volgens samenzweringstheoretici wil de elite de werelbevolking drastisch terugdringen. Op een akelige manier.

Is een kleinere bevolking de oplossing voor het werkloosheidsprobleem?

Door de explosie van robotica en andere arbeidersvervangende technologie, zullen steeds minder werkenden nodig zijn. De eerste van de zes mogelijke oplossingen voor dit probleem is het terugbrengen van de wereldbevolking. Is dit een afdoende oplossing, en wat zijn de mogelijkheden?

Helpt het terugdringen van de wereldbevolking inderdaad?
In veel ontwikkelingslanden zie je dat de snelle bevolkingsgroei samengaat met hoge werkloosheid. Toch is het verband tussen bevolkingsdichtheid en werkloosheid niet zo rechtstreeks als voorstanders van bevolkingsbeperking vaak stellen. Immers, het geboren worden van kinderen betekent veel extra consumptie. Ook zullen ouders veel gemotiveerder zijn om hard en lang te werken om hun gezin te onderhouden. De concentratie van veel mensen op elkaar, zoals in grote steden, betekent dat allerlei economische activiteiten interessant worden die anders niet mogelijk waren geweest. Daarom zie je ook dat de werkloosheid op het platteland veel groter is dan in de stad en ook mensen van het platteland massaal naar de steden trekken.

volgens samenzweringstheoretici wil de elite de werelbevolking drastisch terugdringen. Op een akelige manier.
Volgens samenzweringstheoretici wil de elite de wereldbevolking drastisch terugdringen. Op een akelige manier.

Omgekeerd is er institutionele traagheid. Als de bevolking plotseling daalt, vallen er vacatures open die vervuld moet worden. Het kost tijd voordat de economie zich aan heeft gepast. Dit zag je heel sterk in de middeleeuwen. Nadat de bevolking sterk daalde door de Zwarte Dood, kwam er massaal werk voor boeren en handwerkslieden. Immers, er waren geen machines om het werk van de arbeiders over te nemen en de voedselproductie per arbeider steeg sterk. Een plotseling dalen van de bevolking zou dus op korte termijn gunstig uitpakken.

Is een kleinere wereldbevolking realistisch?
Op dit moment daalt de bevolking in de meeste Europese landen en enkele andere landen zoals Japan. In de meeste andere landen stijgt de bevolking. Op dit moment komen er steeds meer mensen en dus arbeiders. Uiteraard willen maar weinig mensen vrijwillig dood. Het alternatief is om sterk aan geboortebeperking te doen. Dit zal op korte termijn echter juist de werkgelegenheid doen afnemen, omdat kinderen verzorging nodig hebben en dus werk met zich meebrengen.

Meestal zijn de oorzaken van een lagere bevolking erg akelig: verwoestende epidemieën, oorlogen, hongersnoden. de vraag is dus of dit moeten willen. Misschien dat er misantropische elitairen bestaan die het vooruitzicht van kernoorlogen, wereldwijde pestepidemieën of hongersnood prettig vinden, maar de grote meerderheid van de mensen zal dit een uiterst onprettige ontwikkeling vinden. Een beter alternatief is dan, bijvoorbeeld de oceaan te koloniseren of de ruimte. Dit brengt ook extra werkgelegenheid met zich mee. Immers, deze moeten ontgonnen worden.

Ons eindoordeel
Hoewel bevolkingvermindering zeker een oplossing zou kunnen zijn, is het wel een buitengewoon mensonterende en sadistische oplossing. De enige variant die ons inziens nog zou kunnen, is het koloniseren van de zee en of de ruimte. Dit uiteraard in combinatie met goede bevolkingspolitiek, zodat de wereldbevolking afneemt tot de maximale draagcapaciteit van de aarde. Maar dat heeft dan weer alles te maken met het feit dat we hier op aarde maar beperkte leefruimte hebben en de ecologische belasting van de aarde door de mens gewoon te hoog is. Kortom, we kunnen beter nadenken over een andere oplossing. Zie het volgende artikel.

