Een omstreden grenswetenschapper heeft paddenstoelachtige structuren ontdekt op Mars. Volgens hem zijn het levende structuren. Zijn er paddenstoelen op Mars?
Wat is ontdekt?
Op foto’s van NASA’s Marsrovers Opportunity en Curiosity zijn kleine bolle structuren waargenomen met een diameter tussen de 3 en 8 mm. Vooral twee foto’s, die Curiosity een week achter elkaar nam in 2013, trekken de aandacht. Hierop lijken knopjes gegroeid te zijn in zeven sols (sols zijn Marsdagen; een sol duurt 24 uur en rond de 37 minuten). Opvallend is dat in een eerder niet met bolletjes bedekt stuk, alsnog nieuwe bolletjes opdoken. Op andere detailfoto’s van deze bolletjes lijken ze aan een soort stelen vast te zitten. Joseph en zijn medeauteurs trekken hieruit de conclusie dat dit een soort stuifzwamachtige paddenstoelen moeten zijn.
Hoe betrouwbaar zijn de uitkomsten?
De hoofdauteur Rhawn Gabriel Joseph noemt zichzelf professor, maar het is niet bekend aan welke universiteit. Andere publicaties van hem, met een vrij hoog esoterisch gehalte, zijn te vinden op de te koop staande site Cosmology.com. Het tijdschrift waarin de grenswetenschapper publiceerde, het Chinese Advances in Microbiology, staat ook al niet gunstig bekend. Er worden vooral publicaties geplaatst van betalende auteurs, ook wel bekend als “predatory publishing”. De foto’s die hij toevoegde zijn afkomstig van de drie Marsrovers van NASA en openbaar. De mening zal dus eerder verschillen over de interpretatie dan over de foto’s op zich. Zijn de “paddenstoelen op Mars” echt, of fake?
Zijn er echt paddenstoelen op Mars?
Mars ziet er weliswaar aardachtig uit, maar is een kurkdroge en zeer koude wereld. In theorie zou er leven op Mars kunnen bestaan, maar dan in de ondergrond. Leven zoals we dat kennen, heeft twee elementen nodig. Vloeibaar water en een energiebron. Een koolstofbron is er al. De zeer ijle atmosfeer van Mars (0,6% van die van de aarde) bestaat bijna geheel uit pure kooldioxide. Als energiebron zou de zon kunnen dienen, of bijvoorbeeld het combineren van de perchloraten in de bodem met methaan. Ondergronds zit er veel ijs en zeer zout water. Vooral bij de poolkappen is er ook aan de oppervlakte ijs. Wel is de schaarse stikstof een probleem.
Meridiani Planum: een van de warmste plekken op Mars
Meridiani Planum, waar de Marsrover Opportunity de bolletjes fotografeerde, is een zandvlakte precies op de equator van Mars, m.a.w. een van de warmste plekken op de planeet. De mainstream wetenschap gaat er vanuit dat de “paddenstoelen op Mars” uit het gesteente hematiet bestaan en dus niet van biologische oorsprong zijn. Wel is hematiet een gesteente dat in een natte omgeving ontstaat. Daarom denkt de mainstream wetenschap dat Meridiani Planum ooit onder water gestaan heeft en nog steeds grote hoeveelheden ondergronds ijs en zeer zout water bevat.
Qua temperatuur is de vlakte een van de meest gastvrije delen van de planeet. Temperaturen bereiken tussen de +20 in de middag tot – 70 graden Celsius vlak voor zonsopkomst. [2] Als er leven op Mars is, is deze vlakte een van de aantrekkelijker plaatsen, omdat gedurende enkele uren per dag de temperatuur boven nul komt. Zonlicht is er genoeg. Weliswaar is de zon ongeveer half zo sterk als op aarde, maar omdat er nauwelijks atmosfeer en bewolking zijn, verschilt de netto hoeveelheid zonlicht niet heel veel met de aarde. In andere artikelen speculeren Joseph en anderen over radiotrofe schimmels, die gebruik maken van melamine om zonlicht om te zetten in bruikbare energie.
Zouden paddenstoelen op Mars mogelijk zijn?
Het is leuk om na te denken over een schimmelachtig organisme, dat dankzij adaptaties aan extreme kou in staat is om ook ver onder nul nog door te groeien. En hier kooldioxide en water omzet in organische stof. Die weer door eencelligen wordt afgebroken met behulp van de overal aanwezige agressieve ClO4 zouten. Als bijproduct zou er dan methaan kunnen weglekken. Dat kan de per seizoen veranderende methaanuitstoot verklaren. Maar waarom bestaan dit soort organismen op aarde niet, bijvoorbeeld op Antarctica of in het extreme hooggebergte, waar er veel meer water is?
Alleen eencellig leven
Het is goed mogelijk dat er leven op Mars was en misschien nog is. De vondst van stromatolieten, de vreemde uitkomst van het biologische experiment van de Viking-lander in 1976 en nu ook weer de onverklaarde methaanuitstoot maken dit niet onwaarschijnlijk. Maar is er op deze al miljarden jaren geleden uitgedroogde wereld ook meercellig leven ontstaan? Waarschijnlijker is, dat als er leven op Mars wordt aangetroffen, dat alleen eencellig leven is. De verklaring van hematietbolletjes is op zich overtuigender. Dit, aangezien de bolletjes ook worden aangetroffen op rots, waar geen schimmel het uithoudt. Zelfs geen Martiaanse superschimmel.
Jammer. De ontdekking van meercellig leven op Mars zou extreem spectaculair zijn.
Bron