copyright

Hebben buitenaardse wezens mensenrechten?

Buitenaards wezen claimt copyright

Toen Douwe nog vaak op Visionair.nl actief was, schreef hij vaak over Bashar, een gechannelde space alien (volgens medium Darryl Anka uit het pittoreske, zonovergoten Californië) of een verzinsel (volgens schrijver dezes en andere sceptici). Onze webhost Versio mocht het volgende schrijven van de heer Anka ontvangen.

To Whom It May Concern;

I am the owner of the copyright that is being infringed by a website, which I believe is being hosted by your server. I’m asking for your assistance in removing of a specific webpage violating my copyright.

My company has attempted to reach out to the website owner to request that they removed the infringing materials, to no success.

Infringing File Link:

1)
https://www.visionair.nl/wp-content/uploads/2014/03/Quest-for-Truth-Bashar.pdf

Copyrighted Work: Bashar channeled by Darryl Anka. Copyright
1984-2015. All Rights Reserved.

Book: Quest for Truth

Published 1997

ISBN 0-9656078-1-X

The copyrighted works can be found at
www.basharstore.com/.

Copyrighted
Content: All audio and visual recordings, as well as transcripts of this event are owned and
copyrighted by myself, Darryl Anka. The sole licensee of this copyrighted
material is Bashar Communications, Inc. The individual who uploaded this content have done so without
the knowledge and permission of either authorized party.

The information in this notification is accurate and, under penalty of
perjury, I am the owner of the copyright that is allegedly infringed.

I have a good faith belief that use of the Content in the manner complained of is not authorized by the copyright owner, its agents, or the law.

Nu is er echter een addertje onder het gras voor mijnheer Anka. Of liever, zeg maar gerust: een ratelslang. Hij claimt, dat niet hij, maar het buitenaardse wezen Bashar de auteur is van deze teksten. Dus mijnheer Anka even op dit feit gewezen, en de juridische implicaties die dit heeft volgens de Amerikaanse copyrightwet:

Hebben buitenaardse wezens mensenrechten?
Hebben buitenaardse wezens mensenrechten? Bron: operclipart.org

Dear mr. Anka,

You, or your representative, claimed a copyright infriction by us, by hosting texts.
You claim that you channel an extraterrestrial being, identifying himself as “Bashar”.
According to U.S., and Dutch, copyright law,  only natural persons (i.e. humans), or corporations can claim copyright.
“The Office will not register works produced by nature, animals, or plants. Likewise, the Office cannot register a work purportedly created by divine or supernatural beings, although the Office may register a work where the application or the deposit copy state that the work was inspired by a divine spirit,”
 
Of course, when you really are the author or aforementioned texts, I swiftly will remove the text from  the Visionair.nl webserver, as this would be a clear violation of copyright law and, more to the point, would make them  totally irrelevant for Visionair.nl.
Please can you clarify this matter?
Best regards,
Germen Roding
Visionair.nl
Anka stuurde antwoord:
Dear Mr. Roding,Thank you for contacting us. We have been trying to reach you, but your website did not appear to have direct contact information for you.We should inform you of a United States court case involving J.Z. Knight, who channels Ramtha. It was determined that, in the case of entities channeling through a human on Earth, the first human to bring that information through is considered the copyright holder in the U.S. and any other country that signed the International Copyright Convention, which the Netherlands did.With that said, we expect that you will cooperate with our request to remove all of our copyrighted materials from your website, specifically the Quest for Truth book found here: https://www.visionair.nl/wp-content/uploads/2014/03/Quest-for-Truth-Bashar.pdf
All rights in this Work duly belong to, and are specifically reserved by us and, while some amount of Fair Use is allowed by law, the extent to which copies of the Work has been made available to the public without our permission and authorization, grossly exceeds Fair Use limits, and is now having a detrimental impact on Bashar Communication’s exclusive right and ability to make the Work available, and to rightfully receive reasonable remuneration from the marketing of the Work.

 

As you, and/or your known associates, have neither asked for, nor have you received our permission to use the Work, nor to make or distribute copies in any manner, these actions constitute a clear infringement of our conferred Federal rights under Copyright, 17 U.S.C. §101, etseq.  These actions are subject to severe potential criminal penalties, and you could also potentially be jointly and severally liable for any civil damages, as clearly set forth in §504(c)(2) therein.