39 gedachten over “Is een kleinere bevolking de oplossing voor het werkloosheidsprobleem?”

  1. Ah je houd het spannend met een cliffhanger. De chinese 1 kind politiek vind je geen optie zeker?
    Of is dat waar het volgende artikel over gaat? Of misschien ons mensen terugbrengen naar een kleiner formaat zodat we minder nodig hebben?
    Die optie heb ik wel eens op tv gezien.

    1. Nee, de een-kindpolitiek zou een variant op dit artikel zijn. In het volgende artikel komt een radicaal ander type oplossing aan de orde. Er zijn inderdaad goede argumenten voor een politiek die de bevolkingsgroei afremt, maar die hebben meer te maken met het milieu. 

      Mensen op kleiner formaat vind je hier: 

      https://www.visionair.nl/ideeen/wereld/mens-moet-kabouter-worden-om-wereld-te-redden/

      Er zou inderdaad veel meer ruimte (relatief) per mens zijn. Maar dan is er nog steeds geen werk voor die kabouters. 

  2. In lijn met diverse samenzweringstheorieën heb ik ook een oplossing. Gewoon een superbesmettelijk virus loslaten op de wereldbevolking die iedereen onvruchtbaar maakt. Binnen niet al te lange tijd, met de steeds sneller toenemende kennis van genetica en kunstmatige genmodificatie, zou zoiets mogelijk moeten zijn. En als je toch kinderen wilt zou je naar een lab moeten gaan dat je vruchtbaarheid herstelt, uiteraard na een grondige screening op mogelijke schadelijke genetische defecten. En ook je geestelijke toestand moet grondig geanalyseerd worden. Hebben de toekomstige ouders geen schadelijke memen in hun hersens die zich proberen te verspreiden op hun kinderen? Zeer schadelijke en destructieve memen zoals intellectueel afstompende fundamentalistische godsdiensten zoals de orthodoxe islam moeten geen kans op vermeerdering krijgen. Maar memen zoals de wetenschappelijke methode, intellectuele nieuwsgierigheid en hulpvaardigheid moeten wel vermeerderd worden. Dus eerst een soort technocratische big brother wereldregering installeren die alles in goed banen kan leiden. Of is die er al? ;-)

    1. Momenteel worden alle meisjes vanaf 13 jaar wereldwijd ingespoten met een middel dat mogelijk de eitjes genetisch aanpast. Dezr meisjes zullen dan gewoon moeder worden maar de kinderen zullen onvruchtbaar zijn. Op zich best een humane oplossing maar ook wel griezelig.

  3. De oorzaak van werkloosheid is eenvoudig: mensen produceren met werken meer dan ze met de opbrengst van dat werk (hun loon) kunnen kopen.

     

    De mensheid produceert (geholpen door automatisering) alles wat die mensheid nodig heeft, maar verdient te weinig om al die producten en diensten te kunnen kopen. Om ze toch te kunnen kopen, moet die mensheid dus meer werken om het geld daarvoor te verdienen. En daarmee dus meer produceren.

     

    Dit verschil tussen de opbrengst van arbeid (productie) en de beloning hiervoor (loon), heet winst. Winst leidt dus tot overproductie. Een overproductie waarvoor geen markt is. Het gevolg is het terugdringen van productie en dus van werkgelegenheid.

     

    Het probleem is dus niet zozeer werkgelegenheid, maar verdiengelegenheid.

     

    1. Met de snel teruglopende behoefte aan arbeid zullen loonsverhogingen alleen averechts werken. De automatisering van arbeid gaat dan nog sneller. Er zal dan een kleine elite van werkenden met hoge salarissen zijn en een grote massa van paupers.

      1. Negatief bekeken wel, dit wordt totaal anders wanneer we ons gezond verstand gebruiken. Anders gezegd, het is altijd leuk om over een mentaliteitswijziging te spreken, zonder het ook te doen blijven we verankerd in deze pathologische toestand.   

