Kerncentrales op zee kunnen snel gerealiseerd worden

Kernenergie is een klimaat vriendelijk alternatief voor kolencentrales. Kerncentrales op zee kunnen ook snel in gebruik worden genomen.

Kernenergie, betrouwbaar en compact

Vergelijken met zonne-energie en windenergie heeft kernenergie enkele grote voordelen. Het voornaamste voordeel van kernenergie is dat dit altijd beschikbaar is. Zomer en winter, dag en nacht. Zonnig weer of ijzige winterstorm. Dat is met zonne-energie en windenergie maar afwachten. Een ander groot voordeel van kernenergie is dat het maar weinig ruimte in beslag neemt. Vergelijk een windmolenpark of een zonneweide maar met een kerncentrale die een gelijk vermogen levert. Een ander voordeel is de geringe hoeveelheid afval. Zowel een zonneweide als vooral windmolens leveren enorm veel afval op, dat heel moeilijk is te hergebruiken. Ter vergelijking: alle afval van de kerncentrale in Borssele kan worden opgeslagen in een enkele grote schuur.

Afvalprobleem is te overzien

Kernenergie heeft twee grote nadelen. Ten eerste is dat het afvalprobleem, ten tweede het gevaar op een kernramp. Het afvalprobleem wordt in feite behoorlijk overschat. De hoeveelheid hoog radioactief afval die vrijkomt is maar klein. Om een indruk te geven, de kerncentrale in Borssele produceert per jaar ongeveer drie kubieke meter kernafval. Hiervoor in ruil levert de centrale 3,3 miljard kWh per jaar. Ter vergelijking: een kolencentrale produceert per kilowattuur 358 g kooldioxide. Als Borssele vervangen zal worden door een kolencentrale zou dat dus meer dan 1 miljard kg extra CO2 opleveren.

Omgekeerd, als in 2019 alle vijf steenkoolcentrales in Nederland vervangen zouden worden door kerncentrales, zou dat 17  miljard kWh * 358 g = rond 6 miljard kg uitstoot van kooldioxide hebben bespaard. Omgerekend is dat ruim 3% van de totale Nederlandse uitstoot. Als we trouwens ook het complete Nederlandse wagenpark van stroom zouden voorzien, in plaats van, zoals nu, van benzine en diesel, en ook de industrie, zou dit de Nederlandse CO2-uitstoot meer dan halveren. Dit, zomer en winter, 24 uur per dag. Als we een kerncentrale in het Westland zouden plaatsen, kan deze de tuinders van gratis warmte voorzien.

Risico’s van kerncentrales op zee zijn beperkt

De twee grote kernrampen, Tsjernobyl en Fukushima, deden zich voor bij verouderde, onveilige centrales. De oude reactor in Fukushima had al jaren eerder dicht gemoeten. Tot overmaat van ramp bouwde het corrupte Japanse bedrijf Tepco de centrale in Fukushima ook nog op een onveilige plaats, waar veel aardbevingen en tsunami’s voorkomen. Moderne reactoren zijn veel veiliger.

De voornaamste reden dat kernenergie niet massaal wordt uitgerold is emotioneel. Kernrampen als Tsjernobyl en Fukushima waren heel veel in de publiciteit. Toch zijn hierbij in verhouding heel weinig doden gevallen. In Tsjernobyl zijn als gevolg van straling hooguit enkele tientallen doden gevallen. In Fukushima welgeteld één. Ter vergelijking, er vallen per biljoen: kilowattuur door de mijnbouw en vervuiling rond de 100.000 doden als gevolg van het gebruik van steenkool [2]. Omdat deze doden verspreid over het jaar vallen, en wij het normaal vinden dat mensen met longkanker in het ziekenhuis liggen, maakt bijna niemand hier een punt van.

Kerncentrales op zee voorkomen rechtszaken van omwonenden

Vanwege deze emotionele bezwaren is het heel moeilijk om nieuwe kerncentrales te bouwen. Omwonenden spannen eindeloze rechtszaken aan, waardoor het tientallen jaren duurt voordat er eindelijk een kerncentrale kan worden gebouwd. Zoveel tijd hebben we niet.

Rosatom ontwikkelde deze kerncentrale op zee in zeven jaar. Rosatom kan deze centrales in enkele jaren leveren. De oplossing? Bron/copyright: rosatom.ru
Rosatom ontwikkelde deze kerncentrale op zee in zeven jaar. Rosatom kan deze centrales in enkele jaren leveren. De oplossing? Bron/copyright: rosatom.ru[1]/fair use

Drijvende kerncentrales op zee kunnen heel snel aanmeren

Zoals gezegd, zijn windmolenparken een ramp voor het milieu. Bijvoorbeeld, door de vogels die ze doden. De wieken van versleten windmolens zijn heel moeilijk te recyclen. Tot overmaat van ramp is de winning van de zeldzame aardmetalen, die nodig zijn voor de permanente magneten in windmolens, zeer milieuvervuilend. Daar hebben wij niet veel last van, maar de Chinezen die in de omgeving van deze mijnbouw leven, des te meer. Maar we kunnen toch plezier hebben van de dure infrastructuur die voor deze windmolenparken is aangelegd. Namelijk, door schepen met kerncentrales aan boord aan te meren en aan te koppelen in deze windmolenparken.

Zonne-energie een prima idee, maar dan op de daken van woonhuizen

Zonnepanelen zijn prima. Niet in zonneweides, maar op de daken van huizen van particulieren, natuurlijk. Deze kunnen prima de airconditioning van energie voorzien in de zomer. De populariteit van airconditioning stijgt snel. Door de klimaatverandering komen hoge temperaturen in de zomer immers steeds vaker voor. Zonnepanelen kunnen deze piek in de behoefte aan elektriciteit in de zomer prima opvangen.

