Onze verre voorouder leek erg veel op deze spons, een dier dat leeft van gefilterd water.

Overblijfselen oudste dieren ooit ontdekt

In het Etosha Wildreservaat in Namibië hebben paleontologen de oudste fossielen ooit van meercellige dieren ontdekt. De ontdekking van fossiele sponzen zet de datum waarop het eerste meercellige dierlijke leven is ontdekt vele miljoenen jaren terug, tot diep in het Precambrium. Dit zou onze voorouder wel eens kunnen zijn, volgens één auteur.

Onze verre voorouder leek erg veel op deze spons, een dier dat zich voedt door micro-organismen uit water te filteren.
Onze verre voorouder leek erg veel op deze spons, een dier dat zich voedt door micro-organismen uit water te filteren. Bron: NIST

De fossielen van de eerste sponzen zijn maar klein en hebben de vorm van kleine vazen. De fossielen zijn aangetroffen in Etosha National Park en andere plaatsen in het dunbevolkte, woestijnachtige land. De rotsen waarin de fossielen zijn aangetroffen waren tussen de 760 en 550 miljoen jaar oud, aldus de tien leden van een internationale groep in hun artikel [1]. Dit betekent dat dieren, waarvan tot nu toe werd geloofd dat ze pas aan het begin van het Cambrium, 600 tot 650 miljoen jaar geleden, opdoken, al honderd tot honderdvijftig miljoen jaar langer op aarde voorkomen.

Het betekent ook dat deze holle bollen – ongeveer zo groot als een stofkorrel en overdekt met gaten die vloeistof (met voedsel, zoals micro-organismen) onze voorouders waren, aldus mede-auteur Tony Prave, geoloog aan de University of St Andrews in Schotland.

‘Als je kijkt naar de stamboom van alle leven en deze terug volgt tot we bij de stamgroep, de voorouders van alle dieren, zijn, dan ja, dan zou dit onze bet-bet-bet-bet-overgrootmoeder zijn,’ aldus Prave tegen persbureau AFP[2].

Al langer bleek uit genetische klokken dat dieren veel eerder dan de tot nu toe aangenomen 600 miljoen jaar geleden hebben gediversificeerd. Als DNA van alle bekende diergroepen wordt vergeleken blijkt aan de hand van het voorkomen van mutaties dat deze rond de 760 miljoen jaar geleden deel hebben uitgemaakt van dezelfde diersoort. Dit fossiele bewijs sluit mooi aan op deze bestaande ontdekking.

Inderdaad kent de mens (en andere meercellige diersoorten) een fase in de ontwikkeling van het embryo, de blastula, die wel iets weg heef van een holle bol. Volgens de onlangs weer in ere herstelde opvatting van de Duitse bioloog Mayer volgt de embryonale ontwikkeling van onder meer de mens in grote lijnen de evolutionaire voorgeschiedenis van de mens.

Bronnen
1. Gess, The Oldest Animal Fosils, South African Journal of Science, 2012
2. Namibia sponge fossils ‘are world’s first animals’,AFP, 2012

13 gedachten over “Overblijfselen oudste dieren ooit ontdekt”

  1. beetje humor mag hier ook wel zie ik. Zojuist las ik van John o’ Mill:
    de Yank heeft gum om op te kauwen,
    de Beier hop om bier te brouwen
    de Fransman maîtresses om echt te breken
    de Belg twee talen om slecht te spreken
    (denk aan de premier, denk ik dan)
    de Indiër zweet om af te vegen
    de Jap heeft hara om kiri te plegen
    (dan sla ik om ruimte te besparen e.e.a. over)
    maar allen hebben voor ’t fatsoen
    (hier heb ik vrijmoedig wat aan bewerkt)
    Een grote bek om dicht te doen.
     
    Ik herinner mij ook nog wel vaag van weleer die man uit krimpen aan de lek, met such a big fantastic bek, that early last week, when he started to speak, the corners met around his neck, (of zo iets. Het boek is inmiddels vergaan)
    Weinig veranderd dienaangaande, (die bek betreffende) in de voorbije 760miljoen jaar dus, zo mogen we gevoeglijk wel wetenschappelijk vaststellen.
    Die linkse op het plaatje zal mijn voormoeder wel zijn geweest; de benjamina zo te zien. Ook wat groener dan de anderen; dat ben ik ook nog.
     
    Rest mij slechts één serieuze vraag: hoe lang moet mijn voormoeder rond hebben willen kijken om (uit z’n eige) een oog te krijge? Of (dezelfde vraag) hoe lang moet ze het zat zijn geweest op dat  ene zelfde plekkie om (uit z’n eige) benen te krijge?
     
