In de toekomst zullen steeds meer hersenfuncties worden overgenomen door computerhardware. Waar ligt de grens? Of is die er wel? Bron: imagingtheinternet

Video: het verschil tussen het denken van mensen en machines

Kunstmatige intelligenties anno nu maken gebruik van statistische technieken om de wereld om hen heen te ‘begrijpen’. Ze rekenen dus met waarschijnlijkheden, niet met geïnduceerde ‘zekere’ bewijsregels. In de korte videoclip hieronder een samenvatting van de verschillen tussen het menselijk denken en het denken van kunstmatige intelligenties.

Hoewel het een geruststellende gedachte is dat het domein van begrijpen (voorlopig) nog een exclusief menselijk terrein blijft, blijken pure statistische technieken en slimme algoritmen computers al verbluffend ver te kunnen brengen. Dat zagen we onder meer met de IBM supercomputer Watson, die weinig heel liet van de menselijke concurrenten tijdens de kennisquiz Jeopardy!. Volgens Ray Kurzweil is patroonherkenning de sleutel van het menselijk vermogen om zaken te begrijpen. Hij denkt dat als we kunstmatige patroonherkenners bouwen, we de functie van de menselijke hersenen na kunnen bootsen en zo mensachtige intelligentie kunnen opwekken. Kurzweil zal er tot nu toe zelden naast. Niet iedereen is echter overtuigd van de juistheid van Kurzweil’s ideeën op dit terrein.

12 gedachten over “Video: het verschil tussen het denken van mensen en machines”

  1. In algemene zin zijn wiskundige modellen zeer bruikbaar zolang ze niet leiden tot verstarring van het denken waardoor ze dan ook in vraag gesteld worden. Na diepgaander reflectie hierover kom je dan snel tot het element van beperkte of begrensde rationaliteit zoals Herbert Simon formuleerde. Het stellen van een maatschappelijk doel is hierin belangrijk, alle beslissingen worden genomen in functie hiervan. Vandaag zijn we slachtoffer van een wereldwijde auto immuun ziekte en is er dringend nood aan een hernieuwde doelstelling, over het waarom bestaat een rijke schat aan onderzoeksmateriaal van waaruit snel blijkt dat ‘econoom’ uiteindelijk een knelpuntberoep is. Een mooie getuigenis vinden we in de oratie van Henk Folmer, professor aan de universiteit van Groningen. (Waarom economen zo vaak miskleunen)

    1. Zeer duidelijke argumenten en goede punten beste Prosument vooral je laatste aangedragen link lijkt me perfect aan te tonen waarom er soms zoveel onenigheid ontstaat of ook kan ontstaan doordat een onderwerp vanuit vele hoeken en specialisaties andere uitkomsten kan bieden en ook kan laten zien.Ergens levert dat voor mij het bewijs dat onderwijs eigenlijk het ultieme wapen kan zijn voor een verdeel en heers politiek.Mocht het daarvoor ingezet willen worden.Als men enige interesse kan opbrengen alsmede ook respect voor elkaar zou men veel van elkaar kunnen leren.Men zou zich breder moeten willen orienteren en dat kan door open te staan voor elkaars visie.Waarbij de rol meester plots moet schakelen in de rol leerling , wat soms ook wat frictie kan geven door enige trots soms zelfs enige hoogmoed.Zonde !Toch kan het soms moeilijk zijn als iemand erg gespecialiseerd is zijn materie het te doorgronden en mij lijkt dat men elkaar beter de ruimte zou moeten gunnen om tot het gezamelijk begrijpen van de materie te kunnen komen.Waarbij het waarschijnlijk onoverkomelijke lijkt dat het ego soms even moet buigen alhoewel het niet altijd bewust om het ego lijkt te gaan , het overtuigt zijn van het gelijk op zijn of haar gebied kan ook verblinden.Mvg.Jasper.

