solliciteren

Veel voorkomende fout: het vergeten van je digitale imago

Dat de tijden veranderen valt niet te ontkennen. Maar waar de jeugd vaak snel mee gaat met nieuwe trends, willen volwassenen nog wel eens achter blijven. Een goed voorbeeld van verandering is het bijhouden van je digitale imago. Hoe sta jij bekend op de digitale snelweg?

Bij je aankomende baas wil je niet bekend staan als een fervent drinker

Vroeger solliciteerde je door een brief te sturen naar een potentiële toekomstige werkgever, met de Curriculum Vitae als bijlage. Deze werkgever  probeerde dan een beeld van je te krijgen aan de hand van je brief door te kijken naar je schrijfstijl, spelfouten en natuurlijk ook de inhoud. Op grond hiervan werd dan besloten of je uitgenodigd werd voor een gesprek of niet.

Nog steeds zijn veel mensen zich er niet van bewust dat het tegenwoordig anders gaat. Met de opkomst van allerlei sociale media is niet alleen de sociale leefwereld van een select groepje jongeren veranderd, maar de hele maatschappij heeft zich gedeeltelijk naar de digitale wereld verplaatst. De precieze cijfers zijn mij niet bekend, maar ik ken vele bedrijven waarbij een naam eerst wordt gegoogled alvorens iemand wordt uitgenodigd voor een gesprek.

Zij die zich deze verschuiving niet realiseerden spreken veelal van schande hierover. Het zou bijvoorbeeld een inbreuk op onze privacy zijn. Je toekomstig werkgever lacht hier om: het is niet verboden iemand op internet te zoeken en je hebt er tenslotte zelf voor gekozen de gegevens daar neer te zetten. Op deze manier krijgt de werkgever veel makkelijker een ‘eerste indruk’ dan wanneer hij je uitnodigt voor een gesprek.

In een vorig jaar verschenen rapport schrijft Tina van der Linden (Universiteit Utrecht) dat men er verstandig aan doet goed na te denken alvorens foto’s of verhalen over jezelf of anderen op internet te plaatsen [1].

Een veel aangehaald voorbeeld is het geval van een rechtenstudente die was gefilmd in ‘zeer beschonken toestand’. Dit filmpje was vervolgens onder andere op GeenStijl [2] te zien, waarna haar naam al snel onlosmakelijk verbonden was met dit voorval. De studente besloot GeenStijl aan te klagen (wat ze overigens won [3]), maar bereikte daarmee alleen nog maar meer negatieve publiciteit. Nog steeds als je haar naam googled, zul je dit verhaal terug vinden (en nee, ik noem haar naam niet).

Als je de verandering naar de digitale wereld hekelt kun je er natuurlijk voor kiezen er niet aan mee te doen. Helaas snijd je hiermee vooral jezelf in de vingers. Want wat doet je werkgever op het moment dat je digitaal onvindbaar bent? Juist, hij gaat verder met de volgende sollicitant. Digitaal aanwezig zijn wordt – helaas voor sommigen – steeds meer een onderdeel van het sollicitatie proces.

Hoewel het natuurlijk erg verschilt in welke branche en bij welk bedrijf je solliciteert, zijn er twee belangrijke tips die ik kan geven:

  1. Als je nog geen profiel bij een bekende profielen-site hebt, maak er dan eentje aan. Al is het maar om er een fatsoenlijke foto op te zetten en een klein beetje informatie over jezelf. Een bekende profielen-site die gericht is op zakelijke relaties en waar je ook makkelijk je CV kunt bijhouden, is LinkedIn. Steeds meer zaken lopen, ook in Nederland, via deze site. En echt waar, ik heb managers gehoord die liever geen zaken doen met mensen die geen LinkedIn profiel hebben.
  2. Google jezelf alvorens je solliciteert. Zijn al je schandalige foto’s van je profielen (of slechts privé zichtbaar)? Heb je de zogenaamd grappige youtube filmpjes verwijderd? Bekijk de informatie die je over jezelf vindt door de ogen van je toekomstige werkgever en ga na of je wilt dat hij op grond daarvan een oordeel over jou velt.

Een bijkomend voordeel van een profiel, mits zo nu en dan geupdate, is dat het snel boven in de Google-resultaten komt te staan. Op deze manier is het dus mogelijk om de minder leuke verhalen die je zelf niet weg kunt halen, minder in het zicht te zetten.

Kortom: mocht je gaan solliciteren of anderszins op zoek zijn naar zakelijke connecties, vergeet dan je digitale zelf niet!

Ps. Voor de studenten onder ons: bij hospiteren is het ook verstandig je digitale imago te checken.