Bronnen

  1. The floating NPP has delivered its first 10 mln kWh of electric power to the Chukotka grid, Rosatom.ru, 2020
  2. Mortality rate worldwide in 2012, by energy source (in deaths per thousand terawatt hour), Statista, 2012

3 gedachten over “Kerncentrales op zee kunnen snel gerealiseerd worden”

  1. Ik zie liever kernfusie centrales. ITER is in de maak en de chinezen hebben al de HL-2M werkend. Kernfusie centrales hadden we allang massaal kunnen hebben.

    Fission reactoren stoten altijd een bepaald hoeveelheid radioactief afval uit, dit binnen ‘normen’ valt. Het gaat overal inzitten en blijft heel lang bestaan. Zie de Fransen bevolking, die zijn vervormt door al die radioactiviteit in het land (lucht, grond, water) (ook chemische substanties werken hieraan mee). Kerncentrales krijgen Uranium gevoed waarna de centrale dit omzet in plutonium 239 als brandstof. Dit is weapon grade plutonium en heeft een half life van 24000 jaar. Na 24000 jaar vervalt de helft maar niet in het niets maar in een ander radioactief deeltje en zo gaat het nog heel heel lang verder tot het deeltje lood wordt bereikt. Zo is dat met vrijwel elke elk radioactief deeltje.

    What you are not supposed to know:

    1) It doesn’t take an accident for a nuclear power plant to release radioactivity into our air, water and soil. All it takes is the plant’s everyday routine operation, and federal regulations permit these radioactive releases.

    2) Radioactivity is measured in “curies.” A large medical center, with as many as 1000 laboratories in which radioactive materials are used, may have a combined inventory of only about two curies. In contrast, an average operating nuclear power reactor will have approximately 16 billion curies in its reactor core. This is the equivalent long-lived radioactivity of at least 1,000 Hiroshima bombs.

    3) A reactor’s fuel rods, pipes, tanks and valves can leak. Mechanical failure and human error can also cause leaks. As a nuclear plant ages, so does its equipment – and leaks generally increase.

    4) Some contaminated water is intentionally removed from the reactor vessel to reduce the amount of the radioactive and corrosive chemicals that damage valves and pipes. The water is filtered and then either recycled back into the cooling system or released into the environment.
    5) A typical 1000-megawatt pressurized-water reactor (with a cooling tower) takes in 20,000 gallons of river, lake or ocean water per minute for cooling, circulates it through a 50-mile maze of pipes, returns 5,000 gallons per minute to the same body of water, and releases the remainder to the atmosphere as vapor. A 1000-megawatt reactor without a cooling tower takes in even more water–as much as one-half million gallons per minute. The discharge water is contaminated with radioactive elements in amounts that are not precisely known or knowable, but are biologically active.

    6) Some radioactive fission gases, stripped from the reactor cooling water, are contained in decay tanks for days before being released into the atmosphere through filtered rooftop vents. Some gases leak into the power plant buildings’ interiors and are released during periodic “purges” and “ventings.” These airborne gases contaminate not only the air, but also soil and water.

    7) Radioactive releases from a nuclear power reactor’s routine operation often are not fully detected or reported. Accidental releases may not be completely verified or documented.

    8) Accurate, economically-feasible filtering and monitoring technologies do not exist for some of the major reactor by-products, such as radioactive hydrogen (tritium) and noble gases, such as krypton and xenon. Some liquids and gases are retained in tanks so that the shorter-lived radioactive materials can break down before the batch is released to the environment.

    9) Government regulations allow radioactive water to be released to the environment containing “permissible” levels of contamination. Permissible does not mean safe.

    10) Detectors at reactors are set to allow contaminated water to be released, unfiltered, if below “permissible” legal levels.

    11) The Nuclear Regulatory Commission relies upon self-reporting and computer modeling from reactor operators to track radioactive releases and their projected dispersion. A significant portion of the environmental monitoring data is extrapolated – virtual, not real.

    12) Accurate accounting of all radioactive wastes released to the air, water and soil from the entire reactor fuel production system is simply not available. The system includes uranium mines and mills, chemical conversion, enrichment and fuel fabrication plants, nuclear power reactors, and radioactive waste storage pools, casks, and trenches. Increasing economic pressures to reduce costs, due to the deregulation of the electric power industry, could further reduce the already unreliable monitoring and reporting of radioactive releases. Deferred maintenance can increase the radioactivity released – and the risks.

    13) Many of the reactor’s radioactive by-products continue giving off radioactive particles and rays for enormously long periods – described in terms of “half-lives.” A radioactive material gives off hazardous radiation for at least ten half-lives. One of the radioactive isotopes of iodine (iodine- 129) has a half-life of 16 million years; technetium-99 = 211,000 years; and plutonium-239 = 24,000 years. Xenon-135, a noble gas, decays into cesium-135, an isotope with a 2.3 million-year half-life.

    14) It is scientifically established that low-level radiation damages tissues, cells, DNA and other vital molecules – causing programmed cell death (apoptosis), genetic mutations, cancers, leukemia, birth defects, and reproductive, immune and endocrine system disorders.

    1. Als je dus kijkt naar Rusland die alleen een paar reactors ver weg aan de grens heeft staan heb je niet van die vervormde mensen, bovendien veel natuur. Of Colombia hydro and thermal power plus veel natuur daar leven de mooiste mensen op aarde.

Laat een reactie achter