 

Therefore, we require you to immediately cease and desist the unauthorized  use, transmission, and distribution of the Work and Trademark in any form, whether original or derivative, except as may be appropriately requested by you or your associates, and specifically permitted by us in writing.
Please respond, within (10) days from the date of this notice, that you are in receipt, understand its contents and will fully comply, or have already complied, with its terms.  If we have not received a response within the above time frame, we may be required by law to take further action, and/or make the appropriate referrals to the proper Federal and State Authoritative Agencies, in order for us to legally protect our rights and interests in the Work and Trademark as promptly as possible without any further delay.

 

Your immediate understanding and full cooperation is fully anticipated, and appreciated.  Please guide yourself accordingly.
Best,
Legal Department
Bashar Communications

The information transmitted is intended only for the person or entity to which it is addressed and may contain confidential and/or privileged material. Any review, re-transmission, dissemination or other use of, or taking of any action in reliance upon, this information by persons or entities other than the intended recipient is prohibited. If you received this in error, please contact the sender and delete the material from any computer. This message cannot be guaranteed to be secure or error-free.

Naast de amusementswaarde, om eerlijk te zijn kom ik niet meer bij van het lachen, komen we hier op een interessante filosofische en ethische vraag. Hebben buitenaardse wezens copyright, of überhaupt rechtspersoonlijkheid? En moeten we die ook voor dieren invoeren?
PS: als zielige, armlastige webmaster heb ik geen zin in een confrontatie met de absurde logica van het Amerikaanse rechtssysteem. Wie nog behoefte heeft aan het (overigens nauwelijks leesbare) pseudofilosofische gewauwel van de heer Anka, kan dat doen door de volgende string te copypasten in een zoekmachine: Quest-for-Truth-Bashar.pdf of, sterk afgeraden, in Anka’s webwinkeltje, waar ze ook keigave magische kristallen te koop aanbieden, te bestellen.

Buitenaards wezen claimt copyright Meer lezen »

De MakerBot replicator kan elke denkbare in laagjes printbare vorm printen. De 3D-printer lust zowel ABS plastic als het biologisch afbreekbare PLA (poly-melkzuur).

Pirate Bay slaat terug: download 3D-designs

Zoals het er naar uitziet verklaart het team achter The Pirate Bay nu de totale oorlog aan de copyrightlobby. Zie je een coole, maar veel te dure nieuwe gadget in de winkel? Geen punt, dan download je gewoon het design van The Pirate Bay.

Download je nieuwe pennenbakje
The Pirate Bay, geliefd onder internetgebruikers maar gevreesd door de copyrightindustrie, heeft een nieuwe categorie geopend voor downloads. Deze keer geen digitaal medium, maar ‘physibles’, waarmee The Pirate Bay fysieke objecten bedoelt. Onder deze rubriek staat 3D-ontwerpen, die door middel van een 3D-printer uitgeprint kunnen worden. Diverse fabrikanten en open-source ontwerpers produceren nu 3D-printers voor onder de duizend euro. De iets duurdere MakerBot Replicator kost ongeveer 1700 dollar (eind januari 2012 plm. € 1300).

De MakerBot replicator kan elke denkbare in laagjes printbare vorm printen. De 3D-printer lust zowel ABS plastic als het biologisch afbreekbare PLA (poly-melkzuur).
De MakerBot replicator kan elke denkbare in laagjes printbare vorm printen. De 3D-printer lust zowel ABS plastic als het biologisch afbreekbare PLA (poly-melkzuur).

In het bij The Pirate bay horende weblog[1] wordt de nieuwe categorie als volgt aangekondigd: “We geloven dat de volgende stap bij het kopiëren zal worden gezet van digitale vorm naar fysieke vorm. Het zullen fysieke objecten zijn, oftewel, zoals wij ze noemen, physibles. Data-objecten die in staat zijn (en op een werkbare manier) om te worden gezet in fysieke vorm.”

