Mars One, de opvolger van de Nederlandse tak van The Mars Society, heeft gewerkt aan een plan om de eerste mensen op Mars te zetten. Anders dan in de meeste andere voorstellen, zullen de Marsreizigers nooit terugkeren op aarde. Toch is er aan vrijwilligers geen gebrek. En zelfs de doorgaans zeer sceptische Nobelprijswinnaar Gerardus ’t Hooft is om…
De volgende grote stap voor de mensheid
We schrijven 2023. In het decennium daarvoor zijn al meer capsules op de dorre vlakten van Mars geland: één met een Marsrover aan boord, die een geschikte vestigingsplaats moest zoeken en vluchten die de eerste voorraden en robots afleveren. In de jaren daarna slepen de rovers de landingsvaartuigen naar de juiste plek. Sommige capsules fabriceren een adembare atmosfeer en winnen water uit het Martiaanse ijs diep onder de grond. Dan is het grote moment aangebroken. Vanaf de stoffige bodem van Mars zijn de vlammen van de landingsraketten van een nieuwe ruimtecapsule van buurplaneet Aarde door de ijle, witte kooldioxide-atmosfeer zichtbaar. Miljarden televsiekijkers kijken, met enkele minuten vertraging, toe hoe de eerste vier mensen, onwennig om zich heen kijkend, uit de capsule klauteren en historie schrijven.
Twee jaar later zullen de volgende vier hen gezelschap gaan houden en, live gevolgd door een miljoenenpubliek, met de eerste ploeg werken aan de eerste levensvatbare menselijke nederzetting op een buitenaards hemellichaam.
Hoe werkt het concept?
In grote lijnen wordt in het Mars One concept de eerste menselijke reis naar een andere planeet, samengevoegd met de eerste buitenaardse menselijke nederzetting. Dit is namelijk niet veel moeilijker (in veel opzichten zelfs gemakkelijker) dan een groep astronauten op Mars te laten landen en weer terug te laten keren op aarde. Lege, aan elkaar gekoppelde landingscapsules doen dienst als leefbare en stralingsdichte verblijven. Ook hoeven geen brandstof en voorraden voor de terugreis te worden meegesleept.
Ruimtereizen behoren, na banken “redden” en oorlogen voeren, tot de kostbaarste ondernemingen die we kennen. Alles is er dan ook op gericht de kosten te drukken waar dat kan (maar dan ook alleen daar). De initiatiefnemers zijn er zo in geslaagd, de kostprijs van deze expeditie beperkt te houden tot zes miljard Amerikaanse dollar (prijspeil mei 2012; ongeveer vijf miljard euro). Vergeleken met de oorlogen in Irak en Afghanistan ($ 1500 miljard), het ESM (€ 700 miljard) of zelfs maar, om even dicht bij huis te blijven, de redding van ABN Amro (€ 14 miljard), of het jaarlijkse budget voor defensie of ontwikkelingssamenwerking (ook elk € 5 mld, jaarlijks) is dit niet erg veel.
Met dit doel vroegen de initiatiefnemers in het diepste geheim offertes op bij grote ruimtevaartbedrijven, waaronder Space X van Elon Musk, en vonden voor elk onderdeel van hun concept leveranciers.
Duurste realityshow ooit
Het plan moet budgetneutraal worden, door de uitzendrechten voor dit live event aan televisiestations te verkopen. Ook zullen betalende abonnees live streams kunnen ontvangen van elk moment tijdens het proces. Overal zullen camera’s worden gemonteerd die via een communicatiesatelliet in een baan om Mars betalende abonnees op de hoogte zullen houden. Een aantal ambasssadeurs, waaronder ’t Hooft en Paul Römer, de man achter de Big Brother shows, zal het team hierbij assisteren. Of het zal lukken? De Amerikaanse TV-gigant NBC betaalde 3,5 miljard voor de uitzendrechten van vijf Olympische Spelen, alleen binnen de Verenigde Staten. Haalbaar is het dus op zich wel, al zal het er om spannen. Ook valt het hele plan in het water als bijvoorbeeld China de initiatiefnemers te snel af is. Maar dan nog. Welke echte visionair laat zich door dit soort bezwaren weerhouden?
Lees ook
Enkele reis Mars
Mars, de volgende stap voor de mensheid?
Bron
Mars One
Volgens mij kunnen ze beter diep in de grond gaan zitten vanwege inslaande meteorieten.
