ongelooflijk.
    Overigens loopt er in Manilla (Filipijnen) ook een project waarbij ze de locale busjes (die hele felgekleurde) willen vervangen door elektrische. Dit is op discovery science geweest.

  3. Leuk innitiatief ben helemaal voor elektrisch rijden, mits van stroom door solar energy, wind energy of waterpower stations, anders meteen vergeten! In het filmpje zie je al welke problemen je extra creeert op stations. Ik ben zelf met een project op de Filipijnen bezig (deels ook electrische bussen en busjes), maar in de stad moet je juist met minder bussen (dus groter!) werken. Oenbaar vervoer zal eerst een landelijke dekking moeten geven (helaas verdwijnen er steeds meer onrendabele lijnen), Openbaar vervoer dient zich ook meer te richten op woon-werk-verkeer, zoals bijv. in Japan. In NL kun je op een industrieterrein vaak niet met de bus op je werk komen.

  4. In Nederland brengt het openbaar vervoer je van een plaats waar je niet bent naar een plaats waar je niet wilt zijn.
    In India hoef je slechts je hand op te houden en je hebt vervoer van waar je bent naar waar je wilt zijn.
    Onbegrijpelijk dat niet iemand deze goede manier van openbaar vervoer introduceert.

Laat een reactie achter