3D-printers over enkele jaren gemeengoed
Wel heb je hier een 3D-printer voor nodig, voorlopig nog niet wijdverspreid onder het grote publiek waardoor het niet zo goedkoop is als het downloaden van een MP3. Daarin gaat waarschijnlijk net als decennia geleden met 2D-printers, snel verandering komen. Het initiatief van Pirate Bay maakt het nu mogelijk om zonder een Chinese fabriek met lage-lonenwerkers, ontwerpen van fabrikanten als Apple te kopiëren en te delen met anderen. Er bestaan overigens al andere sites om 3D printer files te uploaden en te delen met andere gebruikers. Shapeways, bijvoorbeeld, is een oorspronkelijk Nederlands bedrijf dat een dergelijke site exploiteert. Het eerste geval van een vordering om een ontwerp te verwijderen wegens copyrightschending door 3D-printing vond hier plaats. Een gebruiker van Shapeways had namelijk een 3D-ontwerp uit de film Super 8 van filmstudio Paramount geüpload.

Goed voor het milieu en de maatschappij
Op dit moment zijn al verschillende ontwerpen te downloaden die waarschijnlijk het modellenrecht schenden. Er zijn echter goede humanitaire redenen om voorstander te zijn van deze actie van The Pirate Bay. In de woorden van Pirate Bay-betrokkene  WinstonQ2038: “Het voordeel voor de maatschappij als geheel is enorm. Het is niet meer nodig enorme hoeveelheden goederen kriskras de wereld over te slepen of om kapotte producten terug te sturen. Geen kinderarbeid meer [tenzij Pietje van acht illegaal de nieuwste actiefiguurtjes downloadt en uitprint, uiteraard-red.]. We kunnen zelfs voedsel voor hongerige mensen printen.”

Kopieerbeveiliging op industrieel ontwerp?
Hoewel de laatste visie onze technische mogelijkheden nog overstijgt – er bestaan alleen chocoladeprinters en eenvoudige voedselprinters die met gelei werken – zijn de andere toepassingen reëel genoeg. Per slot van rekening is de meeste elektronica weinig meer dan een fraai vormgegeven plastic omhulsel met hierin een printplaatje. Bankbiljetten worden al geprint met speciale codes die scanners niet afdrukken. Waarschijnlijk zullen fabrikanten van dure merkartikelen net zo hard jammeren als de filmindustrie en softwarebonzen nu doen. Nieuwe copyrightbeschermende maatregelen dus, wellicht in de vorm van scan-mij-niet codes op de oppervlakte van fysieke producten.

Kopieerwoede niet meer te stoppen
Of dit soort beperkende maatregelen gaat werken is overigens de vraag. Veel DVD speler-fabrikanten maken het nu al erg gemakkelijk de gehate regiobeveiliging er uit te slopen. Er is ook een simpele remedie. Verf het object, zodat alle verborgen codes onder de verflaag verdwijnen. Ook vechten deze bedrijven tegen de bierkaai. Want laten we eerlijk zijn. Wie loopt niet liever op een zelf geprinte sportschoen dan op een peperduur exemplaar van Nike dat voor een hongerloontje door zwaar onderbetaalde Vietnamezen in elkaar is gezet? Er is natuurlijk een nog veel riskantere ontwikkeling. Consumenten ontwikkelen open-source producten die ze met elkaar delen.

Lees ook:
Het nieuwe communisme

Doorbraak: wetenschappers ontwikkelen eerste printbare kwaliteitselektronica ooit

Bronnen:
The Pirate Bay
Pirate Bay: The file-sharing site offers 3-D objects, New Scientist (2012)

Pirate Bay slaat terug: download 3D-designs Meer lezen »

Percy Schmeiser kweekte zijn eigen zaaizaad. Dat raakte besmet met Monsanto-stuifmeel van de buurman. Dit kostte hem zijn levenswerk.

Publiek domein wordt steeds verder ingeperkt; tijd voor actie

Steeds minder techniek, informatie en ideeën eindigen in het publieke domein. Wat is het publieke domein precies en hoe kunnen we zorgen dat het zo groot mogelijk wordt?

