vegetarisme

Een revolutionaire techniek kan grote hoeveelheden extra eiwit ter beschikking stellen aan mensen. De techniek is al enkele eeuwen bekend, maar krijgt nu pas meer aandacht. Eindelijk een gezond en duurzaam alternatief voor vlees?

Bladerkwark
De Engelse term is ‘leaf curd’, wat is te vertalen als ‘bladerkwark’ of ‘bladerhangop’. Het principe achter de techniek is eenvoudig. Planten bestaan voor een groot deel uit onverteerbare vezels. Deze zijn erg nuttig om ons maagdarmstelsel in goede conditie te houden, maar maken het nuttigen van grote hoeveelheden planten onpraktisch. Planteneters moeten dan ook veel moeite doen om de voedingsstoffen uit planten te winnen (een schapendarm is tientallen meters lang, vergeleken met de enkele meters van een carnivoor).
Door het maken van leaf curd blijven de vezels achter in de pulp, terwijl het verteerbare deel van de plant in het sap terecht komt. Deze techniek levert per hectare tien keer zoveel eetbaar eiwit op als veeteelt en drie keer zoveel als het kweken van graan. Alleen peulvruchten komen qua eiwitopbrengst hierbij in de buurt.

Bladerkwark in acht stappen

Het maken van bladerkwark is eenvoudig.
1. Oogst verse groene bladeren van planten die een goede bron van bladerconcentraten vormen. V0orbeelden zijn brandnetel, tarwe en moringa; in de bron staat een uitgebreide lijst van tientallen soorten.
2. Was de bladeren goed in water om zand en vuil te verwijderen.
3. Hak grote bladeren of plantendelen in stukjes ter grootte van een vinger. (bij sommige maalinstrumenten kan deze stap over worden geslagen).
4. Maal de bladeren tot pulp.
5. Pers zoveel mogelijk sap uit de pulp.
6. Verhit het sap zo snel mogelijk tot het kookpunt.
7. Er vormen zich vlokken. Laat het sap door een fijngeweven kleed druipen om de vlokken te scheiden van het sap.
8. Pers zoveel mogelijk vloeistof uit de hangop.

Krachtvoeding voor kinderen
Ouders met kleine kinderen weten wel hoe moeilijk het elke keer is kinderen hun bord leeg te laten eten. Vooral groenten nemen veel volume in,w aardoor kinderen al gauw verzadigd zijn. Leaf curd is hiervoor een goede oplossing. In feite kunnen zo met weinig moeite de eiwitten, vitaminen en mineralen uit een gewas worden geconcentreerd in een makkelijk eetbare en verteerbare vorm.

Gebruik restproducten
Bij het proces komen er twee restproducten vrij: de uitgeperste perskoek en de ‘wei’, het sap dat overblijft na het uitvlokken van de eiwitten. De perskoek is als veevoer te gebruiken, als bodemverbetermiddel of als uitgangspunt voor biogas. Het resterende sap bevat veel stikstof en kalium, twee belangrijke meststoffen. Dit sap vormt hiermee een uitstekende vloeibare meststof.

Nadelen
Niet elke plantensoort is geschikt. Sommige planten zijn giftig; andere vlokken onvoldoende uit. Ook kan het plantensapconcentraat niet zo lang bewaard worden. In gebieden met een lang droog seizoen moet er dan een alternatief gevonden worden, bijvoorbeeld sojabonen of andere goede plantaardige eiwitbron (uiteraard zonder terminatorgen van Monsanto). Ook is voedingsvezel nodig om de peristaltiek op gang te houden en de brij in de ingewanden zacht te houden. Geen voedingsvezel eten levert gevaar op verstopping. Enige aanvulling met niet-verwerkte (bijvoorbeeld rauwe of alleen gekookte) groenten is dus zeker verstandig. Een ander nadeel is dat door de behandeling (een kleine hoeveelheid) vitamine C verloren gaat. Dit blijft beperkt als de kooktijd kort blijft. Een ander nadeel is dat er het nodige werk vereist is om de bladermassa in bladerkwark om te zetten. Hier zijn echter apparaten voor.

Bron:
Brochure Leaf For Life