        1. ‘Realistisch’ correleert met onze manier van denken, denk anders en je hebt een andere realiteit. En ja, radicale omwentelingen zijn noodzakelijk maar die worden niet eens maatschappelijk bespreekbaar gesteld, we kunnen er als bevolking dan ook niet over reflecteren. Er wordt ons veel informatie onthouden, zelfs de reacties daarop zijn om angst van te krijgen. De crisis is nog veel erger dan we denken of durven vermoeden.

      2. @ Germen,

         

        Zolang het winstmodel bestaat, zullen mensen altijd minder verdienen dan ze produceren. Dat leidt logischerwijze altijd tot overproductie of werkloosheid.

        Als voldoende inkomen de maatstaf is dan moeten mensen, om dat inkomen te verdienen, meer produceren (met werken) dan ze kunnen kopen, wat dus leidt tot overproductie.

        Als productie de maatstaf is, en er niet meer gemaakt wordt dan er nodig is, dan hebben mensen niet voldoende verdiengelegenheid om de producten te kopen (werkloosheid).

        In beide gevallen bestaat het gat uit de winst. Het maakt niet uit met hoeveel mensen we zijn.

         

  4. Net omwille van de technologische revolutie is er geen ‘werkloosheidsprobleem’, er is een probleem van beperkte of begrensde rationaliteit. Dit wil zeggen dat oplossingen niet opgenomen worden binnen het maaschappelijke besluitvormingsproces waardoor absurde voorstellen gedaan worden. Een Malthusiaanse catastrofe is dan nooit ver weg, knal gewoon iedereen af om voor jezelf een inkomen te garanderen. Elk gezond denkend mensen verdeelt gewoon de arbeid in functie van de behoeften die we maatschappelijk als duurzaam beschouwen, arbeidsherverdeling is dan het antwoord. Maar dan komt het (alweer), er is niet genoeg geld om deze evidentie maatschappelijk door te voeren, inmiddels is het al wel november 2013.  

  5. Het probleem is inderdaad de tussenstap geld, Prosument. Wanneer we die tussenstap even buiten beschouwing laten en dan naar de wereld kijken, wordt het heel eenvoudig: met een fractie van de werkuren die nu nodig zijn om de dingen te kopen die we willen hebben, kunnen we de dingen maken die we willen hebben. En meer dan de dingen die we willen hebben, hebben we niet nodig.

    Wanneer we onze gehechtheid aan geld desondanks niet willen loslaten, dan zouden we het geldsysteem zo kunnen inrichten dat de beloning voor arbeid (loon), gelijk staat aan de toegang tot de opbrengst van de arbeid (productie). Zodat mensen dus evenveel kunnen kopen als ze maken.

    Maar ik vrees dat de parasieten (de winstmakers) die toevallig (?) ook de baas zijn in deze hiërarchish ingerichte wereld, hier geen fan van zullen zijn ;-)

      1. Ik bedoel dat we nu, om voldoende te verdienen om de dingen te kunnen kopen die we nodig hebben, meer moeten werken en dus meer produceren dan we nodig hebben. Als de winst er tussenuit gehaald zou worden, zou dat verschil niet meer bestaan. Dan zouden we net zoveel produceren als we nodig hebben. En meer hebben we niet nodig ;-) 

        1. Zeer correct Pieter, hebben zo eens een eenvoudige oefening bedacht. Loop gewoon een grote winkelstraat in en stop aan elke winkel, stel je dan de vraag of al die dingen die je ziet nu écht nodig zijn om een aangenaam leven te hebben. De zaken waarvan je denkt dat ze overbodig zijn, schrijf je even op. Na drie winkels heb je het wellicht wel beet, thuis kan je dan eens berekenen wat de verkwisting is en vooral hoeveel tijd we onnodig spenderen aan het produceren van al die dingen. Vervolgens kijk je even naar het nieuws en ‘economen’ (en vervolg) zullen stellen dat onze economie moet groeien om iedereen aan een job te helpen en/of de pensioenen (ea) te kunnen financieren. Conclusie, gekkenwerk bestaat. :)