[1] NOS Headlines – Ik heb tevens een lezing van mevrouw v.d. Linden omtrent dit onderwerp mogen aanschouwen.
[2] Majesteit vs GeenStijl
[3] Nu.nl – Studente wint zaak om dronken video

 

Nederland verdient beter dan de regenten waar we nu mee opgescheept zitten.

Stel open sollicitaties verplicht bij alle overheidsfuncties

Waarom worden we bestuurd door derderangs non-valeurs? Er bestaan strenge Europese aanbestedingsregels die vriendjespolitiek moeten voorkomen. Tegelijkertijd is vriendjespolitiek en gekonkelfoes schering en inslag bij politieke en overheidsbenoemingen. Tijd voor verandering.

Nederland verdient beter dan de regenten waar we nu mee opgescheept zitten.
Nederland verdient beter dan de regenten waar we nu mee opgescheept zitten.

Het is in Nederland schering en inslag, al sinds de pruikentijd.

Bepaalde namen duiken keer op keer op. Enkele honderden mannen (en een enkele vrouw) runnen dit land en spelen elkaar keer op keer de bal toe: de “Tweehonderd van Mertens“, genoemd naar vakbondsbestuurder Jan Mertens die de aandacht vestigde op het fenomeen.

Eerder genoemd op Visionair is de VVD’er Franssen. Ook de omstreden PvdA-rasregent Jacques Wallage duikt keer op keer weer op in het bestuurderscircuit.

De reden is dat hoge ambtelijke en politieke functies niet vervuld worden via een open sollicitatie, maar via vriendjespolitiek. De bekende old-boys networks waarin buitenstaanders moeilijk binnendringen.

Overigens is dat in de top van het bedrijfsleven niet veel anders en bestaat er in Nederland (net als in Japan) een nauwe verbinding tussen overheid, politiek en bedrijfsleven.

Bestuurders zijn opportunisten en conformisten, want alleen zulke lieden worden gepromoveerd
We hebben het al eerder aangestipt: de persoonseigenschappen die geschikt zijn om vooruit te komen in de politiek of het bedrijfsleven, zijn niet de persoonseigenschappen die van visionaire bestuurders worden gevraagd. Visionairen zijn baanbrekend en doorgaans omstreden. Politici en bestuurders willen niet iemand naast zich of boven zich die slimmer is dan zij. Die is namelijk onvoorspelbaar en  lastig te manipuleren. Ook laat zo iemand zich vaak leiden door idealen of rechtvaardigheidsgevoel in plaats van de in bestuurderskringen geprevaleerde voor-wat-hoort wat praktijken waarin bijvoorbeeld Wallage een meester is.

Natuurlijk zal een goed bestuurder zowel visionair als realist en netwerker moeten zijn. Een bestuurder die alleen visionair is zal vermoedelijk kansloze, irreële besluiten  nemen omdat hij zijn tijd te ver vooruit is. Op dit moment moeten we echter vaststellen dat er nauwelijks sprake is van visionair denken bij welke bestuurder dan ook. Enkele voorbeelden. In plaats van doortastend het massale misbruik van antibiotica totaal te stoppen (bijvoorbeeld door bepaalde middelen voor niet-menselijk gebruik totaal te verbieden), wilde de betrokken CDA-minister Verburg het verbruik met een percentage terugbrengen. Mevrouw heeft duidelijk weinig begrepen van microbiologie en vindt de volksgezondheid onderhandelbaar. Het Nederlandse energievraagstuk is van nationaal belang en een lange-termijn probleem. Toch zien we ad-hoc beleid dat de ontwikkeling van olievervangers onmogelijk maakt – hoewel hierbij ook de zeer machtige positie van oliereus Koninklijke Olie/Shell een belangrijke rol speelt.

Open sollicitaties
Het wordt dus tijd voor een totaal andere sollicitatieprocedure. De kleine pool van middelmatig begaafde carrièrejagers en politieke vergadertijgers moet worden uitgebreid tot alle Nederlanders die objectief aan de kwalificaties voldoen. Hier moeten net als voor aanbestedingsprocedures, transparante regels voor komen. Een goede inspiratiebron is bijvoorbeeld het klassiek-Chinese keizerlijke examensysteem waarbij iedereen die slaagde voor het loodzware mandarijnenexamen, een functie als mandarijn (Chinees ambtenaar) kreeg aangeboden. Zelfs de zoon van een eenvoudige boer.  De reden dat het keizerlijke China in staat was een enorm gebied met zeer veel mensen (China is zo groot als geheel Europa) te besturen was mede de hoge kwaliteit van de mensen die de bureaucratie bemanden.  Deze examens zullen moeten worden vergezeld van een systeem om de bestuurlijke competenties vast te stellen.