psychometrie

Met een mavodiploma minister van Onderwijs worden. In Nederland kan het.

Stel opleidingseisen aan politici

41 reacties / Ideeën, Maatschappij, Nederland, Visionaire vragen / Door Germen Roding / 9 april 2012 9 april 2012

Waar strenge eisen worden gesteld aan zelfs de opleiding van verpleeghulpen of metselaars, worden we geregeerd door incompetente amateurs die vaak met moeite de mavo hebben afgemaakt. De resultaten wat betreft beleid zijn er dan ook naar. Wat kunnen we doen aan de plaag van derderangs minkukels in de politiek?

Toelatingseisen voor minister: mavo-diploma
Erg veel is er niet voor nodig om minister te worden. Er zijn geen toelatingseisen, geen benoemingsprocedure en geen cv-check. Neem CDA-minister onderwijs Marja van Bijsterveld. Deze dame heeft slechts een mavo-diploma, gevolgd door een opleiding verpleegkunde. Ze heeft in Almere al als wethouder af moeten treden omdat ze een waarschijnlijk frauderende PvdA-burgemeester de hand boven het hoofd hield. Kortom: ze is niet de juiste persoon om doortastend bestuurlijke vernieuwingen door te voeren. Wel beschikte ze over een uitgebreid netwerk binnen het CDA, waardoor ze van verpleegster kon promoveren tot minister. Kortom: een mavoklantje beslist over strategische stappen om Nederland kennisland te laten blijven. Gaat u maar rustig slapen.

Dan het volgende hoofdpijndossier: de gezondheidszorg. De uitgaven zijn de afgelopen tien jaar verdubbeld. Maar hier zit toch een minister op die wel een universitair papiertje heeft gehaald?
Inderdaad, Edith Schippers (VVD) heeft politicologie gestudeerd en, een uitzondering onder politici, zie minkukels als Wallage, haar studie ook afgerond.
Uit haar nota Dichtbij Betere Zorg blijkt echter dat ze niet begrijpt waar de kernoorzaak van de problemen in de gezondheidszorg ligt. Ze blijft hameren op meer marktwerking, terwijl marktwerking en marktgericht denken, door de ziekenhuizen en behandelaars, juist de directe oorzaak is van de uit de hand lopende kosten en slechte kwaliteit. Het probleem is niet dat de behandelingen te duur zijn, het probleem is dat er onnodig wordt behandeld, zo is de winst namelijk maximaal, en dat de zorg veel te ingewikkeld is georganiseerd.
Het is de vraag of de Nederlandse kiezers wilden dat de gezondheidszorg met een totaal uit de hand lopend budget, met boven de zeventig miljard in 2011 ongeveer een derde van alle overheidsuitgaven, kortom een zeer belangrijk dossier, in handen komt van iemand die het vermogen mist om door te pakken.

Oplossingen
Politici beweren dat ze door hun mensenkennis zonder problemen in staat zijn, de meest ministeriabele personen te vinden. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt echter dat mensen, hoe groot hun mensenkennis ook is, hiertoe slechter in staat zijn dan psychometrische hulpmiddelen, zoals psychologische tests. Politici laten zich bij het zoeken van een goede vakminister ook vooral leiden door partijbelangen, wat in de praktijk betekent dat de kandidaten met het grootste netwerk minister worden, niet de competentste kandidaten. Nog erger dus.

Het verplicht stellen van een batterij met psychologische testen, zoals een gedegen IQ-test en een grondige CV check, zou dus een goed begin zijn.
Ook kunnen relevante opleidingseisen gesteld worden. Een minister moet voldoende intellectuele zwaarte hebben om beleid te kunnen ontwikkelen en met gezag uit te dragen. Hierbij kan dus gedacht worden aan een studie met promotie aan een voor het vakgebied relevant onderwerp.

Verder zou een goede oplossing kunnen zijn om de kandidaten rechtstreeks door de kiezer aan te laten wijzen. Kiezers willen geen incompetente prutser, maar een capabele minister. Daarbij zullen in de verkiezingsstrijd, die gerust harder en smeriger mag worden dan nu, zwakke kandidaten snel door de mand vallen. We zagen dit reeds met Job Cohen. Wel moet de kandidaatstelling dan ruim van tevoren, een half jaar tot een jaar voor de verkiezingen plaatsvinden, zodat de zwakke plekken duidelijk zijn.