Cadeau aan de mensheid
Een bedenker van een lied, een verhaal of een uitvinding kan zelf profiteren van zijn creatie. De meeste mensen doen dat ook. Begrijpelijk, men moet toch ergens van leven en de schepper van het muziekstuk of de techniek heeft iets waardevols gecreëerd, waar hij of zij wat voor terug wil zien. Toch zijn er enkele auteurs en uitvinders die bij bepaalde ideeën er voor kiezen om ze vrij van auteursrechten of octrooien  vrij te geven. Het bekendste voorbeeld is de internetencyclopedie Wikipedia. Dit kan je zelf doen door aan je werk een Creative Commons licentie te hechten. Dit gebeurt automatisch als je iets voor Wikipedia schrijft.
Afhankelijk van het land, vervallen copyrights voor auteurs vijftig tot zeventig jaar na hun dood of na de publicatiedatum van het werk. Ook deze belanden uiteindelijk in het publieke domein. Multinational Disney verdient nog steeds goed aan de stripfiguren van oprichter Walt. Na een geslaagde kapitaalkrachtige lobby zijn de managers er in geslaagd, deze lucratieve melkkoe nog twintig jaar langer te mogen melken. En passant liften ook platenbazen en andere steunpilaren der maatschappij mee.

Wat is publiek domein?
Publiek domein is letterlijk: alles waarop geen eigendomsrechten gelden. Zo is de lucht die we inademen en de zon die ons beschijnt van iedereen. Ook de taal die we spreken, getallen en de meeste wetenschappelijke kennis is ook onderdeel van het publieke domein. Nauw verwant met publiek domein is het begrip terra nullius. Antarctica, het grootste stuk terra nullius ter wereld, is bijvoorbeeld eigendom van niemand en dus in feite publiek domein.  Al proberen verschillende landen rechten te doen gelden door zuidpoolbases te vestigen.

Percy Schmeiser kweekte zijn eigen zaaizaad. Dat raakte besmet met Monsanto-stuifmeel van de buurman. Dit kostte hem zijn levenswerk.
Percy Schmeiser kweekte zijn eigen zaaizaad. Dat raakte besmet met Monsanto-stuifmeel van de buurman. Dit kostte hem zijn levenswerk.

Publiek domein was vroeger de regel
Vele eeuwen geleden omvatte het publieke domein alle informatie en kennis die er op dat moment bestond. Er bestonden geen regels zoals copyright. Een veelgelezen auteur als de bekende Rotterdammer Desiderius Erasmus heeft geen cent voor zijn boeken ontvangen (al had de man uiteraard welgestelde weldoeners). De eerste moderne copyrightwet, de Britse Statute of Anne, dateert van 1709. Volgens deze wet mocht alleen een drukker die van de auteur toestemming had, zijn boek drukken. Patenten dateren al van enkele eeuwen daarvoor. Vaak wordt 1474 in de republiek Venetië genoemd. In dat jaar trad in de stadstaat een wet in werking, waarbij iemand die een nieuwe techniek of toepassing ontwikkelde, dit publiekelijk moest aankondigen. Hij (vrouwen hadden weinig te zeggen in die tijd) kreeg dan een exclusief alleenrecht voor tien jaar om zijn techniek toe te passen.

Bescherming intellectueel eigendom roept om verzet
Sindsdien is de bescherming van intellectueel eigendom steeds meer doorgeslagen. De kwalijke gevolgen van patenten, vooral softwarepatenten, en de volkomen doorgeslagen copyrightbescherming zijn reeds aan de orde gekomen in eerdere artikelen, zie onder. Ook een zeer bedenkelijke ontwikkeling is de mogelijkheid in de VS om in de natuur voorkomende genen te patenteren. Met andere woorden: als in jouw tuin een kever met een gepatenteerd gen zich voortplant, zou je in principe schuldig zijn aan patentbreuk. De Canadese boer Schmeiser is in een vergelijkbare zaak door gentech-gigant Monsanto voor de rechter gesleept omdat hij zelf zaaizaad voor zijn koolzaad kweekte en stuifmeel van het Monsanto-koolzaad van de buurman zijn lijn infecteerde (en daarmee en passant vijftig jaar werk verwoestte). De conclusie is dus duidelijk: de verstikkende wurggreep van de copyrightmaffia en de patenthaaien moet worden verbroken.

