India's nieuwste lanceerraket, GSLV_MkIII, moet zelfs de zwaarste satellieten van meer dan 5000 kg de lucht in kunnen krijgen.

Indiërs op weg naar Mars

Dat Indiërs erg handig zijn in informatietechnologie, is bekend. Minder bekend is dat het Indiase ruimtevaartprogramma met een klein budget van ongeveer een miljard dollar, een aantal indrukwekkende prestaties heeft neergezet. De Indiërs hebben nu hun zinnen gezet op een robotexpeditie naar Mars.

Indiërs als ruimtevaarders
Wie India wel eens heeft bezocht, weet dat het land wordt bewoond door een licht neurotisch, intellectueel ingesteld volk met een uitgesproken voorliefde (en talent) voor het laten  functioneren van zeer ingewikkelde systemen. Geen wonder dat computers voor Indiërs gemaakt lijken en IT-centra als Bangalore en Pune groeien als kool. Deze eigenschappen van Indiërs – waaronder het vermogen het ego opzij te zetten voor een hoger doel – maken dat het land ook op het gebied van ruimtevaart – waar zelfs kleine fouten dodelijk kunnen uitpakken – zijn mannetje staat.

India's nieuwste lanceerraket, GSLV_MkIII, moet zelfs de zwaarste satellieten van meer dan 5000 kg de lucht in kunnen krijgen.
India's nieuwste lanceerraket, GSLV_MkIII, moet zelfs de zwaarste satellieten van meer dan 5000 kg de lucht in kunnen krijgen.

Zestien maart 2012 kondigde India een ambitieus plan aan: het sturen van een ruimtesonde naar Mars, die uiteindelijk als satelliet om de rode planeet heen zal draaien. Hoewel het Indiase voorstel niet uitblinkt van nieuwheid, is de organisatievorm opmerkelijk effectief, zeker vergeleken met die van verkalkte ruimtevaartorganisaties als NASA of ESA.

ISRO, Indian Space Research Organization, dateert al van 1969, nog in de tijd dat socialistische idealen in India de boventoon voerden en hongersnoden geregeld voorkwamen. ISRO had dan ook een duidelijk aarde-gericht mandaat. Dr. Vikram Sarabhai, een van de drijvende krachten achter de eerste jaren van ISRO, had dit te zeggen op critici die ruimtevaart verspilling voor het arme land vonden:

“Er zijn sommigen die zich afvragen hoe relevant ruimtectiviteiten zijn voor een ontwikkelingsland. Voor ons is er geen tegenstrijdigheid. We koesteren geen illusies dat we kunnen concurrreren met technisch geavanceerde landen wat betreft het verkennen van de maan, de planeten of bemande ruimtevaart. Wel zijn we ervan overtuigd dat als we een betekenisvolle rol spelen, zowel nationaal als internationaal, we voor niemand onder moeten doen in het toepassen van geavanceerde technieken om de werkelijke problemen van mens en maatschappij op te lossen.”

Missie naar Mars vervroegd
Vier decennia na deze opmerkelijke uitspraak, maken Sarabhai’s opvolgers zijn boude woorden waar. India is nu actief op de frontlinie van maan- en interplanetair onderzoek. Waar de regering-Obama de interplanetaire missies van NASA vrijwel de nek om heeft gedraaid en uitstel de regel is, wordt de Mars-verkenner van India nu veel vroeger gelanceerd dan oorspronkelijk gepland. Oorspronkelijk zou de missie rond 2020 gelanceerd worden, maar een recente inbreng van 24 miljoen dollar heeft het mogelijk gemaakt de lanceerdatum te vervroegen naar november 2013.