  6. De ruimte koloniseren zal in ieder geval alle grondstoffen tekorten oplossen, en werkgelegenheid genoeg gaan bieden. Verder wordt het koloniseren van de oceanen problematisch. Dit met het oog op de veranderingen in het klimaat, die zich tegenwoordig op nogal spectaculaire wijze aan ons presenteren. Dat gaat zeker grote aantallen mensenlevens kosten, vooral in de kustgebieden, maar ook zeker in de steden. We kunnen in de nabije toekomst mogelijk gedwongen worden om onder het oppervlak te gaan wonen. Niemand wordt graag geconfronteerd met rondvliegend puin, met snelheden boven de driehonderd km per uur en meer. Geen enkele woning is daar tegen bestand, en al kun je die wel bouwen, waar komt dan nog de energie binnen, als de hele infrastructuur aan de oppervlakte in een gebied gewoon verdwenen is na een modern stormpje. De oplossing voor dat probleem o.a. is hier al gepresenteerd i.d.v van Thorium reactoren. Deze kunnen als decentrale energie voorzieningen, ondergronds op grote schaal worden toegepast. Windmolens en zonnepanelen zijn prachtige uitvindingen, maar met wat ons te wachten staat zijn die weggeblazen na één vette kuch van moeder natuur. De zaken praktisch aanpakken, betekent dat we nu moeten investeren in klimaat compensatie, en daarmee bedoel ik niet dat we moeten kletsen over politiek, uit die richting verwacht ik geen oplossingen. De oplossingen moeten vanuit het bedrijfsleven, en in open samenwerking met particuliere genieën gebracht en gerealiseerd worden. CO2 neutrale oplossingen zijn absoluut prijzenswaardig, maar helpen niet meer als een bepaalde grens al is overschreden. Tenslotte helpen de beste remmen niet meer, als je met 300 km per uur aan het eind van een doodlopende straat bent aangekomen, hooguit nog een schietstoel. Geef mij dan maar mensen als Elon Musk. Mogelijk dat die nog weg komt met een aantal mensen, voordat het klimaat ons ook die uitweg afsnijdt.  

  7. Ik denk dat het probleem meer zit in de vorm van het systeem dus het kapitalisme neem dat gegeven vs de mythe van overpopulatie, ik blijf met vragen zitten of deze zorgen omtrent overpopulatie wel rieel zullen zijn. Ik geloof wel dat we door de huidige indeling van het systeem verkeerd gebruik maken van de grondstoffen en de verdeling van veel zaken en dat dat veel beter kan. Ik volg Pieter en Prosument in hun reacties dat het geld verdien-systeem aan verbetering toe is. Een beter ingedeeld systeem zal veel effectiever werken en of het bevolkings-aantal dan zou moeten dalen zou moeten blijken uit werkelijke cijfers niet uit cijfers of zogenaamde feiten die aangenomen zijn via een bereikte consensus. Volgens verhalen die ik links en rechts tegenkom moet er ook eerst een bezem door het ‘wetenschapshok’  gehaald worden ook dat onderdeel is besmet geraakt door belangen verstrengeling en is niet volledig onafhankelijk te noemen van belangen van de grotere corporaties. Om vooral even terug te komen over mythe-vorming zou ik graag deze link aandragen ter overdenking http://dewereldvanjonas.wordpress.com/2013/07/13/de-overpopulatie-mythe/

      1. Dank je Prosument inderdaad dient het meestal een bepaalde agenda en de wetenschappelijke consensus koopt men of dwingt men op de ene of andere manier wel af binnen het eigen netwerk.