Visionair verzet: politiek is zinloos
Onze politieke macht als visionair denkenden is niet groot. We vormen maar een kleine minderheid van de bevolking en alleen enkelen op sleutelposities krijgen wat voor elkaar. We beschikken echter wel over een doorslaggevend voordeel: ons vermogen buiten de getreden paden te denken en het grote geheel te overzien. Zo weten we wat de verborgen knoppen zijn, waarmee we de situatie naar onze hand kunnen zetten.
Deze knoppen bevinden zich nauwelijks tot niet in de politiek. Deze is op dit moment voor tachtig procent uitbesteed aan de niet onder democratische controle staande Europese technocraten in Brussel.

We zullen dus een buitenparlementaire strategie moeten ontwikkelen om het publieke domein terug te veroveren op de machtige internationale zakenelite en hun gewetenloze handlangers in de politiek. Er zijn meerdere visionaire oplossingen denkbaar. Ik noem er hier een aantal. Hopelijk heeft u, als lezer, nog betere ideeën.

Saboteren van patentering door prior art
Voordat een patent wordt toegekend, moet er sprake zijn van technische nieuwheid en “prior art”. Er mag voor de patentaanvraag geen openbare publicatie van het idee zijn geweest, zelfs niet door de auteur zelf. Truc één is dus zoveel mogelijk ideeën bedenken, het liefst breed geformuleerd, en die op internet zetten. Vooral op softwaregebied is dit hard nodig. Wees voorbereid op vals spel. Er zijn in dit geval echter bondgenoten: andere IT-bedrijven.

Patentsysteem belachelijk maken
Reductio ad absurdum is een bekende retorische techniek. Het is ook een uitstekende manier om een einde te maken aan bepaalde misstanden en kromme wetten. In veel gevallen leidde een schrijnende misstand er toe dat een bepaalde wet verdween. Helaas toont het geval-Schmeiser, dat deze firma’s zo machtig zijn dat een man die overduidelijk in zijn recht staat als Percy Schmeiser, pas voor de Hoge Raad gelijk krijgt. Ook vereist het de aanwezigheid van populistische mensen. U weet wel, van die enge, ongenuanceerde  mensen zoals Jan Marijnissen die zich weinig aantrekken van wollig geneuzel als er een principekwestie speelt.

Massaal overtreden
Als miljarden mensen besluiten massaal intellectueel eigendomswetten te gaan overtreden, is handhaven onmogelijk geworden. Dit is de praktijk bij het downloaden van muziek. De techniek die clubs als Stichting Brein en de Amerikaanse brancheorganisatie RIAA gebruiken is angst aanjagen. In rechtszaken worden zeer hoge bedragen ($ 65 000 per gedownload liedje) geëist, en door corrupte rechters ook toegekend, voor in feite triviale overtredingen. Ook zullen er systemen moeten komen om buiten de radar van de copyrightmaffia of de overheid informatie uit te wisselen. Alternatieven voor internet, dus.

Gratis alternatieven
In combinatie met het saboteren van patenten door prior art, kunnen ook gratis alternatieven voor geoctrooieerde technieken worden ontwikkeld. Je kan in plaats van commerciële muziek, ook publiek domein muziek downloaden en beluisteren. Hiermee leg je het muziekkartel effectief droog. In plaats van mee te betalen aan de totale ondergang van de onafhankelijke voedselvoorziening, kan je ook Monsanto boycotten en via de planten- en zadenbank voor alle Nederlanders aan je tuinzaden komen (en die aan anderen geven). Of sluit je dan aan bij de pioniers van de biohacking beweging, als je meer van labjassen dan organische landbouw houdt.

Publiek domein wordt steeds verder ingeperkt; tijd voor actie Meer lezen »

Tijd om muziekpiraten de eer te geven die ze toekomt: heldhaftige verzetstrijders tegen de internationale copyrightmaffia.

Piraterij is zegen voor de muziek

Het omstreden verdienmodel van de muziekindustrie wordt steeds lastiger te realiseren, doordat steeds meer muziekliefhebbers hun muziek downloaden in plaats van naar de platenwinkel rennen. Een ramp voor de muziek, stelt de muziekindustrie. In werkelijkheid: integendeel.

Tijd om muziekpiraten de eer te geven die ze toekomt: heldhaftige verzetstrijders tegen de internationale copyrightmaffia.
Tijd om muziekpiraten de eer te geven die ze toekomt: heldhaftige verzetstrijders tegen de internationale copyrightmaffia.