En kosmische straling, gebrek aan zwaartekracht, water, voedsel…?
En de psychologische druk: de rest van je leven doorbrengen in een koekblik zonder frisse lucht met maar enkele mensen om je heen, wie kan dat nou aan? Het klinkt allemaal avontuurlijk maar het lijkt me nogal overhaast.
Â
Maar het zal wel spannend zijn om ze één voor één gek te zien worden of dood te gaan, ik ga zeker kijken! ;)
Dan moeten ze maar weer gauw plutonium klaarstomen in kerncentrales om dat alles van stroom te voorzien. Heerlijk toch de aarde vervuilen zodat je een tent kunt opslaan op Mars (of een rover kunt laten rondrijden) met totaal geen nuttige bedoeling. Stel we kunnen straks een nieuwe aardachtige planeet bezoeken dan gaan we die zeker ook verzieken met kerncentrales etc zodat we van daar uit weer verder kunnen exploreren. De mens kan je zo opmerken als virus die zich verspreid(en wil) en uiteindelijk elke planeet die het bezoekt vernietigd. Sluit ook maar uit dat ‘aliens’ jou lief vinden. Lekker gezond hapje ben je ook al niet meer..
En nu iets positiefs ;)
Nou, wat een negativisme zeg.
Wat dacht je van…. Het regent daar tenminste niet? :)
Ja en het is niet de bedoeling om alleen maar in zo`n koekblik te blijven wonen
Â
Stel ze kunnen straks een nieuwe planeet gaan bewonen dan laten ze ons achter omdat wij niet bij het clubje horen. Mogen wij lekker op de door het elite clubje vervuilde aarde voortleven en zij lekker in eden. Jullie zijn zo gemakzuchtig in gedachten het wordt tijd dat jullie de tandpasta niet meer af slikken..
Nou dan zijn we ze wel lekker kwijt, en wie moeten ze dan gaan uitknijpen, elkaar ?
Sorry dat ik negatief overkwam, ik ben helemaal voor (ook bemande) ruimtevaart! Maar 2023 lijkt me gewoon te snel, dit is ordes van grootte moeilijker dan een Maanproject als Apollo.
En om er dan een soort Big Brother realityshow van te maken… stuit me tegen de borst. Ach, het is maar een meninkje…
Â
Het is inderdaad haalbaar, betaalbaar en zal veel belangstelling genereren voor wetenschap en technologie. Een mooi avontuur, en voor de eerste kolonisten zal het vast niet makkelijk zijn. Grote kans dat er mensen overlijden bij ongelukken. Maar we zouden er erg veel van leren.
@ Lascap,
Ik zie het toch een beetje anders.
Ik zie onze soort als een ongepolijste diamant.
In staat tot zo veel moois, nu al, en tot zo veel meer.
Ik zie bemande ruimtevaart als welhaast een spiritueel doel: de mens die door het beste uit zichzelf te halen, door lef, samenwerking, moed en doorzettingsvermogen letterlijk zichzelf overstijgd !
Kollonisatie van andere werelden is een keuze om ons eigen lot te bepalen en als eerste levende soort die de aarde heeft voortgebracht te kiezen voor onsterfelijkheid van onze soort.
Welke ramp de aarde dan ook mag treffen, de mensen zullen troost kunnen putten uit het feit dat er altijd mensen verder gaan.
Als ik zijn naam zie moet ik ook altijd aan een laskap denken maar je moet wel opletten dat je het zo niet op moet schrijven.
Zouden bijvoorbeeld het Amerikaanse leger en zo hier niet allang ook mee bezig zijn? Die budgetten liggen daar toch veel en veel hoger dan die 6 miljard.
Wat heeft het voor zin dit te veronderstellen? Ik bedoel, als het zo is, komen wij daar toch niet eerder achter voordat er werkelijk iets aan de hand zal zijn toch? Tot die tijd krijg je met dergelijke veronderstellingen alleen maar complotters mee in hun paranoide wereldbeeld.
Het Amerikaanse leger is erg groot en duur.
Ik zie het zo, kennis moet je altijd vergaren waar dat dan ook mag zijn(DUS OOK OP MARS)
Zojuist een mooie docu bekeken die hier mooi op aansluit – en met terugkeer! Maar misschien iets duurder, al is het nog steeds maar een schijntje vergeleken met dat bankengedoe en de oorlogen.
The Mars Underground:
http://www.youtube.com/watch?v=uDWvsdEYSqg&feature=related