    Langer dan een halve eeuw ben ik reeds tevergeefs op zoek naar overgangsvormen van evolutie. Slechts stuitte ik op vele vormen – zo ook in mijn fokprogramma’s, net als de decennialange ééndagsvliegenfokkers en zo – van degeneratie. Jullie weten wel: donkereholenvissen welke nog slechts rudimenten van ogen over hebben en zo. Opeens gespikkelde kippen of helemaal hun kleur kwijt, net als die mooie pauwen.
     
    Wie helpt een ouwe bouwvakker?
     

    1. Ik geloof dat ze kort geleden ontdekt hebben dat evolutie in grote stappen is gegaan inplaats van geleidelijk.
      Dus dan kun je stoppen met het zoeken naar tussenvormen.
      Misschien dat iemand anders er meer van weet.

  2. @bemoeial: luister u nou ‘ns; is dat nou eerlijk wat u schrijft? Kijk, dat ik al 50 jaar tevergeefs op zoek ben naar overgangsvormen, dat zegt natuurlijk wel iets; dat geeft minstens te denken, toch?
     
    Maar als het evolutiegeloof nou ooit zou blijken niet houdbaar te zijn (waar de mijne al wel >2000 jaar overeind is weten te blijven hè?), verzinnen we daar dan maar weer een l*lverhaal bij ?
    Stel dat mijn betover1000e macht grootmoeder hier boven op de foto nou een beetje blauwer werd, of een klein evolutionair knobbeltje waar een staart moet groeien kreeg, nou dat kunnen wij ons toch best voorstellen? Maar dat ze ineens met vier poten en twee ogen rondrende, een broodnodig stukje ontwikkeling overslaande, dat geloven wij toch samen niet? Het moet allemaal wel een beetje verkoopbaar blijven hoor. Het moet minstens zoiets als bij auto’s gaan, vind ik. En we weten dat daar dan ook nog hele knappe koppen (intelligentie) bij te pas komen en niks zomaar uit z’n eige gaat, zoals na die rotknal. (los van de prangende vraag wie hem liet, die gasexplosie)
     
    Het ligt toch al moeilijk genoeg, vind ik. Bij het ChristenUnieforum, waar iemand deze leuke site aansleepte, (daarom ben ik hier nu,) hadden we ook eens een discussie over evolutie. Een academisch wetenschapper vertelde toen eens van een wetenschappelijke doorbraak in de bewijsvoering, omdat er na 21 jaar een E collie bacterie substraat door zijn membraan naar binnen liet komen. Die substraat was grover dan de vloeistof welke normaal doorgelaten wordt.
    Nou snap ik dat het na 21 jaar hoog tijd wordt voor een boeiende rapportage van die onderzoeker, teneinde de subsidiestromen niet op te laten drogen, maar ik heb toch als techneut voorzichtig geopperd dat hier m.i. sprake was van een weigerend membraan, gewoon zoiets als een lekke klep.
     
    Ja ik geloof dat hij het toen niet leuk meer vond en aftaaide. Dat moeten we hier niet doen hoor!!
     

      1. Ergens in de bijbel, weet even niet waar, staat de uitspraak: “Niemand is zo blind als hij die niet zien wil.”
        Ik vind dat een hele mooie, want die uitspraak is zo van toepassing op Creationisme aanhangers als het gaat om transito formen in fossielen, ze ontkennen gewoon glas hard wat voor hun neus licht, dus discussie met ze hierover is echt verspilling van tijd en energie.

  3. @ kamion: er is een oud spreekwoord dat luidt: ‘wat baten kaars en bril, als d’uil niet zien en wil’ Daar zijn we het dus over eens.
    Nou vind ik die uitspraak van toepassing op alle mogelijke lieden hoor en niet alleen op de selecte door u genoemde groep.
    Edoch, ik beoefen mij om daar niet stom bij te horen, vind ik er zelf van. De praktijk zal het uit moeten wijzen of mij dat lukt.
     
    @Tim: indrukwekkende bijdrage, welke u bijsleept, vind ik. Heel veel beestjes welke weer vergaan zijn. Maar is met het bestaan hebben van al die beestjes nou aangetoond dat ze van elkaar afstammen of wordt dat door jullie slechts verondersteld?
     
    Ik ben het helemaal eens met de uitspraak dat ons oordeel afhankelijk is van waar we naar kijken en dat als we naar andere dingen kijken, we tot andere oordelen komen. En omdat we allemaal andere mensen zijn, (er zijn zelfs geen twee blaadjes aan de bomen gelijk) en een andere geschiedenis hebben en andere waarnemingen doen, komen we tot allemaal andere verhalen, toch?
     