  8. Inderdaad Bemoeier, die belangenverstrengeling zorgt voor onwenselijke pseudo wetenschap gebaseerd op aannames en ondermijnt daarmee zelfs bepaalde wetenschap. Om verder toe te lichten dat het huidige kapitalistisch systeem in bepaalde mate rendeert op en via bepaalde mythes, zou ik graag bij deze een video aandragen waarin Michael Parenti zelfs zover gaat dat het hele kapitalistisch systeem zichzelf door myhte-vorming in stand lijkt te houden.
    Als men bepaalde zaken aan nader onderzoek onderwerpt zal men hetgeen hij in deze video aandraagt kunnen beamen.
    Ik refereer naar deze video omdat ik ook in dit artikel bespeur dat deze mythes een behoorlijke doorwerking hebben in de gedachten vorming
    omtrent economische en sociale vraagstukken men zou zich meer of beter kunnen verdiepen in de dynamiek van het systeem kapitalisme om
    een wat duidelijker beeld te verkrijgen betreffende de ware sturende krachten. The Myth of Capitalism with Michael Parenti http://youtu.be/NA8mBCl7Y2U

  9. Hééééééél diepe zucht….en met alle respect. Gelukkig zal het probleem aangepakt worden met praktische, en dus in de praktijk getoetste methoden. Zeker niet met de duizenden amateur theoretici, die de ballen verstand hebben van de ter beschikking staande wetenschappelijke, en bewezen technieken. Echte wetenschappers en techneuten maak je niets wijs op pseudo wetenschappelijk gebied, die lopen daar zo overheen. Alleen onwetenden kun je zo voor je winnen met prietpraat.

    1. Inderdaad Antares, vandaag weten we nog maar amper wat economie wil zeggen, toch staat de wereld bol van de ‘economen’. De ene economische platitude na de andere, dit zijn gewoon fundamentele denkfouten die zelfs met alle middelen verdedigd worden vanuit het vastgeroeste dogma. Het is werkelijk dramatisch om zien, zelfs de meest elementaire zaken lapt men aan z’n laars om dan te verkondigen dat men iets van economie kent. Ik denk niet dat er een precedent van deze magnitude bestaat in onze geschiedenis.   

      1.  
        Quote Antares  ” Gelukkig zal het probleem aangepakt worden met praktische, en dus in de praktijk getoetste methoden
        Ik hoop dat het zo uit zal pakken zoals je aangeeft Antares het ging al eerder fout omtrent het klimaat en de gevolgen ervan zijn economisch en op politiek niveau nog steeds aanwezig. De aansturende macht reikt behoorlijk ver als men een bepaalde richting in wenst te gaan. Voorbeeld daarvan  http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/2053842/Scientists-sign-petition-denying-man-made-global-warming.html

      2. @prosument.
         
        Ben jij niet onlangs blootgelegd, als mogelijk integer, maar zeker amateur econoom? Zijnde van onbekende betekenis, door Lukas? Je hebt daar ook geen geldig weerwoord op gegeven tot nu toe. En buiten dat, draag maar eens bij aan werkende en praktische oplossingen, praatjesmakers genoeg hier, leidt alleen maar af.

        1. Beste Antares, als visionair zou je gezien kunnen hebben dat Lukas nog sprak vanuit een ander paradigma en net hierdoor de stelling (ic schijnbaar onoverbrugbare kloof in de communicatie) bevestigd werd. Dit wordt makkelijk gezien door diegenen die de kloof reeds overgestoken hebben, andersom niet. Ik weet niet tot welk kamp jij wil behoren maar je reactie laat wel iets vermoeden. Inmiddels hebben we al zoveel praktische oplossingen waardoor de tragische absurditeit van onze penibele situatie nog tragischer wordt. Een oplossing komt natuurlijk met een aantal voorwaarden, dat spreekt voor zich.

    2. Nou misschien komen de politiekers weer met lapmiddelen, symptoom bestrijding, kneuterige zoethoudertjes.
      Omdat ze zo dom zijn, of omdat ze zich dom houden om de elite te spekken.
      Dus misschien dat ze de goede raad naast zich neer leggen.

Laat een reactie achter