Wat denken jullie?

Lees ook
Stel open sollicitaties verplicht bij alle overheidsfuncties
Heil komt niet uit de politiek
Diploma voor politci (GeenNieuws)

Is dit je toekomstige sollicitatiegesprek?

Spel als mindreader

4 reacties / Ideeën en techniek, Wetenschap / Door Germen Roding / 30 september 2011 30 september 2011

Speelt u graag spelletjes online? In principe is daar een schat aan informatie uit te halen over hoe u denkt. Onderzoekers zijn steeds verder op weg met het bedenken van methoden om uit spelgedrag intelligentie en andere psychologische kenmerken af te leiden. Worden spelletjesuitbaters straks online zielenknijpers?

Een spel als psychisch experiment
Een spel is een simulatie van de werkelijkheid. Een schaakspel is een gestileerd slagveld, waarin twee legers tegen elkaar oprukken. Veel spelletjes zijn meer abstract. Alle spelletjes van een bepaalde minimale complexiteit hebben echter als gemeenschappelijk kenmerk dat ze uitnodigen, een bepaalde speelstijl te hanteren.

Zo was er een schaakgrootmeester, niet eens zo spectaculair goed, waarvan de speelstijl hopeloos het spel van de regerend wereldkampioen in die tijd ontregelde. Bij computerspelletjes zijn er zelfs meer dingen vast te stellen, bijvoorbeeld de muisbewegingen die iemand maakt, patronen in de beslissingen die iemand maakt en de strategie die achter de zetten van iemand schuil gaat.

Zo zal een impulsief persoon korter nadenken en vaak kiezen voor spelletjes waarbij hij ogenblikkelijk resultaat ziet van zijn zet. Ook zal een intelligent persoon meer succes hebben bij zijn spel.

Schaakcomputers: de eerste AI’s
Het beperkte, abstracte domein van spelletjes maakt ze een ideale speeltuin voor kunstmatige intelligentie. Inderdaad concentreerde veel AI-onderzoek zich hierop. Dit begon al in de jaren vijftig. Sindsdien zijn schaakcomputers sterk verbeterd, met als voorlopige hoogtepunt IBM-computer Deep Blue die in 2006 regerend wereldkampioen Kramnik inmaakte.

Op dit moment haalt een schaakprogramma op een moderne pc al ELO-ratings boven de 2600.
Minderwaardigheidsgevoelens? Schakel dan over op go, het boeiende eeuwenoude Japanse bordspel. Go-meesters verslaan nog steeds de beste goprogramma’s met stukken.

IQ testen met spel
Inderdaad zijn al enkele onderzoekers bezig hier onderzoek naar te doen. Tom Schaul en Jürgen Schmidthuber van het IDSIA-instituut van de Zwitserse universiteit van Lugano en hun collega Julian Togelius van de universiteit van Kopenhagen hebben methodes gezocht om intelligentie te meten aan de hand van een spel[1]. De uitgaven aan (en het niveau van) research and development aan computerspellen zijn namelijk zo hoog, de wereldwijde omzet in computerspellen ligt rond de dertig miljard euro, dat dit het AI-onderzoeksbudget verre overtreft.

Steeds meer onderzoekers liften dan ook dankbaar mee op de superieure real-time hardware en de algoritmes van computerspellen. Zij stellen voor om het IQ van AI’s vast te stellen door ze ‘los te laten’ op voor de makers van de AI onbekende spellen. Uiteraard kan deze techniek ook voor het meten van menselijke intelligentie worden gebruikt.

Persoonlijkheid en sociale vaardigheden testen met een spel
Steeds meer onderzoekers duiken ook in virtual reality spelwerelden om daar sociologisch onderzoek te doen. Dit onderzoek kan natuurlijk ook naar een toekomstige werknemer worden gedaan. Is deze in staat als een echte team player af te rekenen met een gevaarlijke draak in World of Warcraft, of is het een brokkenpiloot? Wordt personeelsassessment in de toekomst een bezoekje aan een game console?

Bron:
1. Tom Schaul, Julian Togelius, Jürgen Schmidhuber, Measuring Intelligence through Games, Arxiv.org (2011)