      1. Dat is zo Japser, visionairen hebben hier omwille van hun psychische geaardheid een bijzonder oog voor, dit komt door de perceptieverschuiving in het hoofd. Hierdoor wordt de link tussen linker- en rechterhersenhelft gelegd waardoor de simultane beschouwing mogelijk wordt. Anders gezegd, de mens en zijn welzijn staat centraal, niet enkel de technologie in functie van het geld.

  2. Het mooie is dat ze elkaar wel degelijk verder zullen en kunnen gaan versterken.Wat het ene ‘oog’ niet opmerkt ziet het andere.Zonder elkaar geen volwaardige technologische toekomst.

  3. De animatie bekeken, de verteller struikelt haast over zijn eigen woorden, zo snel praat die persoon, dus wat moeilijk te volgen, jammer. Het stuk van Carry Marcus gelezen te hebben over Ray Kurzweil’s, kwam ook hier weer terecht, althans mi, naar voren dat de ene over de andere buitelt om zich te profileren. Kurzweil’s is geen achterlijke jongen, die zijn strepen door de tijd heen verdiend heeft. Het einde van Marcus zijn schrijven komt de schrijver tot de conclusie dat er een samenwerkings verband zou moeten zijn van neurowetenschappers en cognitive pyschologen en misschien zelfs kunstenaars, musici en schrijvers met een breed denkvermogen om eerst eens echt uit te zoeken hoe de menselijke geest daadwerkelijk werkt. Daar het zo complex is, dat het een haast onmogelijke taak is om dat alleen te doen. Maw, dan pas zou je een weg kunnen zoeken om de geest in de vorm van organische synthese te ontwikkelen. Mvg Paul.

    1. Ik denk dat die stap ver ver weg zal liggen beste Paul om die organische synthese te ontwikkelen , het is een mooi streven dat wel maar men staat eigenlijk nog maar in de kinderschoenen om de menselijke hersenen te doorgronden.En daarbij gebruikt de mens maar een bepaald percentage van de hersenen ook daar ligt een behoorlijk ontgonnen gebied.Ik bezit de gedachte dat het snelle adaptieve aanpassings-vermogen echt alleen door een natuurlijke flow in combinatie met emoties mogelijk zal zijn ik zie dat geen computer aan kunnen. dat zijn teveel processen die interdependent op een ander niveau met elkaar communniceren.Benaderen wel in de vorm van een programma maar dan nog zal dat waarschijnlijk uit statische gegevens bestaan die de illusie zullen wekken dat het mogelijk is en door de duur van het programma zal die illusie zich kunnen verstevigen.Dan word de mens door het gegeven tijd beperkt maar het blijft altijd meer een vorm simulatie eigenlijk. Mvg.Jasper.

  4. Jasper, zeg nooit nooit in dit leven, dat is mijn ervaring. Maar inderdaad, dat het nog ver van ons af is, ben ik met je eens. Ze zouden denk eens moeten zien dat ze de neurotransmitters via de nanotechnologie kunnen produceren. Hierin ga ik me de komende dagen eens verder in verdiepen. Om te zien of die mogelijkheid inderdaad zou kunnen bestaan. Misschien zijn er visionairen die daar al meer inzicht in hebben, dan ik? en zou ik ze willen vragen om dan wat links te geven. Mvg Paul.

  5. Vanmiddag het internet op gegaan om te zien hoe ver op dit moment  de nanotechnologie is om neurotransmitters te maken en kwam het volgende tegen: http://edepot.wur.nl/242255 het is ook nog een pdf bestand, die men kan opslaan om het geheel nog eens rustig na te lezen. Ze zijn al veel verder dan ik gedacht had. Men praat al over chips met menselijke receptoren. NanoNextNL is de magazine over de huidige stand van zaken. Klik op hier bij 2e editie, ook hierin staat al het nieuws in. Kan men dus ook opslaan. Wordt vervolgd. Mvg Paul.

Laat een reactie achter