Visionaire muziekgroep
Grateful Dead was een muziekgroep met een bijzonder, achteraf gezien kunnen we zelfs zeggen: visionair, verdienmodel. Bij de meeste muziekoptredens wordt streng gecontroleerd of fans misschien niet in het geniep opnames maken van het concert. Dat is anders bij Grateful Dead, een band die tot 1995 bestond en de 57e plaats op de lijst van grootste artiesten ooit van Rolling Stone magazine bereikte. De fans mochten onbeperkt opnames maken tijdens de meer dan drieduizend concerten die de band tijdens hun bijna veertigjarig bestaan gaf. De ‘tapers‘ vormden de actieve kern van hun fanbase en bezochten elk concert. De muziek van Grateful Dead is namelijk gratis te downloaden en mag onbeperkt worden gekopieerd. En dat deden de fans dan ook.

The Grateful Dead verdienden hun geld vooral met hun vele optredens. Dit betekende hard werken, maar hield de muzikanten wel bij de les en gaf ze de nodige persoonlijke voldoening. En niet te vergeten, ze hoefden de opbrengsten niet te delen met een hebberige platenbaas.

Het bestaande verdienmodel van de muziekindustrie in een notendop: drug pushing en lijkenpikkerij
Het businessmodel van de grote muzieklabels komt ongeveer op het volgende neer. Een artiestje met al dan niet bewezen talent wordt opgekocht van een klein label, dat de werkelijke talent scouting doet. Sinds een paar jaar worden ze hierbij geholpen met een wiskundig algoritme, nu op de markt gebracht door uPlaya[1], waardoor muziek steeds meer op elkaar lijkt.
Vervolgens worden alle marketingkanalen die in handen van de muziekindustrie zijn, in Nederland zijn dat MTV, TMF en The Box die alle in handen zijn van de muziekgigant Viacom – ingezet om deze artiest in de markt te pluggen. Ook radiostations als Q Music, die bestaan van het verkopen van sound tracks van bepaalde artiesten, herhalen deze bij hun uitzendingen tot uit den treure toe.
Deze muzieknummers worden tot uit den treure uitgemolken. Iedereen die het ook maar waagt iets uit te brengen dat er maar ook een beetje op lijkt wordt kapot geprocedeerd.

Platenbazen en hun loopjongens, de riooljournalisten, hebben weinig respect voor de over het algemeen gevoelige, vaak neurotische artiesten, die dan ook niet zelden aan een overdosis of een gebroken hart overlijden. Geen nood, integendeel. Het grote verdienen begint dan pas echt. Een dode artiest loopt niet weg, heeft geen vervelende babbels, brengt zijn reputatie niet in de problemen en kost ook niets. Een uitstekend voorbeeld is het tragische levensverhaal van de door vrijwel iedereen in zijn omgeving misbruikte Michael Jackson, die vermoedelijk een handje is geholpen bij de overgang naar het platenbazenwalhalla.

Copyrightmaffia
Geen wonder dat de platenbazen hemel en aarde bewogen om zowel in de VS als in Europa de copyrighttermijn te verlengen van vijftig jaar tot zeventig jaar na de uitvoeringsdatum van een artistiek werk. De eigenaren van Michael Jacksons estate kunnen zo tot 2080 genieten van hun over de rug van een gevoelige, totaal geleefde man, bijeengegraaide melkkoe.[2]
De consequenties zijn dat de artistieke ruimte enorm wordt ingeperkt. Wie een deuntje van Elvis Presley verwerkt in zijn nieuwste creatie mag afrekenen met Buma Stemra of een ander filiaal van deze internationale afpersersbende.

Piraterij is geen misdaad, maar een heldhaftige vorm van verzet tegen deze vorm van georganiseerde afperserij. Dankzij muziekpiraterij wordt deze georganiseerde bende drooggelegd, waardoor ook underground muziek een kans krijgt gehoord te worden. Contacten met fans worden zo veel belangrijker dan een geolied marketingapparaat en deals met tv-stations. Lees ook: Schaf octrooien af

Bronnen
1. Sounds good? – The Economist (2006)
2. EU Extends Music Copyright to Seventy Years, Huffington Post (2011)

Piraterij is zegen voor de muziek Meer lezen »