    Echter, er bestaan twee soorten verhalen op deze aardkloot, zo weet ik; waarheden en leugens. Waarheden zijn meestal te bewijzen. Voor leugens moet je rotgrapjes uitvreten om die verkocht te kunnen krijgen, of feiten ontkennen, zoals in de politiek. En om het moeilijk te maken, bestaan er ook nog mengelmoesjes van die twee.
    Moet je nou met je verhaal naar Rome bijvoorbeeld, dan moet je een aantal keren rechtsaf  en een aantal keren linksaf en zo. Neem je slechts één afslag verkeerd en corrigeer je die niet, dan heb je kans om in Moskou(d) uit te komen. (ook wel een eind weg, maar …….)
     
    Voor mij wees Peter Scheele in zijn boek Degeneratie ooit op zo’n foute aanname. Voor alle dingen welke er groeien zijn namelijk genen nodig om die aan te sturen, zo stelde hij. Geen mutatie kan nieuwe genen voortbrengen. Dus in een nazaat, in mij dus, kan geen gen aangetroffen worden welke niet ook reeds in mijn voormoeder (die iets kleinere, iets groenere, links op de foto, ik heb haar benjamina genoemd J) aantoonbaar was.
    In de tijd van Darwin waren ze nog niet zo slim om dat na te kunnen gaan, maar nu wel. (als we willen)
     
    Scheele gaf zijn conceptboek aan Midas Dekkers te lezen en verzocht hem om een voorwoord te schrijven waarin de stelling van Scheele onderuit gehaald mocht worden. Dat voorwoord mocht een half boek in beslag nemen, op kosten van Scheele. Een leuke uitdaging, dunkt mij. Eilaas, Dekkers verdomde het om daar op in te gaan, de schijtebroek! (een béétje emotie mag hier op dit forum wel doorklinken hè? Het moet niet te saai worden, toch?)
     
    Om een heel simpel (op bouwvakkersniveau) voorbeeld te geven van het feit dat mutatie (vaak ondeugend micro-evolutie genoemd, geloof ik) op een vorm van degeneratie berust, keek ik o.a. naar mijn grasparkietjes. Die zijn van origine groen. Maar soms zat er een blauw gemuteerde in het nest, of een geelgemuteerde, of zelfs een hele witte.
    Nou op de kleuterschool kwam ik er al explorerend (woord van mijn vrouw, was kleuterjuf) achter dat je groen krijgt door geel en blauw door elkaar heen te smeren, weshalve ik jullie niet meer behoef te vertellen dat het ene parkietje zijn geelfactor kwijt was geraakt, de andere zijn blauwfactor en de derde heel zijn kleurfactor, wat ik als ambachtschooljongetje zelfs snapte.
     
    Mijnheer Tim, wat kan ik van u leren??

    1. @ben
      U kunt niets meer van mij leren.  Ik kan de blinden laten zien, als ze willen zien, maar iemand die niet WIL zien, terwijl ik de bewijzen onder z’n neus duw, kan ik niets meer  leren.

    2. @ben,

      Ik heb moeite jou te begrijpen. Je gebruikt veel tekst en humor dus ik weet het even niet meer. Wel haal ik graag mijn reactie van een ander draadje aan: “Is het niet heel simpelweg zo dat naarmate de tijd verstrekt er steeds meer diversiteit en dus ook meer kans op complexiteit ontstaat?
      We zitten nu te focussen op toenemende complexiteit maar wie zegt niet dat de evolutie alle richtingen op gaat. Immers er zijn meer primitieve soorten dan complexe soorten dus de primitieve soorten blijven ook ontstaan.
      Ook kan leven nog steeds blijven ontstaan maar herkennen wij dit proces niet als zodanig.”

      Draadje:
      https://www.visionair.nl/wetenschap/evolutionaire-vooruitgang-illusie-of-feit/

      Wat ik namelijk proef is een polarisatie waarbij ik het met beide stellingen niet eens ben en met die van de gelovigen nog minder. Ik proef bij jou de invloed van religie alhoewel gebruiker “chuck” op genoemde draadje mij ook op het verkeerde been zette.

      Beste ben, belangrijkste is het goed gebruiken van eigen brein. Dat wil zeggen vrij zijn om te denken voor jezelf en dat begint met goed onderzoek (lezen van de diverse stellingen en haar bronnen). Iets anders dan je eigen verstand heb je namelijk niet. De rest heb je als kind aangenomen zoals een spons water opneemt. Verreweg de meeste realiteit is slecht onze virtuele realiteit. Zo zit de mens in elkaar. Het zijn voornamelijk de autisten onder ons welke zorgen voor echte vooruitgang omdat ze zelfstandig denken en een kort lijntje hebben met de realiteit zoals die is. Ik zelf zit ook zo in elkaar. Als we allemaal ons verstand wat meer zouden gebruiken waren wij op technologisch als ethisch vlak al duizenden jaren verder en zaten we nu al in andere zonnestelsels en was de Bijbel een mislukt experiment om de mensen dom te houden.

Laat een reactie achter