Ingenieurs die werken aan de ruimtevaartprogramma’s van NASA en ESA zijn verbijsterd. In de VS en Europa vindt er een voortdurende wedijver plaats tussen onderzoekers, die hun instrument aan boord willen smokkelen aan boord van een missie met een budget. In de praktijk betekent dit altijd dat er meer instrumenten zijn dan plaatsen aan boord en dat een instrument vaak op het allerlaatste moment aangepast moet worden om aan boord te functioneren.  Geen wonder dat missies veel te duur worden en steeds worden uitgesteld. ISRO pakt het slimmer aan. Door de vervroegde lanceerdatum maken wetenschappers nu een selectie van de meest veelbelovende instrumenten en jagen ze snel door de laatste stadia van ontwikkeling. Twee maanden eerder waren Indiase wetenschappers nog aan het  brainstorming over de lading. Volgens de meest recente berichten bestaat deze uit: een infraroodspectrometer, een thermische emissie spectrometer, een kleurgevoelige camera, een stralings-spectrometer, het Plasma en Current Experiment, de Mars Exospheric Neutral Composition Analyzer en de Methane Sensor for Mars. In de komende achttien maanden moeten deze instrumenten worden geminiaturiseerd, op praktische werking worden getest en onderworpen aan strenge tests om hun geschiktheid voor de extreme omstandigheden in de ruimte te toetsen. Ook moeten de sensoren microbevrij worden gemaakt om besmetting van Mars door aardse bacteriën te voorkomen.

Methaanpluim
De methaandetector kan mogelijk NASA de loef afsteken. In 2009 ontdekte Dr. Michael Mumma met zijn telescoop aanwijzingen voor enorme methaanpluimen op Mars. Geologisch gezien is Mars niet echt actief meer, de reden dat veel onderzoekers denken dat deze pluimen mogelijk afkomstig zijn van bacteriën. NASA wil graag een missie sturen om de methaangehaltes nauwkeuriger te meten, maar India zou de organisatie wel eens voor kunnen zijn.

Robotstrategie van India
In tegenstelling tot noorderbuur China lijkt India zich toe te leggen op wetenschappelijk georiënteerde robotische missies. Mensen de ruimte in brengen is buitengewoon lastig. Naast de persoon zelf moeten er honderden kilogrammen life support apparatuur en voorraden mee. Ook kunnen mensen geen extreme g-krachten aan tijdens de vlucht. Robotmissies kennen deze nadelen niet en zijn daarom eenvoudiger uit te voeren. ISRO koestert plannen voor een bemande ruimtevlucht, maar geeft nu de voorkeur aan robotmissies. Dit brengt Dr. Sarabhai’s droom stukken dichterbij. En uiteraard kan ook met behulp van geavanceerde robots en door Indiase programmeurs geschreven kunstmatige intelligentiesoftware een levensvatbare ruimtemijn worden opgezet. Wat dat betreft is de keuze voor Mars voor India logisch. Het dichtbevolkte, grondstofarme land doet zo ervaring op met reizen naar de omgeving van de planetoïdengordel en kan zo in de toekomst meedoen aan ruimtemijnbouwoperaties in de vetste kluif van het zonnestelsel.

Meer informatie
ISRO

6 gedachten over “Indiërs op weg naar Mars”

  1. Goed om te zien dat India (maar ook China) zich zover ontwikkeld heeft dat het ook kan deelnemen in dergelijke projecten. Jammer alleen dat NASA, ESA, JAXA, RFSA, ISRO, CNSA, BSA, enz, enz, enz, niet allemaal volledig samenwerken in een of meerdere ‘space’ projecten. Maar dat het toch allemaal lijkt te gaan om zoveel mogelijk ‘resources’ voor zichzelf uit de ruimte te halen.

  2. @ Lennart,

    Helemaal met je eens.
    Komop, NASA, Obama en Amerika….waar zijn jullie ballen gebleven?
    Honderden miljarden naar Irak en Afghanistan, om nog maar te zwijgen over de kosten aan menselijke slachtoffers.
    De ruimte biedt zo’n enorme kansen voor energie productie en grondstoffen winning.
    Het zelfde geld voor Rusland en in mindere mate voor China.
    Europa laat ik met het schaamrood op mijn kaken maar helemaal even buiten beschouwing.
    Hup ! Terug naar de maan, hup naar Mars, bouw die torus op dat Lagrange punt, bouw die nederzettingen op de maan en Mars.

    Net als Germen altijd zegt: stop met die ultra kostbare sociale experimenten, stop met het overeind houden van verrotte banken…..steek je energie in iets waar de  mensheid echt mee gebaat is !

Laat een reactie achter